... ตีห้า กับ ไข่เจ็ดแปดฟอง ....
...
ยังไงตีห้าก็มาหาฉันในทุกๆวันอยู่แล้ว...
แต่ไข่เจ็ดแปดฟองนี่ดิ...
ฉันไปพาเค้ามาเอง...จากตลาดคนละแห่ง...
สามสี่ฟองแรกมาจากตลาดเล็กๆ...
อีกสามสี่ฟองที่เหลือมาจากตลาดที่มีขนาดใหญ่กว่า...
ในตลาดที่ขนาดใหญ่ จะซื้อของได้ในราคาที่ถูกกว่าในตลาดเล็กๆ...
ฉันไม่รู้ว่าปรัชญาของโชห่วย หรือซุปเปอร์สตอร์เป็นไงนะ...
ไข่ในตลาดใหญ่อาจจะฟองเล็กกว่าไข่ในตลาดเล็กๆก็ได้...
ฉันมีไข่เป็นของตัวเอง...อืม...
ร้านโชห่วย ก็มีไข่ของเขา...
ซุปเปอร์ หรือเมกาสตอร์ ก็มีไข่เช่นกัน....
ไข่สามในแปดฟองบ่นว่า... ฉันเริ่มจะไม่สดใสแล้ว ไม่สดใสแล้ว....
ไข่สี่ในแปดฟองบอกว่า... เรื่องของเธอ ๆ....
นี่เพิ่งจะตีห้าเอง... และเราก็อยู่ในตู้เย็น....
" เธอมาจากไหนกัน..."
" ฉันมาจากเข่งที่เขียนว่า 10 ฟอง 30 บาทแล้วเธอล่ะ..."
" ฉันมาจากถาดที่เขียนแบบนั้นหมือนกัน..."
" แล้วทำไม เราตัวโตไม่เท่ากันล่ะ??..."
" เราไปถามทั่นนายก ด้วยกันดีมั๊ย...."
ไข่อีกหนึ่งฟองที่เหลือนั่งทำสมาธิอยู่ในช่อง chiller...บ่นออกมา
" แกจะสงสัยกันไปอีกนานมั๊ย.... ชั้นหนาวจะตายอยู่แร้ววว..."
" เราหาทางออกไปจากที่นี่กันเหอะ..."
แล้วตีห้า ก็โผล่ไปบอกหมู่ไข่น้อยว่า...
" ตีห้ากับอีกสิบนาทีแล้วนะ..."
" อ่ะ... มันช่วยอะไรให้ดีขึ้นรึเปล่า...."
" ไม่รู้ดิ... ฉันก็แค่มาบอกเวลา..."
ไข่เจ็ดแปดฟองยังคงนั่งหนาวสั่นกันอยู่ในแร็ค(rack)....
สำหรับคุกกี้ทุกๆ 500 กรัม ฉันต้องใช้ไข่ 1 ฟอง...
แต่วันนี้ ฉันแค่จะมาดื่มน้ำในตู้เย็น... ฉันเสียไข่ไป 1 ฟอง...
อาจจะเพราะเปิดประตูเร็วเกินไป... พี่ไข่เลยหล่นลงมาจาก rack
" ใครทำ? ใครทำ?..."
" แกถีบมันลงไปเหรอ?..."
" ป่าวนะเว้ยยย.... มันกลิ้งหล่นลงไปเอง..."
" เพราะถาดหลุมๆนี่เล็กเกินไปสำหรับเราอ่ะ..."
" แกต้องเกาะกันไว้ดีๆนะ... ไม่งั้นเดี๋ยวใครจะกลิ้งหล่นลงไปอีก..."
ขนาดเพื่อนพ้องไข่ ที่มาจากคนละตลาดยังสามัคคีกันได้เนอะ...
นับประสาอะไรกับคน... ที่ใกล้หล่นลงมาเปลือกบาง...
และเปราะบาง... พร้อมจะแตกไหลออกมา...
คนเราไม่ได้ต่างจากไข่ซักกี่มากน้อย...
แค่บางคนลืมตัวไปว่า ตัวเองเป็นไข่ลม... ที่ไม่มีทางได้ฟักเป็นตัว...
แล้วก็ลืมไป... นึกว่าจะได้เติบโตเป็นไข่ข้าวสักวัน...
...
ฉันหยิบไข่ฟองที่เป็นส่วนเกินนั้นออกมามาจาก chiller
มาวางบนแร็ค แทนไข่ฟองที่หล่นลงไป...
" เอ่อ... ให้มันรู้ซะมั่ง ชั้นเป็นไข่นะ ไม่ใช่เบียร์..."
" และชั้นอ่ะ...โคดจิหนาวเรยยย...."
เพื่อนๆไข่ต่างมารุมล้อมกันให้ความอบอุ่น....
พี่ตีห้าเปิดประตูมาทักทาย
" ตีห้ายี่สิบแล้วเด้ออ..."
" อ่ะ... หายไปไหนฟองนึง?..."
พี่ตีห้าจดรายงาน...
... ไข่หายไปจากแร็คหนึ่งฟอง อาจถูกฆาตกรรมโดยไม่ทราบสาเหตุ ...
... เอาไปใส่มาม่า ก็คงไม่ใช่.... เพราะเจ้านายไม่เคยทานมาม่าใส่ไข่ ...
... แม้ปลากระป๋องก้ไม่เคย... ฉันไม่เข้าใจ...
ตีห้ายี่สิบ รายงาน...
...
ใครจะรู้... ว่าฉันจะเลิกนิสัยเปิดตู้เย็น...
ให้ไข่ไม่หล่นซะที ได้ในวันไหน?...
ฉันไม่รู้หรอกนะ...
ล้วนเป็นความเสี่ยงภัย ของไข่ในตู้เย็น...
ที่ต้องเผชิญ โชคชะตาของเขากันต่อไป...
...
| Create Date : 04 กันยายน 2550 |
| Last Update : 4 กันยายน 2550 6:15:54 น. |
|
11 comments
|
| Counter : 758 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
แน่ใจค่ะ...ว่าเจ้าของบ้านมี"ไข่"เป็นของตัวเอง