BlogGang.com : : loykratong : ... เรื่องของ... ปลาหมอ ...

... เรื่องของ... ปลาหมอ ...

...

กาลครั้งหนึ่ง นานมาแล้ว... once upon a time...
ไม่มีซินเดอเรลล่า... ไม่มีเจ้าชายรูปงาม... ไม่มีพระราชวัง... ไม่มีอะไรแบบนั้น...
ที่มี และเหลืออยู่จนถึงปัจจุบัน คือ ข้อสงสัย...

เรื่องนี้เริ่มต้นขึ้นในสระน้ำแห่งหนึ่ง...
มีปลาตัวหนึ่ง ซึ่งบรรพบุรุษสมบุกสมบันมามากมาย...เลี้ยงง่าย ตายยาก...
เป็นปลาชนชั้นระดับล่าง...
กินได้ทุกย่างที่ขวางหน้า... ไม่ว่าจะราคาแพงราคาถูก
กินเพื่อ เอาตัวรอดไปวันหนึ่งๆ...
ตามวิสัยของสัตว์โลกทั่วไป...

ข้อแตกต่างอย่างหนึ่งของปลาตัวนี้กับคนทั่วไป คือ มันไม่มีบ้าน...
มันไม่มีที่เก็บของ... มันจึงหากินไปวันๆ...
ไม่ได้หากินเพื่อเก็บสะสม...

วันหนึ่ง... มันเห็นเพื่อนๆปลาสามสี่ตัว ถูกเจ้าของเอามาปล่อยในสระน้ำ...
มันจึงเข้าไปถามไถ่...
เพื่อนปลาเหล่านั้น คือ ปลาทอง..
เขาเล่าให้ฟังว่า ได้ไปอยู่ในตู้ปลา น้ำใสแจ๋ว...
มีเครื่องดูดน้ำ ปล่อยน้ำ... มีคนมาเก็บอึให้ด้วย...
มีอาหารบริบูรณ์พูนเพียบ... มาตรงเวลาสม่ำเสมอ...
พอได้ฟัง มันก็จินตนาการไปถึงไหนต่อไหน... ว่าโลกข้างบน คงสวยงดงาม...
ถ้าได้ขึ้นไปอยู่ ในตู้ปลาแบบนั้นบ้าง ก็คงจะดี...

แต่ก็มีคำถามหนึ่งติดอยู่ในใจ...
"ถ้ามันดีพร้อมไปหมดแบบนั้น...แล้วเค้าเอาเธอมาปล่อย ทำไม?"...
เพื่อนๆปลาทองมองหน้ากัน ก่อนจะตอบว่า...
"ไม่รู้ดิ จำไม่ได้..."
"แล้วเธอเป็นใคร ตัวดำๆ... ไม่เห็นสวยเหมือนพวกเราซะหน่อย..."

เจ้าปลาน้อยรู้สึกว่าตัวเองด้อยค่าลง ไม่รู้จะบอกยังไง...
หลังจากคิดทบทวนแล้ว จึงตอบไปว่า... "ฉันเป็น ปลาหมอ..."
หวังว่า คงจะสมฐานะที่จะคุยกับเธอนะ สาวๆ... (อันนี้ มันคิดเอาเอง ไม่ได้พูดออกไป..)
พอเงยหน้าขึ้นมาอีกที... เพื่อนๆปลาทองก็ว่ายน้ำจากไปซะแล้ว...

"ฉันเป็น ปลาหมอ... หลุดปากไปได้ไงวะ...เออ ดีเหมือนกัน...เป็นหมอ... อิ อิ อิ..."
มันนึกชื่นชมตัวเองอยู่สักพัก... ก่อนจะว่ายวนไปหาอาหารต่อ...

ยังไม่ทันจะไปที่ไหนไกล... ก็มีน้ำตกหล่นลงมา... พร้อมปลาตัวยาวๆ
ที่เดียวกับ ที่ปลาทองหล่นลงมานั่นแหละ...
เหมือนได้เห็นอสุรกาย... มันแอบหลบดูอยู่หลังรากไม้ใต้น้ำอย่างเงียบๆ...
"ปลาอะไรวะ?... ไม่เคยเห็น?"

ปลายาวตัวนั้น ว่ายตั้งหลักให้หายงงน้ำอยู่พักใหญ่...
ก่อนจะสอดส่ายสายตามอง ที่พักพิงแห่งใหม่... ที่ถูกส่งมาให้อยู่...
มันแหวกว่ายผ่านรากไม้ ที่เจ้าปลาหมอซ่อนตัว...ไปอย่างรวดเร็ว...

"ปลาะไรวะ???... โคดงง..??? "
เจ้าปลาที่ตั้งตนเองเป็นหมอ ยังไม่หายงง...
สักพัก... ปลายาวตัวที่สอง ก็ถูกส่งลงน้ำตามมา....
ครั้งนี้... เจ้าปลาหมอหวังจะไขข้อสงสัย...
จึงว่ายน้ำมุ่งตรงไปหา... และจอดรอ...

ปลายาวตัวนั้น พอเห็นปลาหมอ ก็พุ่งเข้าหา...
แต่งับไม่ถูกซักที...
หลังจากเลี้ยวลด หลบฉากกันหลายเหนื่อย ต่างก็หอบๆ...
กระพืบครีบพยุงตัวกันไปช้าๆ...
แล้วก็ถึงเวลามานั่งคุยกัน...

" เธอเป็นใครเหรอ... ไม่เคยเห็นปลาแบบเธอแถวนี้เลยนะ..."
"ฉันเป็น ปลามังกร..."
" มาจากเมืองจีนเหรอ???..."
"ปล่าวววว... มาจากสวนจตุรจักร..."

" แล้ว..????..."
"เขาเอาฉันมาปล่อย... เพราะว่าเจ้าของเค้าขี้เกียจเลี้ยงแล้ว...."
" อือม... ก่อนหน้าเธอ ฉันก็เห็นปลาคาร์พ ปลาออสการ์ ปลาเทวดา... เย๊ออออ...เยอะๆๆๆ..."
"แล้วเธอเป็นใครเหรอ... ฉันไม่เคยเห็นปลาอั๊กลี่แบบนี้มาก่อนเลย..."
" อะไรเหรอ อั๊กลี่? "
"อ๋อ... ฉันไม่เคยเห็นใครเลย... ฉันอยู่คนเดียวในตู้น่ะ..."
" ฉันเป็น ปลาหมอ จ่ะ..."

"ยินดีที่ได้รู้จักนะ... เมื่อไหร่เธอขี้เกียจว่ายน้ำ ก็มาให้ฉันกินนะ...."
เจ้าปลาหมอรู้สึกหดหู่เล็กน้อย ก่อนเข้าไปหลบในรากไม้...
ก่อนตะโกนออกมาว่า... "ยินดี ที่ได้รู้จักเธอเช่นกันนะ ปลามังกร..."
แล้วก็โบกครีบชี้ไป... "นู่นๆ... เพื่อนเธอตัวแรกว่ายไปทางนู้นล่ะ..."

เจ้าปลาหมอว่ายพยุงตัว ใช้ความคิด...
" ถ้าไอ่สองตัวนี่มันตามทันปลาทอง...สงสัย...???..."
" อืมม... ไม่สงสัยดีกว่า..."

มันว่ายขึ้นผิวน้ำ ตามไปดูผู้มาปล่อยปลา...
เขากำลังเดินกลับไปที่รถ... มีถุงพลาสติกสองสามใบปลิวไปมา อยู่รอบๆสระน้ำ...
"เขาขี้เกียจเลี้ยง...??? อือม..." เจ้าปลาหมอครุ่นคิด...
"อีกหน่อย สมาชิกในสระน้ำของเราคง ต้องมีเยอะแยะแน่ๆ... ถ้าทุกๆเขา...ขี้เกียจเลี้ยงขึ้นมาพร้อมๆกัน..."
"เย้....ดีๆ... จะได้พบเพื่อนๆ หน้าแปลกๆจากสวนจตุรจักร... อิอิอิ...."

หลังจากนั้น ปลาซัคเกอร์ ก็ถูกนำมาปล่อย...
มันดูดกินทุกสิ่งอย่าง... ตะไคร่น้ำ...ความสมบูรณ์... ปัจจุบัน และอนาคต...
เจ้าปลาหมอทำมาหากินได้ยากขึ้น...
มันจึงไปถามปลาซัคเกอร์ว่า... "เจ้าทำอย่างอื่น เป็นมั๊ย? นอกจากกินน่ะ??..."
ปลาซัคเกอร์ไม่ตอบ... เพราะปากมันไม่ว่าง...

มีอยู่วันหนึ่ง... มีน้ำหล่นตกมาอีกครั้ง...
เจ้าปลาหมอ หวังไปดูให้ชัดว่า... คงไม่ใช่ปลาซัคเกอร์ฝูงต่อไป...
แน่นอน... มันไม่ใช่ปลาซัคเกอร์...

" สวัสดี... ฉันไม่เคยเห็นเธอมาก่อนเลย...เธอเป็...."
ไม่มีคำตอบ จากฝูงปลาที่มาใหม่...
" โอ้ยยย... เธอ... เพื่อน.. "
" อู้ววว... เพื่อนเธอ... แทะ หางฉันแล้..."
" ...มาถึง ท้องง..... อ้ากก..."

ฝูงปลาปิรันย่า ที่มาจากสวนจตุรจักรเหมือนกัน...ทิ้งก้างโครงและหัวของปลาหมอไว้ที่ตรงนั้น...
ก่อนจะแหวกว่ายไปหาเหยื่อรายใหม่...

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า บางทีปลาหมออาจจะไม่ได้ตายเพราะปาก...
อาจจะตายเพราะปิรันย่า... ก็ได้ เนอะ... อิ อิ...

...

Create Date : 17 กรกฎาคม 2552

Last Update : 18 กรกฎาคม 2552 1:12:56 น.

5 comments

Counter : 1052 Pageviews.

...

ปลาใหญ่ไล่กินปลาเล็ก
แล้วปลาเด็กๆ จะอยู่อย่างไร...
ปลาน้อยว่ายน้ำไม่ไว...
ปลาน้อยว่ายน้ำไม่ไว...
ไม่ทันหายใจ ปลาใหญ่กินซะ...

กินนิยม ก็เป็นแบบนี้
คนเล็กไม่มี ที่จะหายใจ...
คนโตก็โตไปใหญ่
คนโตก็โตไปใหญ่...
ไม่มีที่ให้ กับคนตัวเล็ก...

...

โดย: loykratong IP: 202.57.168.79 วันที่: 17 กรกฎาคม 2552 เวลา:10:19:53 น.

พี่สื่อถึงอาราย ผมไม่รู้หรอก

รู้แต่ว่าอ่านเพลินจนจบเยย

ขอบคุณครับ

โดย: กาหล่งป้ง (trelitoow

) วันที่: 17 กรกฎาคม 2552 เวลา:12:21:09 น.

sanook dee ja pk..but confusing sometimes...
Gorr mai chop pla thong... ugly fatso...
Gorr ja me good thing happenning soon na ja
miss PK naja

โดย: gorr IP: 203.170.182.193 วันที่: 17 กรกฎาคม 2552 เวลา:16:22:10 น.

...

ไม่รู้ว่าจะสื่ออะไรเหมือนกัน คนเขียนเองก็งง...555

เอาเป็นว่า อ่านเล่นเพลินๆ ละกัน เนอะ....

ขอให้หนุกหนานกันจ้า...

...

โดย: loykratong

วันที่: 18 กรกฎาคม 2552 เวลา:1:22:46 น.

...งัวเงีย...

โดย: ...งัวเงีย... IP: 125.24.75.100 วันที่: 18 กรกฎาคม 2552 เวลา:6:43:17 น.