... พระจันทร์ เมฆา ดารา และวายุ...(อีก)...
...
พระจันทร์ เมฆา ดารา และวายุ...
คืนพรุ่งนี้ แรม 15 ค่ำ เดือนมืด...
คงจืดชืด จันทร์มืดจ๋อย คอยเฉยๆ...
รอให้ผ่าน วารวันไป เหมือนที่เคย...
หลังจากนั้น จึงเผยโผล่มา สวัสดี...
เดือนจะแรม หรือขึ้นแจ่ม แอร่มสว่าง...
กระจ่างตา หรือเหงาดับ หลับแบบนี้...
เพราะว่าหมุน ลอยไปมา ทุกนาที...
เพราะเคลื่อนที่ เพราะวนเวียน เพราะเปลี่ยนไป...
...
เจ้าเมฆา เจ้าวายุ ผู้อิสระ...
จะเคลื่อนกาย เคลื่อนที่ไป ไหนต่อไหน...
ไม่ถูกผูก มัดดึงตรึง จากสิ่งใด...
อาทิตย์-จันทร์ไซร้ ไปไม่ได้ ต้องทำงาน...
ไม่สามารถ ลอยล่องไป ได้เสรี...
ถูก "เวลา" บังคับให้ ไปตามฉัน...
เช้าอาทิตย์ ค่ำเวลา ของพระจันทร์...
วนเวียนกัน ทำหน้าที่ ที่ควรเป็น...
เคลื่อนที่วน รอบๆ โลกใบน้อย...
แสงแดด-จันทร์ เปลี่ยนถ่ายคอย ให้โลกเห็น...
เพื่ออยู่รอด หมุนตามไป ค่ำ เช้า เย็น...
ทุกอย่างเป็น มาชั่วนา ชั่วตาปี...
...
เจ้าเมฆา ถามวายุ แกเบื่อมั๊ย?...
ใครซักคน มานั่งบ่น อะไรแถวนี้...
ช่วยพัดฉัน ไปจากที่ นี้อีกที...
เพราะฉันขี้- เกียจนั่งฟัง เรื่องวนเวียน...
เจ้าวายุ ตอบมาว่า "เขาแค่บ่น..."
เรื่องของคน มีภาระ ยังไม่เกษียณ...
เลยต้องตื่น ต้องนอน หมุนวนเวียน...
ทำให้ฤดูกาลเปลี่ยน ผันเวียนไป...
"เจ้าเมฆจ๋า อย่าคิด ให้ปวดหัว..."
ลอยเล่นๆ ลอยไปทั่ว เดี๋ยวจัดให้...
อยากไปไหน บอกฉันมา จะพัดพาไป...
ฉันจะได้ ช่วยแอบรู้ ดูด้วยคน.... อิอิอิ...
เมฆาถาม "งานประจำ ดีตรงไหน?.."
วายุตอบ ออกไป ตามเหตุผล...
"ความเสี่ยงน้อย รายได้สม่ำเสมอ ไม่อับจน..."
แค่ต้องทน ตื่นตอนเช้า ค่ำเข้านอน...
เมฆาตอบ... รถฉันแรง หลายซีซี...
ตื่นตีสี่ ยังรถติด ยาวเป็นหนอน...
เลิกงานเหนื่อย อยากกลับบ้าน รีบๆนอน...
จราจร ในเมืองเชื่อง ช้าเหลือเกิน...
วายุบอก ก็จอดรถ ไว้ที่บ้าน...
มาล่องลอย ไปกับฉัน มาเหาะเหิน...
บินบนฟ้า เสี่ยงสูงกว่า และไม่ต้องเดิน...
แต่อาจเผชิญ ที่ลำบาก แม้ไม่อยากเจอ...
พระจันทร์หาววว... ดาวมาชง กาแฟให้...
"ไม่เท่าไร ทั่นพี่ ง่วงแล้วเหรอ..."
พระจันทร์บอก "มานั่งฟัง เจ้าสองเกลอ..."
เมฆ ลม เพ้อ เรื่องในใจ แบ่งกันฟัง...
ดาราน้อย ขอร่วมวง นั่งฟังด้วย...
เอาใจช่วย เมฆ ลม ให้ ได้ดังหวัง...
ลมหยุดพัด เมฆหยุดลอย ตะโกนดัง...
"หิวข้าวจัง ใครใจกว้าง มาเลี้ยงที..."
พระจันทร์ดึง ดาวน้อยหลบ เพื่อซ่อนไว้...
แต่ก็ไม่ ไม่สามารถ จะหลีกหนี...
วายุทวง "มาเลี้ยงข้าวฉัน ซะดีๆ "
แอบตรงนี้ ฉันเห็นเธอ มาตั้งนาน...
ไหนๆก็ มาอยู่กัน ตั้งนานแล้ว...
ฟังฉันบ่น เจื้อยแจ้ว สนุกสนาน...
ต้มมาม่า เผื่อ ลม เมฆ ซักสองจาน...
นะจ๊ะ จันทร์ ดารา...วายุ รอ...
เจ้าเมฆน้อย ถึงท้องร้อง ยังฟอร์มเก๊ก...
แค่หิวเล็ก ๆ ไม่หนักหนา ต้องไปขอ...
พระอาทิตย์ แอบอ่านจบ ปิดหน้าจอ...
จะหลับรอ พรุ่งนี้ต้อง ตื่นแต่วัน...
...
พีโบอิ้ง บินผ่านมา ตอนตีสาม...
ขอมาม่า สักชาม ก่อนหลับฝัน...
ลมพัดพา โบอิ้งไป ทางใครทางมัน...
มาม่าฉัน ไม่ได้ๆ ไม่แบ่งใคร...
เจ้าเมฆน้อย สงสัยจึง เอ่ยปากถาม...
ถ้าจันทร์ต้ม มาม่าให้ จนกินไม่ไหว...
ฉันอยากรู้ ถึงวันนั้น แกจะยังกินมั๊ย?...
วายุไม่ ตอบอะไร นั่งเคาะจานรอ...
...
| Create Date : 18 มีนาคม 2550 |
| Last Update : 18 มีนาคม 2550 3:12:09 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 739 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: prim IP: 202.91.19.200 วันที่: 27 มีนาคม 2550 เวลา:4:04:46 น. |
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
