Group Blog
 
<<
กรกฏาคม 2550
 
17 กรกฏาคม 2550
 
All Blogs
 
... ทำไมคนเราต้องทำงาน?...

...

เคยคิดเล่นๆ ถ้าพ่อเราทำงานมาทั้งชีวิต...
แล้วบังเอิญรวยขึ้นมา...
เราก็ไม่น่าจะต้องทำอะไรให้เหนื่อยนัก...
แค่เรียนหนังสือ ให้มีความรู้เป็นอาภรณ์ประดับกาย...
เดินไปไหน พูดคุยกับใคร จะได้ไม่อายเค้า....

ทรัพย์สินเงินทองของพ่อ ก็งอกเงยขึ้นทุกวันๆ...
แค่ฝากไว้ในธนาคาร ซื้อหุ้น ซื้อพันธบัตร...
แต่ละงวดก็ได้รับดอกเบี้ย ได้เงินปันผล...อืม...รวยโคตร...
แล้วเราจะต้องทำงานไปทำไม?...

ลำพังแค่ถูกจ้างให้ผลาญทรัพย์สมบัติเหล่านี้ให้หมดสิ้น...
ยังใช้เวลาเป็นร้อยปีเลย....
นั่นสิ...ทำไม เราถึงต้องทำงาน?...

การทำงาน แม้ผลตอบแทนหลักที่คาดหวังจะเป็นเงินเพื่อใช้หล่อเลี้ยงชีวิต...
ยังมีอีกหลายสิ่งที่ไม่ได้คาดคิดติดตามมา...
การทำงาน ทำให้ตัวเรารู้สึกว่ามีคุณค่า...รู้จักชื่นชม และภูมิใจในตัวเองเป็น...

การทำงานทำให้เราได้พบเจออุปสรรค...
ได้ท้าทาย... ได้ฝึกทักษะให้มีความเข้มแข็งโดยไม่รู้ตัว...
ได้ฝ่าฟัน ได้ก้าวข้ามผ่านเครื่องกีดขวาง...
ลึกๆแล้วคนเราก็แอบมีจิตใจซาดิสท์นิดนึงเกี่ยวกับเรื่องเหล่านี้...

แม้แต่ละวันหลังจากเลิกงาน เราจะเหนื่อย จะรู้สึกเครียดกับงาน...
แต่ความสุขแฝงเร้นที่มีอยู่ เราไม่เค้นมันออกมาเพื่อรับรู้....
เป็นความสุขลึกๆ....ที่เราไม่เคยสนใจว่ามันจะมีอยู่จริงหรือไม่...

ลองตกงานดูสิ...
ลองว่างงานดูสิ...
ลองตื่นขึ้นมา เพื่อรับรู้ว่าวันนี้ไม่มีอะไรให้ทำ...
ชีวิตจะวังเวงเหงามากมาย...

ไม่เชื่อใช่มั๊ย?...
เพราะเราต่างล้วนเรียกร้องรอหาวันหยุดสุดสัปดาห์...
รอวันเวลาของการลาพักร้อน... ได้ไปพักผ่อนต่างจังหวัดหลายๆวัน...
แต่เมื่อถึงเวลาที่ถูกพักงานนานๆ...
หรือถูกเลิกจ้าง เราจะรับรู้ว่าการพักผ่อน ก็มีพอเพียง...

มีวันเวลาที่เราต้องออกมาทำอะไรเสียที...
แทนที่จะอยู่สองมือ สองขา สี่ตา สองหู....(ใส่แว่นน่ะ เลยมีสี่ตา)...
อยู่อย่างว่างเปล่าโดยไม่ได้ทำอะไรให้เกิดขึ้น....
ความเหงาก็จะเดินเข้ามาเยี่ยมเยียน...
เหี่ยวเฉา แห้งแล้ง และจากโลกนี้ไปอย่างไร้ค่า...

"จงเป็นผักสดที่ฟื้นยืนต้นหยั่งรากลึกลงดิน...
หล่อเลี้ยงแมลงที่มาเกาะกินใบ...หรือใครจะเก็บไปผัดกินก็ยินดี...
ดีกว่าเป็นผักลวกอ่อนเปลี้ยเพลีย ขาดกำลังใจ...
รอให้เน่า และย่อยสลายไปในวันถัดมา"...

เสียดายเรื่องที่เราคิดเล่นๆตั้งแต่บรรทัดแรกไม่เคยเกิดขึ้นจริง...

ไม่รู้จะเขียนอะไร เลยเขียนให้กำลังใจกับตัวเอง เผื่อให้ทุกคนที่แวะมาด้วยนะ...

ปล. ขอเชิญและชวน ผักคะน้า ผักกาดหอม ผักอื่นๆ ฯลฯ มาปลูกอยู่ข้างๆกันนะ...
จะได้เป็นกำลังใจให้ปืนและปืน เอ๊ยยย... gun และ gun ...

17 ก.ค.2550


...



Create Date : 17 กรกฎาคม 2550
Last Update : 17 กรกฎาคม 2550 1:29:27 น. 7 comments
Counter : 1658 Pageviews.

 
ทำให้รู้ว่าเราก็ทำได้
ทำแล้ว ดูเรามีคุณค่าขึ้นมา
ทำแล้ว ไม่ว่างไปนั่งเม้าส์คนอื่นให้เสียหาย
ทำบังหน้าไปงั้นเอง...เฮ้อ จริงๆ อยากนอนอืดๆ


โดย: aseptic วันที่: 17 กรกฎาคม 2550 เวลา:2:19:21 น.  

 

เมื่อฉันยังไม่เริ่มทำงาน ฉันคือคนเกียจคร้าน
เมื่อเจ้านายยังไม่เริ่มทำงาน เขามีธุระ
เมื่องานของฉันต้องใช้เวลา ฉันเป็นคนเฉื่อยช้า
เมื่อเจ้านายทำงานช้า เขาเป็นคนละเอียดรอบคอบ

เมื่อฉันทำงานที่ไม่ได้รับคำสั่ง ฉันก้าวก่ายหน้าที่
เมื่อเจ้านายทำบ้าง มันกลายเป็นความคิดริเริ่ม
เมื่อฉันยืนหยัดคัดค้าน ฉันกลายเป็นไอ้งั่ง
เมื่อเจ้านายเถียง เขากำลังเป็นผู้เข้มแข็ง

เมื่อฉันไม่ระวังมารยาท ฉันคือคนหยายคาย
เมื่อเจ้านายไร้มารยาท มันคือบุคลิกของเขา
เมื่อฉันเอาใจผู้ใหญ่ ฉันกลายเป็นตลกบริโภค
เมื่อเจ้านายเลียผู้ใหญ่ นั่นคือ การมีมนุษย์สัมพันธ์

เมื่อฉันทำงานก้าวหน้า มักถูกเตือนว่าล้ำเส้น
เมื่อเจ้านายทำงานเอาหน้า ถือว่าเป็นความพากเพียร
เมื่อฉันทำงานผิดพลาด ฉันคือ คนสะเพร่า
เมื่อเจ้านายทำผิดบ้าง เขาถือเป็นประสบการณ์

เมื่อฉันลืมทำบางสิ่ง ฉันเป็นผู้ละทิ้งหน้าที่
เมื่อเจ้านายเผลอเรอ ต้องทำใจว่าเขามีงานล้นมือ

.....55555.....



Happy is the man that finds wisdom ...

ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆ

สวัสดียามเช้าๆ วันสีชมพูสดใสที่ฉ่ำละอองฝน

wisdom's story is the good job ...






โดย: กณ IP: 125.25.200.164 วันที่: 17 กรกฎาคม 2550 เวลา:7:51:04 น.  

 
ลองตกงานมาแล้ว

รู้รสเลยคับว่าเป็นยังไง

เฮ้อ...ชีวิตไม่สิ้นก้อดิ้นกันไป

สู้ๆ คับศิษย์พี่


โดย: SeR-LeR (Ewig ) วันที่: 17 กรกฎาคม 2550 เวลา:9:22:47 น.  

 
ครับ เป็นคำถามที่น่าคิด ว่าทำไมคนเราต้องทำงาน?
ลองตกงานดูบ้างสิ ผมเคยมาแล้วครับท่าน เกือบจะต้องอดตายแน่ะ
ลองไม่มีงานทำดูบ้างสิ ตอนนี้ก็กำลังประสบอยู่ เพราะเกษียณงานมาหลายปีแล้ว
แต่ชีวิตของผม ไม่เหงาเดียวดาย เพราะผมมีงานอดิเรกทำคือ อ่านหนังสือ ดูหนัง ฟังเพลง เล่นเน็ต


โดย: หนุ่มร้อยปี (หนุ่มร้อยปี ) วันที่: 17 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:53:02 น.  

 
"จงเป็นผักสดที่ฟื้นยืนต้นหยั่งรากลึกลงดิน...
หล่อเลี้ยงแมลงที่มาเกาะกินใบ...หรือใครจะเก็บไปผัดกินก็ยินดี...
ดีกว่าเป็นผักลวกอ่อนเปลี้ยเพลีย ขาดกำลังใจ...
รอให้เน่า และย่อยสลายไปในวันถัดมา"...

โด๊น โดนใจ


โดย: Mr.ใหม่_01 วันที่: 17 กรกฎาคม 2550 เวลา:11:39:20 น.  

 

.. ทำไมคนเราต้องทำงาน?...

อืม เคยสงสัยเหมือนกัน

บางที่ชีวิตเราเลือกได้

แต่ไอ้ที่เลือกได้

ดันเป็นทางเลือก ที่ต้องเลือก และ จำกัดไว้ให้เราเป็น และ ทำ

เลยต้องตามๆกันไป ตามๆเขาไป ทำนองนั้น

. . .


โดย: Dying To Be Alive วันที่: 18 กรกฎาคม 2550 เวลา:4:26:44 น.  

 
555 เคยแอบคิดเล่นๆเหมือนกันค่ะ ว่าวันดีคืนดีเกิดรวยไม่รู้สาเหตุขึ้นมา รวยเป็นหมื่นล้าน จะทำอะไรกะชีวิตดี 55 ตอนแรกก็คิดว่าคงลาออกจากงาน ไปเที่ยวรอบโลก ช้อปปิ้งให้หนำใจไปเลย จากนั้น ... ทำไรต่อดี อิอิ ก็กลับมาทำงานต่อไงล่ะ เพราะเช้าแล้ว 55


โดย: littlecatjung วันที่: 4 สิงหาคม 2550 เวลา:8:14:14 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

loykratong
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]






ไม่มีอะไรขึ้นตลอด
ไม่มีอะไรลงตลอด
...ไม่มี the end of the world ...

Web Site Hit Counters

ราคาทองคำ
 

ราคาทองคำต่างประเทศ



Friends' blogs
[Add loykratong's blog to your web]
Links
 
MY VIP Friend


 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.