... พอกันซะที พี่ศรัทธา ...
...
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว... เด็กคนหนึ่งได้เรียนรู้ว่าต้องทำความดี ต้องเป็นคดี... พอเติบโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ ก็ได้เรียนรู้ว่ามีสิ่งที่ไม่ดีอยู่...
คำสอนใหม่ ก็บอกว่าเราต้องอยู่กับความไม่ดีที่เรามองเห็นเหล่านั้นให้ได้... อย่าคิดไปเปลี่ยนแปลงอะไรมัน... เพราะมันเป็นแบบนั้นมานานแล้ว... และแกก็ตัวเล็กเกินไป... ทำอะไรไม่ได้หรอก... นอกจากทำใจ...ทัมใจ... ก็ได้พิสูจน์มาแล้วว่าเป็นแบบนั้น... และ ฉันก็ไม่ค่อยจะอดทนซะด้วย...
อืมมม...
มีอีกข้อถกเถียงหนึ่ง... "ทำตัวเองให้ยิ่งใหญ่ก่อนสิ แล้วอยากทำอะไรก็ค่อยทำ.." จะยิ่งใหญ่ร่ำรวยจากการไปเบียดเบียนเอง หรือเป็นเครื่องมือของผู้ที่เบียดเบียนผู่อื่น... สรุปก็คือเอารัดเอาเปรียบคนอื่น... ก็เบียดเบียนไม่ต่างกันเท่าไร...
ธุรกิจอะไรทำแล้วรวยเร็วที่สุดตอนนี้... ก็หากินกับเด็ก กับวัยรุ่น สร้างค่านิยม... สร้างอะไรขึ้นมาเพื่อดึงให้เขาใช้จ่าย... ไม่ได้เหนื่อยหาเงินเอง ได้แต่แบมือขอ... ใช้ง่ายจ่ายคล่องอยู่แล้ว...
วัฒนธรรมการใช้ชีวิตของอนาคตประเทศไทยสมัยนี้ก็เปลี่ยนแปลงไป... อาหารไทย ขนมไทยกลายเป็นชื่อแปลกไปสำหรับเขาแล้ว... ขนมครก ขนมชั้น ข้าวเหนียวสังขยา ขนมถ้วย กล้วยทอด... ต้องเฟร้นช์ฟรายของนอก ของทอดจากต่างแดน... ต้องฟรายชิคเก้น ต้องเคนตั๊กกี้ โคคาโคล่า พิซซ่าเนื้อแน่น...
ฉันเลิกศรัทธาในอะไรๆมาหลายอย่างละ... เดือนหน้า... ฉันจะศรัทธาในสิ่งที่ตัวเองทำได้ดีกว่า... ไม่ศรัทธาในอะไรที่มันไม่มีอยู่จริงอีกต่อไปแล้ว...
... และนี่คือแรงจูงใจทั้งหมดของอิฉัน(ต่ออนาคตของชาติ...เอ๊ยยย ของตัวเอง...) ที่อิฉันริทำขนมอบชื่อฝรั่ง แซนด์วิช มัฟฟิน โดนัท แพนเค้ก... อธิบายจบละ...อ่ะ..SME Bank จะให้อิฉันกู้เท่าไหร่ ก็ว่ามา.... อิอิอ...
เฮ้อออ...
...
Create Date : 12 สิงหาคม 2550 |
Last Update : 12 สิงหาคม 2550 3:49:07 น. |
|
3 comments
|
Counter : 841 Pageviews. |
|
|
|
ทุกวันนี้เวลาที่เจอฝอยทองเราจะ"โผ"เข้าหาเลย มันหายากมากนะ
ยิ่งฝอยทองเส้นเล็ก ๆ จับเป็นคำ ๆ แล้วที่มันไม่คาว ไม่หวานจนเกินไป
พูดแล้วก็กลืนน้ำลาย
ตอนไปเที่ยวเพชรบุรี ยังกลั้นใจซื้อมากิน ทั้ง ๆ ที่มันแพงบรรลัย
เพราะ มันหากินยาก หาซื้อยาก ยิ่งใน กทม. ต้องรอไปตรงที่เค้าออกบูท
ทำขนมน่ะ แล้วรสชาดไม่น่ารับทานเล้ย
สรุป ขนมไทย ๆ มันก็น่าเย้ายวนไม่หยอกนะคะ ถ้าฝีมือดีจริง ขนมอะไรก็ดังได้นะ