อ่านแล้ว รู้สึกเหงาๆ ยังไงไม่รู้

เส้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อ่านแร้ว อยากปายนั่งเป้นเพื่อน คุณลุง คนน้าน จ๊าง แร้วจะหา เน๊ตปายฝาก แกสักเครื่องด้วย

แวะมา เม้นท์ ม้าง

ดีค่ะคุงลุง แวะมาทักทายเหมือนเดิมค่ะ ^_^

บางสิ่งบางอย่างที่ผ่านกาลเวลา

จะมีความหมายเสมอ ...

หากว่าเราได้เห็นคุณค่า

คนนั้นก้อไม่ได้มีความพิเศษอารัยนะ
เเต่ไม่รุทามมัย
เราไปชอบเขาได้
โดยปกติเเล้ว
ตอนเจอกานครั้งเเรก
ก้อรุสึกเฉยๆ
แต่พอเวลาเปลี่ยนไป
เราก้อเริ่มคิดนะ
ว่า...
ผู้ชายคนนี้เเหละ
ที่เราตามหามานาน
แต่...
ติดเเค่อย่างเดียว
คือเรามะกล้าเอ่ยปากบอกบอกไปว่า..
ร้าก...
คือ
คิดว่าเขามีเเฟนเเล้ว
คิดว่าพูดออกไปเเล้วจะเจ็บ
แต่ถ้า..
เรามะบอกเขาไปก้อกลัวจะสายเกินไป
เราควรจะทามงัยดี
ในเมื่อหัวใจ1ใน4ของเรา
อยู่กับเขาไปเเล้ว
เราปวดจัยทุกครั้งเมื่อเราคิดถึงเขา
แต่ก้อทามอารายมะได้
ได้แต่..ปวดเเบบนี้
เราทามไงดี
เลิกชอบเขาดีมั้ย
หรือจาบอกออกไปเลยว่าร้าก...
ช่วยเราคิดทีสิ...
ช่วยเราทีนะ
ขอร้อง...

ร้ากนะ