... เจ้าหญิงเขียด ...
...
นั่งหน้าจอคอมพ์เพลินๆ อะไรกระดุ๊บๆ เห็นแว๊บๆด้วยหางตาข้างซ้าย... หันไปก็มีแต่กองหนังสือ... นั่งพิมพ์ต่ออีกซักพัก... ดุ๊บๆอีกแระ... หันไป..อ่ะ เจ้าเขียดน้อยนิเอง... เข้าบ้านเรามาได้ไงเนี่ย?...
เขียด คือกบตัวเล็กๆ... กบจะตัวใหญ่กว่า อ้วนๆ ป้อมๆ...สีออกน้ำตาลๆ เนอะ ขาลายๆ... ถ้าผัดเผ็ดรสชาดจะใกล้เคียงกับเนื้อไก่... จะพบได้บ่อยที่หน้าจอทีวีช่อง 7 สีหลังข่าวภาคค่ำ... บางทีละคร re-run ก็จะพบได้ช่วงบ่ายและเย็น...
เขียดหุ่นสวยเพรียวบางกว่ากบ...กลางหลังมีสีเขียวสด... ปลายนิ้วเท้าเป็นปุ่มๆ เพราะเล็บขบ...อ่ะ...ม่ายช่ายยย... ระหว่างนิ้วมีพังผืด... มีนิ้วเรียวยาวสวยงามตามตำราเขาว่าวาสนาดี...
เนื่องจากเขียดตัวเล็กกว่ากบ จึงไม่ปรากฏกายตามทีวีไม่ว่าช่องไหนเลย... รวมถึงบ่อเลี้ยงกบก็ไม่นิยม...เพราะเอามาทอดก็จะมีแต่ก้าง...ไม่มีเนื้อ... หุ่นจะเหมือนๆนางแบบนิตยสารโว้ค แอลล์ แพรว แม่บ้าน ขวัญเรือน...อ่ะ Go so big ละ... ดีนะเบรคทัน...ไม่งั้นได้เป็นนางแบบนิตยสารบ้านและสวนด้วย...อิอิ...
เขียด อาจจะมีให้เห็นบ้างตามสวน แต่ไม่ควรจะเข้ามาในบ้านเค้าแบบนี้... เพราะเจ้าของบ้านจะเหนื่อย กว่าจะไล่จับได้...แทบจะกระโดดฮิปหอบเป็นเขียดไปด้วยอ่ะจิ...
อ่ะ หลังจากที่พบเขียดยืนโพสท์ท่าอยู่บนหน้าปกหนังสือครัวของฉัน ความคิดก็บรรเจิด... " จะรีบจับมันตอนนี้ หรือจะรอให้มันกระโดดไปไหนต่อไหนก่อน... แล้วค่อยมุดโต๊ะ มุดตู้ไล่จับมันดีล่ะ..."
ว่าแล้วก็เอาหนังสือสมุดโทรศัพท์โยนใส่ลงไป...ม่ายช่ายยย...เล่นงี้ก็ตายหยังเขียดจิคะ... ฉันหยิบหนังสืออีกเล่มนึงม้วนๆ แล้วเขี่ยๆให้เขียดน้อยลงจากกองหนังสือก่อน... แล้วมันก็น่ารักเจงเจ๊งงง...เขี่ยไปทางหนึ่ง ดันกระโดดสวนทางเข้ามาอีก... อ่ะ เขี่ยใหม่ๆ...เอ๊ยย... ใหม่ไม่ให้เขี่ย... เขี่ยอีกครั้งหนึ่งละกัน....โปรดเขี่ยอีกครั้งหนึ่ง... ประกาศคณะปฏิบัติการเขี่ยเขียดฉบับที่... พอละดีกว่า เดี๋ยวได้ไปนั่งเขี่ยในมุ้งสายบัวกันพอดี.... อิอิ...
ครั้งนี้ได้ผล.... เขียดน้อยกระโดดขึ้นมานอนหนุนตักหลับตาพริ้ม.... แล้วอิชั้นก็นุ่งโสร่งอยู่ซะด้วย....ถ้าน้องเขียดน้อยเกิดกระโดด มุดๆเข้าประตูใหญ่ได้ละก้อออ.... ไม่ได้กลัวอะไรหรอก กลัวนั่งทับมันน่ะ... เดี๋ยวเขียดน้อยจะเอาชีวิตมาทิ้งไว้เปล่าๆ... ตายยังไงไม่ตาย ดันมาถูกนั่งทับตาย...เฮ้อออ...ตายหยังเขียด(อีกแระ)...เสียชาติเกิดเปล่าๆ...
" เอาละวะ ถ้าไม่จับตอนนี้ คงได้ล้วงเข้าไปจับข้างใน...มันจะจั๊กกะจี๋กันไปใหญ่..." ฉันจึงตัดสินใจตะครุบตัวเจ้าเขียดน้อยเอาไว้... แต่ก็ลื่นหลุดมือ กระโดดลงมาที่พื้น ทีนี้ก็สนุกล่ะสิ...
ฉันและน้องเขียดเล่นไล่จับกันอย่างสนุกสนาน... เราทั้งสองมีความสุขกันมากในคืนนั้น.... เล่นซะได้เหงื่อเลย ฉันก็รู้ว่าเธอก็เหนื่อยเหมือนกัน... ครั้งนี้ฉันโอบกอดเธอด้วยนิ้วมืออย่างแผ่วเบา... ตัวเธอลื่นน้อยลงแล้ว... ใช่สิ... ก็เล่นมุดไปไหนต่อไหน คลุกฝุ่นมาซะขนาดนั้นอ่ะ....
เธอจ้องมองฉันตาแป๋ว... ราวกับจะขออะไรบางอย่าง... ไม่หรอก ถึงเราอยู่กันสองต่อสอง มีเพียงฟ้าดินเป็นพยาน... ฉันจะไม่ขอจูบเธอในคืนนี้... ถึงแม้เธอจะเป็นเจ้าหญิงเขียดปลอมตัวมาก็ตาม...
" เอ๊ะ... หรือจะลองเล่นพิเรนทร์ๆดูหน่อย..." อ่ะ... อย่าดีกว่า เดี๋ยวเธอกระโดดผลุบเข้ามาอุดหลอดลมฉัน เดี๋ยวไม่มีใครพาไปหาหมอ... ถึงจะมีใครพาไปหาหมอทัน... ทั้งหมอและนางพยาบาลจะพูดถึงฉันว่ายังไง.... " ไอ่นี่มันบ้า มันนึกว่านิทานเรื่องเจ้าชายกบมีจริง..."
โอ้ว...พรุ่งนี้หนังสือพิมพ์คงจะลงข่าว... "จูบเจ้าหญิงเขียด-อุดหลอดลมเกือบตาย"
เอาเป็นว่าคืนนี้เราสนุกกันมามากพอละ... ฉันพาเจ้าหญิงเขียดไปปล่อยให้เล่นน้ำในอ่างบัวดีกว่า... อิอิอ...
...
Create Date : 08 ตุลาคม 2550 |
Last Update : 8 ตุลาคม 2550 15:11:19 น. |
|
7 comments
|
Counter : 2178 Pageviews. |
|
|
|
ช่วงต้นๆๆออกแนวกนกเรขา
มาปลายๆๆออกแนวจามรี พรรณชมพู
อิอิ น่าจะมีคำเตือนนิ อายุต่ำกว่าสิบแปดห้ามอ่าน
น่าสงสาร.. เจ้าหญิงเขียด..เน๊าะ