... หิ่งห้อย กับคุณแผน ...
...
ปีนี้อากาศคงจะหนาวเย็นกว่าปีที่แล้ว...
คุณแผนพึ่งพาสองเท้าของตัวเอง...เดินเล่นไปเรื่อยๆ... เขาเดินไปไหนไม่รู้ รู้แค่ว่าอยากจะเดิน ๆ ๆ ๆ... ไปพบหมู่บ้านแห่งหนึ่งตอนพลบค่ำ... ดอกดาวเรืองชูช่อเหลืองสวยสดใส...
เขาวางดาบฟ้าฟื้นไว้ที่พื้นหน้าหมู่บ้าน...ก่อนจะพาตัวเองเข้าไป... " อ่ะ นี่มันแผ่นดินศรีอโยธยานี่นา... เราเดินมาไกลได้ขนาดนี้ด้วยเหรอ.."
" ช่างสวยงามเรืองรอง... สมเป็นทำเลพักอาศัยยิ่งนัก..." คุณแผนไปกราบพระที่วัด ขออาศัยศาลาวัดเป็นที่นอน...
มื้อเช้าไม่ต้องปรุง ไม่ต้องหาอาหาร...อาศัยข้าวก้นบาตรหลวงพี่... แบ่งปันกับน้องหมาในวัดนั่นแหละ... เฮ้อ... คุณแผนทำไมดูเหมือนจะตกอับแบบนี้นะ...
คุณแผนใช้ผ้ายันต์ในย่ามที่พกมาด้วย พันรอบกาย... ไม่ได้กลัวผี ไม่ได้กลัวใครมาทำร้าย... คุณแผนหนาววว....
ในความตกอับ ยังมีแสงริบหรี่ๆ... ของหิ่งห้อย... หิ่งห้อยน้อยอาศัยอยู่ที่กอหญ้าที่น้ำขังหลังวัด... ในคืนนี้... หิ่งห้อยน้อยพากันมาจัดปาร์ตี้กันที่ศาลาวัด... ทำให้คุณแผนไม่รู้สึกหงอยเหงาจนเกินไป...
คลิ้ก เพื่อฟังเพลง หิ่งห้อย...
หิ่งหลายๆตัว ก็มีอะไรห้อยๆติดมือติดเท้ามาฝาก... หิ่งห้อยบางตัวมีป้ายผูกติดที่เท้ามาด้วยไง... เค้าเขียนว่า...
" สวัสดีเพื่อนใหม่..." " ยินดีต้อนรับ... " " ขอให้หนุกหนาน... " " นอนหลับฝันดี... " " No alcohol party... " " เลิกเหล้าเข้าพรรษา... " " ออกแล้วค่อยว่ากันใหม่..."
ตัวที่ถือป้ายอันสุดท้ายถูกเพื่อนหิ่งห้อยถีบ จนหล่นร่วงลงมาที่คุณแผน... เขาจึงเขียนป้ายอันใหม่ให้... " ออกแล้วค่อยเมากันใหม่..." หิ่งห้อยตัวนั้น ตัดสินใจบินไปตัวเปล่าๆ..ทิ้งป้ายไว้กับคุณแผน... เค้าคงกลัวจะถูกถีบหล่นร่วงลงมาอีก... อ่ะนะ...
หิ่งห้อยหลายร้อยตัวมาบินวน จนศาลาสว่างไสวไปด้วยแสงสีเหลือง... บางตัวก็เกาะใบไม้ กิ่งไม้เดินเล่น...บางตัวก็เดินบนพื้น... บางตัวที่เท้าไม่ติดดิน...ก็เดินบนซีเมนต์ เดินบนแค้ทวอล์ค... บางหิ่งห้อยก็นั่งเสียบปลั๊กชาร์จแบ็ตอยู่...เพราะไฟหมด... ไม่มีหิ่งห้อยตัวไหน บินเข้าใกล้คุณแผนเลย... อาจจะเป็นเพราะกลิ่นความขลังของผ้ายันต์... มันเชิญชวนมาแต่ยุง...
คุณแผนนั่งดูหมู่หิ่งห้อย มาเริงร่ากันอย่างสนุกสนานในคืนนั้น... แต่บางสิ่งบางอย่างดูฝืนๆ ขัดๆ... ...แสงเทียนที่จุดไว้นั่นเอง... มันยังส่องสว่างเกินไป... จนกลบแสงระยิบยับจากบั้นท้ายของหิ่งห้อย....
คุณแผนเป่าเทียนที่จุดไว้ให้ดับลง... เพื่อจะได้ชื่นชมแสงสว่างจากหิ่งห้อยได้อย่างชัดเจน... แล้วเสียงร้องเพลงจากหิ่งห้อยก็ดังขึ้น...
" แฮ้ปปี้เบิร์ธเดย์ทู้ยู...แฮ้ปปี้เบิร์ธเดย์ทู้ยู... แฮ้ปปี้เบิร์ธเดย์...แฮ้ปปี้เบิร์ธเดย์... แฮ้ปปี้เบิร์ธเดย์ทู้ยู...ทู้ยู...ทู้ยู..." แล้วก็ชวนกันกระพริบแสงไฟจากบั้นท้าย เป็นการปรบมือ...
คุณแผนอมยิ้ม ก่อนจะนอนหลับ... ปล่อยให้หิ่งห้อยปาร์ตี้กันต่อไป... เพราะเขาเหนื่อยอ่อนล้าจากการเดินมาทั้งวันแล้ว... คืนนี้อากาศหนาวเย็นดีจังเล๊ยยย...
พรุ่งนี้ตื่นขึ้นมา คงไม่ได้เจอเธอเนอะ... หิ่งห้อย... เพราะเธอชอบมาเฉพาะตอนที่ท้องฟ้าดับไฟไปแล้ว...
หมายเหตุ - ก้อปปี้ไอเดีย จาก FW mail ...
เช้าวันใหม่ คุณแผนไม่เห็นมีหิ่งห้อยเหลืออยู่ที่ศาลา... อ่ะ มีอยู่ตัวนึง... สงสัยเมื่อคืนคงจะหนักไปหน่อย... ค่อยๆคืบคลาน กระปรกกระเปลี้ยอยู่บนม้าหินอ่อน... ที่บั้นท้ายไม่มีแสงแว๊บๆละ... สงสัยแบ็ตจะหมด...อิอิอ...
เขาไม่ได้สนใจอะไร ปล่อยให้หิ่งห้อยฟื้นด้วยตัวเอง... เดี๋ยวก็คงหาทางกลับบ้านถูกเนอะ... เขาเดินไปล้างหน้าล้างตา...ฟ้าสว่างแล้ว... หลวงพี่ทยอยกันเดินกลับที่วัด หลังจากไปรับบิณฑบาตรมา...
มื้อเช้านี้ ฝากท้องไว้กับพระดีกว่า... ค่อยเดินทางต่อ... คุณแผนเอาผ้ายันต์กันหนาว แต่ไม่กันยุงไปซักๆๆ... สีตกจนน้ำในอ่างแดงไปหมด...
เช้านี้เป็นวันอาทิตย์ ญาติโยมมาถวายทานที่วัดกันมากเป็นพิเศษ... บ้างก็เอาผลไม้มาล้างที่อ่างใกล้ๆกัน...ก่อนจะจัดใส่จาน... เขามองคุณแผนแปลกๆ... กระซิบกระซาบกัน... " ไปฆ่าใครมาป่ะ เนี่ยย... ล้างซะแดงฉานไปหมดแบบนี้..."
คุณแผนเลยตอบสวนไปว่า... " เช้านี้ยังเลย... มีดดาบยังวางไว้อยู่หน้าวัดเลยจ่ะ..."
หลังจากถวายสังฆทานกันเรียบร้อย คุณแผนก็รออาหารที่เหลือ... ได้ข้าวสวยมาหนึ่งถุง...ได้ผัดหมี่มาหนึ่งห่อ... มีต้มฟักอีกถุงนึงด้วย... เขาเดินเข้าครัวไปขอชามกับช้อน... วัดนี้ดีหน่อย ไม่ดีเด็กวัดมาคอยมองค้อน... อิอิอ...
...
คุณแผนหาที่ร่มๆใต้ต้นไม้ใหญ่...ที่ไม่มีรังมดอยู่ใต้ก้นเขา..นั่งกินข้าวอย่างสบายใจ... เสร็จแล้วก็ล้างชามล้างช้อนคืนห้องครัว...เอาผ้ายันต์ไปตาก... ระหว่างรอผ้าแห้ง ไม่รู้ทำอะไร... คิดเหรอว่าเค้าจะไปกวาดวัด... คุณแผนไปนอนหลับทำสมาธิในโบสถ์...เมื่อคืนนอนหลับไม่ค่อยสนิท... กินแล้วได้นอน...เป็นสุขอันประเสริฐจริงๆ ...อิอิอ...
เขาเลือกทำเล หลังพระพุทธูปองค์ใหญ่... เพราะสมัยนี้คงไม่มีใครเดินมาปิดทองหลังพระพุทธรูปกันแล้ว... คนพวกนั้นไปไหนกันหมดไม่รู้... เนอะ... " ก็ดี... ไม่กวนเวลานอนของเราดี...อิอิอ..."
ระหว่างที่คุณแผนกำลังหลับฝันไปถึงไหนต่อไหน... ก็มีเสียงก้อกแก้ก ๆ... ใครไม่รู้... มาแคะตู้บริจาคที่ตั้งอยู่หน้าพระประธาน... " เฮ้ออ... ไอ่คนพวกนี้ มันไม่กลัวบาปกรรมกันแล้วเหรอเนี่ย..." คุณแผน คิด... ก่อนจะตะโกนออกไป.... " เฮ้ยยย..."
เจ้าโจรประสบการณ์น้อย ตกใจผงะวางตู้บริจาคไว้เหมือนเดิม... หันซ้ายหันขวา " ก็ไม่มีใครนี่หว่า...???...."
ทั้งจอมโจร และคุณแผนต่างนั่งคิด... ไม่รู้จะคิดกันไปถึงไหนต่อ...
จอมโจรหัวไว คิดได้ก่อน... " อุ้มไปทั้งตู้นี่แหละวะ... ค่อยไปผ่าเอาที่บ้าน..."
คุณแผนโผล่หน้ามามอง...แล้วก็ตะโกน... " เฮ้ยยย..." เจ้าโจรอุ้มกล่องเงินวิ่งเผ่นไปอย่างรวดเร็ว... " แล้วเอาไงต่อดีวะเนี่ยย.... มันอุ้มกล่องไปละ..."
ไม่มีอะไร ฉับไวเท่าอารมณ์ของสามัญชน.... " ตามไปเหยียบมันเลยง่ายสุด..."
... ยังไม่ทันที่คุณแผนจะได้เหยียบใคร... ดันลื่นล้ม เพราะสะดุดพื้นพรมในโบสถ์... ...หมดสติไปแถวนั้น...
ผู้คนมาไหว้พระในตอนสายๆ... แล้วสังเกตุเห็นใครคนนึงนอนสลบอยู่... ...และตู้บริจาคหายไป...
เป็นจำเลยซะแร้ววว...คุณแผน...เอ๊ยยย... " จะออกจากวัดไปต้องทำไงเนี่ยย...???.." " ผ้ายันต์ที่ตากไว้ ยังไม่ทันจะแห้งดีเลย...เฮ้อออ..."
ไม่มีใครคิดจะพาคุณแผนไปเอ็กซเรย์สมอง... แม้แต่คนเดียว... เขาตื่นขึ้นมาพร้อมความมึนงง... และสารพัดคำถาม จากผู้คนที่รายล้อมรอบตัวเขา...
คำอธิบายไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้น... เพราะเขาเป็นคนแปลกหน้า... ที่เพิ่งมาอาศัยนอนในวัดแค่คืนเดียว...
คุณแผนถูกจำกัดพื้นที่ให้อยู่ในวัด.... แล้วก็หาตัวจอมโจรไม่เจอซะที...
...
Create Date : 14 ตุลาคม 2550 |
|
6 comments |
Last Update : 18 ตุลาคม 2550 4:32:40 น. |
Counter : 780 Pageviews. |
|
|
|