... คนคุมเกมส์ ?...
...
1 ตุลาคม
หลังจากพลจัตวาหม่องคันคะเยอ เกษียณอายุราชการ...
พร้อมทรัพย์สมบัติมหาศาล ก็อพยพย้ายถิ่นฐานมายังสยามประเทศ
เขาเบื่อกับการมีชีวิตที่ร่ำรวยสำราญที่เคยเสวยสุขก่อนหน้านี้...
จึงริคิดการณ์แผลงๆขึ้นมาหาอะไรทำแก้เซ็ง
เขาหยิบกระดานหมากรุกจีนที่เป็นตารางๆขึ้นมา
เขียนตัวหนังสือจนเต็มพรืดไปหมด...และเรียกมันว่า...
Terms of Agreement...
วางตัวหมากรุกจีนลงไปเจ็ดแปดตัว...
เป็นหมากที่ฝ่ายใดเดินก่อนก็จะต้องเป็นฝ่ายแพ้
หม่องคันคะเยอเลือกทำเลริมฟุตบาท ณ ที่ใดที่หนึ่งในกรุงเทพ...
และเชิญชวนให้คนที่ผ่านมาเล่นหมากรุกกับตน...
เมื่อมีผู้มาเล่นด้วยหม่องคันคะเยอก็จะบอกว่า...
" กฎคร่าวๆเป็นหยั่งงี้นะ...อ่านก่อน..."
หม่องคันคะเยอจะเอาไม้เกาหลังชี้ไปที่ Terms of Agreement...
" ถ้าตกลง ก็วางเหรียญห้าบาทไว้ที่ " I accept "
" ถ้าไม่ตกลงก็ลุกออกไปให้คนอื่นมาเล่น "
เมื่อวางเหรียญห้าบาทไปที่ " I accept "
พี่หม่องก็จะเก็บเงินไป
" ใครแพ้จ่ายเกมส์ละ 5 บาท "
" เล่นได้คนละไม่เกิน 10 เกมส์ "
" ฉันจะเป็นฝ่ายเดินก่อน "
" เมื่อจบแต่ละเกมส์ ฉันจะถามคำถามหนึ่งข้อ และ..."
" เธอต้องตอบคำถามนั้น....มีข้อสงสัยอะไรมั๊ย? "
เมื่อปราศจากข้อสงสัยเพิ่มเติม เกมส์ก็เริ่มขึ้น
หม่องคันคะเยอขยับเดินก่อน และแพ้ในทุกเกมส์
เขาจ่ายเงินให้กับผู้ที่มาเล่นในทุกๆเกมส์...
ผู้เล่นเปลี่ยนหน้าไปเรื่อยๆ...
ผู้มุงดูก็เพิ่มปริมาณขึ้นเช่นกัน...
มีคนมาต่อคิวเล่นกับหม่องคันคะเยอมากมาย
จนคิวยาวห้อมล้อมวงหมากรุกจีนของพี่หม่อง เหมือนขดยากันยุง
ฉันยืนสังเกตุอยู่นาน ทุกครั้งที่จบเกมส์ที่ 10
หม่องคันคะเยอจะกระซิบถามผู้เล่นที่ข้างหู
แล้วก็จบลงด้วย... แปลกๆ...
ฉันจึงต่อคิวขอร่วมเล่นดูบ้าง...
" กฎคร่าวๆเป็นอย่างนี้นะ... อ่านก่อน..."
" อ่ะ เล่นเลยลุงหม่อง... ผมยืนดูอยู่นานแล้ว "
ฉันวางเหรียญ 5 บาทไว้ที่ " I accept " พี่หม่องเก็บเงินไป
ในทุกเกมส์หม่องคันคะเยอจะเดินหมากตัวเดิมทุกครั้ง
ฉันก็จับกิน แล้วรุกกลับ ก็ชนะ ได้มาเกมส์ละ 5 บาท...
ฉันชนะอยู่ทุกเกมส์ ไม่เลิกเล่นก่อนครบ 10 เกมส์หรอก...
คำถามหลังจบแต่ละเกมส์ก็จะมีประมาณว่า...
" ใครชนะ? "
" ผมสิ ผมชนะ ได้มา 5 บาทนี่ไง เห็นป่ะ..."
" ใครเป็นผู้กำหนด? "
" สวรรค์กำหนดมั๊ง...อิอิ..."
" ใครเป็นคนคุมเกมส์? "
" ให้ลุงคุมเกมส์ก็ได้...แต่ผมชนะอ่ะ เอามาอีก 5 บาทซะดีๆ..."
เป็นอย่างนี้จนถึงเกมส์ที่ 10...
พี่หม่องกระซิบถามคำถามสุดท้ายที่ข้างหูฉัน...
" แกรู้มั๊ย... ฉันทำอย่างนี้ทำไม?..."
" นั่นดิ... ลุงทำแบบนี้ทำไมอ่ะ? เอาเงินมาแจกคนอื่นเล่น สนุกนักเหรอ?"
หม่องคันคะเยอเอาไม้เกาหลังวางบนกระดานหมากรุกที่มีข้อความ Terms of Agreement...
ปลายแหลมของไม้ชี้ไปที่ข้อความหนึ่งเขียนไว้ว่า...
" ผู้เล่นมีหน้าที่ตอบคำถามอย่างเดียว... ถ้าถามคำถามขึ้นมา จะต้องคืนเงินทั้งหมด..."
ฉันคืนเงินให้หม่องคันคะเยอไปทั้งหมด...
เขาได้ 5 บาทแรกของฉันไปด้วยสิ...
ฉันเดินออกมาจากวง คนถัดไปลงไปนั่งเล่น...
เมื่อถึงคำถามสุดท้ายข้อที่สิบ...
แทนที่หม่องคันคะเยอจะได้เงินคืน เขากลับถูกถีบจนหงายท้องกลิ้งหลุนๆ...
แล้วก็มีเสียงดังขึ้นว่า " เมิงรู้มั๊ย? แถวนี้ใครคุม?..."
วงล้อมขดยากันยุงแตกฮือคนละทิศละทาง...
ฉันเดินไปร้านขายยาซื้อยาเม็ดคุมกำเนิดมาแผงนึง ก่อนจะยื่นให้มาเฟียคนนั้น...
" แถวไหนๆเค้าก็ใช้ไอ้นี่คุมทั้งนั้นแหละพี่..."
" ผมเป็นสารวัตรปลอมตัวมา..." เป็นคำพูดสุดท้ายของฉันก่อนจะวูบหลับไป...
ฟื้นอีกที่ที่โรงพยาบาลอะไรไม่รู้...
ใช่โรงพยาบาลสายรุ้งอีกป่ะเนี่ย???....
อ่ะ... เตียงข้างๆมองเห็นเป็นลุงหม่องคันคะเยอ นอนเกาหลังอยู่ยิกๆ...
" ลุง ๆ ๆ... ไหนบอกเป็นคนคุมเกมส์ไง...ไหงมานอนนี่ได้อ่ะ..."
หม่องคันคะเยอมองค้อนฉันนิดนึง ก่อนจะพลิกนอนตะแคงหันหลังให้...
...
| Create Date : 01 ตุลาคม 2550 |
| Last Update : 1 ตุลาคม 2550 11:52:17 น. |
|
4 comments
|
| Counter : 844 Pageviews. |
 |
|
|
กดดดดดดดดดเกด้ทดดดดดด้หด
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
ผู้เล่นจึงจำต้องเล่นไปตามเกมส์
หารู้ไม่ว่าจริงๆมีคนคุมเกมส์อยู่
ออกมาดึกๆ
ดื่นๆ
แต่เสียใจนะครับท่าน
พวกผีทั้งหลายได้กลับหลุมไปเสียแล้ว