... วันแม่ของฉัน... วันของม้า... วันของเบ๊...

...



ห้าทุ่ม วันที่ ยิบเก้า กรกฎาคม ห้าสอง...

วันนี้ พาคุณแม่ไปเที่ยวร้านคุณหมอมาจ่ะ...
แต่ก่อนจะไป ก็ดูแลสมาชิก 5+1 ให้อาหารปลาซากุระ ตามปกติ... แถมด้วยฮานามิ...เหมือนที่เคยทำ...
เจ้าปลาน้อย หรือ "เซียวฮื้อยี้" มันผ่านด่านแมจิคคลีนมาได้...
แต่เหมือนเด็กๆ ที่ติดหมอนข้าง พอไม่มีต้นไม้ให้ร่มเงามันก็หงอยๆ...ลอยเกาะก้นกาละมัง...
ไม่ได้ไปลอยเกาะก้นใครที่ใหญ่ๆหรอกนะ... มันเกาะที่ก้นกาละมังจริงๆ...
ก็เลย เอากระถางดอกไม้ให้คุณซะ หนึ่งกระถาง...
แถมสาหร่ายหางกะรอกให้หนึ่งกลุ่ม...ไว้เป็นร่มเงา ดูแล้วก็คงจะสบายดี...คี่ยาวเฟื้อยเลย...
เจริญอาหาร ๆ.... อิ อิ อิ...

เดี๋ยว ด่านที่สอง จะแกล้งทำไฮเตอร์ น้ำยาซักผ้าขาวหกใส่...
แล้วดูดิ๊... ว่ามันจะแกล้งหงายท้องอีก หรือจะหงายจริงๆคราวนี้... 555...
พอเห็นสมาชิกในบ้านอิ่มเอมกันดีแล้ว ก็ไปหาคุณแม่... พาไปเที่ยวร้านคุณหมอ...
ชวนรถแท๊กซี่มาพาแกไป... เพราะคุณแม่ถูกอากาศร้อนมากๆไม่ได้ เดี๋ยวความดันจะขึ้น...
ก็นั่งแท๊กซี่ไปกัน... เยี่ยมเยียน ทักทายคุณหมอ กันจนเป็นที่สบายใจดีแล้วทุกฝ่าย...
คุณแม่ก็ชวนฉันไปเดินเล่นต่อที่ร้านซีตัวใหญ่... อยู่ข้างๆร้านคุณหมอนั่นแหละ...

" จะไปซื้อยาย้อมผมซักขวด..." คุณแม่ว่างั้น...
ฉันก็เดินตาม ว่านอนสอนง่าย... อย่างกุลบุตรพึงกระทำ...

ที่ทางเข้าร้าน มีเคาน์เตอร์ขายหมูทอด... คุณแม่หยุดชะงักแป๊บนึง...
" จะซื้อไปกินเหรอม้า... เดี๋ยวขากลับ ค่อยมาแวะนะ..."
เราเรียกแม่ว่า "ม้า"... ย่อมาจาก อาม้า... แปลเป็นภาษาจีนว่า เบ๊...
แปลกลับเป็นภาษาไทยอีกที เป็นเบ๊ ก็คือเป็นคนรับใช้.... อิ อิ...
เป็นอาม้าให้เราขี่ตั้งแต่เด็กยันโต ตอนนี้ให้อาเบ๊เป็นเจ้านายมั่ง... เนอะ...

พอเข้าไปในร้าน...เดินผ่านเคาน์เตอร์กางเกงยีนส์...
ผ่านเคาน์เตอร์กางเกงตัวเล็ก... อืมม... สวยดีเนอะ...
นู่นนน... อาม้าไปอยู่ที่ชั้นวางของลอรีอัล, การ์นิเอ้,โลแลน, อีโกร่า เรียบร้อยแร้วว...
กำลังเลือกดูน้ำยา... ไม่สิ... เป็นครีม... ครีมย้อมผม...
มองไม่ค่อยจะเห็น...
" ไอ่นิ้ง ๆ... เอาแว่นมาหน่อย...ม้าอ่านไม่เห็น...."
ก็ไปช่วยกันเลือก ช่วยกันอ่าน...
ได้สีที่ถูกใจละ กำลังจะเดินกลับ...

" เออ... จะเอาน้ำมันใส่ผมด้วย... ยี่ห้อ มอเกน ๆ..."
ฉันหิ้วตะกร้ามาหนึ่งใบ... เดินตามอาม้าไปที่ชั้นผลิตภัณฑ์เกี่ยวกับผม(ที่ไม่เกี่ยวกับคุณ)... เพราะเกี่ยวกับผม ผมเท่านั้น...จริงๆนะ...
แล้วก็พากันเดินกลับไป...เจอ มอร์แกนปอมเมด...
" อันนี้ป่าวว?"...
" อืม... อันนี้แหละ...เท่าไหร่?"
" แปดสิบสองบาท..."
คุณแม่พยักหน้า... แล้วบอกว่า...

" เออ... อยากจะได้รองเท้าซักคู่ เอาที่มันโดนน้ำแล้วไม่ลื่นน่ะ..."
" รองเท้าฟองน้ำ เวลาโดนน้ำแล้วมันลื่น..."
" ได้จ่ะ... เดี๋ยวไปดูที่ชั้นรองเท้ากันนะ...."
เลือกไปเลือกมาได้รองเท้ายางสังเคราะห์มาสามคู่...
เลือกสีชมพูสีฟ้าให้ แม่ก็ไม่เอา เค้าบอกว่า "สีผู้หญิงเกินไป แก่แล้วว...จะเอาสีดำๆ..."
"มันไม่เลอะดี..." นี่คือเหตุผล...อิ อิ อิ...

" พอละ เดี๋ยวไปหาซื้อของกินกลับบ้านดีกว่า..." คุณแม่บอก
ระหว่างที่กำลังเดินหาส่วนที่ขายอาหาร ฉันเอาตะกร้าใส่รถเข็น...
" หูยยย... จะเอารถเข็นไปทำไม... ไม่ได้ซื้อเยอะแยะ... เดี๋ยวซื้อของกินก็กลับแล้ว..."
แต่... บังเอิญฉันเป็นเด็กดื้อ... เอาครีมย้อมผม น้ำมันใส่ผม และรองเท้ายางสามคู่... ใส่ในรถเข็น...

เราพากันเดินผ่านจุดที่ขายรถจักรยาน...
" เอาซักคันก็ดีเนอะ... จะได้ใช้ไปซื้อของ...."
" อาม้า... ลื้อ(เธอ)ใช้มันไปซื้อของไม่ได้หรอก... ต้องขี่มันไป... "
สองคนแม่ลูกมองหน้ากันพักนึง...
" ก็... หัดขี่... หัดขีไง... คงไม่ยากหรอกมั๊งง....?? " อาม้าอยากขี่จักรยานมาก...
ฉันตัดบทบอกว่า " ยากสิ... ต้องล้มไม่รู้กี่หน กว่าจะเป็นน่ะ... แล้ว...."
ยังไม่ทันที่จะพูดอะไรต่อ อาม้าก็บอกว่า...
" เออๆ เอาไว้หัดขี่รถเก๋งเลยดีกว่า..." แล้วคุณนายก็เดินต่อไปที่ส่วนเครื่องใช้ไฟฟ้า...

ฉันแอบปาดเหงื่อเล็กน้อย ... " ถ้าซื้อ แล้วจะขนกลับบ้านยังไงวะเนี่ยย...อืม... โชคดีๆๆ..."
รีบเข็นรถ ที่มีครีมย้อมผม นำมันใส่ผม และรองเท้ายางสามคู่ เดินตามไป อย่างรวดเร็ว...
" เออ... วิทยุที่บ้าน เสามันหัก... ลองเข้าไปดู..."
" ไม่ดีกว่าม้า... ดูไม่เป็นอ่ะ... ไม่รู้รุ่นไหน..."
อาม้าแสดงสีหน้าเซ็งๆนิดนึง... บ่นพึมพำ... " อะไรๆก็ไม่เป็นๆ... เฮ้อออ...."
" เอาไว้ให้น้องชาย(ผู้เป็นวิศวกร) ไปดูวิทยุ แล้วค่อยให้เค้าซ่อมให้เถอะนะ...จ๊ะ...ที่รัก...."

เราเข็นรถวนไปมาจนทั่ว ก็หาบันไดไปไหนต่อไม่พบ...
จึงถามเจ้าหน้าที่ เขาบอกว่า " ส่วนที่ขายอาหารอยู่ชั้นล่าง... บันไดอยู่ที่แผนกเครื่องสำอางแล้วเลี้ยวขวาจ่ะ "
" อาม้าปวดฉิ... ขอไปเข้าห้องน้ำก่อน..."
ฉันยืนรอที่ทางเข้าออก... เห็นคนมากดเจลล้างมือ...เอาผ้าขนหนูเช็ดๆรถเข็น...
ช่วงนี้เป็นช่วงที่ไข้หวัด สองพันก้าว ระบาดอย่างแพร่หลาย...

เราพากันเดินผ่านเคาน์เตอร์ขายกางเกงยีนส์ กางเกงตัวเล็ก แผนกเครื่องสำอาง...
และเลื่อนไหล ลงบันไดไฟฟ้ารางใหญ่... กำลังจะลงไปสู่ชั้นล่าง...
อาม้าเหลือบขึ้นมาเห็นเข้าพอดี... " เออ... ทิชชู่หมด...."
" ม้าเอาแบบไหนอ่ะ... ใช้ยี่ห้ออะไร สีเขียว สีชมพู...จะเอาแบบหกม้วน สิบสองม้วน... หรือ..."
" แบบไหนก็เอามาเหอะ... "
" จะเอาแบบกี่ม้วนดีคะ... ที่รัก... "
" เอาแบบหกม้วนพอ... ให้พอใช้ไปก่อน เดี๋ยวขนกลับไม่ไหว..."

ฉันรีบวิ่งขึ้นบันไดไฟฟ้า กลับมาหาทิชชู่... ก่อนจะกลับลงไปข้างล่าง...
มีชั้น(shelf)ของบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป กำลังจัดโปรโมชั่นลดราคาอยู่ที่อาม้ายืนรอ... แล้วอาม้าก็บอกว่า...
" จะเอามาม่าต้มยำกุ้งด้วย... "
" ได้จ่ะ..."

ระหว่างทางจะไปหามาม่า... อาม้าก็ไปหยิบซอสแม็กกี้บนชั้นที่เขาลดราคา หยิบมาขวดนึง...
" เอาไว้ใส่ไข่ต้ม...อร่อย ๆ..."
เราได้มาม่าต้มยำกุ้ง...เส้นหมี่รสหมูสับยี่ห้อไวไว...
ได้ไมโลทีแรกจะเป็นแพ็คแบบสี่กล่อง... แต่ฉันเลือกแพ็คแบบหกกล่องให้...
" เออ... กล่องใหญ่กว่าด้วยเนอะ... เอาแบบนี้ดีกว่า..." อาม้าเห็นด้วย...
แล้วก็ไม่ลืมจะอุดหนุนเพื่อนของไมโล เขาชื่อ โอวัลติน...
อาม้าหยิบโอวัลตินมาอีกหนึ่งแพ็ค... " อันนี้ ก็อร่อย..."

เราพากันไปในโซนที่ฉันรู้สึกกลัวมากที่สุด คือ โซนของอาหารสัตว์...
แต่อาม้าไม่ได้หยุดดูอะไรเลย...
ใช่สิ... ที่บ้านเค้าสั่งมาเป็นกระสอบอยู่แล้ว... คงมาส่งให้ถึงบ้านอ่ะนะ...
ฉันเลือกอาหารปลาถุงครึ่งกิโล(500 g.)มาหนึ่งถุง... กะว่าจะเอามาฝากสมาชิกที่บ้าน...

ไหนๆมาแล้วจะผ่านไปง่ายๆก็ไม่ได้... อาม้าไปหยิบชาม หรือจะเรียกถาดดี...
ที่ใส่อาหารสุนัข หนึ่งอัน... " เอาไปฝากไอ่กี้..."
เจ้ากี้ หรือชื่อจริง "สุกี้"... ฉันเรียกว่า "เจ้าอ้วน"... คือ สุนัขตัวเดียวของที่บ้านพ่อกับแม่เลี้ยงไว้...
" เอาขนมไปให้มันด้วย... อ่ะ..." อาม้าให้ฉันเลือกกระดูกที่ทำจากหนังหมูแห้งๆ...ยี่ห้อ sleeky ได้มาถุงหนึ่ง...
เอาไว้ให้พี่กี้ของเราแทะเล่น... อิ อิ อิ...
แล้วก็แถมด้วยจานพลาสติกอีกสองแพ็ค... " เอาไว้ใส่ข้าวให้แมว..."

หลังจากนั้น...
เราก็ได้แซนวิชแฮม ไส้กรอกไม่รมควันครึ่งกิโล...ยี่ห้อหมูตัวเดียว...อาม้าบอกว่าอร่อย...
ฉันบอกว่า " ซื้อของแช่เย็นแล้วต้องรีบกลับแล้วนะ..."
" อืมม...."

ระหว่างทางเดินไปเคาน์เตอร์ชำระเงิน...
เราก็ได้ ข้าวผัดอเมริกัน, ข้าวคลุกกะปิ.. และ ข้าวอะไรไม่รุ อีกหนึ่งห่อ...
ได้ขนมปังมาครึ่งแถว... เค้กกล้วยหอม...
ทอดมัน... หอยจ๊อ... ยำลูกชิ้นสองถุง...
ได้น้อยหน่าอีกสองแพ็ค...หกลูก...

ระหว่างที่ยืนรอให้เขาบันทึกรายการ และใส่ถุง...
" แตงโม ๆ..." อาม้ามองไปเห็นเข้าพอดี...
ฉันตกใจเล็กน้อย... แต่ไม่แสดงอาการอะไรออกมา...
" เอาสิ... ม้าไปเลือกเอา... ชอบลูกไหนก็... หยิบมานะจ๊ะ....."
" ไม่เอาดีกว่า... เยอะละ... เอาแค่นี้แหละ..."

ก่อนออกจากร้าน เราไม่ลืมแวะร้านขายหมูทอด...
อาม้าซื้อหมูทอดสองขีด ตับทอดสองขีด... ฉันทักว่า...
" ตับนี่ ไม่ใช่ให้คนกินแหงๆ...."
อาม้ายิ้มๆ " ทำเป็นรู้ทันนะไอ่นี่...."
จะเป็นของใครไปได้ ถ้าไม่ใช่ของพี่กี้สุดหล่อประจำบ้าน....

เมื่อกลับมาถึงที่บ้าน...
ก็เอาของที่ซื้อออกมาเล่นกัน...
ยำลูกชิ้นถูกเสริฟให้คุณพ่อ... คุณแม่แกะข้าวห่อหนึ่งออกมาหม่ำ...
ส่วนตับทอด... ก็เป็นไปตามคาดหมาย... ให้พี่กี้ หรือเจ้าอ้วนได้ enjoy eating...
เราเอารองเท้ามาตัดป้ายออก ให้อาม้าลองใส่... ให้อากู๋ (คุณพ่อเรา) ลองใส่...
เค้าสองคนใส่รองเท้าเบอร์เดียวกันเรยยย... เบอร์ห้าาา... บ้า เห่ออ....5 5 5 ....

แต่ก็ใส่ได้พอดีทั้งสองคน เค้าสวมรองเท้าเบอร์ห้าเหมือนกันจริงๆ...
ก็ดี... มีตั้งสามคู่ จะได้แบ่งๆกันใส่...

ฉันเอาอาหารปลาซากุระ กับเส้นหมี่ไวไวกลับบ้านหนึ่งห่อ...
ก่อนฝนจะตกหล่นลงมาในคืนนี้...ฉันขอตัวลากลับบ้าน...
เจ้าอ้วนมาส่งที่หน้าประตู...
ฉันบอกเจ้าอ้วนว่า... " ดูแลอากู๋ อาม้า ดีๆนะ..."

โชคดี ที่คืนนี้ฝนไม่ตก...
ฉันดีใจ ที่ได้รับใช้เบ๊ของฉัน... รับใช้อาม้าของฉัน...
ไม่เห็นจะต้องรอให้ถึง "วันแม่" ซะหน่อย... อิ อิ อิ... ว่ามะ...

...


อยู่คนเดียว ฉันเคยอยู่คนเดียว
อยู่คนเดียว ฉันไม่มีความสุข...
อยู่คนเดียว ฉันไม่มีความทุกข์...
อยู่คนเดียว ฉันไม่มีความสนุก...

อยู่กับเธอ ฉันได้อยู่กับเธอ...
อยู่กับเธอ แล้วฉันมีความสุข..
อยู่กับเธอ ฉันไม่มีความทุกข์...
อยู่กับเธอ ฉันมีความสนุก...

อยู่ด้วยกัน เราอยู่ด้วยกัน..
อยู่ด้วยกัน แล้วเรามีความสุข
อยู่ด้วยกัน แล้วไม่มีความทุกข์...
อยู่ด้วยกัน เรามีความสนุก...

...

Create Date : 30 กรกฎาคม 2552		5 comments
Last Update : 30 กรกฎาคม 2552 0:53:31 น.
Counter : 1360 Pageviews.
Share Tweet