"ถนนสายนี้...มีตะพาบ" โจทย์ประจำหลักก.ม.ที่ 125 "เรื่องฮาๆ...ที่ยากจะฮา" "ถนนสายนี้...มีตะพาบ" โจทย์ประจำหลักก.ม.ที่ 125 "เรื่องฮาๆ...ที่ยากจะฮา" โจทย์ของคุณ tifun [ท่านที่ยังติดตาม "ดอกเสี้ยวบาน" เชิญที่นี่ครับ] อ่านโจทย์แล้วก็สรุปความเอาว่า มันน่าจะเป็นชีวิตประจำวันของคนเขียน มันก็ยากอยู่เพราะครอบครัวคนบ้านป่าเนี่ย โลกส่วนตัวสูงกันทุกคน แบบว่า ทุกคนมีห้องที่รับแขกส่วนตัวได้เลย ใครมีแขกมาก็พากลับไปคุยกันที่ห้อง จะทำของกินหรือฟังเพลงอะไรยังงัยก็ว่าไป แล้วเวลาอยู่พร้อมหน้ากันเองก็แค่ทักทายกันไปตามเรื่อง ที่จะนั่งคุยเฮฮานั้นมีน้อยมาก แต่เราก็สำราญดีกับโลกส่วนตัวเช่นนี้ มันก็เลยทำให้ผมซึ่งถนัดจะฮาอยู่พอสมควรต้องมาเปิดวิกที่บล็อกแก็งค์นี่แหละ สำแดงอารัมภกถามายาวยืดแล้ว ก็เพื่อจะบอกว่า คิดอยู่หลายวันเลยว่าจะเขียนอะไรได้มั่งว้าา ตรู เรื่องฮาๆในชีวิตประจำวันเนี่ยนะ มีอะไรจะพออนุโลมให้ฮาโดยปริยายได้มั่ง คิดๆแล้วก็ชักจะอยากจอดกิโลนี้สักครั้ง แต่คุณเป็ดบอกว่า จัดไปเลยเพ่ อ่ะนะ ผมมันพวกบ้ายุ สี่ห้าปีมานี้ พ่อมีปัญหาเรื่องการได้ยิน ก็หูเสื่อมน่ะครับ เป็นธรรมดาของคนวัย 86 แต่แม่ไม่อยากจะยอมรับ เคี่ยวเข็นให้พ่อไปหาหมอและหาเครื่องช่วยฟัง แต่พ่อก็บอกว่าหาแล้ว แต่มันเสื่อมไปจนเครื่องช่วยฟังก็ช่วยอะไรไม่ได้ แม่ก็ยังไม่ยอมรับ บอกว่ามันต้องมีหนทางสิ คือแม่กลัวว่าพ่ออาจจะถึงวันหนึ่งที่ไม่ได้ยินเลย ความวิตกกังวลนี้ทำให้แม่อารมณ์เสียทุกทีที่พ่อไม่ได้ยินว่าแม่พูดอะไรด้วย จริงๆแล้วหูพ่อเสื่อมไปข้างหนึ่งประมาณ 70% อีกข้างยังดีกว่าครึ่ง นับว่ายังได้ยินมากพอสมควรเพราะพ่อก็ยังฟังและดูทีวีอยู่ทุกวัน แต่เวลาที่พ่อจดจ่อทำอะไร จะไม่สนใจว่าใครอื่นจะพูดอะไรด้วย เป็นคนสมาธิดี สามารถตั้งใจทำเรื่องยากๆในท่ามกลางผู้คนโวยวายได้เสมอ ส่วนแม่นั้น หูมีประสิทธิภาพสูงเกินเหตุ ขนาดพ่อดูทีวีอยู่ด้านใต้สุดของบ้าน แม่ซึ่งนั่งทำงานอยู่ทางเหนือสุดของบ้านก็บอกได้หมดว่าพ่อดูเรื่องอะไรบ้างเป็นเช่นนี้มาตลอด ใครมาเห็นก็จะแปลกใจว่าสองคนนี้ปรับตัวเข้าด้วยกันได้อย่างไร ผมตอบให้ได้ง่ายมาก เมื่อคนคู่หนึ่งอยากร่วมทุกข์ร่วมสุขด้วยกัน มันก็จะมีจุดหนึ่งทีเขาจะประนีประนอมยอมเข้ากันให้ได้ แต่หลายๆครั้งเมื่อพ่อได้ยินน้อยลงเรื่อยๆ แล้วแม่ลืมตัว พูดกับพ่อด้วยเสียงตามปกติพูดไปจนจบแล้วพ่อก็เฉยๆ แม่ต้องเพิ่มโทนเสียง ถามว่า ได้ยินหรือเปล่า แรกๆพ่อจะตอบว่า ไม่ได้ยิน เรื่องอะไรหรือ แม่จะของขึ้นอย่างแรง... โอ๊ยยย ตายแล้วชั้น ต้องพูดใหม่หมดหรือเนี่ย... พ่อก็จะมองแม่อย่างรู้สึกผิดมาก ทำให้แม่รู้สึกตัวว่า บ้าไปเยอะ ก็จะพูดใหม่ดีๆว่า ไว้หายเหนื่อยแล้วค่อยเอาใหม่นะ พ่อพยักหน้าแล้วคงบอกอะไรกับตัวเองสักอย่าง หลายวันต่อมา มีตลาดนัดใกล้บ้าน พ่อบอกว่า จะไปเดินเล่นสักหน่อย แม่รีบสั่งว่าเดินชิดๆริมถนนนะ เดี๋ยวรถมาข้างหลังแล้วไม่ได้ยินจะโดนรถเฉี่ยวเอา พอพ่อหยิบกุญแจจะออกไปจากบ้าน แม่ก็สั่งซื้อของสองสามอย่าง พ่อก็พยักหน้า แต่พอกลับมา แม่ถามหาของที่ฝากซื้อ พ่อถามว่าฝากตอนไหน แม่บอกว่าตอนจะออกจากบ้านไป พ่อหน้าเสียอีก บอกว่าไม่ได้ยิน แม่ถามว่า แล้วพยักหน้าทำไม พ่อว่ากลัวจะโกรธ แม่อึ้งกิมกี่ไปเลย มันก็เลยมาถึงจุดที่แม่คิดว่า ลำพังพ่อต้องลำบากในการฟังก็เป็นภาระที่ต้องอดทนมากแล้ว คนที่จะต้องประนีประนอมในเรื่องนี้จึงน่าจะเป็นตัวแม่เอง ดังนั้น เมื่อแม่จะพูดอะไรกับพ่อ แม่จะเรียกให้พ่อตั้งใจฟัง แรกๆฟังจบแล้ว แม่จะขอให้พ่อบอกก่อนว่าแม่พูดเรื่องอะไร ซึ่งพ่อก็จะบอกได้ถูกต้อง แม่ก็ขอสัญญาว่า ได้ยินจริงจึงค่อยพยักหน้ารับนะพ่อ พวกเราก็เลยมีโอกาสได้ฮาๆในชีวิตประจำวันขึ้นบ้าง คือเวลาแม่บอกอะไรพ่อต่อหน้าเรา แล้วพ่อพยักหน้ารับ พวกเราจะพร้อมใจกันส่งเสียงว่า "ได้ยินจริงป๊าววววววว" เป็นที่เฮฮากันทั้งบ้าน บาปกรรมหรือเปล่าก็ไม่รู้นะ แต่พ่อก็สบายใจขึ้น และแม่ก็ทำใจกับการที่พ่อได้ยินน้อยลงได้มากขึ้น ครั้งล่าสุดที่เราได้ยิน แม่ถามว่า ถ้าพ่อไม่ได้ยินอะไรเลย จะทำอย่างไร พ่อบอกว่า เขียนเอา เตรียมสมุดไว้แล้ว แม่ถึงกับน้ำตาไหลพรากราวกับทำนบแตก ครับ เรื่องฮาๆ ที่ยากจะฮา แต่เราทุกคนก็ทำใจกันไว้แล้วว่า ไม่ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น มันต้องมีทางแก้ไข เพียงขอให้พ่อกับแม่อยู่ด้วยกันได้อย่างสงบสุขเหมือนเช่นที่อยู่กันมากว่าครึ่งศตวรรษ ภาพประกอบ: เอื้องม่อนไข่ Richard Clayderman (Mariage d'amour) Special thanks to uploader: Richardyimjiajun   Create Date : 04 มีนาคม 2558 35 comments Last Update : 4 มีนาคม 2558 20:07:31 น. Counter : 1431 Pageviews. Share Tweet

เจิมก่อนค่ะ มันเป็นความสมดุลย์อยู่นะคะ พ่อไม่ค่อยได้ยิน แต่แม่หูดี อิอิ... เห็นด้วยเลยนะคะ คนสองคนที่แตกต่างกัน ถ้ารักจะอยู่ด้วยกัน ก็ต้องปรับตัวเข้าหากันได้ในที่สุดค่ะ แต่ยังไงก็ขอให้ทั้งพ่อและแม่มีสุขภาพที่แข็งแรงนะคะ   โดย: เนินน้ำ 4 มีนาคม 2558 18:15:05 น.

เรื่องราวน่ารักดีค่ะ อ่านไปยิ้มไปเลย ชอบประโยคที่ว่า -- เมื่อคนคู่หนึ่งอยากร่วมทุกข์ร่วม สุขด้วยกัน มันก็จะมีจุดหนึ่งทีเขาจะประนีประนอมยอมเข้ากันให้ได้ ลึกซึ้งและน่ารักที่สุดเลยค่ะ   โดย: mambymam 4 มีนาคม 2558 18:36:52 น.

คุณพ่อน่ารักจัง เอื้องม่อนไข่สวยค่ะ บันทึกนี้รูปแบบเก๋ดีค่ะ   โดย: mcayenne94 4 มีนาคม 2558 19:31:24 น.

สรุปสุดท้าย ทำเอาน้ำตาคลอเลยอ่ะ เห็นด้วยคร้า อะไรมันจะเกิดก็เกิด ขอเราอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขสงบ จนถึงวาระที่ต้องจากกันไปเอง...ฮือ ๆ ซึ้งค่ะ ก็ขำอยู่แต่ฮาไม่ออก อิอิ   โดย: Tui Laksi 4 มีนาคม 2558 20:12:23 น.

นทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต Tristy Food Blog ดู Blog คนบ้านป่า Home & Garden Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น ดอกเอื้องสวยมาก   โดย: ยายเก๋า (ชมพร ) 4 มีนาคม 2558 20:27:41 น.

ทุกเรื่องราวล้วนมีทางออกค่ะ . . . . แต่หากการได้ยินลดลง ไม่ควรขับรถเองนะคะ ปอมว่าอันตราย . . . เป็นกำลังใจให้คุณพ่อนะคะ พี่หนูหล่อ   โดย: กาปอมซ่า 4 มีนาคม 2558 21:11:45 น.

อ่านจบ นึกถึงตัวเองไปด้วย สุขภาพเป็นสิ่งที่มีค่าจริงๆครับ   โดย: กะว่าก๋า 4 มีนาคม 2558 21:25:48 น.

ซึ้งสปิริตคุณพ่อจัง   โดย: ชลบุรีมามี่คลับ 4 มีนาคม 2558 21:42:28 น.

สวัสดีค่ะพี่หนูหล่อ สรุปแล้วในชีวิตประจำวัน ล้อมรอบด้วยดอกไม้ ชีวิตสดชื่นดีนะคะนี่ แฮ่ะๆยังไม่ได้อ่านเลยเด่วพรุ่งมาอีกรอบ มาดึกวิ่งตามมากดโหวตส่งพลังกันก่อน ฝันดีนะคร้าาา ^^ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต mambymam Beauty Blog ดู Blog ร่มไม้เย็น Dharma Blog ดู Blog คนบ้านป่า Home & Garden Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: mastana 4 มีนาคม 2558 22:06:41 น.

นิคว่าที่ฮาน่ะ ลีลาการเขียนของเฮียตะหากค่ะ สามารถน๊ออ.. ส่วนเนื้อเรื่องไม่อยากจะฮาเหมือนกันค่ะเฮีย แต่ที่ได้คือข้อคิดในการอยู่ร่วมกันนะคะ นิคก็อยากให้พ่อสบายใจ นั่นคือทุกคนในบ้านสบายใจด้วยงัย กำลังใจนั้น สำคัญจริงๆ ดอกเอื้องงามขนาดค่ะ ปลูกรัยก็ช่อใหญ่ช่อโต คนบ้านนี้เก่งเจงๆ   โดย: ที่เห็นและเป็นมา 4 มีนาคม 2558 22:34:53 น.

อ่านแล้วซึ้งค่ะพี่หนูหล่อ อยู่ด้วยกัน ปรองดองประณีประนอมมาครึ่งศตวรรษ น่าประทับใจยิ่งนัก พ่อแม่แก่เฒ่า สุขภาพสังขาร ก็เสื่อมไปตามกาลเวลาเนาะ เรื่องปกติจริงๆ ขนาดของแอ๋น แค่สี่สิบแก่ๆ ยังต้องต้องย้ำพูดย้ำคิด ไม่ค่อยจะรู้เรื่องกันแล้ว กร๊ากก เนื้อหาน่ารักดีค่ะ โหวตๆๆๆ literature blog คร๊าบบบ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต คนบ้านป่า Literature Blog ดู Blog   โดย: anigia 5 มีนาคม 2558 0:08:39 น.

พี่หนูหล่อ แอ๊กอ่านแล้วไม่ฮาค่ะ (แอร๊ยยยย อย่าตาเขียวใส่น้องจิคะ) น้องกลับอ่านแล้วประทับใจมากกว่าค่ะ โดยเฉพาะตรงประโยคนี้ "เมื่อคนคู่หนึ่งอยากร่วมทุกข์ร่วมสุขด้วยกัน มันก็จะมีจุดหนึ่งทีเขาจะประนีประนอมยอมเข้ากันให้ได้" ประโยคสั้นๆ ง่ายๆ แต่มันเป็นคีย์สำคัญในการใช้ชีวิตคู่เลย น้องอัพบล็อกใหม่แล้วค่ะ ถ้าพี่หนูหล่อว่างชวนไปชิมด้วยกันนะคะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต คนบ้านป่า Literature Blog ดู Blog   โดย: ปลาทอง9 5 มีนาคม 2558 1:03:01 น.

เป็นเรื่องฮาที่อบอุ่นดีนะครับพี่   โดย: เป็ดสวรรค์ 5 มีนาคม 2558 1:10:58 น.

เครื่องช่วยฟังช่วยได้ในระดับหนึ่งนะคะคุณหนูหล่อ แต่ก้ไม่ใช่ไม่ได้ยินเลย ก็ยังช่วยได้เหมือนกัน ความสมดุลไม่สมดุลเกิดขึ้นมาแล้ว แต่ก็เป็นการเรียกรอยยิ้มได้แบบๆ ฮาในใจค่าา โหวตค่าาา บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต mastana Literature Blog ดู Blog AppleWi Travel Blog ดู Blog toor36 Cartoon Blog ดู Blog คนบ้านป่า Home & Garden Blog ดู Blog   โดย: Rinsa Yoyolive 5 มีนาคม 2558 1:55:30 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต คนบ้านป่า Parenting Blog สมัยอยู่เมืองไทย หนูจะนอนดึกมาก เพราะอยากฟังเพลงคลาสิคจากสถานีที่เขาจัดเฉพาะตอนตีหนึ่ง ชอบเพลงบีีเลงมากด้วยค่ะ ขอบคุณมากนะคะสำหรับกำลังใจที่ให้กัน มิเชลก็หูเริ่มไม่ได้ยินค่ะ บางครั้งต้องตะโกนคุยกัน อิ อิ   โดย: Maeboon 5 มีนาคม 2558 3:08:12 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่หนูหล่อ   โดย: กะว่าก๋า 5 มีนาคม 2558 6:36:11 น.

ซึ้งค่ะพี่ เป็นกำลังใจให้คุณพ่อคุณแม่พี่ค่ะ   โดย: nonnoiGiwGiw 5 มีนาคม 2558 8:41:44 น.

สวัสดีค่ะ พี่หนูหล่อ อ่านตั้งแต่ต้นจนจบ แรก ๆ ก็ขำดีล่ะค่ะ แต่พออ่านไปอ่านมา มันขำไม่ออกล่ะเสะ ดูมันจะกลายเป็นหนังดราม่าไปเสียแล้ว ในดราม่านั้นมันอบอวลไปด้วยความรักความห่วงหาอาทร เค้าว่าดูหนังดูละครแล้วให้ย้อนดูตัวเอง ปะป้าก็เลยย้อนมามองตัวเองบ้างว่าถ้ามีกรรม ที่จะต้องอยู่อายุยืนยาวใครหนอจะมายืนเคียงข้างเรา เราคงไม่โชคดีเหมือนคุณพ่อพี่หนูหล่อที่มีคุณแม่คอยเคียงข้างตลอด หว่าหวาก็คงอยู่กับเราได้ไม่นานนักหรอก คิดแล้ว...เส้า...ไปไลค์ไปโหวตดีกว่า อ้าว พอจะโหวต เอ็นทรี่นี้จะโหวตอัลไลดีล่ะ เหมือนเดิมไม่ได้แล้วล่ะ อย่ากระนั้นเลย เอานี่ไปละกันนะคะพี่หนูหล่อ... บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต กะว่าก๋า Book Blog ดู Blog สายหมอกและก้อนเมฆ Travel Blog ดู Blog toor36 Cartoon Blog ดู Blog วนารักษ์ Literature Blog ดู Blog คนบ้านป่า Diarist ดู Blog ซึ้ง...อ่ะ   โดย: พรหมญาณี 5 มีนาคม 2558 9:18:30 น.

พ่อแม่น่ารักจัง โหวดสาขา home and garden   โดย: newyorknurse 5 มีนาคม 2558 9:32:15 น.

พ่อหูตึงแต่มีแม่รับฟังก็ยังโชคดีค่ะคุณหนูหล่อ โหวตค่ะ คนบ้านป่า Diarist ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: พรไม้หอม 5 มีนาคม 2558 9:56:23 น.

โหวตจ้า ไม่ชอบจะใส่เครื่องช่วยฟังเสียด้วยซิ เห็นบ่นว่ามันหอนค่ะ +++ นั่งเขียน - อ่าน เรื่องอยุธยาต่อ มา 3 วันแล้วยังไม่จบ สรุปไม่เสร็จ อ่านจนหงิกแล้ว ดึก ๆ ก็ครึ้มอกครึ้มใจ เบียร์เย็น ๆ เปิดเพลงฟังจาก กระทู้พันทิบที่ได้แปลเพลงไว้เรื่อย ๆ เพลงไหนยังไม่ได้ลงบล็อกก็ก็อปเอามาลง หาภาพประกอบ แต่เมื่อคืนเพลงมันเหงาเนาะ เพื่อนจากคานาดามางานเลี้ยงรุ่นเมื่อ 14 กุมภา เอาซีดีเพลงของนีล ไดม่อนมาให้ เปิดฟังในรถเสาร์โน้นตอนไปตีกอล์ฟ โหยร้องได้ตะเอง ... ลั่นรถเลย เพราะขับไปคนเดียว song to remember แล้วละมัง   โดย: tuk-tuk@korat 5 มีนาคม 2558 11:16:19 น.

อิ่มข้าวแล้วตบท้ายด้วยไอติมค่ะเฮีย แม่ค้าขายถูกนิ ตักซะล้นเลยเนี่ย   โดย: ที่เห็นและเป็นมา 5 มีนาคม 2558 13:07:55 น.

มาแว้วววววค่า.. คือหนูฮาตั้งแต่พี่บอกไม่มีเรื่องจะฮา 55555 คนอาไรจะเครียจตาหลอดอิอิ ไม่ต้องเล่าแค่บอกอยู่กะคนหูไม่ดี มันนึกภาพออก ขำละ เห้นไหม เอิ่ม ไม่บาปหรอก ที่บ้านก็เป็นเรื่องตลกของลุกตลอด หุหุ.. เพิ่งอัพเสด วิ่งมาอ่านของคุณพี่ก่อน กัวเปลี่ยนหน้า ตามหาไม่เจอ.. บราาา..โจทย์น้องเองไม่เขียน มีป่องๆๆอิอิ รอดตัว..   โดย: tifun 5 มีนาคม 2558 15:40:23 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต เนินน้ำ Food Blog ดู Blog คนบ้านป่า Home & Garden Blog มาโหวตให้นะคร้า ที่จริงเพื่อนๆบล๊อกแก้งค์หลายคน ก็รีวิวกันมาเยอะแล้ว ไหนๆ ก็แช๊ะมาแล้ว ก็ขอลงคั่นเวลาบล๊อกกีฬาหน่อยละกานจร้า อิอิ   โดย: Tui Laksi 5 มีนาคม 2558 16:35:33 น.

สวัสดีค่ะ.. เป็นเรื่องฮาที่น่าคิดนะค่ะ ต่อๆไป เราก็อาจจะเป็นอย่างนั้น.. เพราะอายุมากขึ้น .. ว๊า..ไม่อยากแก่เลย..อิอิ   โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) 5 มีนาคม 2558 20:24:37 น.

สวัสดีค่ะพี่หนูหล่อ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต คนบ้านป่า Home & Garden Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: pantawan 5 มีนาคม 2558 20:55:04 น.

จะฮารึจะซึ้งดีค่ะเนี่ย ตะพาบนี้บ่นกันทุกคนเลย. หูไม่ดีก็ดีนะคะคิดบวก...เวลาแม่บ่นพ่อจะได้ไม่ได้ยิน อิอิ. แซวๆ ขอให้ครอบครัวมีแต่ความสุขคุณแม่สบายมากๆค่ะ. แอบสงสารคุณแม่   โดย: kae+aoe 5 มีนาคม 2558 21:34:52 น.

คุณนู๋หล่อ ภาพจิตรกรรมฝาผนังในอุโบสถ เราไม่ได้ถ่ายมาเยอะคร้า เพราะข้างในค่อนข้างมืด กล้องเราถ่ายแสงน้อยภาพจะดำจร้า ขอบคุณอย่างจริงใจ ที่บอกว่าชอบภาพที่เราถ่ายมา ไม่สวยเท่ารัยคร้า แต่ถ้ามีคนอยากได้ก็ไม่หวงเลย คริ คริ   โดย: Tui Laksi 5 มีนาคม 2558 22:32:15 น.

เป็นเรื่องราวที่น่ารักดีค่ะ ถ้าจะฝากซื้อของ คงต้องให้คุณแม่เขียนใส่กระดาษให้คุณพ่ออ่านแทนเนาะ ^^   โดย: NENE77 5 มีนาคม 2558 22:40:47 น.

สวัสดีค่ะ พี่หนูหล่อ ^^ มาอ่านตะพาบบ้านพี่หนูหล่อแล้วรู้สึกถึงความเป็นครอบครัวอบอุ่นเลยค่ะ ที่บ้านนุ่นก็เหมือนกันนะ แต่ละคนก็มีโลกส่วนตัว พวกเราจะไม่ค่อยได้นั่งดูทีวีด้วยกันหรอก กลับบ้านมาก็ห้องใครห้องมัน ในห้องก็มีทุกอย่างครบแบบบ้านพี่หนูหล่อนี่แหละ เรื่องการได้ยิน ประสาทหูก็เสื่อมไปตามกาลเวลา แต่อ่านแล้วซึ้งค่ะ เรื่องไม่ฮาแต่ก็ทำให้ฮาได้ ถึงไม่มาากแต่ก็ผ่อนคลายความเครียดได้เยอะเลย ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆค่ะ มีความสุขมากๆนะคะ   โดย: lovereason 6 มีนาคม 2558 0:13:05 น.

สวัสดียามเช้าค่ะเฮีย บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต เนินน้ำ Food Blog ดู Blog mastana Literature Blog ดู Blog คนบ้านป่า Diarist ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: mambymam 6 มีนาคม 2558 6:15:44 น.

บ้านนี้ถึงโลกส่วนตัวสูง แต่ยังสามัคคีกันช่วยเชียร์กันน่ารักจัง ว่าพ่อจะได้ยินป๊าวว อิอิ ประสิทธิภาพในการฟังที่ต่างกัน แต่ก็มีจุดร่วม ส่งถึงกันได้เนอะ เข้ามาอ่านเรื่องน่ารักๆของบ้านป่าค่าา :)   โดย: กาบริเอล 6 มีนาคม 2558 11:39:19 น.

เป็นเรื่องฮาๆที่อ่านแล้วได้ข้อคิดมากทีเดียว อย่างน้อยก็กับคำถามที่ว่า...ถ้าถึงวันที่ไม่ได้ยินแล้วจะทำอย่างไร วันที่ตาเรายังมองเห็น วันที่หูเรายังได้ยิน เราล้วนไม่เคยใส่ใจกับปัญหานี้ แต่ถ้าวันหนึ่งที่ตาเราอาจมองไม่เห็น แลูะก็เกิดไม่ได้ยิน ถึงวันนั้นเราจะแก้ปัญหาเฉพาะหน้าอย่างไร ขอบคุณเรื่องที่ตั้งใจจะให้ฮา แต่โดนใจป้าจังเบ้อเร่อ ขอเก็บเอาไปคิดเป็นการบ้านค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต lovereason Literature Blog ดู Blog คนบ้านป่า Home & Garden Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: ร่มไม้เย็น 6 มีนาคม 2558 11:55:46 น.

สวัสดีเจ้าค่ะ คุณพี่หนูหล่อที่เคารพรัก กราบลาล่ะนะเจ้าคะ   โดย: พรหมญาณี 6 มีนาคม 2558 13:01:10 น.

สวัสดีค่าาาพี่หนูหล่อ เห็นดอกไม้แล้วยิ้มหวานเลยค่ะ ดูแล้วสุขใจแทน พอทำเรื่องทุกข์ให้เป็นเรื่องขำ ๆ (แบบน่ารัก ๆ) ก็เรียกเสียงหัวเราะได้นะคะ   โดย: Close To Heaven 6 มีนาคม 2558 16:02:09 น.