"ถนนสายนี้...มีตะพาบ" โจทย์ประจำหลักก.ม.ที่ 124 "กุหลาบ(ร่วง)" โจทย์ของคุณมิลเม
"ถนนสายนี้...มีตะพาบ" โจทย์ประจำหลักก.ม.ที่ 124 "กุหลาบ(ร่วง)" โจทย์ของคุณมิลเม

ไปโหวตโจทย์นี้มาเช่นกัน แต่คิดว่า กว่าจะเขียนก็เลยวาเลนไทน์แล้ว ความรู้สึกร่วมคงจะเหลือน้อย ครั้นจะเขียนตำนานดอกกุหลาบก็คงจะมีคนเขียนกันบ้างแหละ พอดีพบเพลงเก่านี้เมื่อเดือนที่แล้ว ยังไม่ทันจะอัพเป็นเพลงออนไลน์ มาพบโจทย์ กุหลาบ เข้าทางพอดี เลยเอามาฝากให้ฟังกัน เป็นเพลงเก่ามาก อายุเพลงกว่า 80 ปี ช่วงนี้สมองผมไม่ค่อยทำงาน ขอเขียนง่ายๆไปสักพักหนึ่งนะขอรับ
กุหลาบร่วง-นงลักษณ์ โรจนพรรณ ล.ช่อง4
Special thanks to uploader: Onceuponatimeinthai
เพลงกุหลาบร่วง เป็นผลงานประพันธ์คำร้องและทำนองของ พรานบูรพ์ ประกอบละครเรื่อง "บุปผชาตินคร" ของคณะจันทโรภาส จัดแสดงที่วิกบ้านดอน อำเภอบ้านดอน จังหวัดสุราษฎร์ธานี เมื่อ พ.ศ. 2476 ต่อมาเรื่องบุปผชาตินคร เปลี่ยนชื่อเป็น "แม่ศรีเวียง" จัดแสดงที่โรงพัฒนากร เมื่อ พ.ศ. 2478 จึงตัดเพลงกุหลาบร่วงออกมาร้องสลับฉาก ขับร้องโดย ชะอวบ ฟองกระแสสินธุ์ เพลงนี้มีการบันทึกเสียงครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. 2478 ขับร้องโดย ประทุม ประทีปะเสน ต่อมาเมื่อ พ.ศ. 2525 นงลักษณ์ โรจนพรรณ ซึ่งเคยเป็นดาราละครทีวีของบริษัท ไทยโทรทัศน์ จำกัด ช่อง 4 บางขุนพรหม นำมาขับร้องบันทึกเสียงใหม่ เพลงนี้จึงกลับมาเป็นที่นิยมอีกครั้ง (จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี)
 คำร้อง-ทำนอง - พรานบูรพ์ ขับร้อง นงลักษณ์ โรจนพรรณ
สายลมหวนทวนไป ใจของเราหายวาบ กลีบกุหลาบเจ้าเอ๋ยนะ ก่อนเคยมีกลิ่นหอมยั่วย้อมอารมณ์
สายลมเชยเคยได้ดม ชื่นอารมณ์เพียงชั่วคืน คิดไปใจหาย กุหลาบกลายไปเป็นของเขาอื่น ปลูกเอาไว้หวังใจว่าจะได้ชื่น สู้เร่งวันเร่งคืน ยังมิทันชื่นสิกลับต้องช้ำ

สายลมหวนทวนมา พาหัวใจให้จำ เมื่อกุหลาบแตกช่อนะ ก่อเป็นกอระกำสุดจะช้ำวิญญาณ์
สายลมเชยรำเพยพา กลิ่นเอามาให้เราดม เดี๋ยวนี้สิหนอ ยังสู้แตกกอเอาไว้ให้ชื่นชม สุดเสียดายเขาเด็ดดอกเอาไปดม อกเราต้องระทม เพียงต้องสายลมยังเรรวน

สายลมหวนทวนเสียง แม้นเพียงเราครวญ กลีบกุหลาบที่เหลือนะ เชื่อใจว่าจะหวนทวนสายลมมา
สายลมเชยเคยได้พากลิ่นเอามาให้ชื่นใจ คิดไปแสนห่วง กุหลาบร่วงช่อแห้งติดใบ เถอะจะสู้รดน้ำพรวนดินไว้ ช่อที่แห้งติดใบ ช่อนี้เอาไว้ให้ชื่นบาน
  
เขาว่า กุหลาบเป็นสัญลักษณ์ของความรัก
ความรัก หากสองฝ่ายมีใจรักมั่นคงจริง จะคงอยู่ไม่เสื่อมสลาย แต่จะสลายง่ายนักก็เพราะฝ่ายใดหรือทั้งสอง... รักไม่มั่นคงจริง
หรืออาจไม่เคยใช่ความรักเลย เป็นแค่ความหลงไปเพราะปัจจัยบางประการ
อาจเป็นแค่หลงไปในความเพ้อฝัน ที่พอตื่นจากฝันนั้นแล้ว แม้แต่คำที่เคยสัญญาก็อยากให้เลือนไป
เป็นสัจธรรมที่ควรเข้าใจและทำใจ โลกนี้มีแต่อนิจจังเท่านั้นที่เป็นนิรันดร์ และทั้งหลายทั้งปวงนั้น ก็คงไม่ใช่ความผิดของใคร เพราะนั่นคิอวัฏจักรของชตากรรม
ผู้ใดทำใจได้ว่า ตัวตนนั้นมาผู้เดียว และจะไปผู้เดียว พบพานผู้ใดก็เพียงเพื่อใช้กรรมเก่า ทำทุกวันให้ดีที่สุด และหลับให้ได้สนิท เมื่อสิ้นอายุขัย ก็จะเป็นความสุขสงบยิ่งนัก
เพราะกุหลาบมิได้เป็นหลักประกันว่า ความรักจะสวยสดงดงามเช่นเมื่อยามแรกรัก

  
Create Date : 17 กุมภาพันธ์ 2558 |
|
33 comments |
Last Update : 18 กุมภาพันธ์ 2558 11:29:10 น. |
Counter : 2342 Pageviews. |
|
 |
|
ลืมตะพาบอีกแล้วครับ
คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ คนบ้านป่า เรียบร้อยแล้วนะคะ