... ฟิ้วว... ... ปลิดปลิว เหมือนใบไผ่ ลอยไป เหมือนใบไม้แห้ง ใจไฉนแห้งแล้ง... อ่อนแรง เธอแล้งน้ำใจ... ตัดพ้อ ๆ... ความจริงอยู่ที่เราทำตัวเอง มากกว่าคนอื่นทำให้เราเป็น... จะตัดพ้อไป ก็เท่านั้น... คนที่ได้ยิน ก็ได้ฟัง... คนที่ได้ฟัง บางคนอาจจะไม่ได้ยิน... สุดท้ายก็ต้องอยู่กับตัวเอง... อยู่กับสิ่งแวดล้อมแบบนี้... อยู่ดี... ถามคนสมัยก่อน เขาก็บอกว่า ทน ๆ ทนไป... แล้วทุกอย่างจะดีขึ้นเอง... เราคิดว่าสิ่งที่ดีขึ้น เป็นเพราะกำลังใจที่แข็งแรง... บางทีเราอาจจะอ่อนแอเกินไป สำหรับสิ่งแวดล้อมแบบนี้... แต่เชื่อเหอะ ถ้าหิว เราจะหาข้าวกิน... ถ้าง่วง เราก็จะนอน... แล้วก็จะตื่นขึ้นมาใหม่... แล้ววันนี้ที่ทุกข์หนักก็จะผ่านไป... จะมีวันใหม่ ที่สดใสมากกว่า เข้ามาแทน... คนเราอยู่ เพื่อทำงานของวันนี้... แต่รอพบเจอ ความสดใสในวันพรุ่งนี้... ถ้าหมดแรงซะ แล้วไม่เดินหน้าต่อ... วันพรุ่งนี้ก็คงไม่มาถึง... อาจจะมัวแต่จมอยู่กับอดีต กับความคิดในวันเมื่อวาน... ไม่ได้ลืมตามองดูสิ่งที่ต้องทำในวันนี้... และไม่กล้าคาดหวัง ในสิ่งที่รออยู่ในวันพรุ่งนี้... แล้วเขาจะเจอกับมันได้ยังไง... ...   Create Date : 12 พฤษภาคม 2550 3 comments Last Update : 13 พฤษภาคม 2550 2:25:03 น. Counter : 786 Pageviews. Share Tweet

พรีมเองจ้า   โดย: prim IP: 202.91.18.192 12 พฤษภาคม 2550 5:15:26 น.

พี่นิ้ง ไปรับแทคที่บล็อคเอิงเลยจ้า   โดย: Madam_Hatyai 12 พฤษภาคม 2550 20:44:10 น.

ดีคร้า ลุง วันนี้มีเพลงมาฝากลุงโดย ชาเพาะ เยย งิงิ ประโยคที่ลุงชอบพูดบ่อย ๆ ง่ะ คิดถึงเท่าเดิม คิคิ   โดย: Beee (Beee_bu ) 14 พฤษภาคม 2550 22:28:48 น.