จากตอนที่แล้วพวกเรายังคงอยู่ใน "ฮานอย" เอเจนซี่พาพวกเรามาส่งที่สถานีรถไฟเพื่อเตรียมเดินทางไปยังซาปา จุดหมายปลายทางของพวกเราในทริปนี้ซึ่งการเดินทางสามารถเดินทางได้โดยรถบัสนอนและรถไฟ ทริปนี้พวกเราเลือกเดินทางโดยรถไฟเพราะสะดวกสบายและปลอดภัยกว่า เมื่อตั๋วพร้อมก็ได้เวลารถไฟมาแล้วลากกระเป๋าไปรอกันที่ชานชาลาเลยจ้า
ระหว่างลากกระเป๋าก็ส่องดูรถไฟแบบอื่นไปด้วย มีแบบนั่งและนอนราคาก็แตกต่างกันไป
ถ้าเป็นแบบนอนก็จะมีเจ้าหน้าที่มารอรับหน้าประตูมีพรมแดงปูด้วยนะแลดูวีไอพีมากซึ่งแบบนอนเนี่ยก็มีหลายบริษัทเลย จึงทำให้การตกแต่งแต่ละตู้นอนนั้นแตกต่างกันไป จขบ.แอบสังเกตุส่วนใหญ่จะเปลี่ยนโคมไฟนะ สำหรับการเดินทางนี้พวกเราเลือก Sapaly Express ราคาก็ยังไม่ถึงที่สุดแต่ก็ถือว่าแพงเอาเรื่องเหมือนกัน คนละ 79US$ ประมาณคนละ 2590 บาท
ในตั๋วจะมีบอกว่าเราอยู่ห้องเลขที่เท่าไหร่ ภายในห้องจะมี 4 เตียงบนล่างดังนั้นมาเป็นหมู่คณะจัดให้ครบ 4 นะคะ จะได้ไม่มีคนอื่นอยู่ด้วย เนื่องจากทริปนี้เราเดินทางกัน 3 คน แน่นอนมีคนอื่นอยู่ด้วย เพื่อความสะดวกเลือกข้างล่างไว้จ้าเข้าออกสะดวก ในห้องมีปลั๊กเสียบชารต์โทรศัพท์ด้วยแต่มีน้อย ดังนั้นควรเตรียมปลั๊กรางไปด้วยเผื่อต้องการชารต์อะไรเยอะๆ แต่ละห้องนอนมีประตูล็อกหนาแน่น เพื่อความปลอดภัยล็อกห้องทุกครั้งเวลาเข้าออก
สำหรับ จขบ.ไม่ค่อยชอบการเดินทางโดยรถไฟเสียเท่าไหร่ แต่กับที่เวียตนามคือดีอ่ะเตียงก็นุ่มผ้าห่มหมอนก็สะอาดคือนอนสบายเลยล่ะ บนรถไฟมีห้องน้ำและอ่างล้างหน้าอยู่ท้ายตู้ สำหรับ Sapaly ห้องน้ำก็พอไหวอยู่
จขบ.ได้ห้องเกือบใกล้ห้องน้ำเลยล่ะเดินใกล้หน่อย นี่ถ้าในห้องมีแต่พวกเราจะสนุกมากแต่พอดีมีคนอื่นด้วยเลยต้องเกรงใจเค้า สำหรับใครที่ไม่ได้เตรียมอาหารมาที่นี่มีคนเดินมาขายด้วยล่ะ บริการเหมือนแอร์โอสเตสกันเลยทีเดียว หากเอามาม่าไปเองก็มีเครื่องทำน้ำร้อนน้ำเย็นอยู่ด้านหน้าตู้ด้วย มีขนมขายด้วยนะราคาไม่แพง เบียร์นี้มีให้เลือกเพียบอยากได้แบบไหนกินกันฟินไปตลอดการเดินทาง ตามกำหนดการพวกเราจะไปถึงลาวไกล่กันหกโมงเช้าเลยล่ะ
วันที่ 5/8/16
เช้าวันที่สองของการเดินทาง จขบ.มีความรู้สึกว่าหลังจากพ้นฮานอยมาแล้วประมาณสักเที่ยงคืนฝนตกตลอดการเดินทางเลยทีเดียว พอเช้าก็แอบสังเกตุเห็นน้ำทำไมมันดูเยอะๆ แถมน้ำเป็นสีโอวัลตินมีเศษไม้ลอยตามน้ำมาเป็นระยะๆ ก็แอบแปลกใจอยู่เล็กน้อยทำไมน้ำที่นี่สีน่ากลัวจังหว่า จนหกโมงเช้าพวกเราก็มาถึงสถานีลาวไกล่ต้องบอกเลยว่ารถไฟที่นี่ตรงเวลามาก ดังนั้นอย่าคิดว่าเป็นเหมือนบ้านเรานะจ๊ะ
การมาซาปาอย่าลืมเตรียมความพร้อมพกพาร่มและเสื้อกันฝนมาด้วยนะจ๊ะ ถ้ามาช่วงเวลาเดียวกับ จขบ.
แลดูเหมือนทริปนี้เราจะเปียกปอนมาพร้อมฝนเลยจ้า
พวกเราจองผ่านเอเจนซี่ดังนั้นจะมีคนมารอรับพวกเราโดยต้องสังเกตุว่าชื่อตัวเองอยู่ที่ไหน สำหรับใครที่เดินทางมาเองก็หารถไปต่อซาปาเลยจ้า บริเวณด้านหน้าสถานีมีรถไปเพียบ ส่วนพวกเรามีคนมารับแล้วก็ไปรอรวมกันอยู่ที่ร้านอาหาร เดาว่าน่าจะใช้เอเจนซี่เดียวกัน
ร้านอาหารนี้หากยืนอยู่หน้าสถานีจะเดินมาทางซ้ายก็จะเห็นร้านแล้วล่ะ หน้าร้านจะมีรถบัสเล็กๆ แบบนี้จอดอยู่เยอะมากติดต่อบัสไปซาปาที่นี่ก็ได้ ตอนนี้พวกเราก็มานั่งรอในร้านอาหารเพราะเข้าใจว่าเค้าน่าจะให้มารวมกันที่นี่รอฝนหยุดตกก่อน นั่งไปได้สักพักก็มีคนมาแจ้งข่าวว่าตอนนี้หินถล่มขวางทางอยู่ต้องใช้เวลาเคลียทางก่อนจึงจะไปได้ พอได้ฟังแบบนี้ก็สั่งอาหารกันเลยจ้า รอนานแน่นอน
ก๋วยเตี๋ยวที่นี่เหมือนเอาคนอร์มาต้มแล้วเอาเส้นกับผักใส่ยังไงยังงั้นเลย คิดถึงก๋วยเตี๋ยวต้มยำบ้านเราจับใจทำไมมันช่างต่างกันงี้เนี่ย ข้าวผัดก็ตามสภาพ แต่ที่สั่งไปเหอะที่ไหนก็อร่อยเห็นจะเป็นปอเปี๊ยะเนี่ยแหละ อร่อยแน่นอนคือกินได้ทุกมื้ออาหารเลยทีเดียว พอกินเสร็จก็ไปเดินดูรอบๆ สถานีรถไฟเจริญเหมือนกันนะ แต่ด้วยความที่ฝนตกก็เลยขี้เกียจเดินกลับมาที่ร้านอาหารรอกันต่อไป
ด้วยความที่ไม่มีใครบอกอะไรพวกเราเลยต้องอาศัยฟังเอาจากไกค์คนอื่น ระหว่างนั้นมิสฮวงก็ส่งรูปดินถล่มมาให้พวกเราดู (รูปในวีดีโอเลยจ้า) พอดูรุูปหินถล่มทำให้ทางขาดแล้วช็อกกันเลยทีเดียว นี่พวกเราโชคดีใช่ม๊ะที่ติดอยู่ที่นี่ เพราะกลุ่มที่ไปก่อนหน้าพวกเราไปติดอยู่ระหว่างทางแถมฝนก็ตกหนักด้วย โอ้ยยตรูโชคดีมากที่รออยู่ที่นี่
จากนั้นน้องคนไทยโต๊ะข้างๆ ก็บอกว่าพี่ผมดูข่าวมาลาวไกล่น้ำท่วมหนักมากทางขาดประมาณ 10 กิโล เอิ่มซ่อมทางที่บอกพวกตรูตอนเช้าเนี่ยคือไร?? ซ่อม 10 โลเนี่ยยังไงวันเดียวมันไม่มีทางเสร็จแน่นอนยิ่งบ้านตรูมีซ่อมเป็นเดือนอ่ะ เอาแล้วไงพวกเรานี่ช้านกลายเป็น "นักท่องเที่ยวตกค้าง" แล้วเหรอฟ่ะ เอาไงดีจะเดินทางกลับซาปาก็ต้องตีรถกลับลำบากอีกแล้วจะไปไหน ในเมื่อตั้งใจมาซาปา
ตอนนี้ทุกคนก็อยู่ในอาการเอาไงดีวะ เหมือนกลับตัวก็ไม่ได้จะไปก็ไปไม่ถึง แต่สำหรับพวกเราไหนๆ ก็มาแล้วรอแม่งมันต่อไปเนี่ยแหละคือคิดไม่ออกไงว่าเอาไงดีรอไปก่อนแล้วกัน จขบ.ถึงกับนึกในใจ "ขอให้ลูกช้างได้ไปต่อด้วยเถิดหลวงพ่อ" สไตล์ไทยแลนด์นึกถึงหลวงพ่อก่อนเลยตรู ช่วยลูกช้างด้วยยยหนูอยากไปเที่ยววววว
ด้วยความที่ซื้อซิมมารีบส่งเบอร์ไปบอกทางบ้านก่อนเลยเผื่อดูข่าวแล้วตกใจจะได้มีหนทางติดต่อ จากนั้นประมาณจะบ่ายสองพวกเราก็ได้รับข่าวดี รถสามารถไปได้แล้วแต่จะใช้อีกเส้นทางหนึ่งเพื่อเลี่ยงไป โอ้ยยยดีใจช้านได้ไปแล้วค๊า พวกเราและน้องคนไทยถึงกับเฮกันเลยทีเดียวตกอยู่ในชะตากรรมเดียวกัน
แล้วผู้ตกอยู่ในชะตากรรมเดียวกันก็ได้ขึ้นรถไปด้วยกัน เพราะน้องเค้ามากันเยอะพวกเรามาแค่สามคนก็พอดีรถหนึ่งคันพอดี ประหนึ่งอยู่เมืองไทยกันเลยทีเดียวคือทั้งรถมีแต่คนไทย ไว้ตอนหน้าจะมากันต่อนะจ๊ะว่าหนทางข้างหน้าของพวกเราจะเป็นอย่างไร ไม่ธรรมดาแน่นอน !!
Create Date :13 ธันวาคม 2559
Last Update :18 กุมภาพันธ์ 2560 1:33:32 น.
Counter : 1552 Pageviews.
Comments :0
- Comment