หลังจากอ่านดวงหรือรายการไหนสักแห่งหนึ่งเนี่ยแหละ เค้าบอกว่า "คนเกิดปีมะเมียต้องไปนมัสการพระธาตุในต่างแดน ซึ่งมีให้เลือกสองที่คือ เจดีย์ชเวดากอง ประเทศพม่า และอีกที่หนึ่งที่ประเทศอินเดีย" โห .. โจทย์ยากวุ้ยคราวนี้

ครั้นจะไปอินเดียก็ดูจะไม่ศิวิไลไปพม่าล่ะกัน ไอ้ครั้นจะไปคนเดียวก็จะเปลี่ยวหัวใจ เดอะแก๊งค์ที่รักไปพม่ากันไหม กำลังจองโปร 0 บาทกันเลย ไปๆๆ นับสิกี่คน ไอ้เราก็นึกในใจคงมีสักสองสามคนล่ะ แต่พอสรุปสุดท้ายอุ้ย.. หนึ่ง สอง สาม สี่ ... 13 แม่เจ้า .. เหยื่อเยอะเว้ยคราวนี้ อิอิ

จาก ต.ค 2010 ติ๊กต๊อกๆ .. มิ.ย 2011 นับสิสมาชิกไปจริงกันกี่คน หนึ่ง สอง สาม สิบคน จัดการติดต่อจองที่พักทั้งในเมืองพม่าและบนพระธาตุอินแขวนเรียบร้อย ห้องพักพร้อม ตั๋วเครื่องบินพร้อม อ้าว.. วีซ่าล่ะ ยังไม่พร้อม ไปทำกันเลย ณ สถาทูตพม่า รายละเอียดการทำวีซ่า ณ สถานฑูตพม่า ค่าทำวีซ่าคนละ 790 บาท คลิ๊กที่นี่ เพราะ จขบ. บ่อได้ไปทำเอง ฝากเดอะแก๊งค์ที่รักไปทำให้ นับจากวันทำวีซ่าอยู่ในพม่าได้ 30 วัน

และเมื่อทุกอย่างพร้อม ตาขวากระตุก.. ณ คืนก่อนจะเดินทางสักสี่วันมั้ง "แกไอ้ปูไปไม่ได้แล้ววะ น้องโดนน้ำมันลวก เป็นมัมมี่เลยแก" ซะงั้น น้องตรู อยากกินลูกชิ้นก็ไม่บอกจะไปทอดให้ ไหงดันเอามือไปรับหม้อน้ำมัน งานเข้าเลยอ่ะ นอกจากหมดสวยแล้วยังอดไปเที่ยวอีกต่างหาก เฮ้อ.. (เสียตังค์แพงสุดด้วยเพราะทำวีซ่าเรียบร้อยแล้ว) ท้ายที่สุดสมาชิกที่ร่วมเดินทางไปในทริปนี้ก็มีด้วยกัน 9 ชีวิต

วันที่ 1 ก.ค 2554 สมาชิกกลุ่มแรก 3 คนเดินทางไฟท์เช้า นัดรวมตัวกัน ณ ท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ เป็นครั้งแรกนะเนี่ยที่ จขบ. จะได้ใช้บริการ Airport Link ว้าว..ไปถึงสนามบินเลย ดีจัง .. 45 บาทเอง พอมาถึงก็นั่งเม้าส์มอยรอน้องเอ็มมี่อยู่ที่ร้าน S&P และเมื่อสมาชิกพร้อมก็ลุยกันเลย

อันดับแรกทำการเช็คอินตั๋วล่วงหน้าด้วยเครื่องคีออส นี่ก็ครั้งแรกอีกเช่นกัน ดีนะที่หนูเอ็มมี่ทำเป็น น้องเลยสาธิตวิธีการให้พวกเราได้ทราบ เออ .. ง่ายดีเว้ย





ระหว่างที่น้องทำการเช็คอิน เราก็เก็บภาพกันไป นี่ก็เที่ยงคืนพอดีเลย คืนนี้จะได้นอนกันไหมเนี่ย ทุกคนรอบบ่ายได้เช็คอินเรียบร้อย ยกเว้นเอ็มมี่ที่จำบุ๊คกิ้งไม่ได้ ไม่เป็นไรค่อยมาเช็คอินสวยๆ ตอนเช้าล่ะกัน





สังเกตุดูรอบข้างสิ เงียบกริบกันเลยทีเดียว พวกเราก็แต่ละคนก็เช่นกันล้าสุดๆ แล้วอ่ะ พอเช็คอินเสร็จก็ลงไปรอรถมารับไปเช็คอิน โรงแรมทองทา ใกล้สุวรรณภูมิ ไปๆ มาๆ ได้เข้าที่พักเกือบตีหนึ่งมั้งเนี่ย



ตีสี่.. ตื่นๆ แกอาบน้ำ เพื่อนเลิฟปลุกก่อนเลย แหม .. จัดการอาบน้ำแต่งตัวกันเสร็จเรียบร้อย ตีห้าครึ่งล่ะ เอ็มมี่เสร็จยัง "โห ป้าดีนะที่โทรมาปลุกรอบสอง" เสียงปลายสายตอบพร้อมกับวางโทรศัพท์เรียบร้อย กรี๊ด .. คุณน้องยังไม่ตื่น เอาไงดีงั้นเลื่อนรถไปส่งเป็นหกโมงล่ะกัน

หกโมงพวกเราลงมาเช็คเอ้าท์ พร้อมกับเดินทางไปสนามบิน แถมไปได้สักพักวนกลับมารับคนที่โรงแรมอีก ลางมาล่ะเริ่มออกแนวนักวิ่งลมกรดแล้วตรู รถมาถึงสนาบินหกโมงครึ่ง แต่ปัญหาคือเคาเตอร์จะปิดแล้นนน ไปเอ็มมี่ม้าเร็ววิ่งไปก่อนเลย เพราะเอ็มมี่ยังไม่ได้เช็คอินล่วงหน้า



โห .. วินาทีนี้ไม่อยากจะเม้าส์ วิ่งกันลมจะใส่แถมไปถึงเคาเตอร์จะปิดอีก เลยต้องให้เจ้าหน้าที่เช็คอินด่วนพิเศษ ยังคนเราดวงมันจะตกมันจะต้องมีเหตุอีก พอผ่านเช็คอินมาติด ตม. อีก แม่เจ้า.. คนไทยจะไปไหนกันนักหนาวะเนี่ย คนบานเลย ขอแทรกคิวก็ไม่ได้เพราะออกแนวเครื่องจะออกกันแล้วเหมือนกัน

พอหลุด ตม. ไปได้ แทบจะใส่สเก็ตวิ่งไปยัง Gate F เกทสุดท้ายเลย ไกลได้อีก จากที่วางแผนมานั่ง Kingpower เล้าน์ สวยๆ เดินช็อปชิว เปลี่ยนมาเป็นวิ่งเร็วกันซะงั้นอ่ะ

ตรงนี้.. แทบจะบอกว่า "หัวใจจะวาย วิ่งเหนื่อยอิบอาย" มาทันเครื่องจะออกพอดิบพอดีเลยอ่ะ เรียกว่ามันเลย Final Call มาแล้วดีกว่า เหอๆๆ จากสนามบินสุวรรณภูมิใช้เวลาเดินทางหนึ่งชั่วโมงเต็ม เจ้าหน้าที่แจกเอกสารให้กรอกบนเครื่อง



แล้วก็ตามมาด้วยการขายอาหารและของที่ระลึก วิ่งเหนื่อยๆ หิวเลยอ่ะ ว่าจะไม่กินแล้วเชียวหันไปเห็นลาซานญ่า ราคา 120 บาท ซื้อพร้อมแพคเกจน้ำและขนมคิทแคท 160 จัดมาหนึ่งชุด



อร่อยวุ้ย .. หรือตรูหิวหว่า ยังไม่ทันจะกินเสร็จเลย ถึงสนามบินย่างกุ้งแล้นน ..เฮ้ย เร็วไปไหมอ่ะ มองจากบนเครื่องลงมา โห .. นี่ย่างกุ้งเหรอวะ นึกว่าอยุธยาบ้านเฮา นาทั้งนั้น พื้นที่สีเขียวเยอะมากอ่ะ นี่เมืองหลวงนะเนี่ย





อากาศข้างนอกเห็นแล้วเซ็ง ท่าทางทริปนี้เจอฝนแน่นอน เหอๆ ปีนี้อะไรฟ่ะเนี่ย เจอฝนทุกทริปเลย พอลงเครื่องก็เดินเข้า ตม.





แหม .. ตม. ที่นี่ไม่บอกไม่รู้นะเนี่ยว่าเป็นเมืองพม่า ทาแป้งทานาคาซะจัดเต็ม ก็เก๋ๆ ไปอีกแบบ เอาล่ะออกจาก ตม. มองหาแผนที่ ทำไมที่นี่ไม่มีแผนทีหว่า ไม่เป็นไร มองหาคนที่จะมารับพวกเราดีกว่า เป็นเจ้าหน้าที่จากโรงแรม motherland ที่เราจองไว้



เห็นป้ายชื่อชั้นมาแต่ไกลเลย " Motherland : Miss Patthanid Cheang" เอ้าชั้นกลายเป็นมิสเชงไปล่ะ แล้วก็ให้พวกเราไปนั่งรอก่อนเพราะยังมีอีกกลุ่มยังไม่ครบ ไม่นานลูกทัวร์ก็มากันครบชาวต่างชาติทั้งนั้นเลย รวมชั้นมิสเชงด้วย อิอิ



ระหว่างที่พวกเรายืนรอรถอยู่นั้น รถสวยๆ ก็มารับนักท่องเที่ยวออกไปเรื่อยๆ แล้วรถพวกเราอยู่ไหนหว่า เชิญทางนี้ครับ



กรี๊ด.. นี่รถรับของโรงแรมเหรอเนี่ย สภาพสุดยอดอ่ะ มันจะวิ่งไปถึงใช่ไหมเนี่ย สองประตู ยี่สิบหน้าต่างด้วย







พอขึ้นรถได้ก็ถ่ายรูปกันใหญ่ เริ่ดค่ะเริ่ด เก่าขนาดนี้บ้านเราอยู่ในพิพิธภัณฑ์แล้วนะเนี่ย รถก็ค่อยๆ วิ่งไปตามเส้นทางเรื่อยๆ สองข้างทางมีบ้านใหญ่ๆ ทั้งนั้นเลย ถนนหนทางดีเชียว แล้วก็เริ่มเข้าเขตชุมชนตึกชากุระ ผ่านทะเลสาบอินยา เจดีย์ชเวดากอง จนเข้าสู่ถนนเส้นสายอุตกาบาท

แล้วรถก็มาจอดหน้าสถานที่เสื่อมโทรมแห่งหนึ่ง เรานึกในใจเลย.. อิบอายแล้ว ตรูจองโรงแรมจิ้งหรีดหรือเปล่าเนี่ย ทำไมสภาพแวดล้อมมันน่ากลัวจังฟ่ะ



พอเดินมาถึงหน้าโรงแรมค่อยใจชื้นขึ้นมาหน่อย นักท่องเที่ยวชาวต่างชาติมาพักที่นี่เต็มเลย ขนาดสภาพแวดล้อมข้างๆ โรงแรมน่ากลัวโครตๆ คนยังเยอะเลยอ่ะ เข้าไปด้านในพวกเราก็รอเช็คอินด้วยความที่คนเยอะจัด เค้าเลยให้เราไปทานอาหารเช้ากันก่อน มันดีตรงนี้แหละ อิอิ



อุ้ยๆ ป้ายอะไรอ่านง่ายจัง .. เฮ้อ ภาษาไทย นี่ชั้นอยู่พม่านะเนี่ย บ่งบอกว่านักท่องเที่ยวคนไทยมาเยอะนะเนี่ย ไปกินอาหารเช้ากันดีกว่า















เค้ามีขนมปัง บัตเตอร์เค้ก กล้วยและอาหารเช้าให้เลือกทั้งแบบอเมริกันและแบบพม่า เช้านี้ขอธรรมดาก่อนล่ะกัน แต่เชื่อเปล่าว่ากว่าจะได้เมนูอาหารอเมริกันแบรคฟัดเนี่ย สื่อสารกันมึนเลยทีเดียว ด้วยความที่คนที่นี่พูดเร็ว สำเนียงก็ฟังยาก (จริงๆ ไม่หรอกเราโง่ฟังไม่ออกเองต่างหาก 555)

"ดูยูซีแมนยู" อะไรวะแมนยู ทำหน้ากันงงเล็กน้อย แล้วก็ร้องอ๋อ "เมนู" ทอมมี่ก็เดินไปเอาเมนูมาให้ พวกเราเลยได้เลือกเมนูอาหารเช้า เออนะ เอาออมเล็ต แล้วก็บอกเค้าว่าภาษาไทยเรียกว่า ไข่เจียว อิอิ ดูดิหน้าตาไข่เจียวเลยอ่ะ แต่ที่ฮาคือเอ็มมี่ขอ โปเตโต้ซอส เด็กงงกันเลย ไม่รู้จักอะดิ๊ ซอสมะเขือเทศอ่ะ เรียกผิดเป็นโปเตโต้ซอสซะงั้นอ่ะ

กล้วยที่นี่ก็สีประหลาด รสชาติเหมือนกล้วยหอมและกล้วยไข่ผสมกัน ก็อร่อยไปอีกแบบ ลองดูมันหมดแหละจะได้รู้ว่าเป็นยังไง





ขอบอกว่าขนมปังเค้าให้มาปิ้งเองอ่ะ ทุกโต๊ะจะมีเครื่องปิ้งวางอยู่แหละ มีเกลือ พริกไทยพร้อม ที่เหลือขอเอา ก็คิดเองแล้วกันว่ากว่าจะได้กินก็ต้องใช้เวลาสื่อสารกันพอสมควร แต่เด็กเสริฟ์ที่นี่น่ารักและเป็นกันเองดีทุกคนล่ะ ไปดูห้องพักคืนละ 21$ (645 บาทไทย) พวกเราได้ห้องติดกันหมดเลยห้าห้อง











ภายในห้องมีทั้งแบบเตียงคู่และเตียงเดี่ยว ห้องน้ำก็ตามสภาพ และไม่มีลิฟท์นะคะเดินบันไดขึ้นกันเอง ห้องพักที่นี่เหมือนเขาวงกตอ่ะ วนไปวนมาแต่ออกด้านหน้าได้เออ เข้าท่าดี

ตอนนี้ก็เที่ยงแล้วล่ะ ฝนยังตกไม่เลิกเลย ตอนแรกตามแผนพวกเราต้องออกไปเดินแลกเงินจ๊าดแล้ว แต่ไปๆ มาๆ จะออกไปได้ไงเนี่ยฝนตกอยู่เลย





สุดท้ายเลยต้องนั่งคำนวณเงินและค่าใช้จ่าย เพราะการใช้เงินในพม่าสามารถใช้ได้ทั้งดอลล่าและเงินจ๊าด บางที่รับจ๊าด บางที่รับดอลล่า คณะวางแผนเลยต้องนับแบ่งสรรปันส่วนเงินที่แลกรวมกันมา เพื่อคืนกลับไปให้แต่ละคน

ขอบอกว่าคิดกันนานมาก งง อิบอาย เพราะค่าเงินต้องใช้สามสกุล ไทยเป็นดอลล่า ดอลล่าเป็นจ๊าด มึนไปเลย ไว้ตอนหน้าจะมาเล่าต่อนะ ตอนนี้ฝนเริ่มมีแววหยุดแล้นน จะได้ออกไปลัลล้าข้างนอกมั้ง อิอิ