ตอนที่แล้วพวกเรา นั่งรถไฟมาเมืองใหม่ ใช้เวลา 20 นาทีเองก็มาถึงสถานีเป้าหมายของเราแล้ว Putrajaya คนน้อยจังเหมือนนั่งรถมานอกเมืองเลยล่ะ เงียบกริบเชียว



พวกเราเดินมาตามทางออกไปยังสถานีรถบัสห้องน้ำอยู่ไหนหว่า หันไปเห็นป้ายนั่นไงห้องน้ำ ภาษามาเลย์เค้าใช้คำว่า "Tandas" มันแปลว่าห้องน้ำล่ะคุณๆๆ



พวกเราเดินไปยังทางออกสู่สถานีรถบัส เอ้า.. งานเข้าไปสายไหนฟ่ะเนี่ย ข้อมูลก็ไม่ได้หามา ทริปนี้รีบจริงๆ ก็เลยถามคนขับว่าสายไหนผ่านมัสยิดสีชมพูมั้ง เค้าบอกว่าสาย 300 นี่แหละ







ค่าโดยสารคนละ 0.5RM ก็ห้าบาทบ้านเรานี่แหละ พวกเรานั่งมาเรื่อยๆ เมืองใหม่นี่ก็กว้างเอาเรื่องเหมือนกันนะเนี่ย รถวิ่งไปเรื่อยจนมาจุดหนึ่งคนขับที่พวกเราถามว่าคันนี้ผ่านมัสยิดสีชมพู ก็หันมามองหน้าพวกเราแล้วก็พูดอะไรสักอย่างฟังไม่รู้เรื่อง พวกเราก็นึกว่าเค้าพูดกับใครฟ่ะ คงไม่ใช่พวกเรามั้ง เห็นกลุ่มนักท่องเที่ยวด้านหลังยังนั่งกันนิ่งเลย คงไม่ลงตรงนี้มั้ง



ฟิ้ว .. เอ้ยนั่นมันมัสยิดสีชมพูนี่หว่า ทำไมไม่มีคนลงฟ่ะ งานเข้าแล้วสิตรู เลยครับพี่น้อง เอาไงดีล่ะมองหน้ากันงั้นนั่งอีกรอบล่ะกัน ปรากฏว่ารอบสองรถก็ผ่านจุดเดิมอีก แต่ดันคุยกันเพลินลืมกดกริ่งเอาเลยอีก เอ้ย .. อะไรฟ่ะเนี่ยชั้น สุดท้ายเลยตัดสินใจลงดีกว่า ถ้ารอรถเมล์กลับเข้าสถานีนานแน่







พอลงรถก็มายืนดูข้อมูลที่ป้ายรถเมล์ มีรายละเอียดสถานที่ท่องเที่ยวในเมืองใหม่ ซึ่งมีสายรถเมล์ที่ผ่านบอกไว้อย่างละเอียด เหอๆๆ มันน่าจะมีติดไว้ที่สถานีรถบัสมากกว่านะเนี่ย เอาไงดีล่ะเรา มัสยิดสีชมพูสาย 200 ก็ผ่านด้วยล่ะ พวกเรายืนรอแล้วรอเล่าจนสาย 200 เดินทางมาถึง



มาพร้อมกับสายฝนโปรยปรายเลยทีเดียว งานเข้าแล้วเรานี่ก็จะห้าโมงเย็นล่ะ ยังไม่ได้ไปไหนเลยเรา ฝนมาตกอีกจบกันเมืองใหม่ของช้านนนน













แต่ก็ใช่ว่าจะโชคร้ายเสียทีเดียว รถเมล์สายที่พวกเรานั่งวิ่งผ่านสถานที่ท่องเที่ยวหลักๆ ของเมืองใหม่แห่งนี้แบบครบถ้วนเชียวล่ะ เก๋ๆ ห้าบาทชมรอบเมืองเลย จากนั้นพวกเราก็มาลงที่หน้ามัสยิดสีชมพู ตอนแรกกะไม่ลงแล้วเชียว แต่ไหนๆ ก็มาแล้วเอาวะ ขอนิดหนึ่ง





ฝนก็ตกพวกเราเดินลุยฝนจนมาถึงมัสยิดสีชมพู แต่มันก็หกโมงแล้วอ่ะ เค้าไม่ให้เข้าไปด้านในแล้วล่ะ นอกจากมุสลิมเท่านั้นล่ะ โห อุตส่าห์ตากฝนมา อดเข้าไปซะงั้น



จากนั้นพวกเราก็กลับมายังป้ายรถเมล์ วินาทีนี้ฝนตกหนักสุดๆ จนต้องไปหลบให้ฝนเบาๆ หน่อย แถมรอรถเมล์นานมากด้วยอ่ะ มัสยิดสีชมพูก็ไกลชะมัด เค้าน่าจะทำให้ป้ายรถเมล์มันใกล้ๆ หน่อย มิน่าล่ะมีแต่คนใช้รถยนต์ส่วนตัวขับเข้าไป







พวกเรานั่งสาย 300 กลับมายัง Putrajaya Sentral แล้วนั่ง KLAI กลับยังกัลลาลัมเปอร์ จริงๆ เมืองใหม่มันก็สวยอ่ะนะ แต่ต้องใช้เวลาสักหนึ่งวันเต็มๆ ในการเดินถ่ายรูปในที่ต่างๆ แต่ถามว่ามีอะไรไหมก็มีสิ่งปลูกสร้างนี่แหละ ที่น่าสนใจ เอาล่ะไปลุยกัวลาลัมเปอร์กันดีกว่า มาต่อกันตอนหน้านะจ๊ะ