LAOS :: มหากาพย์ความสนุกบุกเมืองลาว ตอนที่ 6 ร้านโจมา ณ ยามค่ำแห่งเวียงจันทร์
ตอนที่แล้ว จขบ.เข้าเช็คอิน "โรงแรมเวียงจันทร์สตาร์" เสร็จก็ออกไปหาอะไรทานกันแล้วก็กลับเข้าที่พักนอนเอาแรง บอกตรงนอนยังกะตายเหนื่อยอิบอายตื่นแต่เช้าอ่ะ ตื่นมาก็เย็นเลยก็ได้เวลาไปออกแรงเดินชมเมืองเวียงจันทร์กันแล้วล่ะ โดยเป้าหมายต่อไปคือไปกินเค้กร้านโจมา ซึ่งเพื่อนแก้วและเมย์ไปกินมาที่หลวงพระบางอร่อยมาก สิบปากว่าไม่เท่าลองชิมจัดไปจ้า พวกเราเดินมาตามเส้นทางซึ่งร้านโจมาเนี่ยอยู่ไม่ไกลจากเวียงจันทร์สตาร์เท่าไหร่ จากโรงแรมเดินมาทางซ้ายจนสุดท้ายแล้วเลี้ยวซ้ายอีกครั้งค่ะ
ร้านกาแฟที่นี่มีเพียบขนาดทรูยังมากะเค้าเลย พวกเราเดินไปเรื่อยๆ ไม่นานนักก็เจอร้านเป้าหมาย
ตกแต่งร้านน่ารักเชียว แถมเมนูมีเพียบเลยจ้า
เอ่อ เยอะป่านนี้ เพื่อนแก้วถามกินอะไรกันดี เอาจริงป่ะอยากกินทุกอย่างเลย 555
งั้นเอางี้แระกันสั่งมาคนละอย่างมาลองชิมกัน
ซึ่งก่อนกินก็ต้องถ่ายรูปกันหน่อยเรียกว่ากว่าจะกินได้เกือบละลายสักครึ่งแก้ว
โกโก้อร่อยอ่ะ จขบ.ชอบเข้มข้นดีส่วนเมนูเค้กก็ไม่โดนเท่าไหร่นะ เอ๊ะหรือว่าพวกเราเลือกผิดหว่า
คือด้วยความที่ไปเย็นแล้วอ่ะ เมนูเค้กเลยเหลือไม่กี่อย่าง เวย์นี้มาแล้วนี่หว่าก็ต้องลองๆๆๆ
หมดนี่จ่ายไป 160,000 กีบหรือ 640 บาทไทย เพื่อนแก้วบอกว่าที่หลวงพระบางอร่อยกว่า ไม่เป็นไรเดี๋ยวปีหน้าเราไปลองกันใหม่
เอาล่ะรองท้องกันมาแล้วไปเดินเที่ยวเมืองเวียงจันทร์กันค๊า
ที่นี่มีรถตุ๊กๆ หน้าตาแบบนี้ไว้ค่อยบริการนักท่องเที่ยวราคาไม่แพง คิดง่ายๆ เหมือนเชียงใหม่คนละ 20 บาท
โรงแรมร้านอาหารที่นี่มีเยอะมาก ใครไม่ได้ Booking มาก็มา Walkin หาเอาก็ได้ค่ะ ราคาก็มีหลายเรท
แต่มีเยอะมากไม่ต้องกลัวไม่มีโรงแรมนอน แทบจะมีทุกซอกซอยกันเลยทีเดียว
ที่นี่ไม่มีเซเว่นเหมือนบ้านเรา จะมีร้าน Minimart อยู่หลายๆ ร้าน พวกเราเข้าร้านนี้เพราะเห็นเป็นร้านใหญ่
สองหนุ่มนี่ตรงไปตู่ขายเครื่องดื่ม หลังจากเซอร์เวย์แล้วที่นี่กินเบียร์ลาวเหอะ ราคาพอกับน้ำเปล่าเลย งานนี้ จขบ.เลยกินเบียร์ลาวแทนน้ำ
เบียร์ลาวเหมือนเบียร์สดกินไปเหมือนกินน้ำเปล่า ส่วนพรีเมี่ยมเนี่ยรสชาติใช้ได้เลยทีเดียวแพงกว่ากันนิดหน่อย
อ้อ ที่นี่มีเบียร์ดำด้วยล่ะ มาแล้วลองให้หมดเดี๋ยวมาไม่ถึงเวียงจันทร์
วัฒนธรรมการจอดรถที่นี่แจ่มมาก ส่วนใหญ่จอดกันในลักษณะนี้ เรียกว่าห้ามโหลดเตี้ยกันเลยทีเดียว
แต่จอดแบบนี้ก็ไม่เห็นถูกจับนะ เพราะจอดกันเป็นพรืดเลยจ้าขาวแดงเนี่ยแหละ หรือว่าขาวแดงที่นี่เค้ามีไว้ให้รถจอดหว่า
จากนั้นพวกเราก็เดินตลาดนัดเวียงจันทร์จ้า คือของขายเนี่ยเหมือนบ้านเราเลย เน้นเสื้อผ้าตามสไตล์ของคนที่นี่
แต่สิ่งที่เห็นเยอะมากคือพวกอุปกรณ์เสริมสำหรับมือถือขายกันเพียบ แหม .. น่าเอาของออฟฟิตมาเร่ขายที่นี่จริงๆ งานบ้านเราดีกว่าเยอะอ่ะ
หลังจากนั้นพวกเราก็ขึ้นไปเดินบนถนนด้านบนที่ติดกับริมแม่น้ำ คนที่นี่นิยมมาเดินเล่นกันบนบริเวณนี้มีหลากหลายกิจกรรม
ไม่ว่าจะเป็นปั่นจักรยาน โรเลอร์เบส วิ่ง เดินเล่น กินลมชมวิวฝั่งตรงข้าม พวกเรามานั่งรับลมกันพักใหญ่
ลุงเต่าอยากไปดูโซนเซ็นเตอร์พอยเวียงจันทร์ พวกเราก็เลยไปเดินหากัน
บางจุดที่นี่มือถือสามารถรับสัญญาณไทยได้ชัดเจน โดยเฉพาะริมน้ำเนี่ยชัดมากไม่เสียค่าใช้จ่ายรูมมิ่งด้วยล่ะ
ย่านศูนย์รวมวัยรุ่นจะอยู่บริเวณแถวห้าง มีร้านขายน้ำเยอะๆ บริเวณเส้นด้านหลังเลยค่ะ เป็นโซนน้ำเลยดีกว่า
หลังจากเดินวนไปวนมาวัยรุ่นที่นี่เค้ากินอะไรกัน คำตอบคือน้ำเต้าหู้และน้ำปั่น
วัยรุ่นที่นี่น่ารักเนอะดื่มน้ำเพื่อสุขภาพกันดี เวียตนามก็เหมือนกันกินอาหารนก (เมล็ดทานตะวัน) กับน้ำปั่น ทำไมบ้านเรา
ไม่เป็นแบบนี้มั้งนะ ปารตี้น้ำเต้าหู้อะไรงี้ เอาล่ะมาถึงย่านวัยรุ่นขอสั่งน้ำวัยรุ่นกินหน่อยแระกัน
หน้าตาก็เป็นแบบนี้น้ำเต้าหู้ใส่เฉาก๋วย ก็อร่อยไปอีกแบบแต่เค้ากินเย็นนะ บ้านเรากินร้อน
จะว่าไปบ้านเราเนี่ยไม่เหมือนคนอื่นดีเนอะ น้ำแข็งไม่เห็นที่อื่นจะกินเลย บ้านเราเนี่ยต้องจัดหนัก
คนบ้านอื่นถึงผอม แต่คนบ้านเราดิอ้วนลงพุง !!
พวกเราเดินกลับที่พักก็พบกับร้านขายหวย อัยยะ .. เป็นล่ำเป็นสันมาก แถมเป็นทางการเลยจ้า
รางวัลบานทุ่ง ป้ายสีเขียวๆ เนี่ยบอกว่ารางวัลอะไรเหอะ ดีเหมือนกันเนอะจะได้ไม่ผิดกฏหมาย ไม่ต้องมีหวยใต้ดินดีอ่ะ
วันนี้ก็เป็นวันแรกของพวกเราในเวียงจันทร์ เดี๋ยวมาดูกันว่าวันที่สองพวกเราจะไปไหนกันต่อ ติดตามต่อตอนหน้านะจ๊ะ
Photo and Story By
Patthanid C.