bloggang.com mainmenu search
ตอนที่แล้ว จขบ.พาไป "หอนกกระเรียนเหลือง" มาแล้วคือได้ไปแล้วจริงๆ โฉบหน้าประตูหออ่ะ ไม่ไหวนะพื้นที่ใหญ่มากเวลาพวกเรามีน้อยไม่สามารถเดินชิวๆ ได้จริงๆ เลยต้องผ่านจ้า พวกเราเลยเดินสะพานมาเรื่อยๆ จนเจอกับถนน Jiefang ตอนที่แล้วค้างไว้ถึงตรงนี้ ตอนนี้ตามไปดูกันค่ะว่าบนถนนเส้นนี้เค้ามีอะไรน่าสนใจ ทำไมคนแลดูเยอะจัง 





พวกเราเดินมาตามทางเรื่อยๆ สังเกตุดูชาวจีนที่นี่ก็ไม่ได้แต่งตัวแฟชั่นจ้าเหมือนบ้านเราเนอะ แต่ตัวสไตล์เค้าเลยอ่ะ
เหมือนที่เห็นในหนังจีนเลยทีเดียว พอเดินมาเรื่อยๆ เหมือนพวกเราจะอยู่ Food Street นะเนี่ย
โอ้ว .. โชคชะตานำพามาถูกทางมาก



















ถนนแห่งนี้เหมือนรวมนานาอาหารสารพัดชนิดมาไว้ที่เดียวกัน สามารถเลือกชมช้อปชิมได้ตลอดเส้นทาง ละลานตามากเลยค๊า
มีตั้งแต่อาหารไม่แปลกไปจนแปลก ภาพที่เห็นเนี่ยเป็นบางส่วนนะคะ สถานที่จริงมีเยอะกว่านี้มาก
จขบ. ถ่ายเฉพาะที่สามารถแทรกมหาชนเข้าไปถ่ายได้









นอกจากของกินจะเยอะแล้ว ราคายังถูกอีกด้วย แต่สิ่งที่เห็นใช่ว่าอร่อยเสมอไป เห็นดูแต่งแต้มสีสันก็น่าทาน บางร้านก็ไม่อร่อยอ่ะ แต่พ่อค้าแม่ค้าที่เค้าตั้งใจทำกันมากเลยอ่ะ โปรดสังเกตุจากน้ำมะพร้าว บ้านเราก็วางขายปกติ แต่ที่นี่มีวาดรูปการ์ตูนด้วยตั้งใจมาก ก็เป็นการกลยุทธ์ทางการตลาดน่าสนใจเชียว



























มาที่นี่ไม่ต้องสื่อสารกันมาก ชี้ๆ แล้วจ่ายตังค์แค่นั้นจบ อย่าถามอะไรมาก เพราะดูป้ายสิคะภาษาจีนล้วนๆ 
ประหนึ่งเหมือนไม่เคยมีนักท่องเที่ยวมาเที่ยวงั้นล่ะ คืออยากมาเมืองจีนก็ต้องอ่านภาษาจีนให้ออกอ่ะคะ แต่ไม่ยากนะดัชนีบันดาลได้







ขากลับเจอร้านขายขวดใส่น้ำ พี่พู่บอกถูกนะ ซะหน่อยเลือกกันพักใหญ่เลยกว่าจะถูกใจ จขบ.สังเกตุเห็นพ่อค้าแม่ค้าที่นี่ยังหน้าตาเด็กๆ กันอยู่เลย คือทำมาหากินแล้วอ่ะบ้านเรายังนั่งเรียนอยู่เลยเหอะ ว่าแต่ตอนนี้ก็เริ่มเย็นแล้วล่ะ พวกเรายังเหลือภารกิจหาของฝาก เอ็มมี่แนะนำให้พวกเราเข้าซุปเปอร์มาร์เก็ต จัดไปเลยจ้า





ในซุปเปอร์มาร์เก็ตที่พวกเราเดินเข้ามามีของฝากขายเพียบ ง่ายๆ ขนมต่างๆ ของจีนยังไงต้องมีอยู่แล้ว พวกเราเข้ามาดูราคาไม่แพงนะ โปรโมชั่นเพียบเหมาะแก่การซื้อไปฝากเพื่อนๆ ดูขวดโค้กบ้านเค้าดิ จะใหญ่ไปไหน สองขวดเนี่ยสามารถยกเวทได้เลย พอได้ขนมสมใจหมายแล้วพวกเราก็หาสถานีรถไฟฟ้า ซึ่งเชื่อไหมว่าพวกเราถามคนแถวนั้นไม่มีใครตอบเราได้เลย เอ่อ .. ขอเพลียแป๊บ จนสุดท้ายต้องนั่งแท็กซี่มาสถานีรถไฟ Hankou Railway Station เพื่อไปเอากระเป๋าที่ฝากไว้ 


จากสถานีนี้สามารถขึ้นรถบัสไปยัง Airport ได้ แต่ด้วยความที่สถานีนี้ใหญ่มาก หาจุดจอดรถไม่เจอ พวกเราเลยได้ใช้บริการแท็กซี่ผี
ราคาเหมาไปสนามบินเลย ใช้เวลาไม่นานนักก็มาถึงสนามบิน 



พวกเรามาทันเวลาพอได้หายใจกินมาม่าพอดี อาคารต่างประเทศเล็กมาก ไม่ค่อยมีอะไรให้เลือกทานแล้วพวกเราก็เดินทางกลับประเทศไทยกันสามคน เนื่องจากเอ็มมี่จองไฟล์ต่อไปลงมาเก๊าคนเดียว ซึ่งน้องเก่งมากอ่ะเป็นหัวหน้าทัวร์ที่ฮาที่สุด แต่ก็พาพวกเรามาถึงจุดหมายได้รอดปลอดภัยแหละ ได้เวลากลับบ้านกันแล้วคิดถึงเมืองไทยจัง 



ยินดีต้อนรับสู่เที่ยวบินโกลาหล มายังไงกลับแบบนั้นเลยเสียงดังแต่ก็น้อยกว่าขาไป ขึ้นมาบนเครื่องอย่างหิวอ่ะ แอร์ที่เดินขายอาหารก็ไม่รู้จะรีบไปไหน เดินเร็วมากเรียกไม่ทันเลยต้องหิ้วท้องกลับมากินที่ประเทศไทย สงสัยไม่ค่อยอยากขายเลยเดินแบบรีบๆ 




สำหรับทริปนี้ก็ถือเป็นทริปทรหดของ จขบ. อีกทริปหนึ่งที่มีความทรงจำมากมายในทริปนี้ ขอบคุณเอ็มมี่หัวหน้าทริปมหากาพย์ความสนุกบุกเมืองจีน ขอบคุณลูกทัวร์พี่พู่และนุ่นที่มาร่วมชะตาเดียวกัน ไปไหนไปกันลุยโลด ประเทศจีนต้องยิ่งใหญ่ไม่มาไม่รู้เลยว่าความอลังการเหนือธรรมชาติเป็นอย่างไร สักครั้งในชีวิตแล้วคุณจะรู้ว่า "ส้วมพี่จีนเนี่ยสุดๆ แระ" ค่าใช้จ่ายในทริปนี้ตลอดการเดินทางรวมตั๋วเครื่องบิน จขบ.จ่ายไป 15,000 บาทค่ะ เป็นทริปประหยัดมาก แล้วพบกันใหม่ในทริปต่อไปเนเธอร์แลนด์-เบลเยี่ยมค๊า 

Patthanid C.
Create Date :17 พฤษภาคม 2558 Last Update :17 พฤษภาคม 2558 13:56:08 น. Counter : 1974 Pageviews. Comments :1