จากตอนที่แล้วพวกเราเดินทางมาฮอยอันโดยผ่านเมืองท่าสำคัญอย่าง ดานัง ภารกิจอันดับแรกคือ หาโรงแรมล่ะ พวกเราก็เดินตามเพื่อนใหม่ที่เพิ่งเจอกันเมื่อกี้อ่ะ เนียนเชี๊ยะตรู อิอิ.. เค้าก็พาไปหาโรงแรมอยู่หลายโรงแรมเลยล่ะ ส่วนใหญ่โรงแรมใกล้ๆ TheSin ห้องเหลือห้องเดียวทั้งนั้นเลยอ่ะ เอาวะไปไหนไปกันหากันต่อไป โรงแรมแถวๆ นี้ราคาก็ราว 15-22 US$ ล่ะ ถือว่าไม่แพงนะ เรามาสองคนก็หารกันคนละครึ่งยิ่งถูกไปใหญ่ แต่เพื่อนใหม่เรานี่ดิมาคนเดียว เราก็เลยต้องเดินหาโรงแรมที่ราคาไม่แพงมากนัก จะว่าไปก็เซฟพวกเราดีเหมือนกัน เก็บตังค์ไว้กินหนม อิอิ

โรงแรมที่มีสระน้ำนี้เป็นโรงแรมที่เห็นหลายคนรีวิวกัน เค้ามีห้องว่างอยู่ห้องเดียว ประชาสัมพันธ์ถามว่า ทำไมไม่พักด้วยกันสามคนราคา 22 US$ เป็นห้องพักสามคน ป้าด.. อยากจะบอกเค้าจังว่า เพิ่งรู้จักกันเมื้อกี้นี้อ่ะนะ ฮาเหอะ .. เอาล่ะหาใหม่ มันต้องมีห้องว่างสองห้องเหอะ พวกเราเดินมาเรื่อยๆ จนมาเจอโรงแรม My Chau จขบ.อ่านว่า "มายชาว" แต่จริงๆ ภาษาที่นี่เค้าเรียกว่า "หมี่ชาว" ล่ะ ที่นี่มีห้องว่างหลายห้อง เตียงคู่ 15 US$ เตียงเดี่ยว 12 US$ เค้าให้เราขึ้นไปดูห้องก่อนได้

เราขึ้นมาดูห้องโดยรวมแล้วก็พอไหว มีแอร์ เครื่องทำน้ำอุ่นให้ครบ ราคาคิดเป็นเงินได้ 450 บาทเองเหอะ มี Wifi ให้ด้วย ตกลงพวกเราเลือกที่นี่แหละ โดยเพื่อนใหม่เราให้เวลา 20 นาทีในการแต่งตัวแล้วออกไปเที่ยวกัน เอาวะ .. ไหนๆ เราก็จะไปด้วยกันแระ รับทราบตามคำสั่งค๊า สำหรับฮอยอันเวลาเราก็มีน้อยข้อมูลก็ไม่ได้หามาตามๆ เค้าไปล่ะกันเน๊อะ พอได้เวลาปุ๊บพวกเราก็ลงมารอข้างล่าง แล้วเพื่อนใหม่เราก็พาเดินไปเช่าจักรยาน ระหว่างทางก็ถามเพื่อนใหม่เรา เค้าเคยมาที่นี่แล้วชอบก็เลยมาอีก

พวกเราเดินไปเช่าจักรยานตรงใกล้ๆ TheSin ราคา คันละ 1 US$ เพื่อนใหม่เราดูคล่องเชียว พูดภาษาเวียตนามได้ด้วยเหอะ ต่อรองราคาให้เราเสร็จสรรพอ่ะ แล้วก็พาพวกเราไปซื้อตั๋วกลับสอบถามเรื่องตั๋วที่ TheSin ตอนแรกจะซื้อตั๋วที่อื่น แต่พอมาถามราคาที่ TheSin ก็เท่าเดิม 5 US$ ก็เลยเลือกที่นี่ เค้ามีบริการไปรับที่โรงแรมที่พักด้วยล่ะ เอาล่ะเมื่อทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้หิวแล้วอ่ะหาอะไรกินก่อนไหม เพื่อนใหม่เราเลยพาไปกินร้านใกล้ๆ ร้านที่พวกเราเช่าจักรยานเค้าเป็นพี่น้องกับคนให้เช่าจักรยานล่ะ

ดูราคาแล้วก็ไม่แพงจานหนึ่งก็ราวๆ 40 บาทไทยอ่ะ เพื่อนใหม่เราแนะนำว่าหมี่ผัดเนื้ออร่อย จขบ. ขาลองอยู่แล้ว โอเคเราเอาตามนั้น ( แอบนึกในใจเก๋อ่ะ เพื่อนใหม่ข้อมูลเพียบดีวะ .. เสร็จโจรสบายแล้วตรูทริปฮอยอัน .. อิอิ) เพื่อนแก้วเลือกข้าวผัดรวมมิตรและเพื่อนใหม่เราเลือกหมี่ผัดหมูล่ะ มาดูหน้าตาแต่ละจานกันค่ะ

จานแรกเป็นของ จขบ. หมี่ผัดเนื้อ อร่อยสมคำบอกเล่าจากเพื่อนใหม่ จานที่สองข้าวผัดหมู อารมณ์เหมือนผัดพริกบ้านเราอ่ะ จานที่สามหมี่ผัดหมู และจากที่สี่เป็นปอเปี๊ยะทอด อืม.. ร้านนี้เค้าทำกับข้าวอร่อย รสชาติถูกปากเลยล่ะ ค่อยสมกับการรอนานเหอะ รวมแล้วมื้อนี้ประมาณ 180,000 ด่องอ่ะ เอาล่ะปัญหาต่อมาของพวกเรางานเข้าอีกแระ ตังค์ด่องหมดแล้วอ่ะ ตั้งใจว่าจะไปหาแลกก่อนดันมากินข้าวก่อนอ่ะ หันมองหน้ากันสองคน เอาไงดีวะ เพิ่งรู้จักกันครั้งแรกยืมตังค์เค้าเลยเหอะ เริ่ดจริงพวกตรู .. "เธอตอนนี้เรามีแต่ US$ อ่ะ เธอจ่ายให้เราก่อนได้ป่ะเดี๋ยวเราไปแลกตังค์แล้วใช้คืน" อายนะเนี่ยแต่เวย์นี้ด้านได้อายอดเหอะ .. ก็เลยให้เค้าจ่ายให้ก่อน เพราะตอนนี้พวกเรามีแต่เงิน US อ่ะ เอาล่ะตอนนี้ท้องอิ่มมีแรงถีบจักรยานแระ พวกเราก็ปั่นจักรยานเข้าสู่เขตมรดกโลก .. ฮอยอันค๊า

จุดแรกที่พวกเราไปคือ ศูนย์บริการนักท่องเที่ยวอยู่ตรงหัวมุมถนนตัดเส้น Than Phu และ Le Lon เพื่อไปซื้อตั๋วเข้าชมสถานที่ราคาคนละ 90,000 ด่อง สามารถเข้าชมสถานที่ท่องเที่ยวได้ 5 ที่ คุณป้าคนเฝ้าเค้าก็ใจดีเชียว พวกเราเลยถามว่าที่แลกตังค์อยู่ที่ไหนแกบอกว่าที่นี่ พวกเราก็เลยแลกไป 50 US$ ได้มา 1,020,000 ด่อง (โปรดตรวจสอบแบงค์ก่อนนะคะว่าเก่าหรือเปล่า ถ้าเก่าอย่างรับนะคะขอเปลี่ยนเลยค่ะ)

หันไปเห็นข้างๆ ศูนย์บริการนักท่องเที่ยวกะลังทานของหวานกันน่าทานเชียวอ่ะ นั่งกินชิวๆ ดีจัง เอาล่ะเมื่อตั๋วพร้อม เงินพร้อมไปลุยกันเลยค่ะ ที่แรกที่พวกเราจะเดินทางไปคือ สมาคมฟุกเกียน (Phouc Kien Assembly Hall) อยู่ตรงถนน Than Phu การเดินทางท่องเที่ยวในเมืองมรดกโลกแห่งนี้ไม่ยากค่ะ ขี่จักรยานวนไปวนมาเดี๋ยวก็เจอค่ะ ตอนที่ไปซื้อตั๋วเข้าชมเค้าจะให้แผนที่สถานที่ท่องเที่ยวสำคัญในฮอยอันมาด้วย ดูจากแผนที่แล้วหาไม่ยากค่ะ

ที่นี่จั่วฟุกเกี๋ยนสร้างขึ้นในปี พ.ศ. 2335 เป็นสมาคมชาวจีนที่ใหญ่และเก่าแก่ที่สุดของเมืองฮอยอัน ใช้สำหรับเป็นที่พบปะของคนหลายรุ่นที่อพยพมาจากฟุกเกี๋ยนที่มีแซ่เดียวกัน และที่นี่เองยังใช้เป็นที่ระลึกถึงถิ่นกำเนิดและบูชาบรรพบุรุษอีกด้วย โดยภายในเป็นที่ตั้งของวัดที่สร้างขึ้นเพื่ออุทิศให้กับลักธิของพระนางเทียนเห่า มีจุดเด่นที่งานไม้แกะสลักที่งดงามตามไปดูกันค่ะ

 

กว้างขวางทีเดียวสมาคมแห่งนี้ เข้ามาด้านในก็จะเห็นธูปพร้อมคำอธิษฐานแขวนเรียงรายเต็มไปหมด ธูปยังกะยาจุดกันยุงเลยอ่ะ (แอบนึกในใจเค้าน่าจะทำยาจุดกันยุงใหญ่แบบนี้ขายมั้งเนอะ แค่เห็นยุงจะได้สยอง) .. จขบ. เดินเงยหน้าอ่านคำขอพร อุ้ย.. อ่านออกด้วยตรู จะไม่ออกได้ไงอ่ะภาษาไทยทั้งน้านนน .. บ่งบอกเลยว่าชาติที่มาเยอะที่สุดทำบุญเยอะที่สุดเห็นจะหนีไม่พ้นพี่ไทยเราอ่ะ รายชื่อผู้ร่วมทำบุญงี้ยาวเป็นหางว่าวเลย

พวกเราเดินถ่ายรูปกันสักพักก็ออกมาจากสมาคมแห่งนี้ "ร้อนเน๊อะ" เพื่อนใหม่เราเริ่มมองหาโซลูชั่น หันไปเจอร้านขายหมวกอยู่หน้าสมาคมฟุกเกี๋ยนพอดีเลย เค้าก็เดินเข้าไปถามราคาหมวก ใบละ 50 ล่ะ ต่อยังไงแม่ค้าก็ไม่มีวี่แววจะลดราคาลง เค้าก็หันมาถามพวกเราว่าไหวไหมราคานี้ โอ้..แม่เจ้าไม่อยากจะโม้ ใบละร้อยตรูยังซื้อมาแล้วเลยเหอะ (โดนฟันหัวแบะที่หมู่บ้านทำหมวกไง) 50 บาทจิ๊บๆ ซื้อไปเหอะร้อนขนาดนี้ ไอ้เราก็นึกใจรู้งี้ตรูเอาหมวกใบละร้อยติดมาด้วยก็ดีอ่ะ จะได้ไม่ต้องซื้อใหม่อีก

เอาล่ะ .. มีหมวกแล้วก็ค่อยยังชั่วไม่ร้อนแล้วอ่ะ จะว่าไปหมวกเค้าก็ทำมาบังแดดพอดิบพอดีเลยนะ อารมณ์หมวกชาวนาบ้านเราอ่ะ ไม่อยากจะบอกว่าปั่นๆ นี่ไม่รู้ไปไหนเหมือนกัน เพื่อนใหม่เค้านำทางก็ตามๆ เค้าไปอ่ะ มาฮอยอันทำให้ จขบ. นึกถึงเชียงคานขึ้นมาเลย เดินชิวๆ ถ่ายรูป โอ้ย.. ชอบๆๆ ขาดมันอย่างเดียวอ่ะ .. ตากล้อง ซึ่งหายากด้วยเหอะตากล้องที่รู้ใจอ่ะ ไว้มาต่อตอนหน้านะคะจะพาไปดูสะพานญี่ปุ่นค๊า

By Patthanid C.