จากตอนที่แล้วหลังจากที่ผิดหวังจาก Valley of Love หุบเขาชื่นรักที่มีคนรีวิวว่าห้ามพลาดที่นี่โดยเด็ดขาด พอมาถึงจริงๆ กลับไม่เข้าตากรรมการ เพราะเป็นสถานที่ตั้งใจสรรค์สร้างมากกว่าเป็นธรรมชาติ มันเลยทำให้ที่นี่ดูแปลกๆ ขัดๆ ความรู้สึกยังไงบอกไม่ถูก แต่ก็เอานะขำๆๆ มาดูโปรแกรมต่อไปของพวกเราดีกว่า



โปรแกรมนี้สิถือว่านอกสายตามากๆ แต่พอมาจริงๆ แล้วรู้สึกทึ่งอย่างบอกไม่ถูกกับความงามที่สรรค์สร้างด้วยฝีมือหัตถกรรมของมนุษย์ที่ Tranh Theu Tay Tren Lua XQ ห้ามถามนะว่ามันชื่ออะไรเรียกไม่ถูกเหมือนกันอ่ะ แต่คุณไกด์เรียกที่นี่ว่า XQ Silk Hand Embroidery Centre





ด้านหน้าโรงทอแห่งนี้จะมีรูปปั้นเป็นรูปผู้หญิงก้มตัวลงไม่รู้ว่าสื่อถึงอะไร พอดีตอนขากลับรีบวิ่งมาถ่ายรูป ก็ไม่ทันได้อ่านป้ายด้านล่างเสียด้วย เอาเป็นว่าตามพวกเราเข้ามาข้างในกันดีกว่า



ด้านในโรงทอแห่งนี้จะเป็นห้องจัดแสดงงานฝีมือเป็นรูปภาพปักด้วยมือหลากหลายสไตล์ ขอบอกว่าแต่ละรูปอลังการงานสร้างมากๆ แต่ต้องขออภัยไม่ได้ถ่ายรูปด้านในมาฝากเพราะเค้าไม่อนุญาตให้ถ่ายรูปเจ้าค่ะ แค่เดินดูก็ถือว่าเป็นบุญตาแล้วอ่ะ



รูปนี่เป็นตัวอย่างงานปักชิ้นหนึ่งในนี่ที่ปักแบบมีมิติด้วยอ่ะ คือเป็นลายนูนขึ้นมาเหนือผ้าด้วยล่ะ เรียกว่าเป็นเทคนิคการปักแบบหนึ่งเน้นการเสมือนจริงมากๆ



ด้านในห้องจัดแสดงภาพงานปักก็มีคนนั่งปักสาธิตให้พวกเราดูด้วยล่ะ เข็มเล็กมากมายอ่ะ แบบว่าถ้าจ้างสักสองล้านให้มานั่งปักแบบนี้ยังคิดหนักเลยอ่ะ เพราะงานละเอียดมากต้องใช้สมาธิและความชำนาญเป็นที่สุด ขืนเรามันปักมีหวังตาเหร่กันพอดีอ่ะ ส่วนราคาชิ้นงานก็ไม่ต้องพูดถึงมีตั้งแต่หลักพันยันหลักล้านเลยล่ะ





พวกเราเดินเข้าออกนั้นออกห้องนี้เรียกว่าดูภาพกันเพลินตาเลยล่ะ จะว่าไปที่นี่เหมือนศูนย์หัตถกรรมบ้านเรานั่นล่ะ แต่เค้าตกแต่งสถานที่ได้สวยทุกมุมเลยล่ะ ไม่ว่าจะเป็นโซนร้านอาหาร โซนจัดแสดงชิ้นงาน



ระหว่างที่เดินๆ ดูอยู่นั้นก็เหลือบไปเห็นผู้หญิงชุดแดง แทบจะกรี๊ด โห เล่นไปห้อยอยู่ด้านบนซะขนาดนั้น แถมชุดยาวเฟื้อยอีกต่างหาก มากลางคืนนี่วิ่งแล้วนะเนี่ย น่ากลัวได้อีกอ่ะ









จากรูปจะเห็นว่าแต่ละมุมของที่นี่ถูกจัดไว้อย่างลงตัว พนักงานที่นี่เค้าก็ใส่ชุดเวียตนามด้วยล่ะ หุ่นดีกันทุกคนเลย อิจฉาจริงวุ้ย .. โดยรวมแล้วที่นี่น่าสนใจกว่าหุบเขาชื่นรักอีกอ่ะ



พวกเราเดินมาจะสุดทางออกแล้วล่ะ กลิ่นมันเผาที่ไหนลอยมาหว่า .. นั่นแน่อยู่นี่เอง น่ากินชะมัดมันเผาไฮโซ ชิ้นละ 8,000 ด่อง พี่กี้เห็นแวะเลยเอามาลองกัน





ระหว่างที่พี่กี้และเพื่อนแก้วรอมันเผาอยู่นั้น เราและเพื่อนติ๊กก็เดินมาหามุมถ่ายรูปสวยๆ แหมถูกใจจริงๆ





ขอบคุณเพื่อนติ๊กตากล้องนะเนี่ย รู้สึกอยากได้นิคอนขึ้นมาตะหงิดตะหงิด ของเค้าดีอย่างนี้เอง สีสวยชะมัดลืมกล้องกระป๋องของเราไปชั่วขณะเลยอ่ะ หลังจากได้มันเผาแล้ว พวกเราก็นั่งรถไปต่อกันล่ะ

เพื่อนแก้วอยากได้กาแฟเวียตนามไปฝากเพือน พวกเราเลยให้คุณไกล์พาไปหาที่ซื้อของฝาก ขับรถมาได้สักพักคุณไกด์ก็พามาแวะที่ร้านนี้ล่ะ





ร้านนี้มีของฝากให้เลือกมากมายไม่ว่าจะเป็นกาแฟ ไวน์ หรือผลไม้อบแห้ง เยอะแยะไปหมด แก้วเลือกกาแฟ ส่วน จขบ. เลือกไวน์เพราะเค้าว่ากันว่าดาลัดขึ้นชื่อเรื่องไวน์แบบติดท็อปเท็นด้วยนะ



อิช้านละอยากได้กลับบ้านใจจะขาด แต่แล้วก็ต้องตัดใจ เพราะเรายังเหลืออีกตั้งสองวันกว่าจะกลับแถมต้องแบกเป้อีกต่างหาก ไม่ไหวหนักแน่ๆ ตรู ขวดนี้ห้าลิตรเป็นเงินไทยราวๆ ห้าร้อยกว่าบาทอ่ะ สุดท้ายเลยได้กาแฟชะมดมาคนละถุงสองถุง เนื่องจากคำนวณแล้วเบาและแปลก



หลังจากได้ของฝากกันเรียบร้อยแล้ว คุณไกด์ก็พาพวกเราเข้าวัดอีกล่ะไปไหว้พระปิดโปรแกรมท่องเที่ยวของวันนี้ วัดนี้อยู่บนเขาล่ะแต่ไม่ค่อยมีคนเลยอ่ะ



พวกเราใช้เวลาที่นี่ไม่นานนักเพราะเริ่มล้าแล้วอ่ะ และอีกอย่างเรายังมีที่สุดท้ายที่อยากไปด้วยล่ะเลยต้องทำเวลากันหน่อย ตอนแรกคุณไกด์จะพาพวกเราไปส่งที่พัก แต่พวกเราบอกว่าอยากไปเครซี่เฮ้าส์ ไปๆ มาๆ คุณไกด์แกเลยแถมให้อีกที่หนึ่งปิดท้าย ไว้ตอนหน้าจะมาเล่าให้ฟังต่อนะ ...