แต่พอต้นมีอายุมากพอก็ให้ดอกพร้อมกันทั้ง 5 ต้น
ท่านที่รู้จักต้นพญาสัตบรรณคงจะพอทราบว่า ดอกสวยและมีกลิ่นหอมแรง
คือถ้าชอบกลิ่นก็จะว่าหอม ไม่ชอบก็จะติว่าเหม็นทีเดียว

เราก็ว่าหอมอยู่นะคะ แต่เรามีถึง 5 ต้น ความหอมก็เลยกลายเป็น
หอมอย่างฉุนเฉียวมาก อดทนให้มีดอกบานเข้าปีที่ 2 ลูกชายขอให้ตัด
ต้นที่อยู่ใกล้บ้านเขาเพราะเขาแพ้กลิ่น ทนมาอีกปี
ทุกคนพร้อมใจกันเอาลงอีกสองต้น เพราะต้นยิ่งใหญ่ก็ยิ่งให้ดอก
มากขึ้น กลิ่นก็ยิ่งดุเดือดตามไปด้วย

เราก็เลยเหลือให้เติบโตตามสบายแค่ต้นนี้ต้นเดียว
อีกต้นคอยตัดไม่ให้มีดอก แต่ต้นที่ปล่อยให้โตไปเรื่อยๆนี้
กิ่งล่างๆพาดอยู่บนหลังคา เป็นทางให้สัตว์เล็กๆ เช่น กระรอก กระแต
และบางอย่างที่เราไม่รู้จัก พากันเดินทางเข้าไปทำรังอยู่ในฝ้าเพดาน
กลางคืนก็วิ่งไล่จับกัน เหมือนมีสวนสัตว์อยู่ในนั้นก็ไม่ปาน

ในที่สุดเลยต้องตัดกิ่งที่พาดหลังคาบ้านออกหลายกิ่ง
ที่เหลือก็ยังพอเป็นร่มเงาให้บ้านได้อยู่

จึงนำมาเขียนไว้เป็นตัวอย่างว่า
กิ่งไม้ที่พาดหลังคาบ้าน ที่เราคาดหวังให้เป็นร่มเงาแก่บ้านนั้น
จะเป็นหนทางให้สัตว์เล็กๆเข้าไปอาศัยอยู่ในฝ้าเพดานบ้านได้ บ้านในเมือง
อาจไม่รบกวนเท่าไรเพราะกระรอกก็มีแต่ตัวเล็กๆ แต่ที่บ้านป่านี่
กระรอกบางตัวโตเท่าแมวขนาดกลางๆ บางทีเสียงดังจนตกใจตื่น
แขกมาพักก็พลอยตกใจกลัว

สรุปว่า ต้นไม้ให้ร่มเงา บางที่ก็พาอาคันตุกะที่ไม่อยากเชิญมาด้วยค่ะ



ทักทายกันที่หน้าหลักนะคะ