เด็กที่เป็นลูกคนเดียวหรือที่เรียกว่าลูกโทน มักถูกปรามาสว่าต้องเสียคน
เพราะพ่อแม่จะตามใจสุดๆ จึงมักมีวัยเด็กที่แตกต่างจากเด็กทั่วๆไป
ไม่ยกเว้นจขบ. แต่จขบ.แตกต่างมากยิ่งกว่าเพราะขี้โรคด้วย และ
ยังเป็นที่คาดหวังอย่างมากอีกต่างหาก
จะไม่ให้สุขภาพอ่อนแอขี้โรคได้อย่างไร ในเมื่อขณะที่คุณแม่ตั้งครรภ์
ท่านรับประทานอะไรไม่ได้เลย อาเจียนหมด ได้อยู่อย่างเดียวคือ ข้าวต้ม
กับเกี้ยมฉ่าย แถมเราเกิดมาแล้ว คุณแม่ก็ไม่มีน้ำนมเลี้ยงอีก 80 ปีที่แล้ว
มา อย่าไปพูดถึงผลิตภัณฑ์หรืออาหารเสริมเลี้ยงทารกเลย คนเขาจะว่า
ฝันเฟื่อง แถมเรายังแพ้นมโคที่เป็นนมสดอีก มันน่าจะเกิดมาแบบไม่ต้อง
กินเสียนัก จะได้ไม่ต้องลำบากทำมาหาให้มีกินมาจนบัดนี้
เหมือนเขาอื่นด้วย
บุพการีก็เลี้ยงดูแตกต่างกันอย่างมาก คุณแม่ซึ่งรู้สึกผิดในเรื่องอาหาร
ระหว่างตั้งครรภ์จนเมื่อลูกเป็นทารก จึงพยายามชดเชยด้วยอาหารปกติ
เมื่อจขบ.เคี้ยวอาหารได้เอง ส่วนใหญ่ก็จะเป็นอาหารหนักไปทางจีน
ทั้งที่คุณแม่ทำอาหารไทยเก่งกว่าอาหารจีน ส่วนคุณพ่อคิดว่าอาหารดี
ต้องหนักไปทางฝรั่ง ลำบากอีหนูแท้ๆเลย
แต่อีหนูก็กินยากมากๆ อาจเพราะไม่คุ้นชินกับอาหารมาตั้งแต่ปฏิสนธิ
อาหารหลักของเจ้าหล่อนจึงเป็นกล้วยหักมุกปิ้งวันละสองผล ใครปิ้งให้
ก็ไม่กิน ต้องแม่ค้าที่หาบมาหน้าบ้านซึ่งเลือกปิ้งลูกสวยๆมาให้เป็นพิเศษ
วันไหนแม่ค้าไม่มาขาย วันนั้นโยเยน่าดู อิอิ จริงๆ คงไม่น่าดูเท่าไร
ส่วนการอบรมบ่มนิสัยนั้น ยิ่งไปกันคนละทาง ไกลกันประมาณท่าเตียนไกล
จากถนนตก มีใครพอทราบบ้างว่า รถเมล์สายแรกของประเทศไทยคือ สาย 1
ท่าเตียน-ถนนตก หรือ ถนนตก-ท่าเตียนนั่นแหละ
อ้าว... นอกเรื่องไปซะตี๊ดดดนึงแล้ว กลับมาก่อนน้าาาาาา
คุณแม่จะอยากให้เป็นเด็กเรียบร้อย พูดจาสุภาพ มีน้ำใจเผื่อแผ่ จะเอาตัว
ไว้ใกล้ๆเวลาทำกับข้าว โตพอจะช่วยได้ก็ให้ช่วยทำไปเรื่อยๆ อีหนูก็ไม่
ค่อยชอบหรอก แอบหนีไปอ่านหนังสือเรื่อย ชอบทางนี้มากกว่า
ส่วนคุณพ่อซึ่งคงจะผิดหวังที่ไม่ได้ลูกชาย แถมไม่มีท่าทีว่าอีหนูจะมีน้องด้วย
เลยพยายามเลี้ยงลูกสาวให้แข็งแรงแข็งแกร่ง ที่เห็นชัดมากคือช่วงอายุ
10-15 หัดหมดทั้งยิงปืน ขับรถ และบางเรื่องเกี่ยวกับการป้องกันตัว เพราะ
มีหน้าที่ต้องนำเงินจากธุรกิจที่ดินของคุณแม่ครั้งละหลายหมื่นใส่กระเป๋า
กระโปรงไปเข้าบัญชีธนาคารอเมริกาที่อยู่เยื้องๆกับไปรษณีย์กลาง ทำอยู่
พักใหญ่จนธนาคารเห็นว่า ไม่น่าจะปลอดภัยเพราะเงินหลายหมื่นเมื่อเกือบ
เจ็ดสิบปีนั้น มันน่าจะหลายล้านของค่าเงินตอนนี้ จึงเสนอให้บริการไปรับ
เงินสดที่บ้าน เลยพ้นภาระอีหนูไปได้
จากการหล่อหลอมด้วยความหวังดีของคุณพ่อคุณแม่ จขบ.จึงเติบโตมา
อย่างกล้าแกร่งในบางเรื่องและนิ่งๆไม่ค่อยสุงสิงกับใครจนเหมือนถือตัว
ในบางครั้ง แล้วก็รู้ตัวว่า ทั้งสองอย่างนี้ทำให้คนที่ไม่คุ้นเคยไม่อยากคบ
แต่ถ้าได้คบแล้วจะติดใจนะเออ
และแบบนี้ก็จบวัยเด็กแล้วสินะคะ เจอกันใหม่วัยสาว
เมื่อมีโอกาสให้เขียนได้ รอ ร้อ รอ เผื่อจะได้มาขอนะคะ

เป็นลูกคนเดียวคุณพ่อ/คุณแม่ก็จะต้องหา
สิ่งที่ดีที่สุดให้ ปัญหาติดตรงที่ความเห็น
อาจไม่ค่อยตรงกัน อย่างเรื่องอาหารของพี่
แหะ ๆ
===================
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
สาวไกด์ใจซื่อ Travel Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog
toor36 Cartoon Blog ดู Blog
pantawan Health Blog ดู Blog
newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog
ทนายอ้วน Travel Blog ดู Blog
เนินน้ำ Food Blog ดู Blog
สายหมอกและก้อนเมฆ Photo Blog ดู Blog
คนบ้านป่า Diarist ดู Blog