Bloggang.com : ภาวิดา คนบ้านป่า :

หากคุณรักให้เต็มร้อยไม่ได้.....

หากคุณรักให้เต็มร้อยไม่ได้.....

ผมเคยคิดว่า
เราผูกพันกันและกัน
ด้วยใจรักเต็มร้อย แต่ผมสงสาร
ตัวเองยิ่งนักที่หาได้เป็นอย่างที่คิดไม่
เวลาผ่านไป ผมเห็นต้นรักของผมเติบโต มั่นคง
แตกกิ่งงดงาม ผลิดอกท้าทายสายลม แสงแดด
และพายุฝน เหมือนผมที่พร้อมจะฝ่าฟัน
ทุกอุปสรรคที่อาจจะเกิดขึ้น
พร้อมจะปกป้อง ให้ความอบอุ่นทั้งใจกายแก่คุณ
ในขณะที่ต้นรักของคุณสลด งัน สวนทางกับ
ต้นของผมโดยสิ้นเชิง และนานนักกว่าผมจะ
เข้าใจว่า คุณเริ่มไม่แน่ใจ อ้ำอึ้ง ลังเล ทุกครั้ง
ที่ผมถามหาความรักของคุณ แม้บางครั้ง
คุณจะยังยืนยัน วาจาหลายพยางค์ที่คุณเคย
พร่ำรำพันก็ลดสั้นลงจนเป็นคำเรียบๆ ไร้สำเนียงเว้าวอน
เหมือนที่เคยเป็นมา แม้ผมจะไม่เคยเห็นว่าคุณมี
รักใหม่ แต่ผมก็มั่นใจในความเปลี่ยนแปลงนี้

ผมไม่ได้ต้องการให้คุณหวานด้วยทุกวินาที
แต่ความไม่เหมือนเดิมนี้ทำให้ผมเห็นว่า
ผมมีชีวิตอยู่ตามระดับอารมณ์รัก
ของคุณ เวลาไหนคุณยังมี
ท่าทีรักผม ผมก็มีความสุขสดชื่น
เห็นโลกงดงาม แต่แค่ผ่านไปไม่กี่ชั่วโมง
เมื่อคุณเกิดลังเล อ้ำอึ้ง ผมก็เกิดทุกข์
เห็นโลกแห้งแล้งลงทันใด
เหมือนคุณลูบผมด้วยน้ำเย็นเฉียบ
แล้วราดซ้ำด้วยน้ำร้อนฉะนั้น

ผมตั้งใจอดทนต่อความเปลี่ยนแปลงนี้มานาน แต่จะมีประโยชน์
อะไรแก่เราทั้งสอง รักล่มตอนนี้คงยังไม่สายสำหรับคุณ
และสำหรับผม หากวันหนึ่งคุณกลับมา ไม่ว่าจะพรุ่งนี้
หรือวันสุดท้ายของชีวิตผม คุณก็จะพบว่า
ผมยังรออยู่ตรงนี้เสมอ

ขอเพียงให้คุณกลับมาด้วยใจรักเต็มร้อย

ไปดีเถิด... หากคุณรักให้เต็มร้อยไม่ได้...ก็จงทิ้งผมเสีย
อย่าให้ต้องครึ่งๆ กลางๆ อยู่แบบนี้ ทรมานใจเรา
ทั้งสองฝ่ายในทิศทางตรงกันข้าม เลิกห่วงใย
คำมั่นสัญญาของคุณ ไปเริ่มต้นใหม่
อย่างที่คุณจะไม่ต้องอ้ำอึ้ง ลังเล

ความสุขของคุณคือความสุขของผม
อย่าทรมาน "เรา" เลย

ผมคงสงบใจให้อยู่กับความรักความหลังอันสวยงามของเรา
จนได้ในที่สุด และขอขอบคุณที่สอนให้ผมรู้จักรัก

ข้อเขียนนี้
ได้รับแรงบันดาลใจ
จากเพลงประกอบบล็อกครับ

**จุดนัดพบ**

**

Create Date : 15 สิงหาคม 2553

0 comments

Last Update : 16 สิงหาคม 2553 7:39:13 น.

Counter : 1944 Pageviews.