การบริหารทรัพยากรบุคคล อดีต-ปัจจุบัน

วันนี้เราลองมาดูความเชื่อ
ของผู้บริหารในอดีตว่าเขาคิดกันอย่างไรกับงานบริหารทรัพยากรบุคคล
ซึ่งบางอย่างก็ยังคงเชื่อถือกันมาจนถึงปัจจุบัน
แต่บางอย่างก็เริ่มที่จะเปลี่ยนแปลงไปบ้าง ตามยุคสมัยที่เปลี่ยนแปลงไป

• อดีต:
  เชื่อว่าฝ่ายบุคคลไม่จำเป็นต้องมีในบริษัท
  จะว่าไปฝ่ายบุคคลน่าจะเป็นฝ่ายงานที่เกิดขึ้นในยุคหลังๆ ด้วยซ้ำไป
  ในอดีตนั้น การตั้งบริษัทส่วนใหญ่ผู้บริหารจะเน้นไปที่เรื่องของการผลิต
  และการขาย ทำอย่างไรให้ขายได้ และมีกำไรมากที่สุด
  ก็เลยมุ่งเน้นไปที่หน่วยงานที่สร้างผลกำไรให้กับองค์กร


• ปัจจุบัน:
  มีผู้บริหารหลายๆ องค์กรที่เริ่มเชื่อแล้วว่า
  ฝ่ายทรัพยากรบุคคลเป็นหน่วยงานที่จะต้องมีในบริษัท
  เพราะเป็นหน่วยงานที่ทำหน้าที่ในการบริหารคนที่จะมาทำงานในองค์กรของเราให้
  ไปในทิศทางเดียวกัน ไม่มาแบบมั่วๆ หรือไม่มีหลักการเหมือนในอดีต

• อดีต: ฝ่ายบุคคลทำหน้าที่ในลักษณะงาน Admin มากกว่า กล่าวคือ ทำงานเน้นไปที่งานรวบรวม จัดเก็บเอกสารที่เกี่ยวกับพนักงานในบริษัท


• ปัจจุบัน:
  ฝ่ายบุคคลทำหน้าที่เป็นผู้มีส่วนร่วมในการกำหนดเป้าหมาย
  และกลยุทธ์ในการบริหารงานของบริษัท
  จะต้องมีการคิดกลยุทธ์ทางด้านการบริหารทรัพยากรบุคคลให้สอดคล้องกับกลยุทธ์
  ขององค์กรด้วย ยิ่งไปกว่านั้นในบางองค์กร
  ฝ่ายบุคคลจะต้องเข้าไปมีส่วนร่วมในคณะกรรมการของบริษัทเพื่อกำหนดนโยบายใน
  ภาพรวมของบริษัทด้วย

• อดีต: ในการหาคนเข้ามาทำงานต้องเลือกคนที่เก่ง ความเก่งก็ดูกันที่เกรดเฉลี่ยที่จบมา รวมถึงสถาบันการศึกษาที่จบมาด้วย


• ปัจจุบัน:
  การสรรหาคัดเลือก จะดูที่ความเหมาะสมว่า คนๆ
  นั้นมีความเหมาะสมกับองค์กรของเราหรือไม่ทั้งในแง่ของความรู้ ประสบการณ์
  และที่สำคัญก็คือ
  ทัศนคติและค่านิยมของบุคคลนั้นก็จะต้องไปในทางเดียวกับองค์กรด้วยเช่นกัน
  เพื่อที่จะช่วยส่งเสริมการทำงานขององค์กรให้ไปสู่เป้าหมายได้เร็วขึ้น

• อดีต:
  การพัฒนาพนักงานจะเน้นไปที่การส่งไปฝึกอบรมเป็นหลัก
  โดยไม่มีการคิดถึงวิธีการพัฒนาพนักงานในรูปแบบอื่นๆ มากนัก ยิ่งไปกว่านั้น
  หลักสูตรที่อบรม ส่วนใหญ่จะมาจากความคิดของหัวหน้างาน
  และไม่ค่อยสอดคล้องกับค่านิยมขององค์กร


• ปัจจุบัน:
  การพัฒนาพนักงานพยายามเน้นไปในรูปแบบอื่นๆ มากขึ้น เช่น การสอนงาน
  (Coaching) โดยหัวหน้างาน การไปดูงานบริษัทอื่นๆ
  และการเรียนรู้ด้วยตนเองผ่านสื่อการสอนต่างๆ
  และหลักสูตรที่ใช้ก็มีการกำหนดขึ้นอย่างสอดคล้องกับค่านิยมขององค์กร
  รวมทั้งมีแนวทางในการพัฒนาพนักงานที่มุ่งไปสู่เป้าหมายเดียวกัน
  ไม่ใช่ต่างฝ่ายต่างกำหนดกันเองแล้ว

• อดีต:
  การบริหารค่าจ้างเงินเดือนเป็นเรื่องของเจ้าของบริษัท เถ้าแก่
  หรือผู้บริหารระดับสูงที่จะกำหนดกันเอง
  ฝ่ายบุคคลทำหน้าที่เพียงจ่ายตามที่ผู้บริหารกำหนด


• ปัจจุบัน:
  ฝ่ายบุคคลจะทำหน้าที่ในการหาข้อมูลการจ่ายค่าจ้างของตลาด
  ทำการเปรียบเทียบอัตราการจ่ายค่าจ้างของบริษัทกับตลาด
  และทำหน้าที่ในการเสนอแนวทางในการปรับปรุงระบบการบริหารค่าตอบแทนของบริษัท
  เพื่อให้สอดคล้องกับกลยุทธ์ขององค์กร

• อดีต:
  
  การประเมินผลงานจะทำกันโดยอาศัยแบบฟอร์มในการประเมินที่มีปัจจัยในการ
  ประเมินที่จับต้องไม่ค่อยจะได้ อาศัยความรู้สึกของหัวหน้างาน
  และผู้จัดการเป็นหลักในการที่จะประเมินผลพนักงาน
  และประเมินไปเพื่อที่จะใช้ในการขึ้นเงินเดือนมากกว่าเอาข้อมูลผลงานไปใช้ใน
  การพัฒนาพนักงาน


• ปัจจุบัน:
  การประเมินผลงานเปลี่ยนเป็นการบริหารผลงาน
  จะมุ่งเน้นไปที่การทำให้องค์กรบรรลุเป้าหมายผลงานที่กำหนดไว้
  โดยกระจายเป้าหมายผลงานขององค์กรลงสู่หน่วยงาน และลงสู่ตำแหน่งงาน
  โดยกำหนดเป็นตัวชี้วัดผลงานขึ้นมา เพื่อให้จับต้องได้ง่ายขึ้น ชัดเจนขึ้น
  ส่วนการประเมินในมุมของพฤติกรรมก็เริ่มมีการให้หลายๆ คนช่วยประเมินพนักงาน
  เพื่อที่จะได้ลดความรู้สึกของผู้ประเมินลงให้มากที่สุด
  และเพื่อให้ได้ผลงานที่ชัดเจนและตรงไปตรงมามากที่สุด

• อดีต:
  การบริหารแรงงานสัมพันธ์ เน้นเชิงรับมากกว่า
  ฝ่ายจัดการจะอยู่คนละฝ่ายกับพนักงาน ทำให้สองฝ่ายนี้จะต้องปะทะกันเสมอ
  ซึ่งเป็นผลทำให้ความผูกพันของพนักงานกับองค์กรแทบจะไม่มีเลย
  จะเป็นการขัดแย้งกันมากกว่า ซึ่งไม่มีประโยชน์ใดๆ กับบริษัทเลย


• ปัจจุบัน:
  ฝ่ายบุคคลเริ่มบริหารพนักงานสัมพันธ์ในเชิงรุกมากขึ้น
  และมีแนวคิดที่ว่าจะทำอย่างไรให้พนักงานรู้สึกผูกพันต่อองค์กร
  เพื่อที่จะได้สร้างผลงานให้กับองค์กรอย่างเต็มที่
  ดังนั้นฝ่ายบุคคลก็จะร่วมกับทางผู้บริหารพยายามที่จะหาวิธีการที่ดี
  และเหมาะสมในการสร้างความผูกพันระหว่างพนักงานต่อองค์กรให้เกิดขึ้น

• อดีต:
  ฝ่ายบุคคลดูแลการบริหารพนักงานทั้งหมดทุกคน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการหาคน
  ตักเตือนลงโทษ การให้คำปรึกษาในด้านต่างๆ แก่พนักงาน ทั้งๆ
  ที่ฝ่ายบุคคลไม่รู้เลยว่าพนักงานคนนี้เป็นอย่างไร มีจุดแข็งจุดอ่อนอะไรบ้าง


• ปัจจุบัน:
  เน้นให้หัวหน้างานในทุกระดับมีความรู้ในการบริหารลูกน้องของตนเองมากขึ้น
  จะชม จะตำหนิ หรือจะตักเตือน หัวหน้าจะเป็นคนที่ดำเนินการเอง
  เนื่องจากหัวหน้าเป็นผู้บังคับบัญชาโดยตรงของพนักงานจะรู้จักพนักงานดีกว่า
  ฝ่ายบุคคล

อ่านดูแล้วลองนั่งพิจารณาเล่นๆ ก็ได้นะครับว่า
องค์กรของเราเองนั้น เน้นหนักการบริหารทรัพยากรบุคคลไปในแบบอดีต
หรือมาทางปัจจุบันมากกว่ากันครับ

จะว่าไปเรื่องแบบนี้มันก็ไม่มีผิด
ไม่มีถูกนะครับ
ขึ้นอยู่กับสถานการณ์และสภาพที่แตกต่างกันของแต่ละองค์กรมากกว่า
เพียงแต่ผมต้องการเขียนเพื่อให้เป็นแนวทางในการพัฒนาการบริหารทรัพยากรบุคคล
ขององค์กรเราต่อไปครับ

ใครที่ดีอยู่แล้วก็ทำให้ดีขึ้นไปเรื่อยๆ ครับ ส่วนใครที่ยังไม่ดี ก็ค่อยๆ หาทางเปลี่ยนแปลงให้ดีขึ้นต่อไปครับ

Create Date : 22 สิงหาคม 2554		1 comments
Last Update : 22 สิงหาคม 2554 7:43:17 น.
Counter : 3945 Pageviews.
Share Tweet