อยู่แต่กาย ใจไม่เหลือ เคยมีคนถามผมว่า ในการบริหารคนนั้นสิ่งที่น่ากลัวที่สุดคืออะไร จริงๆ คำตอบมันก็มีได้หลายหลายมากมาย ขึ้นอยู่กับประสบการณ์ของแต่ละคนที่เคยผ่านมา แต่สิ่งที่ผมกลัวและรู้สึกว่าเป็นเรื่องใหญ่มากถ้ามีพนักงานลักษณะนี้อยู่ในองค์กรมากๆ จะบริหารยาก แถมยังไม่สร้างประโยชน์ให้กับองค์กร ยิ่งไปกว่านั้นยังสร้างผลลบที่มากมายเกินคำบรรยาย พนักงานที่ผมกล่าวถึงก็คือ พนักงานที่อยู่แต่ตัว แต่ใจไม่อยู่กับองค์กรแล้วนั่นเองครับ พนักงานในลักษณะนี้จะเป็นพนักงานที่ไม่ยอมลาออกจากองค์กร และหลายๆ องค์กรก็เข้าใจผิดอย่างมาก คิดว่าการที่พนักงานไม่ค่อยลาออก แสดงว่าพนักงานมีความผูกพันกับองค์กร ก็เลยหลงดีใจว่า บริษัทสามารถเลี้ยงพนักงานให้ทำงานกับองค์กรได้นานกว่าบริษัทอื่น แต่ถ้าเราลองพิจารณาผลงานของพนักงานกลุ่มนี้จริงๆ จะเห็นว่า ผลงานไม่ออกมานานหลายปีแล้วเช่นกัน เป็นลักษณะทำงานไปเรื่อยๆ ไม่ได้สนใจที่จะใช้ความรู้ความสามารถที่มีในการสร้างผลงานให้ดีขึ้นแต่อย่างใด ถ้าเขาจบแค่ผลงานของตนเองผมว่าก็ไม่น่าจะมีปัญหามากนัก แต่พนักงานกลุ่มนี้เป็นกลุ่มที่อันตรายมากในแง่ที่จะแพร่ทัศนคติที่ไม่ดีที่เขามีต่อองค์กรให้กับพนักงานคนอื่น นั่นคือ เขาจะชักชวนให้พนักงานคนอื่นๆ ทำงานแบบที่เขาทำ ก็คือ ไม่ทำงาน ไม่ต้องสร้างผลงานอะไร แต่ยังอยู่ในบริษัทได้โดยที่ไม่ถูกลงโทษอะไรเลย แถมนายยังไม่กล้าทำอะไรด้วยซ้ำไป ถ้าผู้นำองค์กรไม่แตะต้องพนักงานกลุ่มนี้ ผลก็คือ พนักงานกลุ่มนี้จะทำให้ผลงานขององค์กรค่อยๆ แย่ลงตามลำดับ เพราะเขาจะทำให้คนอื่นเป็นแบบเขา และจริงๆ ก็ทำได้ไม่ยากด้วย เพราะส่วนใหญ่พนักงานกลุ่มนี้จะค่อนข้างอยู่มานาน และมีอิทธิพลต่อพนักงานคนอื่นมาก ถ้าใครไม่ทำตาม หรือไม่ยอมตาม ผลก็คือ จะถูกเขี่ยออกจากกลุ่ม และจะถูกสภาพสังคมที่เขาสร้างขึ้นมาบีบให้ออกไปจากองค์กรเอง ซึ่งพนักงานที่ถูกบีบออกไปแบบนี้ ส่วนใหญ่ก็คือพนักงานที่เป็นพนักงานเก่งๆ มีฝีมือดี และมีทัศนคติที่ดีต่อองค์กร ก็เลยทำให้ฝ่ายบุคคลและผู้บริหารเริ่มสงสัยว่าทำไมคนเก่งถึงลาออกไปบ่อยจัง ทั้งๆ ที่เงินเดือนก็ดี สวัสดิการก็เยี่ยม ที่เขาออกก็เพราะเขาไม่สามารถสร้างผลงานที่ดีได้ เนื่องจากมีพนักงานกลุ่มนี้คอยขวางอยู่นั่นเองครับ และตัวเงินเดือนและสวัสดิการที่เยี่ยมนี้ ก็เลยเป็นปัจจัยที่ทำให้พนักงานกลุ่มนี้ไม่อยากออกไปไหน เพราะไม่ต้องทำงานอะไรมาก ยังได้เงินเดือนตั้งมากมาย ดังนั้นผู้บริหาระดับสูงควรจะทำการตรวจสอบให้ชัดเจนว่า พนักงานในลักษณะนี้มีอยู่ในองค์กรเรามากน้อยเพียงใด ถ้ามีมาก เราก็ต้องรีบหาทางในการบริหารจัดการให้เขาเปลี่ยนทัศนคติใหม่ เพราะจากประสบการณ์ที่ผมเคยประสบมาก็คือ ผู้บริหารบางคนยังไม่กล้าทำอะไรพนักงานกลุ่มนี้เลยด้วยซ้ำไป ยิ่งเราไม่กล้าแตะต้อง ก็จะยิ่งเป็นการบอกให้เขาทราบว่า พฤติกรรม และการทำงานของเขานั้นได้รับการยอมรับจากฝ่ายจัดการ ดังนั้น เขาก็จะยิ่งทำตัวกร่างมากขึ้น ผมเชื่อว่าพนักงานลักษณะนี้มีในทุกบริษัท แต่จะมากหรือน้อย ก็คงอยู่ที่วิธีการบริหารคนของบริษัทนั้นๆ Create Date : 31 มกราคม 2555 Last Update : 31 มกราคม 2555 6:17:37 น. 0 comments Counter : 1607 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก Comment :   *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet