Group Blog
All Blog
<<< “ ไม่มีอะไรสำคัญเท่ากับใจ” >>>









“ ไม่มีอะไรสำคัญเท่ากับใจ”

อันนี้ก็คือเรื่องของการไปเกิดแก่เจ็บตาย

 เวียนว่ายตายเกิด ร่างกายไม่ได้ไป แต่ผู้ที่ไปคือใจ

 ผู้รู้ผู้คิดใจนี้เป็นสิ่งที่มหัศจรรย์ แปลก ลึกลับ

 เพราะว่าไม่มีรูปไม่มีร่าง ไม่มีขนาด

ไม่มีความกว้างความแคบ ไม่มีหน้ามีตา

 ไม่มีแขนมีขา แต่ทำไม

เป็นแหล่งที่เก็บข้อมูลต่างๆไว้หมดเลย

 ข้อมูลต่างๆที่เราทำไว้ มันอยู่ในใจ

และความรู้สึกต่างๆ ที่เกิดจากข้อมูลเหล่านี้

มันก็ติดมาด้วย เวลาฝันดีก็เกิดความสุขใจ

 อิ่มใจ ดีใจ สบายใจ

 เวลาฝันร้ายก็เกิดความทุกข์ใจ

 เวลาที่นอนหลับฝันร้ายนี่ ตื่นขึ้นมานี่

เหงื่อแตกพลักเลย คิดดู นี่คือพลังของใจ

มันมีอำนาจมากต่อความรู้สึกของเรา

 ความรู้สึกของเรานี้หนักอยู่ที่ใจ

 ความสุขทุกข์ทางร่างกายนี้มันไม่รุนแรง

เหมือนกับความสุขทุกข์ทางใจ 

นี่พระพุทธเจ้าท่านจึงเห็นความสำคัญของใจ

ทรงบอกว่าไม่มีอะไรสำคัญเท่ากับใจ

 ใจนี้เป็นใหญ่ เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเรา

เพราะมันมีผลกระทบกับตัวเรามากที่สุด

ของอย่างอื่นนี้มันไม่มีผลกระทบมาก

ร่างกายมันก็เจ็บบ้าง ปวดบ้าง

แต่มันไม่ทุกข์ทรมานเหมือนกับเวลาใจทุกข์

ฉะนั้นท่านบอกว่าให้เรามาดูแลจิตใจเราดีกว่า

 เพราะเราสามารถดูแลรักษาจิตใจของเรา

ให้ไม่ทุกข์ ได้ ให้มีแต่ความสุขได้.

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต

...............................

สนทนาธรรมบนเขา

วันที่ ๒๐ พฤศจิกายน ๒๕๖๐








ขอบคุณที่มา fb. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ




Create Date : 21 พฤศจิกายน 2560
Last Update : 21 พฤศจิกายน 2560 6:04:31 น.
Counter : 573 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

tangkay
Location :
ชลบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?]



(•‿•✿) พออายุเลยเลขหกฉันยกเครื่อง
มอบทุกเรื่องที่เคยรู้คู่ความเห็น
มอบประสบการณ์ผ่านพบจบประเด็น
ไม่ยากเย็นเรื่องความรู้ตามดูกัน
ฉันคนเก่าเล่าความหลังยังจำได้
แต่ด้วยวัยที่เหลือน้อยค่อยสร้างสรร
ยอมรับเรื่องเนตโซเชียลเรียนไม่ทัน
อย่าโกรธฉันแค่สูงวัยแต่ใจจริง
ด้วยอายุมากมายอยากได้เพื่อน
หลากหลายเกลื่อนทุกวัยทั้งชายหญิง
คุยทุกเรื่องแลกเปลี่ยนรู้คู่ความจริง
หลากหลายสิ่งฉันไม่รู้ดูจากเธอ ....
สิบปีผ่านไป.......
อายุเข้าเลขเจ็ดไม่เผ็ดจี๊ด
เคยเปรี้ยวปรี๊ดก็ต้องถอยคอยเติมหวาน
ด้วยเคยเกริ่นบอกเล่ามาเนิ่นนาน
ก็ยังพาลหมดแรงล้าพากายตรม
ด้วยชีวิตผ่านมาพาเป็นสุข
ยังสนุกกับการให้ใจสุขสม
อยากบอกเล่ากล่าวอ้างบางอารมณ์
แม้คนชมจะร้องว้า....ไม่ว่ากัน
ปัจจุบันเขียนน้อยค่อยเหินห่าง
ระบบร่างเปลี่ยนแปลงเหมือนแกล้งฉัน
เราคนแก่ตามแก้ไม่ค่อยทัน
ยักแย่ยันค่อยศึกษาหาข้อมูล
แต่ด้วยคิดถึงแฟนคลับกระชับมิตร
จึงต้องคิดตามต่อไปไม่ให้สูญ
ส่งความรู้คู่ธรรมะทวีคูณ
เพื่อเพิ่มพูนให้รู้กันฉันสุขใจ