"ปฏิบัติกันดีกว่า"

ธรรมะนี้ถึงแม้จะมีมากมายเต็มตู้พระไตรปิฎก

 แต่ความจริงแล้วให้เรารู้แค่สามหัวข้อใหญ่ๆ ก็พอ

 ให้รู้จักวิธีทำบุญทำทาน ทำยังไง

ให้รู้จักวิธีรักษาศีลว่า ศีลมีอะไรบ้าง

ให้รู้จักวิธีภาวนา นั่งสมาธิทำใจให้สงบ

 รู้จักวิธีเจริญปัญญา ให้มีดวงตาเห็นธรรม

แค่นี้แหละ ที่เราจำเป็นจะต้องรู้จริงๆ

 อย่างอื่นรู้ก็ได้ไม่รู้ก็ได้ ฌาน๘ ฌาน๑๐

อภิญญา๑๐๘ อะไร รู้ก็ได้ไม่รู้ก็ได้ ไม่สำคัญ

มันเป็นความรู้ที่เป็นส่วนประกอบเท่านั้นเอง

 เหมือนบ้านนี่ พอมีหลังคามีเสา

พอหลบแดดหลบฝนได้ก็พอแล้ว

จะมีฝาไหมมีหน้าต่างหรือไม่ มันก็ไม่สำคัญ

มันอยู่ได้แล้วนี่ ธรรมะก็อย่าไปหลง

 บางคนก็ต้องไปเรียนอภิธรรมก่อน

ต้องรู้มรรค๘ อะไรร้อยแปดพันประการ

 รู้แล้วก็มาหนักหัวเปล่าๆ

เขาเรียกว่าความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด

 รู้ไปแล้วก็นั่งสมาธิไม่ได้ รักษาศีลไม่ได้

 ทำทานไม่ได้ รู้ไปทำไม มารู้วิธีทำทานดีกว่า

 ทำอย่างไรเรียกว่าทำทาน ใส่บาตรนี่ทำทาน

 วัตถุทานถวายผ้า สิ่งที่ควรจะถวายพระเรียกว่าสมณะ

 สิ่งที่สมควรแก่สมณะบริโภค ก็คือปัจจัย๔ ของพระ

 อาหารบิณฑบาต จีวรเครื่องนุ่งห่ม ที่อยู่อาศัย

 แล้วก็ยารักษาโรค ถ้าอันไหนท่านมีแล้วก็ไม่ต้องให้

 เช่น กุฎิมีแล้วก็อย่าไปสร้างให้มันล้น

 ก็เอาไปทำอย่างอื่นแทนก็ได้

 เอาไปทำที่อื่นก็ได้ ทำที่โรงเรียน โรงพยาบาล

ปล่อยนกปล่อยปลา ไถ่วัวไถ่โคอะไร

 อันนี้ก็เป็นบุญเหมือนกัน

ถ้าพระมีพอเพียงแล้วก็ไม่ต้องทำ

ผ้าไม้ผ้าพระก็เอาไปแจกที่อื่นต่อ

เช่น จีวรนี้เอามาเป็นไม่รู้กี่สิบ สำรับนี่

ก็ใช้ได้สำรับเดียว ที่เหลือก็เอาไปแจกต่อ

 เอาไปต่างจังหวัด ไปที่กันดาร ไปที่พระที่ไม่มี

ก็ช่วยกันไป แบ่งกันไป

จึงขอให้เราเรียนเพื่อมาปฏิบัติกันดีกว่า

 อย่ามาเรียนเพื่อให้รู้ ความรู้ที่เราเรียนนี้

ยังไม่ใช่เป็นความรู้จริง เป็นความจดความจำ

 ยังไม่มีกำลังที่จะมาฆ่ากิเลส

 ฆ่าตัวที่หลอกให้เราไปแบกไปหาความทุกข์กัน

 เราจะต้องมาสร้างปัญญาที่เกิดจากการปฏิบัติ

 มาสร้างกำลังที่เกิดจากการนั่งสมาธิ

 แล้วเราจะได้มีกำลังที่จะไปทำลายความหลง

ที่มาหลอกให้เราไปหาความทุกข์กัน

ทุกวันนี้เราหาความทุกข์กัน

 แต่เราคิดว่าหาความสุขกัน

เดี๋ยวก็ร้องห่มร้องไห้กัน.

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต

...............................

สนทนาธรรมะบนเขา

วันที่ ๑ สิงหาคม ๒๕๖๐








ขอบคุณที่มา fb. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ