Group Blog
|
♣♣♣ เหงาหรือเศร้ากันแน่ ♣♣♣
 ที่แน่ๆๆ เกินครึ่งเกิดมาจากความรักที่หล่อหลอมขึ้นมาเป็นชีวิตของเรา เมื่อชีวิตถูกสร้างขึ้นมา เราต่างหากที่จัดการกับชีวิตของเราอย่างไร หากเรานำชีวิตของเราเดินไปตามทางที่ถูกที่ควร ชีวิตของเราก็จะพบ แต่สิ่งที่ถูกที่ควรได้มากมาย แต่ในทางตรงกันข้ามหากเรานำทางชีวิต ของเราไปตามความอยาก หรือ ตัณหา โดยไม่เคยคำนึงถึงสิ่งที่ถูกที่ควร แล้วละก็ ชีวิตเราก็จะพบกับจุดจบที่ไม่ค่อยจะรื่นรมย์ สักเท่าไหร่หรอก อย่าคิดว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตเราคือเงิน และยอมตกเป็นทาสน้ำเงิน ตลอดกาล ชีวิตของเราก็จะต้องจบสิ้นไปพร้อมกับเงินนั่นแหละ ได้สมหวังในตัณหา หรือ ความอยาก ที่เรามีอยู่ต่างหาก เมื่อเราลุ่มหลง ในน้ำเงินอย่างเดียวแล้ว ไม่ลอ่งนึกไปถึงตอนที่เราไม่มีเงินแล้วเราจะ ทำอย่างไรบ้างรึ เงินสร้างความทุกข์แสนสาหัสให้กับเรายิ่งกว่าความสุข ซะอีก แต่ใช่ว่าเงินจะไม่มีประโยชน์นะ หากเราใช้มันให้เกิดประโยชน์ มันก็คือตัวนำโชคเราดีๆๆ นั่นแหละ แต่เพียงว่า เราอย่าไปหลงมันจน หัวปักหัวปำก็เท่านั้น มากที่สุด จงหมั่นเพียรเรียนรู้ในเรื่องต่างๆ ให้มากยิ่งเราเรียนรู้มากเท่าไร เราจะได้พบว่า การเรียนรู้นั้นไม่มีวันจบ ไม่มีวันสิ้นสุดแน่นอน มันมีอะไร ใหม่ๆ มาให้เราเรียนรู้ได้ตลอดเวลา สิ่งที่เราไม่ควรลืมก็คือ เราต้องดูแล สุขภาพร่างกายของเราให้อยู่ได้นานๆๆ โดยปราศจากโรคภัยเข้ามาก่อกวน สมาธิ ดูแลเขาไปพร้อมกับการเรียนรู้สิ่งต่างๆๆ ในโลกใบใหญ่ใบนี้ให้มาก ที่สุด ความรู้สร้างคนได้...แน่นอน...เมื่อท่านเป็นผู้รู้แล้ว จงนำความรู้นั้น ไปต่อยอด คือการสอนให้คนที่ยังไม่รู้ได้รู้บ้าง เหมือนต้นไม้ที่ต้องแตก ยอดตลอดเวลา เพื่อความเจริญเติบโต แต่การใหญ่โตหากไม่ริดกิ่งออก บ้าง มันก็ยิ่งใหญ่ขึ้น ...ยากขึ้น...ในการที่จะริดรอนมันลงมา และในที่สุด มันก็หลงตัวมันเอง ใหญ่คับบ้านคับเมือง คิดแต่ว่าข้า...นั้นแน่...ข้านั้นใหญ่ ไม่มีใครเทียมทัน ในที่สุดมันก็ต้องตายด้วยตัวของมันเองนั่นแหละ ฮ่าๆๆๆ เขียนไปเขียนมา ดันลงที่ตัวเองซะนี่กระไร เอิ๊ก..ๆๆๆๆๆ การให้ให้ด้วยใจจริง ให้เพราะความ่อยากจะให้ ให้เพราะต้องการต่อยอด ให้ความรู้นั้นกระจัดกระจายไปทั่ว อย่าคิดแต่จะเป็นผู้รับอย่างเดียว ต้อง คิดเป็นผู้ให้ด้วย และอย่าคิดว่าให้แล้วต้องได้รับสิ่งตอบแทนมา อย่างนี้ ไม่เรียกว่าท่านเป็นผู้ให้หรอกนะ เขาเรียกว่า ทำเพื่อประโยชน์ส่วนตนซะมากกว่า ความขยันน่ะมันเหนือเงินจริงๆๆ เพราะยิ่งขยันมากเท่าไหร่ เงินม้นก็ยิ่ง สนใจตามมามากเท่านั้น ลองดูนะ ลองข่ยันไม่หยุดไม่หย่อนดู แล้วเรา จะสมใจที่ได้แกล้งเงินให้มันวิ่งตามความขยันของเราจนเหน็ดเหนื่อยกันไป สุดท้าย เราก็ใช้เงินนั่นแหละ บริจาคเป็นอะไรต่อมิอะไรเพื่อช่วยเหลือ มนุษย์ที่อยากขยันแต่ขยันไม่ได้มากเพราะมีอูปสรรคด้วยร่างกายไม่ครบ ถ้วน หรือบริจาคให้กับสถานบำบัดความเจ็บป่วยของมนุษย์ที่พบกับ ความทุกข์จากการทุกข์ กาย ทั้งหลาย จะต้องให้บอกชัดเจนไม๊จ๊ะว่า โรงพยาบาลของรัฐ อีกหลายแห่งยังอยากช่วยท่านเปลี่ยนเงินให้เป็น เครืองมือในการรักษาคนไข้อีกมากมาย มา...เรามาช่วยกัน..จัดการ่แปร สภาพเงินตัวแสบให้เป็นวัตถุมีคุณค่าและประโยชน์มหาศาลต่อมนุษย์กันนะ อย่ามัวเอาเวลามากอดเข่าเจ่าจุกกันเลย ไร้ประโยชน์..เสียเวลาจริง..จริ๊ง.. ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ โอเคนะคะ...นะคะ....♪ ♪ ♪ ♪ ♪  หลงผิดคิดใหม่ได้
 โอ้ดวงแก้วไม่เคยชินถวิลหา ทุกข์ระทมขมขื่นฝืนชตา ความหลงพามาให้ทุกข์สุขจากจร ประตูสุขอาจเปิดใหม่ใครจะรู้ หมุนเวียนคู่ทุกข์ไปใช่หลอกหลอน ขอเพียงให้ยึดมั่นอย่าสั่นคลอน ควรเปิดกลอนประตูใจให้สุขคืน ความสุขเก่าพาเราทุกข์ไม่สุขแท้ สุขใหม่แก้ทุกข์มลายคลายขมขื่น เพิ่มความสุขให้กับแราแบบยั่งยืน เพียงเราฝืนกลืนความเขลาเอาสุขครอง แม้ทำผิดคิดพลาดไปไม่อาจแก้ ใช่พ่ายแพ้โชคชตาพาใจหมอง กลับตัวใหม่ให้ทันนั้นควรลอง ความดีต้องสนองตอบมอบสิ่งดี อนาคตเรายังไกลใช่แค่นี้ หากเรามีมานะมั่นไม่หันหนี จงตั้งหน้าตั้งตาทำแต่ความดี แม้จะมีทุกข์บ้างก็บางเบา เมื่อเติบโตต่อไปภายภาคหน้า อดีตพาสอนใจไม่โง่เขลา ฉลาดรู้ฉลาดเรียนหมั่นเพียรเอา ด้วยตัวเราเฝ้าฝึกหมั่นฝันเป็นจริง |
tangkay
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?] (‿✿) พออายุเลยเลขหกฉันยกเครื่อง มอบทุกเรื่องที่เคยรู้คู่ความเห็น มอบประสบการณ์ผ่านพบจบประเด็น ไม่ยากเย็นเรื่องความรู้ตามดูกัน ฉันคนเก่าเล่าความหลังยังจำได้ แต่ด้วยวัยที่เหลือน้อยค่อยสร้างสรร ยอมรับเรื่องเนตโซเชียลเรียนไม่ทัน อย่าโกรธฉันแค่สูงวัยแต่ใจจริง ด้วยอายุมากมายอยากได้เพื่อน หลากหลายเกลื่อนทุกวัยทั้งชายหญิง คุยทุกเรื่องแลกเปลี่ยนรู้คู่ความจริง หลากหลายสิ่งฉันไม่รู้ดูจากเธอ .... สิบปีผ่านไป....... อายุเข้าเลขเจ็ดไม่เผ็ดจี๊ด เคยเปรี้ยวปรี๊ดก็ต้องถอยคอยเติมหวาน ด้วยเคยเกริ่นบอกเล่ามาเนิ่นนาน ก็ยังพาลหมดแรงล้าพากายตรม ด้วยชีวิตผ่านมาพาเป็นสุข ยังสนุกกับการให้ใจสุขสม อยากบอกเล่ากล่าวอ้างบางอารมณ์ แม้คนชมจะร้องว้า....ไม่ว่ากัน ปัจจุบันเขียนน้อยค่อยเหินห่าง ระบบร่างเปลี่ยนแปลงเหมือนแกล้งฉัน เราคนแก่ตามแก้ไม่ค่อยทัน ยักแย่ยันค่อยศึกษาหาข้อมูล แต่ด้วยคิดถึงแฟนคลับกระชับมิตร จึงต้องคิดตามต่อไปไม่ให้สูญ ส่งความรู้คู่ธรรมะทวีคูณ เพื่อเพิ่มพูนให้รู้กันฉันสุขใจ Link |
