Group Blog
All Blog
|
### เห็ดเข็มทอง ###
..... ชื่อสามัญว่า Enokitake, Beech Mushroom หรือ Velvet Stem พบขึ้นทั่วไปในเขตหนาว เช่น จีน ญี่ปุ่น อเมริกา และออสเตรเลีย ชอบขึ้นกับ ไม้ที่ตายแล้ว และออกดอกในช่วงฤดูหนาว จึงนิยมเรียก Winter mushroom จนน้ำแข็งละลาย ปกติในธรรมชาติ จะมีดอกขนาดเล็ก และลำต้นสั้น แต่ที่วางขาย ทั่วไปจะมีดอกเล็ก ลำต้นยาวเป็นกระจุก เนื่องจากเทคนิคการผลิต ในการบังคับ ให้ก้านดอกยาวขึ้น เพื่อให้ได้ปริมาณและน้ำหนักที่ดี และสะดวกในการบรรจุจำหน่าย หมวกเห็ดรูปร่างกลม มีขนาดเล็กก้านยาวเรียว เกิดรวมกันเป็นกลุ่ม ดอกเห็ดในธรรมชาติ มีสีเหลือง - ส้ม น้ำตาล - แดง หมวกเล็กลำต้นสั้น จนสามารถเพาะเห็ดจากท่อนไม้ แทนการเก็บเห็ดจากป่า และได้รับการศึกษาค้นคว้าต่อ จน พบวิธี การเพาะเห็ด จากขี้เลื่อย และพัฒนาเรื่อยมา จนสามารถเพาะเห็ดเข็มทองได้ตลอดทั้งปี ภายใต้การควบคุมสภาพแวดล้อม ที่เหมาะสม จะช่วยให้รักษา โรคตับ โรคกระเพาะอาหาร และโรคลำไส้อักเสบเรื้อรัง เห็ดเข็มทองมีสาร flammulin สามารถยับยั้ง การเจริญเติบโตของเซลล์มะเร็ง เยื่อบุช่องท้อง และมีคุณสมบัติในการกระตุ้น ระบบภูมิคุ้มกันของสิ่งมีชีวิต ประกอบด้วย โปรตีน 2.4 กรัม โซเดียม 3 มิลลิกรัม คาร์โบไฮเดรต 7 กรัม เส้นใย 2.6 กรัม ### มะเฟือง ###
........ ชื่อสามัญ Star Fruit , Carambola, Star Apple จัดอยู่ในวงศ์กระทืบยอด ชื่อท้องถิ่น เฟือง ถิ่นกำเนิดแถบศรีลังกาและมะละกา เป็นไม้พื้นเมือง แถบอินโดนีเซีย อินเดีย และศรีลังกา นิยมปลูกในเอเชีย ตะวันออกเฉียงใต้ และบางส่วนของเอเชียตะวันออก ยังพบปลูกที่สาธารณรัฐโดมินิกัน บราซิล เปรู กานา กายานา ซามัว ตองกา ไต้หวัน French Polynesia คอสตาริกา และ ออสเตรเลีย ฟลอริดาตอนใต้และฮาวาย สหรัฐฯ มีแหล่งเพาะปลูกมะเฟืองเชิงพาณิชย์ มาเลเซียเป็นผู้ส่งออก มะเฟืองรายใหญ่ที่สุดของโลก จะเป็นรูปเหมือนดาวห้าแฉก สีผลเป็นสีเขียว เมื่อสุกจะเป็นสีเหลือง รสชาติจะออกเปรี้ยวแบบเผื่อน ๆ โดยมีทั้งรสเปรี้ยว และหวาน ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับ แต่ละสายพันธุ์ ได้แก่ "มะเฟืองเปรี้ยว" เป็นพันธุ์ดั้งเดิม มีทั้งชนิดผลใหญ่และเล็ก "มะเฟืองพันธุ์ไต้หวัน" ขนาดผลใหญ่พอประมาณ กลีบผลบาง ขอบบิด มีรสหวาน "มะเฟืองพันธุ์กวางตุ้ง" มีสีขาวนวล ขอบกลีบผลสีเขียว มีรสหวาน "มะเฟืองพันธุ์มาเลเซีย" ผลมีขนาดใหญ่ เนื้อฉ่ำน้ำ น้ำหนักมาก มีรสหวานอมเปรี้ยว ใช้เป็นเครื่องเคียงแหนมเนือง หรือ แปรรูปเป็นน้ำผลไม้ "ใบอ่อน" กินเป็นผักได้ ต่างประเทศ นำมะเฟืองมาปรุงอาหาร และเครื่องดื่มหลายชนิด ในสลัดกุ้งก้ามกราม เป็นเครื่องเคียงอาหารเนื้อสัตว์ ใช้แทนสับปะรดในอาหาร จำพวกผัดผัก และเมนูอาหารอบ ปรุงผลิตภัณฑ์เบเกอรี่ เช่น ทำแยม ทาร์ตและเค้ก และพบในเครื่องดื่มต่างๆ
มีสารกลุ่มโพลีฟีนอล ซึ่งมีฤทธิ์ต้าน ออกซิเดชันมาก สารสำคัญในกลุ่มนี้ ที่พบในมะเฟือง ได้แก่ กรดแอสคอบิก อีพิคาทีชิน และกรดแกลลิก ในรูปของแกลโลแทนนิน คือ โพรแอนโทไซยาไนดินในรูปของโมเลกุลคู่ โมเลกุล 3 4 5 (dimers, trimers, tetramers and pentamers) ของคาทีชินหรืออีพิคาทีชิน มะเฟืองมีวิตามินซีมาก บรรเทาโรคเลือดออกตามไรฟัน มีปริมาณพลังงาน น้ำตาลและเกลือโซเดียมต่ำ เหมาะกับการกินเพื่อควบคุมน้ำหนัก คุมน้ำตาลในเลือด หรือลดความอ้วน มีกรดผลไม้มาก ใช้เป็นส่วนผสม ของเครื่องสำอาง ชำระล้าง ผิวกายและป้องกันการเกิดสิว คาร์โบไฮเดรตถึง 6.7 กรัม โปรตีน 1 กรัม ธาตุโพแทสเซียม 133 mg. วิตามินซี 35 mg. ธาตุฟอสฟอรัส 12 mg. ยังประกอบไปด้วย วิตามินบี5 วิตามินบี9 (หรือกรดโฟลิก) ธาตุสังกะสี และ ไขมัน อีกด้วย สำหรับผู้ที่รับประทาน ยาลดไขมัน ยาคลายเครียดอยู่ ไม่ควรทานมะเฟือง เนื่องจากมีฤทธิ์ ต่อต้านการทำงานของตัวยา และผู้ป่วยที่เป็นโรคไต หรือกำลังจะฟอกไต ก็ไม่ควรทาน เพราะมะเฟืองมีกรดออกซาลิกสูง ซึ่งอาจทำให้เกิดอาการข้างเคียง หรือทำให้อาการทรุดหนัก เพิ่มมากขึ้นได้ การได้รับสารนี้เข้าไปในร่างกายในปริมาณมาก สามารถเพิ่มโอกาส เป็นนิ่วในทางเดินปัสสาวะได้ จะทำให้เกิดการอุดตันในเนื้อไตและท่อไตทำให้ไตวายเฉียบพลันได้ ขึ้นอยู่ภาวะการขาดน้ำ ในร่างกายของเราด้วย และการเกิดภาวะไตวาย ไม่ได้เป็นกันทุกราย ผู้ป่วยที่ดื่มน้ำมาเฟือง หลังจากทำงานหนัก และสูญเสียเหงื่อเป็นจำมาก จะยิ่งมีโอกาสเกิดโรคได้มากขึ้น โดยมะเฟืองเปรี้ยว มีโอกาสเกิดโรค ได้มากกว่ามะเฟืองชนิดหวาน เนื่องจากมี กรดออซาลิก ที่มากกว่านั้นเอง เป็นไม้เนื้ออ่อน โตช้า สูงไม่เกิน 30 ฟุต แกนกลางมีไส้ คล้ายฟองน้ำสีแดงอ่อน ลำต้นสีน้ำตาล เปลือกลำต้นไม่เรียบ ใบประกอบ รูปใบมนรี ปลายใบแหลม ขอบใบเรียบ ก้านใบสั้น ใบด้านบนเรียบด้านล่าง มีขนบาง ใบย่อยที่ปลายก้านมักใหญ่ ใบเรียงตัวแบบเกลียว ดอก ออกตามซอกใบเป็นช่อสั้นๆ มีสีชมพูอ่อน ไปจนถึงเกือบแดง ตรงกลางหลอดดอกมีสีเหลือง มีกลีบดอก 5 กลีบ ปลายกลีบโค้งงอ โคนกลีบดอกจะมีสีเข้มกว่า ปลายกลีบ ดอกมีกลิ่นหอม ผลอวบน้ำมีรูปร่างแปลก ยาวได้ถึง 5 นิ้ว ผลหยักเว้าเป็นร่องลึก 5 ร่อง ผลอ่อนสีเขียว สุกแล้วมีสีเหลืองใส เปลือกผลบางเรียบมัน ทานได้ มีเมล็ดรีสีน้ำตาล สามารถกินได้ทั้งผลสุกและผลอ่อน ### กระโดน ###
ปุยขาว ผ้าฮาด (เหนือ); หูกวาง (จันทบุรี); ต้นจิก (ภาคกลาง) พุย (เชียงใหม่) ขุย กะนอน ไม้ยืนต้น ขนาดกลาง ผลัดใบ สูง 10-20 เมตร เปลือกต้นสีดำ หรือสีน้ำตาลดำหนา แตกล่อนเป็นแผ่น มีกิ่งก้านสาขามาก เนื้อไม้สีแดงเข้มถึงสีน้ำตาลแกมแดง เรือนยอดเป็นพุ่มกลม แน่นทึบ เปลือกหนา แตกล่อน ใบเดี่ยว เรียงสลับเวียนเป็นกลุ่มตามปลายกิ่ง รูปไข่กลับ กว้าง15-25 เซนติเมตร ยาว 30-35 เซนติเมตร ปลายใบมน มีติ่งแหลมยื่น ฐานใบสอบเรียว ขอบใบหยักเล็กน้อยตลอดทั้งขอบใบ ผิวใบทั้งสองด้านเกลี้ยง เนื้อใบหนา ค่อนข้างนิ่ม ก้านใบอวบ ยาว 2-3 เซนติเมตร หน้าแล้งใบแก่ท้องใบเป็นสีแดง แล้วทิ้งใบเมื่อออกใบอ่อน ยอดอ่อนเป็นสีน้ำตาลแดง เส้นแขนงใบข้างละ 8-15 เส้น เส้นใบย่อยแบบร่างแห ชัดเจนทางด้านล่าง ก้านใบยาว 1.5-4 เซนติเมตร เกลี้ยง ใบก่อนร่วงมีสีแดง ดอกขนาดใหญ่ ช่อแบบกระจะ สั้นมาก มี 2-6 ดอก ออกตามปลายกิ่งที่ไม่มีใบ ดอกลักษณะคล้ายเป็นดอกเดี่ยว กลีบดอก 4 กลีบ รูปขอบขนาน แยกกัน ปลายกลีบ และขอบกลีบสีเขียวอ่อนโคนกลีบสีชมพู กลีบดอกยาวประมาณ 1-5 นิ้ว โคนกลีบดอกเชื่อมกันเป็นรูประฆัง ร่วงง่าย ดอกบานกลางคืน และมักร่วงตอนเช้า ใบประดับกลม หรือรี 3 ใบ กลีบเลี้ยง 4 กลีบ แยกกัน ยาว 8-10 มิลลิเมตร สีเขียวอ่อน หนา ค่อนข้างมน เกสรเพศผู้มีจำนวนมาก ยาว 4-5 เซนติเมตร สีขาว ก้านเกสรยาวเรียงตัวกันแน่นเป็นพู่ โคนก้านเกสรเชื่อมติดกันเป็นวงสีแดงอ่อน เกสรที่สมบูรณ์อยู่ข้างใน จานฐานดอกรูปวงแหวน ขอบนูนขึ้น เกสรเพศเมียมีรังไข่ใต้วงกลีบ รูปกระสวยกลับ มี 4 ช่อง แต่ละช่องมีออวุลจำนวนมาก เกสรเพศเมียติดคงทน ก้านเกสรเพศเมียยาว 4-6 เซนติเมตร ผลรูปกลม หรือรูปไข่ มีเนื้อ สีเขียว ค่อนข้างแข็ง กว้างประมาณ 5 เซนติเมตร ยาวประมาณ 6.5 เซนติเมตร ผิวเรียบ เปลือกหนา ที่ปลายผลมีส่วนของกลีบเลี้ยงติดทน และก้านเกสรเพศเมียติดที่ปลายผล ผลสดมีสีเขียวพอสุกเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาล ภายในผลมีเมล็ดเป็นจำนวนมาก เมล็ดแบน เป็นรูปไข่ สีน้ำตาลอ่อน กว้างประมาณ 1 เซนติเมตร ยาวประมาณ 1.5 เซนติเมตร พบขึ้นทั่วไปตามป่าเบญจพรรณ และป่าเต็งรัง ออกดอกช่วงเดือนมกราคม ถึงเมษายน ออกผลราวเดือนกุมภาพันธ์ถึงมิถุนายน ยอดอ่อนใช้รับประทานเป็นผักจิ้มได้สดๆ มีรสฝาด เปลือกใช้ต้มย้อมผ้าให้สีน้ำตาลแดง ได้เส้นใยที่ได้จากเปลือกใช้ทำเชือก ทำเบาะรองหลังช้าง ทำกระดาษสีน้ำตาล ยาพื้นบ้านอีสาน ใช้ เปลือกต้น แก้น้ำกัดเท้า แก้โรคกระเพาะอาหาร สมานแผลภายใน ตำรายาไทย ใช้ เปลือกต้น รสฝาดเมา แช่น้ำดื่ม แก้ปวดท้อง ท้องเสีย แก้พิษงู แก้อักเสบจากงูกัด ใช้เป็นยาสมาน ใช้สมานแผล แก้เคล็ดเมื่อย ใบ รสฝาด ใช้รักษาแผลสด โดยนึ่งให้สุกใช้ปิดแผล หรือปรุงเป็นน้ำมันสมานแผล ดอก รสสุขุมบำรุงร่างกายหลังคลอดบุตร แก้หวัด แก้ไอ ทำให้ชุ่มคอ ผล รสจืดเย็น ช่วยย่อยอาหาร บำรุงหลังคลอด ดอก และน้ำจากเปลือกสด ใช้ผสมกับน้ำผึ้ง กินเป็นยาแก้หวัด แก้ไอ ทำให้ชุ่มคอ และเป็นยาบำรุงสำหรับสตรีหลังคลอดบุตร ใบอ่อน และยอดอ่อน รับประทานสดเป็นผักจิ้ม มีรสฝาด ต้น ผสมกับเถายางน่อง และดินประสิว เคี่ยวให้งวด ตากแห้ง ใช้ปิดแผลมีพิษ ปิดหัวฝี เมล็ด รสฝาดเมา เป็นพิษ เมล็ดเป็นพิษ รากมีพิษ ใช้เบื่อปลา ส่วนใบและยอดอ่อนมีปริมาณกรดออกซาลิค (oxalic acid) ในปริมาณค่อนข้างสูงอาจเป็นสาเหตุเบื้องต้น ของการเกิดนิ่วในกระเพาะปัสสาวะ
### ขี้เหล็ก ###
...... ชื่อสามัญ Siamese senna, Siamese cassia, Cassod tree, Thai copperpod จัดอยู่ในวงศ์ถั่ว ชื่อท้องถิ่น ขี้เหล็กแก่น ขี้เหล็กบ้าน ผักจี้ลี้ ยะหา ขี้เหล็กใหญ่ ขี้เหล็กหลวง ขี้เหล็กจิหรี่ เดิมเป็นไม้ในบริเวณเอเซีย ในประเทศไทย มีปลูกทุกจังหวัด ในหลายประเทศ ไทย พม่า อินเดีย และมาเลเซีย จัดเป็นอาหารพื้นบ้าน ขนานแท้ของไทย ที่นับวันจะมีคนกินเป็นน้อยลง เนื่องจากเป็นผัก ที่มีรสขม ชื่อไม่น่ากิน เส้นใยอาหาร เบตาแคโรทีน และมีวิตามินสูง ดอกขี้เหล็กถือว่า มีวิตามินสูงสุดในบรรดาผักพื้นบ้านไทย คือสูงถึง 484 มิลลิกรัม ต่อ 100 กรัม ของส่วนที่กินได้ นับเป็นผักที่ช่วยสร้างภูมิต้านทาน ป้องกันหวัดในหน้าฝน ได้เป็นอย่างดี ก่อนจะปรุงเป็นอาหาร ต้องนำไปต้ม และคั้นน้ำออก ประมาณ 2-3 ครั้ง กระบวนการต้มนี้ ทำให้วิตามินซีและวิตามินบีหลายชนิด ในใบขี้เหล็ก แทบไม่หลงเหลืออยู่ เคล็ดลับการต้มให้จืดเร็ว เพื่อสงวนคุณค่าสารอาหารไว้ คือให้ใส่ลูกมะแว้งต้น หรือมะเขือพวงลงไป ในหม้อต้มขี้เหล็ก ขณะน้ำเดือด ต้มสักครู่แล้วรีบตักขี้เหล็กขึ้น ล้างด้วยน้ำเย็น ก่อนนำไปปรุงอาหาร ใช้แก้อาการนอนไม่หลับ ขับเสมหะ ขับปัสสาวะ บำรุงโลหิต และลดความดัน ใบขี้เหล็กมีสาร Anthraquinones ที่มีฤทธิ์ขับปัสสาวะ และเป็นยาระบายอ่อน ๆ ส่วนใบอ่อนและดอกตูมมีสาร Anhydrobarakol ซึ่งเป็นสารที่มีฤทธิ์กดประสาทส่วนกลาง ช่วยให้รู้สึกสงบ คลายเครียด และหลับง่ายขึ้น ลำต้นมักคดงอ เปลือกมีสีเทาถึงน้ำตาลดำ แตกเป็นร่องตื้น ๆตามยาว แตกกิ่งก้านเป็นพุ่มแคบ ส่วนลักษณะของผลขี้เหล็ก มีลักษณะเป็นฝักแบน กว้าง 1.4 เซนติเมตร ยาว 15-23 เซนติเมตร มีความหนามีสีน้ำตาล มีเมล็ดหลายเมล็ด และไวรัสตับอักเสบทุกตัวไม่ควรกินขี้เหล็กนะคะ เพราะเขามีฤทธิ์เดชทำร้ายตับได้ค่ะ ส่วนคนไม่เป็นโรคเกี่ยวกับตับ รับประทานเต็มที่ไปเลยค่ะ ### สมุยหอม ###
..... ชื่อสามัญ Lime Berry ชื่อท้องถิ่น หฺมฺรุยหอม หฺมฺรุยเทศ หัสคุณ ชะมัด สมัดใหญ่ หมอน้อย กาจับหลัก มะห้อ จี้ปุกตัวผู้ สาบฮิ้น จัดอยู่ในวงศ์ส้ม กินกับแกงไตปลา น้ำพริก และขนมจีน กินกับน้ำบูดู ยอดอ่อน และดอก มีโปรตีน แคลเซียม เหล็ก วิตามินเอ และวิตามินซี คนไทยโบราณ จะนำ รากมาฝน ผสม กับสุราขาว 35 ดีกรี พอกแผลที่ถูกงูกัด และใช้ใบและราก ต้มกับน้ำสะอาด ดื่มแก้ปวดท้องและบำรุงหัวใจ ขับถ่ายอุจจาระได้เร็วขึ้น ท้องไม่ผูก ช่วยป้องกันโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่ และทำให้การดูดซึมน้ำตาลเข้าสู่กระแสเลือดช้าลง ส่งผลให้ลดระดับการใช้อินซูลิน นอกจากนี้ใยอาหารบางชนิด ยังช่วยลดระดับคอเลสเตอรอล ซึ่งเป็นปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิดโรคหัวใจและหลอดเลือด แบต้าแคโรทีน 5,390 ไมโครกรัม นอกจากนี้ ยังมีโปรตีน แคลเซียม เหล็ก วิตามินเอ และวิตามินซีอีกด้วย เนื่องจากลำต้นเป็นไม้ยืนต้นสูง เป็นไม้พุ่มขนาดเล็กถึงขนาดกลาง ใบประกอบแบบขนนก ใบย่อย รูปไข่ขอบขนานยาว ปลายแหลมสีเขียวอ่อน มีกลิ่นหอมคล้ายการบูร รสหอมร้อน ยอดและใบอ่อนคล้ายกับมะกอก ผิวใบเกลี้ยงเป็นมันวาว ดอกเล็กเป็นช่อออกที่ปลายกิ่ง ผลกลมสีเขียวอ่อน มีขนปกคลุม เมื่อสุกสีส้ม อมชมพู ผิวใส ฉ่ำน้ำ ออกเป็นพวงโต รสเปรี้ยวมัน หมุยมี 2 ชนิด หมุยบ้าน และหมุยป่ารสชาดแตกต่างกัน หมุยป่า มีรสขม และ กลิ่นจะหอม กว่าหมุยบ้าน |
tangkay
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?] (‿✿) พออายุเลยเลขหกฉันยกเครื่อง มอบทุกเรื่องที่เคยรู้คู่ความเห็น มอบประสบการณ์ผ่านพบจบประเด็น ไม่ยากเย็นเรื่องความรู้ตามดูกัน ฉันคนเก่าเล่าความหลังยังจำได้ แต่ด้วยวัยที่เหลือน้อยค่อยสร้างสรร ยอมรับเรื่องเนตโซเชียลเรียนไม่ทัน อย่าโกรธฉันแค่สูงวัยแต่ใจจริง ด้วยอายุมากมายอยากได้เพื่อน หลากหลายเกลื่อนทุกวัยทั้งชายหญิง คุยทุกเรื่องแลกเปลี่ยนรู้คู่ความจริง หลากหลายสิ่งฉันไม่รู้ดูจากเธอ .... สิบปีผ่านไป....... อายุเข้าเลขเจ็ดไม่เผ็ดจี๊ด เคยเปรี้ยวปรี๊ดก็ต้องถอยคอยเติมหวาน ด้วยเคยเกริ่นบอกเล่ามาเนิ่นนาน ก็ยังพาลหมดแรงล้าพากายตรม ด้วยชีวิตผ่านมาพาเป็นสุข ยังสนุกกับการให้ใจสุขสม อยากบอกเล่ากล่าวอ้างบางอารมณ์ แม้คนชมจะร้องว้า....ไม่ว่ากัน ปัจจุบันเขียนน้อยค่อยเหินห่าง ระบบร่างเปลี่ยนแปลงเหมือนแกล้งฉัน เราคนแก่ตามแก้ไม่ค่อยทัน ยักแย่ยันค่อยศึกษาหาข้อมูล แต่ด้วยคิดถึงแฟนคลับกระชับมิตร จึงต้องคิดตามต่อไปไม่ให้สูญ ส่งความรู้คู่ธรรมะทวีคูณ เพื่อเพิ่มพูนให้รู้กันฉันสุขใจ Link |
