Group Blog
All Blog
### หน่อไม้น้ำ ###















หน่อไม้น้ำ

.......

ชื่อสามัญ Coba ผักพื้นบ้าน

ชื่อท้องถิ่น กะเปก ในภาษาจีนฮกเกี้ยน

 เป็นพันธุ์ไม้มาจากเมืองจีน มีถิ่นกำเนิดในประเทศจีน

 แถบมณฑลกวางตุ้ง ซานตง กวางสี และไต้หวัน

 ในไทยปลูกกันมาก ในจังหวัดภูเก็ต

เล่ากันว่าชาวจีนจากแผ่นดินใหญ่นำมาปลูกเมื่อ 60 ปีแล้ว

 ผู้ขยายพันธ์ คนแรกเป็นชาวภูเก็ตชื่อ นายหมิ่นจอก เอกวานิช

หน่อไม้น้ำ จะมีลักษณะคล้ายต้นข้าว แต่ใบโตกว่า

ลำต้นมีลักษณะเป็นหัวสีขาวยาวประมาณ 15-16 เซนติเมตร

อยู่ในน้ำ นอกนั้นเป็นแผ่นทั้งต้นตัวผู้และต้นตัวเมีย

 ตัวผู้จะมีดอกสีขาวเหมือนดอกข้าว ตัวเมียไม่มีดอก

 แต่จะออกเป็นผัก เก็บรับประทานได้

เป็นต้นไม้ประเภทกก ใบ จะคมและคายมากกว่าต้นข้าว


หน่อไม้น้ำ แบ่งออกเป็น 2 ประเภทคือ

"พันธ์หัวเขียว" จะมีหัวเป็นสีเขียวจัด

 ส่วนมากจะโป่งเป็นหัวอยู่ตามข้างต้น ไม่เป็นที่นิยมของตลาด

 "พันธ์หัวขาว " เมื่อแกะกาบชั้นนอกออกแล้วจะมีสีขาวบริสุทธิ์

 เนื้อเยื่อไม่เหนียวและกรอบ

การปลูกคล้ายกับการปลูกข้าว

เมื่อมีอายุประมาณ 3 เดือน จะสามารถเก็บหน่อได้

ในการประกอบอาหาร จะเลือกหน่อ ที่มีความยาวประมาณ1 ฟุต

 และมีเนื้อแน่น ทานเป็นผักสดหรือนำมาผัด หรือแกงกะทิ

หน่อไม้น้ำหรือกะเป๊กนอกจากจะมีรสชาติอร่อยแล้ว

 ซึ่งเป็นที่นิยมแก่ผู้บริโภค หน่อไม้น้ำยังถือเป็นพืชสมุนไพร

ที่มีคุณสมบัติในการรักษา โรคเบาหวาน โรคความดันโลหิตสูง

บำบัดโรคภูมิแพ้ หืด หอบ ขับปัสสาวะ

 และยังช่วยในการบำบัดรักษาโรคมะเร็งได้อีกด้วย









































ขอบคุณที่มา fb. Siriwan Jane
ขอบคุณเจ้าของภาพทุกภาพค่ะ




Create Date : 03 กันยายน 2558
Last Update : 3 กันยายน 2558 9:43:02 น.
Counter : 3937 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

tangkay
Location :
ชลบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?]



(•‿•✿) พออายุเลยเลขหกฉันยกเครื่อง
มอบทุกเรื่องที่เคยรู้คู่ความเห็น
มอบประสบการณ์ผ่านพบจบประเด็น
ไม่ยากเย็นเรื่องความรู้ตามดูกัน
ฉันคนเก่าเล่าความหลังยังจำได้
แต่ด้วยวัยที่เหลือน้อยค่อยสร้างสรร
ยอมรับเรื่องเนตโซเชียลเรียนไม่ทัน
อย่าโกรธฉันแค่สูงวัยแต่ใจจริง
ด้วยอายุมากมายอยากได้เพื่อน
หลากหลายเกลื่อนทุกวัยทั้งชายหญิง
คุยทุกเรื่องแลกเปลี่ยนรู้คู่ความจริง
หลากหลายสิ่งฉันไม่รู้ดูจากเธอ ....
สิบปีผ่านไป.......
อายุเข้าเลขเจ็ดไม่เผ็ดจี๊ด
เคยเปรี้ยวปรี๊ดก็ต้องถอยคอยเติมหวาน
ด้วยเคยเกริ่นบอกเล่ามาเนิ่นนาน
ก็ยังพาลหมดแรงล้าพากายตรม
ด้วยชีวิตผ่านมาพาเป็นสุข
ยังสนุกกับการให้ใจสุขสม
อยากบอกเล่ากล่าวอ้างบางอารมณ์
แม้คนชมจะร้องว้า....ไม่ว่ากัน
ปัจจุบันเขียนน้อยค่อยเหินห่าง
ระบบร่างเปลี่ยนแปลงเหมือนแกล้งฉัน
เราคนแก่ตามแก้ไม่ค่อยทัน
ยักแย่ยันค่อยศึกษาหาข้อมูล
แต่ด้วยคิดถึงแฟนคลับกระชับมิตร
จึงต้องคิดตามต่อไปไม่ให้สูญ
ส่งความรู้คู่ธรรมะทวีคูณ
เพื่อเพิ่มพูนให้รู้กันฉันสุขใจ