Group Blog
All Blog
<<< "พรที่แท้จริง" >>>












“พรที่แท้จริง”

เป็นวันขึ้นปีใหม่ เป็นวันที่พวกเราได้มาขอพรกัน

 เป็นวันที่พวกเรา มาขอพรมาให้พรกัน

“พร” คืออะไร พรก็คือความสุขและความเจริญ

 แต่การให้พรนี้ เป็นเพียงแต่การแสดง

ความปรารถนาดีต่อกันและกันเท่านั้น

 เพราะพรนี้เป็นสิ่งที่ให้ต่อกันไม่ได้

เป็นสิ่งที่เราจะต้องทำกันสร้างกันขึ้นมา

ความสุขความเจริญนั้น

เป็นผลที่เกิดจากการกระทำของเรา

 ทางกายทางวาจา และทางใจ

ถ้าเราต้องการความสุขความเจริญ

 เราก็ต้องคิดดี พูดดี ทำดี ถ้าเราไม่คิดดีพูดดีทำดี

 เราจะไม่ได้รับความสุขความเจริญ

ต่อให้มีใครให้พรมากน้อยเพียงไรก็ตาม

 การให้พรนั้นไม่ได้เป็นเหตุ

ที่ทำให้เกิดความสุขความเจริญขึ้นมา

ความสุขความเจริญของเรานี้

 เกิดจากการกระทำของเรา คือเราต้องคิดดี พูดดี ทำดี

และละเว้นจากการคิดไม่ดี พูดไม่ดี ทำไม่ดี

 เพราะการคิดไม่ดี พูดไม่ดี ทำไม่ดี

จะนำความทุกข์ความเสียหายมาให้กับเรา

 ไม่มีใครอยากจะมีความทุกข์

ไม่มีใครอยากจะมีความเสียหายกัน

ก็ต้องละการคิดไม่ดี พูดไม่ดี ทำไม่ดี

นี่สำหรับพรที่แท้จริง

ดังนั้น เป็นสิ่งที่เราต้องขอกับตัวเราและให้กับตัวเราเอง

เวลาเราให้พรผู้อื่นจึงขอให้มีความสุขความเจริญ

 เป็นเพียงแสดงความหวังดี ความปรารถนาดี เท่านั้นเอง

แต่ความสุขความเจริญไม่ได้เกิดขึ้น

กับบุคคลที่เราให้พรไป บุคคลที่จะรับพรนั้น

จะต้องเป็นผู้สร้างพรขึ้นมาเอง

สร้างด้วยการคิด การพูด การกระทำที่ดี

และละเว้นการคิด การพูดการกระทำที่ไม่ดี

 แล้วผลก็จะเกิดขึ้นตามมา คือความสุขและความเจริญ.

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต

...............................

ธรรมะบนเขา

วันที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๑







ขอบคุณที่มา fb. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ




Create Date : 05 มกราคม 2561
Last Update : 5 มกราคม 2561 15:27:45 น.
Counter : 280 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

tangkay
Location :
ชลบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?]



(•‿•✿) พออายุเลยเลขหกฉันยกเครื่อง
มอบทุกเรื่องที่เคยรู้คู่ความเห็น
มอบประสบการณ์ผ่านพบจบประเด็น
ไม่ยากเย็นเรื่องความรู้ตามดูกัน
ฉันคนเก่าเล่าความหลังยังจำได้
แต่ด้วยวัยที่เหลือน้อยค่อยสร้างสรร
ยอมรับเรื่องเนตโซเชียลเรียนไม่ทัน
อย่าโกรธฉันแค่สูงวัยแต่ใจจริง
ด้วยอายุมากมายอยากได้เพื่อน
หลากหลายเกลื่อนทุกวัยทั้งชายหญิง
คุยทุกเรื่องแลกเปลี่ยนรู้คู่ความจริง
หลากหลายสิ่งฉันไม่รู้ดูจากเธอ ....
สิบปีผ่านไป.......
อายุเข้าเลขเจ็ดไม่เผ็ดจี๊ด
เคยเปรี้ยวปรี๊ดก็ต้องถอยคอยเติมหวาน
ด้วยเคยเกริ่นบอกเล่ามาเนิ่นนาน
ก็ยังพาลหมดแรงล้าพากายตรม
ด้วยชีวิตผ่านมาพาเป็นสุข
ยังสนุกกับการให้ใจสุขสม
อยากบอกเล่ากล่าวอ้างบางอารมณ์
แม้คนชมจะร้องว้า....ไม่ว่ากัน
ปัจจุบันเขียนน้อยค่อยเหินห่าง
ระบบร่างเปลี่ยนแปลงเหมือนแกล้งฉัน
เราคนแก่ตามแก้ไม่ค่อยทัน
ยักแย่ยันค่อยศึกษาหาข้อมูล
แต่ด้วยคิดถึงแฟนคลับกระชับมิตร
จึงต้องคิดตามต่อไปไม่ให้สูญ
ส่งความรู้คู่ธรรมะทวีคูณ
เพื่อเพิ่มพูนให้รู้กันฉันสุขใจ