“ อยากสบายใจอย่าไปใช้ดีกว่า”

อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิดใช่ไหม

แต่ความหลงมันไม่ทำให้เราคิดด้วยเหตุด้วยผล

คิดด้วยความอยาก ต้องเป็นไปตาม

ความอยากของเราอย่างเดียว ต้องดีกับเราอย่างเดียว

 ต้องเป็นของเราอย่างเดียว ทั้งๆ ที่ก็รู้ลึกๆ อยู่ในใจว่า

มันไม่แน่นอน วันดีคืนดีเขาก็จากเราไปได้

จากได้ด้วยหลายสาเหตุ จากด้วยโรคภัยไข้เจ็บ

 จากด้วยอุบัติเหตุ จากด้วยใจเขานอกใจเราแล้ว

 เขาเปลี่ยนใจ เขาเบื่อเราแล้ว

ถ้าคิดอย่างนี้ได้ก็จะปลงได้ว่ายังไงเขาก็ต้องจากเรา

 เราไปอยากมันก็ทุกข์ไปเปล่าๆ

เวลาเขาจากเรา แสดงว่าเขาไม่ได้เป็นของเราแล้ว

ฉะนั้นให้รู้ว่าเขาเป็นของเราชั่วคราว

เป็นของยืมเขามาก็แล้วกัน

 เดี๋ยวเจ้าของเขามาขอคืนก็คืนเขาไป

 เวลายืมของเขาเราไม่ค่อยเสียใจใช่ไหม

 เราต้องคืนของเขาไป เพราะเรารู้ว่าเป็นของยืมมา

 แปลว่าต้องคืนเจ้าของไป นี่คือแก้ความหลง

คิดว่าทุกอย่างให้เป็นของของเราชั่วคราว

 ของยืมมาไม่ใช่ของเรา เป็นของชั่วคราว

อย่าไปยึดอย่าไปถือว่าเป็นของเรา

นี่เวลาเรามาเรามีอะไรติดตัวมาหรือเปล่า

 ร่างกายนี้ยังไม่มีเลย มาแล้วก็ได้ร่างกายอันนี้

 ออกมาละจากท้องแม่ก็ได้ร่างกายนี้

 แล้วก็เอาร่างกายอันนี้ไปหาทรัพย์สมบัติ

ข้าวของเงินทองต่างๆ ตอนนี้มีอะไรเยอะแยะไปหมด

 แล้วเดี๋ยวเวลาตายเอาอะไรไปได้หรือเปล่า

 เขาเรียกว่ามาตัวเปล่าๆ ไปตัวเปล่าๆ

 แล้วมากังวลอะไรกับของที่เราเอาไปไม่ได้

 เอาของที่ไม่ได้เป็นของเรา มันมีให้เราใช้ก็ใช้มันไป

 แต่ถ้าอยากจะสบายใจก็อย่าไปใช้มันดีกว่า

ใช้มันเท่าที่จำเป็น ใช้น้อยๆใช้มากก็ทุกข์มาก

ใช้น้อยก็ทุกข์น้อย ไม่ต้องใช้มันเลยได้ก็ยิ่งดี

 พระพุทธเจ้านี่ท่านเลิกใช้ทุกอย่างได้หมด

ลาภยศสรรเสริญ รูปเสียงกลิ่นรส

ท่านไม่ใช้มัน ออกบวชได้ แล้วก็มาเลิกใช้ร่างกาย

 ร่างกายก็ไม่ใช้มัน ไม่ใช้มันไปหาความสุข

ไม่ใช้มันเป็นที่พึ่งของใจ ใช้ธรรมะแทน

 ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ ธัมมัง สะระณัง

ธรรมคืออะไร ก็คือธรรมที่ทำให้ใจสงบ

 ก็ศีล สมาธิ ปัญญา.

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต

..................................

สนทนาธรรมบนเขา

วันที่ ๑๘ ตุลาคม ๒๕๖๐







ขอบคุณที่มา fb. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ