“ประโยชน์ของการอยู่กับครูบาอาจารย์”

ความรักพี่เสียดายน้องก็เป็นอย่างนี้

มันถึงไปไม่ถึงไหนกัน เพราะยังห่วงนั่นห่วงนี่

ยังกังวลความรู้สึกของคนนั้นคนนี้อยู่

ก็ไม่วันที่จะไปได้ พระพุทธเจ้า พระอรหันต์แต่ละองค์นี้

ท่านไม่กังวลถึงความรู้สึกของใคร

ท่านกังวลถึงการเวียนว่ายตายเกิดของท่าน

 ว่าท่านจะกำจัดมันได้อย่างไร

เพราะการไปกังวลกับความรู้สึกของคนอื่น

ไม่ได้มาช่วยการตัดภพตัดชาติ

 ตัดการเวียนว่ายตายเกิดได้

อยู่ที่การเห็นโทษของการเกิด แก่ เจ็บ ตาย

 เห็นทุกข์ของการเกิด การเจ็บ การตายนี่แหละ

ที่เป็นตัวทำให้เรา ไม่กังวล

กับเรื่องความรู้สึกนึกคิดของผู้อื่น

 เพราะเวลาเราทุกข์นี้

ผู้อื่นเขามาทุกข์แทนเราได้หรือเปล่า

 เวลาเรานอนอยู่บนเตียงหายใจกระเเด๋วๆ

 คนอื่นบอกมานอนแทนเรา เขาก็ทำไม่ได้หรอก

ถึงแม้เขาอยากจะทำ เขาก็ทำไม่ได้

 เราไม่คิดให้มันลึกซึ้งกว้างขวาง เราคิดแต่วงแคบๆ

 เพราะเราถูกอำนาจแห่งโมหะ

ความหลงมันครอบงำใจอยู่

 มันจะให้เราคิดไปในทางตัณหาความอยากเสมอ

 อันนี้ต้องอาศัยได้ยินได้ฟังแบบนี้

มันอาจจะช่วยกระตุ้นบ้าง ถ้าไม่ได้ยินได้ฟัง

 มันก็ไม่รู้จักแนวความคิด

 การได้อยู่กับครูบาอาจารย์ก็ได้ประโยชน์อย่างนี้

 บางทีไม่ได้คิดปัญหาของเราหรอก

 แต่บางทีท่านเล่าถึงการแก้ปัญหา

ของคนนั้นของคนนี้ให้เราฟัง

ต่อไปเวลาเราเจอปัญหานี้เราก็จะรู้จักวิธีแก้

ดังนั้นการได้อยู่กับผู้รู้ ผู้ได้กำจัดความหลง

 ความอยากต่างๆ แล้วนี้มันเป็นประโยชน์กับเรา

 เพราะว่าเราจะต้องเจอปัญหาคล้ายคลึงกัน

 แล้วเราก็จะสามารถเอาวิธีที่ท่านใช้นี้มาแก้ปัญหาได้

 เพราะถ้าเราลำพังให้เราคิดแบบท่านเราคิดไม่ได้

 เพราะใจของเราถูกอำนาจของความหลง

 ของความอยากนี้มันคอยดึงคอยจูง

ให้ไปคิดในทางของมัน

 คิดยังไงก็ไม่มีทางที่จะคิดย้อนศรของมันได้

 ต้องคิดตามมันเสมอ มันถึงเป็นเจ้าของใจเรามาตลอด

 อวิชชา ปัจจยา สังขารา ความหลงเป็นผู้ผลักดัน

ความคิดปรุงเเต่งของเรา มันก็คิดปรุงเเต่งให้เรา

ออกไปหารูป เสียง กลิ่น รส ไปหาความสุข

ทางตา หู จมูก ลิ้น กาย

 แล้วก็ไปเกิดตัณหาความอยาก

 ไปเกิดอุปาทานติดอยู่กับความสุขแบบนี้ ดิ้นไม่หลุด

 ตายไปก็กลับมาเกิดใหม่

กลับมาหาความสุขแบบนี้ใหม่

 แล้วก็มาพบกับความทุกข์ที่ต้องเกิดจาก

การแก่ การเจ็บ การตายใหม่

ก็จะเป็นอย่างนี้ไปเรื่อยๆ ไม่มีวันจบสิ้น

จึงต้องเข้าหาครูบาอาจารย์ พยายามฟังธรรมมากๆ

 ศึกษาพระธรรมคำสอนมากๆ

 ของพระอริยะทั้งหลาย แล้วมันจะช่วย

ให้เราคิดไปในทางของพระอริยะ

 แล้วมันจะทำให้เราออกจากอำนาจของอวิชชา

 ที่คอยควบคุมบังคับความคิดปรุงเเต่งของเราได้.

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต

................................

ธรรมะบนเขา

วันที่ ๑๑ ตุลาคม ๒๕๕๘







ขอบคุณที่มา fb. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ