การประกวดนางงามในเวทีนานาชาติ
"มิสยูนิเวิร์ส" และ
"มิสเวิลด์" เป็นเวทีใหญ่ที่ดังที่สุด แต่ที่ไม่แตกต่างจากเวทีเล็กอื่นๆ ก็คือเป็นเวทีของธุรกิจ
แต่เป็นธุรกิจที่ใหญ่กว่า
มิสเวิลด์เป็นธุรกิจของอังกฤษ เริ่มก่อนในปีค.ศ.1951 โดยนายอีริก มอร์ลีย์ นักธุรกิจในวงการบันเทิง เริ่มจากทำรายการ
"คัม แดนซิ่ง" ฉายทางสถานีโทรทัศน์บีบีซี จากนั้นจึงจัดการประกวดมิสเวิลด์เพื่อถ่ายทอดทางทีวี ซึ่งได้รับความนิยมมากในช่วงต้น
ต่อมาจึงแบ่งรายได้การประกวดเข้าการกุศล จนเป็นที่มาของสโลแกน
"งามอย่างมีคุณค่า" ด้านมิสยูนิเวิร์สของอเมริกา เริ่มต้นจากการประกวดชุดว่ายน้ำยี่ห้อแคตทาลีนาในหมู่สาวงามนานาชาติ 29 คน ที่ชายหาดลองบีช รัฐแคลิฟอร์เนีย ปีค.ศ.1952
ได้รับความนิยมมากขึ้นจนก่อตั้งเป็นบริษัทมิสยูนิเวิร์ส เจ้าของปัจจุบันคือนายโดนัลด์ ทรัมพ์ นักธุรกิจคนดัง
โดนัลด์ ทรัมพ์ มิสยูนิเวิร์สเคยมีผู้เข้าประกวดสูงสุด 125 ประเทศ แต่ในระยะหลังเหลือโดยเฉลี่ย 80 ประเทศ
ส่วนการโฆษณาจำนวนผู้ชมที่สูงกว่า 1,000 ล้านคน ใน 171 ประเทศมาถึงปีนี้เหลือราว 600 ล้านคน
สำนักข่าวต่างประเทศตั้งข้อสังเกตว่า ความนิยมของการประกวดนางงามลดน้อยลงไปเรื่อยๆ และจำกัดวงอยู่ในแถบละตินอเมริกาและเอเชียบางส่วน
นอกเหนือไปจากกระแสต่อต้านการใช้ผู้หญิงเป็นวัตถุทางเพศแล้ว สาเหตุมาจากคนทั่วไปรู้ว่า การประกวดเป็นเพียงธุรกิจ
เริ่มตั้งแต่สถานที่จัดการประกวด ชาติที่ได้รับเลือกเป็นเจ้าภาพมักเป็นประเทศในโลกที่สาม เนื่องจากมีธุรกิจที่ยัง
"ขายได้" ในปีนี้การประกวดมิสยูนิเวิร์สกลับไปประกวดที่นครลอสแองเจลิส ที่ตั้งของบริษัท เพราะหาประเทศอื่นไม่ทัน หลังจากไทยไม่ขอจัดติดต่อกันเป็นปีที่สอง
ส่วนมิสเวิลด์จะประกวดที่โปแลนด์ ชาติยุโรปตะวันออกที่ยังไม่คุ้นเคยกับการประกวดเท่าใดนัก
องค์ประกอบอื่นๆ ในการประกวดล้วนตอกย้ำความเป็นธุรกิจเช่นกัน ทั้งเครื่องสำอาง ชุดว่ายน้ำ หรือแม้แต่มงกุฎ
เวทีมิสยูนิเวิร์สเปลี่ยนมงกุฎที่เคยเป็นทรงสูงมาเป็นเทียร่าประดับไข่มุกของบริษัทมิกิโมโตของญี่ปุ่น ซึ่งต้องการตีตลาดเครื่องประดับในอเมริกา
นอกเหนือไปจากนั้น สาวงามที่พิชิตมงกุฎได้มักเป็นคนที่เหมาะสมกับวงการบันเทิง หรือมีสถานการณ์การเมืองช่วงนั้นๆ เป็นใจ
เคยมีข้อสังเกตว่า การพิชิตมงกุฎนางงามจักรวาลของสาวไทย คืออาภัสรา หงสกุล ในปี 1965 และภรณ์ทิพย์ นาคหิรัญกนก ปี 1988 อยู่ในช่วงเวลาที่ไทยผูกพันใกล้ชิดกับอเมริกาเป็นพิเศษ
ทั้งในยุคที่อเมริกาเข้ามาตั้งฐานทัพในไทย และยุคที่เศรษฐกิจทุนนิยมเจิดจรัสในเอเชีย
เวทีมิสยูนิเวิร์สเคยมีบทเรียนที่คัดเลือกสาวที่ไม่นิยมชมชอบวงการบันเทิงมาก่อน จนต้องถอดมงกุฎกลางคัน
ในปี 2002 อ๊อกซานา เฟโดโรว่า ตำรวจสาวรัสเซียและนักศึกษาปริญญาเอกด้านกฎหมายกลับไปเรียนต่อที่เซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก เพราะไม่ชอบวิถีนางงาม
อ๊อกซานา เฟโดโรว่าจากนั้นมาผู้พิชิตมงกุฎ ล้วนเป็นคนที่ทำงานในวงการนางแบบและบันเทิงอยู่แล้ว ไม่ว่าเจนนิเฟอร์ ฮอว์กกินส์ จากออสเตรเลีย นาตาลี เกลโบวา จากแคนาดา และคนล่าสุด ซูลีย์กา ริเวอร่า เมนโดซา นางแบบสาววัย 18 ปีจากเปอร์โตริโก
ซูลีย์กา ริเวอร่า เมนโดซา ดินแดนในอาณัติของสหรัฐอเมริกา ขณะที่กรรมการตัดสินเป็นชาวละตินหลายคนและเกือบทั้งหมดอยู่ในวงการบันเทิง
ตามบทสรุปว่า นางงามจักรวาลไม่จำเป็นที่จะต้องสวยที่สุด
แต่ต้องเหมาะที่สุดสำหรับธุรกิจนางงาม
ดูแล้วก็เพลิดเพลิน ไม่เครียด
(แต่ตัวนางงามอาจจะเครียดหรือเปล่าก็ไม่รู้ )