Group Blog All Blog
|
เอาใจ "เอาใจ" เป็นโจทย์ตะพาบ กิโลเมตรที่ 260 ผู้ตั้งโจทย์ ครั้งนี้ คือ น้องต่อ 36 ค่ะ "เอาใจ"เป็นกิริยาของคนเรายามที่ต้องการสิ่งใดสิ่งหนึ่งจากอีกฝ่าย หนึ่ง บางครั้งก็ใช้เป็นคำซ้อน เป็น "เอาอกเอาใจ" ใครก็ตามที่มา "เอาใจ" เรา เราก็ต้องชอบเป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้ว การเอาใจนั้น ถ้าทำไปเพื่อให้ทุกสิ่งทุกอย่างดี ถึงจะ มีการหวังผลที่จะให้มันเกิดขึ้น โดยไม่ทำให้เดือดร้อนทั้งต่อตนเอง และคนที่อยู่แวดล้อม หรือ ต่อสังคม ก็ถือว่า เป็นการ "เอาใจ" ที่ดี ค่ะ แต่ถ้า "เอาใจ" เพื่อหวังให้ตัวเองได้ดี เด่น ดัง แล้วเหยียบคนอื่นให้ต่ำ เพื่อตัวเองจะได้ก้าวหน้าในหน้าที่การงาน เช่น "เอาใจ" โดยหมั่นมาปรนนิบัติรับใช้ มีของกำนัลมาฝากบ่อย ๆ การ "เอาใจ" อย่างนี้ เรามักพบในการทำ งาน ไม่ว่า เอกชน หรือ หน่วยราชการ การ "เอาใจ" อย่าว่าแต่มนุษย์เลยที่ชอบ แม้แต่สัตว์เดรัจฉาน ก็ ต้องการให้เรา "เอาใจ" พูดเพราะ ๆ ท่านผู้อ่าน คงเคยได้ยิน นิทานเรื่อง โคนันทวิสาล นะคะ   นิทานเรื่อง โคนันทวิสาล ฉันเชื่อว่า ทุกคนคงเคยไปฟังมาบ้าง นิทาน เรื่องนี้ มาจากชาดก เป็นพระชาติหนึ่งของพระพุทธเจ้า ที่มาเสวยพระชาติเป็นโค มีชื่อว่า นันทวิสาล มีรูปร่างงดงาม มีพละ กำลังมหาศาล พราหมณ์ผู้หนึ่งได้เลี้ยงนันทวิสาลเป็นอย่างดี รักประดุจหนึ่งเป็นบุตรของตน นันทวิสาล จึงคิดที่จะตอบแทนบุญคุณ พราหมณ์ ผู้เป็นนาย จึงให้พราหมณ์ไปท้าพนันกับโควินทกเศรษฐี ว่า นันทวิสาล โค ของตน สามารถลากเกวียนหนึ่งร้อยเล่มที่ผูกติด กันให้เคลื่อนไหว ด้วยเงินพนัน หนึ่งพันกหาปณะ เมื่อถึงเวลานัดหมาย พราหมณ์ ขึ้นหลัง นันทวิสาล แล้วกล่าววาจา หยาบคายว่า "เจ้าโคโกง เจ้าโคโง่ ลากเกวียนไป " นันทวิสาล ได้ยินดังนั้น ก็นิ่งเฉย ไม่ลากเกวียน ทำให้พราหมณ์ต้อง แพ้พนัน จ่ายเงิน หนึ่งพันกหาปณะ ให้แก่เศรษฐีไป ทำให้เศร้าโศกเสียใจ จูงนันทวิสาลกลับบ้าน นอนก่ายหน้าผากเสียใจ ที่แพ้พนัน นันทวิสาล เห็นดังนั้น ก็เกิดความสงสาร ถามพราหมณ์ว่า ทำไมว่า เขาโกง เขาโง่ อยู่กันมานาน ตนไม่เคย มีพฤติกรรมเช่นนั้นเลย และบอกใ้ห้พราหมณ์ไป ท้าเศรษฐีอีกครั้ง ครั้งนี้ ให้พนันเป็น สองพันกหาปณะ แล้วอย่าพูดจา หยาบคายเช่นนั้นอีก เมื่อถึงเวลาที่นัดพนันลากเกวียน พราหมณ์ก็พูดจา "เอาใจ" พูดเพราะ ๆ กับ นันทวิสาลว่า "พ่อนันทวิสาล ของพ่อ ลูกจงช่วยพ่อลากเกวียนไป พ่อจะได้ ชนะพนัน ครั้งนี้ นะลูกนะ " ครั้งนี้ การ "เอาใจ" ของพราหมณ์ ได้ผล นันทวิสาล ออกแรงลากเกวียน พราหณ์จึงชนะการพนัน ครั้งนี้ได้เงินมา สองพันกหาปณะ ค่ะ นี่เป็นตัวอย่างของ การ "เอาใจ" ด้วยการพูดจาไพเราะ เพื่อให้คนที่ เราต้องการขอความช่วยเหลือ ยินดีที่จะช่วยเรา การ "เอาใจ" ถ้าเป็นไปในทางที่ทำให้ความสัมพันธ์ต่อกันดีขึ้น ก็ ถือว่า เป็นการ "เอาใจ" ที่สมควรทำอย่างยิ่ง ค่ะ เช่น การ "เอาใจ" คนที่เรารัก ด้วยการทำสิ่งดี ๆ ในวันสำคัญต่าง ๆ เช่น วันแม่ เราต้อง "เอาใจ" แม่ รักแม่ พาแม่ไปเที่ยว ไปรับประทานอาหารอร่อย ๆ เป็นพิเศษ มีของขวัญให้ท่าน จะได้ ทำให้ท่าน รู้สึกมีความสุข ไม่ว้าเหว่ และรู้สึกอบอุ่น ที่ลูก ๆ ไม่ทอดทิ้งท่าน ไงล่ะ หรือ ในฐานะ คนรัก หรือ สามีภรรยา ก็ควรต้อง "เอาใจ" เช่น ซื้อดอกไม้สวย ๆ มาให้คนรัก ได้ชื่นใจ ผู้หญิงกับดอกไม้ เป็นของคู่กันเสมอค่ะ อิอิ   ดูการ "เอาใจ" ของชายหนุ่ม ที่ให้ ดอกไม้แก่หญิงสาว ซิคะ หน้าตา ยิ้มด้วยความสุข สดชื่น ใช่ไหมล่ะคะ อิอิ นอกจากการ "เอาใจ" ด้วยของกำนัล ด้วย ดอกไม้สวย ๆ ยังมีอีก หลาย ๆ วิธี ค่ะ เช่น การถามไถ่ เวลาสามีกลับจากที่ทำงาน ด้วย การใช้คำพูดเพราะ ๆ "เหนื่อยไหม คะ นี่ค่ะ น้ำอุทัยเย็น ๆ ค่ะ" คนฟังก็คงจะหายเหนื่อย ชื่นใจ เสน่ห์ปลายจวัก ก็เป็นการ "เอาใจ" ผูกใจ สามี ดีกว่า กับข้าวถุง อย่างแน่นอน ค่ะ ทาน "แกงแกะ" ทุกวัน ก็น่าเบื่อ นะคะ  ทำเสร็จ นั่งคอย สามี มาทานด้วยกัน ค่ะ อิอิ  เข้าครัว ลงมือทำอาหารเองค่ะ เสน่ห์ปลายจวัก นะคะ ถือว่าเป็น การ "เอาใจ" ที่ดีวิธีหนึ่ง่ค่ะ อิอิ ตะพาบ กิโลเมตร ที่ 260 ครั้งนี้ ฉันไม่มีประสบการณ์โดยตรงหรอก ค่ะ เขียนขึ้นจากความคิดว่า การ "เอาใจ" แต่ละวิธี ที่กล่าวนี้ น่าจะนำไปสู่ความรู้สึกดี ๆ ของผู้ให้และผู้รับ และเป็นการสร้าง สัมพันธภาพดี ๆ ต่อกัน ค่ะ ฉันก็หวังว่า จะเป็นประโยชน์แก่เพื่อนชาวบล็อกและคนที่เข้ามาอ่านบ้าง นะคะ ขอบคุณภาพจาก อินเทอร์เน็ต สวัสดี ค่ะ
พูดจาดีๆ ใครก็อยากช่วยเหลือครับ พูดจาไม่ดีช่วยได้ก็ไม่มีใครช่วยหรอกครัล
โดย: คุณต่อ (toor36
  ) วันที่: 3 กันยายน 2563 เวลา:0:39:42 น.สวัสดีมีสุขค่ะ
เอาใจด้วยคำพูดดีๆ อ่อนหวาน ประกอบการกระทำ ช่างเป็นเรื่องดีเหลือเกินนะคะ ใครเห็นใครได้พบได้ยินก็เป็นสุขค่ะ โดย: ตะลีกีปัส
 วันที่: 3 กันยายน 2563 เวลา:10:48:28 น.ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์
หยุดยาว 4 วัน หลายคนคงเดินทางไปท่องเที่ยวกัน ผมอยู่บ้านครับ ไม่ได้ไปไหนเลย 555  โดย: กะว่าก๋า
 วันที่: 4 กันยายน 2563 เวลา:13:31:31 น.ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์
ผมก็ชอบสวนหินมากเป็นพิเศษเลยครับ เวลาไปญีปุ่น ชอบสวนเซนตามวัดมากๆครับ โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 5 กันยายน 2563 เวลา:15:38:53 น.ขอบคุณครับอาจารย์
ผมก็ชอบโมเม้นท์ที่ไปรอพระอาทิตย์ขึ้นครับ เวลาไปดอยอินทนนท์ มักจะไปถ่ายภาพดวงอาทิตย์ยามเช้าเสมอ แต่หลายปีแล้วเช่นกันที่ผมไม่ได้ไปเที่ยวที่ไหนเลยครับ โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 6 กันยายน 2563 เวลา:13:33:46 น.ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์
ภาพชุดนี้ผมใช้แอพ prisma แต่งภาพครับ จากภาพถ่าย พอแต่งภาพเสร็จ จะดูเหมือนภาพวาดครับ โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 7 กันยายน 2563 เวลา:14:43:52 น.พูดจาหวานหูไม่รู้หาย
ยิ้มแย้มแจ่มใสไปตลอด คนก็อยากทักทายนะคะ ขอบคุณที่ไปเยี่ยมที่เฟซค่ะ  โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า
 วันที่: 8 กันยายน 2563 เวลา:12:02:58 น.ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์
ช่วงหยุดยาวคนเล่นบล็อกน้อยมาก เข้าใจว่ากลับมาต้องรีบทำงานก่อนครับอาจารย์ เลยไม่มีคนเม้นท์เลย 555 โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 8 กันยายน 2563 เวลา:14:28:57 น.ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์
ใช่ครับตอนนี้เปลี่ยนมาเรียบออนไลน์กันหมด หมิงหมิงมีเรียนภาษาอังกฤษ ก็เปลี่ยนมาเป็นเรียนแบบออนไลน์ ซึ่งผมว่าก็สะดวกดีครับ โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 9 กันยายน 2563 เวลา:19:21:32 น.สวัสดีค่ะอาจารย์
อ่านแล้วก็มานั่งคิดต่อ บางทีเราก็เอาใจใครโดยเป็นกิจวัตรไปแล้วนะคะ ถ้าเป็นคนที่เราถูกใจน่ะค่ะ โดย: tuk-tuk@korat
 วันที่: 9 กันยายน 2563 เวลา:20:09:18 น. |
BlogGang Popular Award#16
 อาจารย์สุวิมล
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 44 คน [?] เป็นครูสอนภาษาไทยที่เกษียณอายุราชการแล้ว สนใจเรื่องการเขียนหนังสือให้ความรู้ ชอบการท่องเที่ยว หากท่านที่เข้ามาชมและอ่านแล้ว มีความสนใจและต้องการสอบถามเรื่องความรู้ด้านภาษาไทย ถ้ามีความสามารถจะให้ความรู้ได้ ก็ยินดีค่ะ
Friends Blog
Link |
|||||||||||||||
คำพูดเป็นสิ่งสำคัญจริงๆครับ
ทำให้คนชอบคนชัง
ทำให้คนอยากช่วยหรืออยากเดินหนีก็ได้
เรื่องนันทวิสาลเป็นตัวอย่างที่ดีมากๆเลยครับ
การเอาใจ กับการเอาใจใส่
จึงเป็นสิ่งที่จะช่วยทำให้ความสัมพันธ์นั้นราบรื่นจริงๆครับ