นินทาเพื่อนลูก อิอิ
มะวานเพิ่งบ่นกะน้าเป๊ปป้าว่า ไม่ค่อยชอบห้องสมุดเคิร์กแลนด์ ตรงที่ แม่เด็กส่วนใหญ่ที่พาลูกๆ มาฟังนิทาน มักจะทำเหมือนเอาลูกมาแปะๆ ไว้ แล้วก็ไม่สนใจดูแล นั่งหมดแรงบ้าง เหม่อๆ บ้าง.......ปล่อยลูกเดินเปะปะงี้ ก่อกวนคุณครูงี้ ยืนบังกันงี้ เล่นอย่างไร้เดียงสางี้ หรือ หยิบฉวยของๆ ครูบนโต๊ะเงียะ... แม่บางคนยิ่งแล้วใหญ่ มาถึง รีบจ้อมือถือ...ที่แย่หนักๆ คือ รายการสุดท้าย คุณครูจะให้เด็กล้อมวงจับร่มชูชีพ เด็กๆ จะช่วยกันกระตุกร่มเพื่อให้ตุ๊กตาที่คุณครูโยนไปตรงกลางเด้งไปๆมาๆ... เด็กบางคนอินหนัก นึกว่าตัวเองเป็นตุ๊กตา โดดตุ๊บลงไปกลางวงเลย...ยัยแม่ก็สุดแสนจะเหลือเชื่อ ... คงคิดว่าลูกน่ารักง่ะ... ไม่อุ้มออกมาด้วย ...แล้วจะเล่นกันต่อยังไงละฟระ... ที่นี่ แม่ฝรั่งเค้าจะไม่จับ ไม่อุ้มเด็กอื่นซี้ซั้วเสียด้วย... วันนี้เหรอ... เราไปเคิร์กแลนด์เหมือนเดิม แต่เข้าคลาสเด็กเล็กไม่เกิน 2 ขวบ.... เด็กจะไม่ค่อยเยอะมาก แต่ความเป็นเด็กเล็ก เลยค่อนข้างจะไม่รู้เรื่องรู้ราวเหมือนคลาสเด็กโต โชคดีคุณครูคลาสนี้เก่งและใจดีกว่า มีวิธีจัดการเด็กก่อกวนได้น่ารักมั่กๆ ... แต่ก็ไม่วายมีเหตุการณ์ไม่คาดฝัน... มีแม่เกาหลีเพิ่งมาเข้าคลาสวันนี้ครั้งแรก ลูกสาวหน้าตาน่ารักมากๆ เลย หมวยสนิท น่าจะสักประมาณขวบจิ๊ดๆ เอง... เธอนั่งได้แป๊บๆ เธอก็กรี๊ดกร๊าด... คงไม่ถูกใจที่เจอคุณแม่พยายามอุ้มนั่งตัก อยากเป็นอิสระ... หลังๆ คุณแม่เลยต้องยอมปล่อยให้เธอออกมาเดินร่อน ซึ่งก็ไม่เกะกะมากนัก เพราะเธอจะร่อนไม่ไกล... สักพัก เธอก็ทำตัวหนิทหนมกะสาวแขกที่นั่งติดกัน อายุราวสักสองขวบเศษๆ ท่าทางเหมือนปรึกษากันว่า ช้อปปิ้งที่ไหนลดราคาบ้าง นะเธฮ... สักพัก สาวเกาหลี เลือดนางงาม เบื่อจะคุย ก็ตีจากสาวแขก ออกมาร่อนโบกมือให้ทุกๆ คน... สาวแขกเห็นแล้วทดม่ายด้าย... เหมือนดูถูกกันนี่หว่า... สาวแขกเลยปราดเข้าไปตบหน้าสาวเกาหลีดัง เพียะใหญ่ จุดที่ตบกันก็ไม่ไกลจ๊ะ ตรงหน้าคุณแม่กะมรรคณิชานี่แหละ... คุณแม่เองยังตกใจเผลอกรี๊ดออกมาที... ที่ไม่น่าเชื่อ คือ คุณแม่สาวแขกพูดออกมาได้ไงว่า ฉันไม่เห็นว่าเกิดอะไรขึ้น แง๊วววว
ได้ดีวีดีการ์ฟิลด์ภาคแรกมาดู มรรคณิชาชอบมากกกกกกกก ขอโทษเหอะ... เล่นขอดู แค่วันนี้วันเดียว 3 รอบแย้ว... ฉากที่รันทดมั่กๆ คือ ตอนที่หมาโอลด์ดี้ หลงทางกลับบ้านไม่ได้... มรรคณิชาร้องไห้น้ำตาไหลพราก...ท่าทางจิตใจเหมือนถูกบีบคั้นอย่างแสนสาหัส...จนคุณแม่ต้องผละจากหม้อแกงกะหรี่ญี่ปุ่นมากอดนู๋.... ลูกทำท่าไม่อยากดูต่อ พูดแต่ว่า โนๆๆ... แต่คุณแม่กัวนู๋จะมีแผลในจิตใจ ต้องหลอกล่อให้ดูต่อจนจบ เฮ้อ
คืนนี้ ลูกแม่เจ้าเล่ห์นัก... ตอนเย็น เหม็นๆ ไปแล้วสองรอบ...พอแม่จับนู๋ลงเตียง ลูกนอนได้สักพัก ก็ลุกขึ้นมาเกาะเตียง กระซิบบอกแม่ว่า เหม็นๆ... จริงเหรอลูก เสียงแม่เครียดมาก .... กัวที่สุด กัวนู๋จะท้องเสีย...สมองคำนวณอาหารที่นู๋หม่ำๆ เข้าไปทันที...มือก็แกะชุดมรรคณิชาออก ...ใส่หลายชั้นมากเลย...แงะมาดูก็ เอ๋ ไม่เห็นมี หรือจะอยู่ลึก...เอามือล้วงเข้าไป แถมดมเอีกตะหาก เอ๊ะ ไม่มีนิ แกล้งๆๆ แม่ ดูมาน
Create Date : 07 ธันวาคม 2549 |
|
10 comments |
Last Update : 7 ธันวาคม 2549 16:02:37 น. |
Counter : 681 Pageviews. |
|
|
|