Group Blog
 
<<
กันยายน 2549
 
26 กันยายน 2549
 
All Blogs
 
ลูกแม่โตวันโตคืนจิงๆ...

เมื่อคืน ลูกตื่นมากลางดึก ร้องเรียก "มามี้ๆ" ...แรกๆ คุณแม่ก็เข้าไปปรากฏตัวให้นู๋รู้ว่า แม่ยังอยู่...เสร็จแล้วก็แว้บบออกจากห้อง...นู๋ก็ร้องเรียกอีก เป็นระยะๆ
พอเข้าระยะที่สาม....คุณแม่อดใจไว้ไม่ไหว ก้มหน้ามองดูนู๋...เห็นนู๋นอนนิ่งๆ มองแม่ตาแป๋ววว....
"ลูกใครหว่า น่ารักจิงวุ้ย"
อดใจไม่ไหวคะ ท่านผู้ชมทางบ้าน...
คุณแม่อุ้มนู๋ออกจากเตียง หวังจะมากอดมาหอมให้ชื่นใจหน่อย...พอเอาออกจากเตียง...เท้านู๋แตะพื้นปุ๊บ
มานวิ่งฉิวเร้ย......
วิ่ง วิ่ง วิ่ง วิ่ง
เหมือนกะพยายามให้แบตที่เพิ่งชาร์จหมดไวๆ
ไม่น่าเลยตรู....
ก็ต้องปล่อยไปอ่ะนะคะ...ถือเป็นชะตาลิขิต...พอผ่านไปสักครึ่งชั่วโมง...คุณแม่นึกมุกออก...ชวนคุณพ่อแกล้งทำเป็นนอนตายบนเตียงกัน...(เพราะชวนนู๋มานอนด้วยกันบนเตียงแล้ว ไม่สำเร็จ) ...ทีนี้ นู๋เลยสงสัย...ปีนขึ้นมาบนเตียง ....(คงมาตรวจชีพจร)...ลูกพยายามเรียก "แม่ๆๆ ป้อๆๆๆ" เราสองคนก็พยายามนิ่งที่สุด...ตอนหลัง นู๋เลยหมดความสนใจ...หันไปจ้องทีวี ซึ่งกำลังฉายเรื่องอะไรก็ไม่รู้อ่ะ รู้แต่มีฉากสู้กะสัตว์ประหลาดใต้น้ำ...
"น้ำๆๆๆ...อูยยย...เอ้าส์.....น้ำๆๆ...เอ้าส์"
กลายเป็นว่า ลูกนั่งพากย์หนังอ่ะ
"มาร์ค ปิดทีวีสิ...ปล่อยให้ลูกนั่งดูอยู่ได้ ว๊อย"
ก็เท่านี้แหละ....แป๊บเดียว ลูกก็นอนคว่ำใกล้ๆ แม่...หาววอดๆๆ....แต่ดิ้นเหมือนปลาถูกทุบ...คือแบบ นู๋แปลกที่คะ...ต้องนอนเตียงตัวเองเท่านั้นถึงจะหลับ...

เช้านี้ แม่ขอแก้แค้น...นอนตื่นสายซะเลย...ไม่สนใจอ่ะ ลูกจะเรียกเท่าไหร่ แม่ไม่ลุกซะอย่าง ...อิอิ
ข้อเสียของการตื่นสายคือ...ทำให้เวลาอันมีค่าหายไปอย่างรวดเร็ว...และทำให้การนอนกลางวันของนู๋ยืดยาวออกไปอีก

ขอเล่าข้ามๆ กิจวัตรการซนช่วงกลางวันไปเลยนะคะ เพราะเล่นเหมือนๆ ทุกๆ วันอ่ะจ๊ะ...ตั้งแต่ ชอบเดินบนหญ้าที่มีอึ แทนที่จะเดินทางเท้าดีๆ แวะเด็ดดอกไม้ต้นไม้ ใบไม้ตลอดทาง อ้อ วันนี้ หกล้มได้ใจเจงๆ เลอะดำปี๋ไปทั้งตัว...ได้แผลถลอกมากกว่าวันอื่นเลย...เด๋วนี้ ไม่ช่วยคุณแม่จูงพี่เอ็กโค่เลยด้วย...ลูกจะทำทุกๆ อย่างเพื่อที่จะเดินกลับถึงบ้านได้ช้าที่สุด...และจะพยายามอย่างยิ่งที่จะให้คุณแม่เผลอเพื่อที่นู๋จะได้วิ่งข้ามถนนเอง....เห็นเก้าอี้ที่ไหนไม่ได้ ต้องขอลองนั่งทุกตัว...ชอบส่งเสียงกรี๊ดกร๊าดดดดังๆ....เช็ดชื่อคุณแม่ตลอดเวลา...พอคุณแม่เช็คชื่อนู๋กลับ นู๋ก็จะกรีดเสียงเรียกชื่อตัวเองได้แสบแก้วหูมั่กๆ... ชอบแกล้งทำเสียงหัวเราะ...อ้อ ตั้งแต่ดู "แดจังกึม" ลูกแกล้งทำเสียงร้องไห้ได้ด้วย ....ที่ร้ายก็คือ เด๋วนี้ลูกไม่ไหว้แบบไทยๆ แย้ว...มานไหว้แบบคนเกาหลีอ่ะ....อยากจะบ้า....
เหอ เหอ ไปๆ มาๆ เผลอเขียนนินทาลูกจนได้

ตกเย็น นั่งดู "ซิมป์สัน" เหมือนเคย ไม่งั้นไม่ยอมหม่ำๆ เน๊อะ
ลูกตื่นเต้นมาก รู้ว่า คืนนี้จะได้เจอพี่ๆ ...ลูกคอยฟังเสียงรถ...ได้ยินปุ๊บก็จะชวนคุณแม่ลงชั้นล่างไปดู...พอไม่ใช่ก็ แป่ววววว
ได้เจอกะพี่ๆ ลูกดีใจสุดๆ ทักทายกอดรัดกัน หยั่งกะ...ญวณอพยพพบญาติ....ลูกเข้าไปนั่งคุยกะพี่มากิเอะใหญ่เลย...ชวนคุยโน่นนี่...ดูแล้ว ตลกดี
แม่ต้องกะซิบบอกพี่มากิเอะ ให้ทำตัวน่าเบื่อๆ หน่อย จะได้โทนดาวน์ไม่ให้ลูกคึกมากเกินไป เพราะใกล้เวลานอนแล้ว...พี่มากิเอะนี่พูดกันรู้เรื่อง แต่พี่โทโมเอะนี่ ลืมตัวทุกที เห็นมรรคณิชาทีไร พี่เค้าเป็นต๊องแตก เล่นกันระห่ำทู้กทีสิน่า
อ้อ... วันนี้ ให้คุณพ่อไปเอาจักรยานสามล้อมือสองของป้ามิยูกิมา ...คุณป้ารักษาของดีจิงๆ จักรยานสีแดงมันวาวเหมือนของใหม่ ไม่ได้ใช้เลย...ที่จริงของเล่นของพี่โคโจ้ใหม่ๆ ทั้งนั้น...ไม่รู้ป้ามิยูกิซื้อมาวางให้พี่เค้าดูอย่างเดียวหรือไงเน๊อะ
ว้าว...พอลูกเห็นจักรยาน ลูกดีใจมาก แทบจะกระโดดคร่อม...
แต่
ขาลูกยังยาวไม่พอที่จะปั่นได้
อารายวะ....เมื่อเช้าอุตส่าห์วัดส่วนสูงของนู๋ (นู๋ยืนให้วัดอย่างเรียบร้อยทุกครั้ง...ทำให้แม่ฉับฉนมากก เอิ้กก) ช่วงนี้ แม่พบว่า นู๋สูงไวมากกกก...สูงขึ้นเดือนละเซ็นต์เลย...วันก่อนแม่เห็นนู๋ยืนหยิบของบนโต๊ะ แล้วรู้สึกปลื้มมมจิงๆ เพราะหัวนู๋เลยโต๊ะมามากกก ...ก็แม่หน่ะ คอยดูเทียบนู๋กะเฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้นอยู่เรื่อยๆ ไงคะ...
ป๊าบ
แหม๋ม กำลังคิดชื่นชมอยู่เพลินๆ ลูกเอามือคว้าสมบัติของพี่เค้าบนโต๊ะ....ไวจริงนะหล่อน...เด๋วนี้ การเอาของวางบนโต๊ะเพื่อหลบนู๋ก็ไม่ใช่ว่าจะปลอดภัยละ
นี่คุณแม่ชักห่วงๆ ตู้เก็บอาหารกระป๋องขึ้นมาตะหงิดๆ ตู้นี้ปกติ คุณแม่ให้นู๋รื้อเล่นตามสบายเพราะจัดของสองชั้นล่างให้นู๋ได้หยิบเล่น...ลูกชอบตู้นี้มาก เพราะแอ็บพลายเล่นได้หลายแบบ...ที่ลูกชอบมั่กๆ คือ เล่นซ่อนหา...คุณแม่เคยเห็นนู๋ปีนชั้นของตู้นี้ตอนที่นู๋หัดปีนบันไดใหม่ๆ แต่ตอนนั้น คุณแม่ใช้ท่าสยบมาร จัดการนู๋ไปละ ...ไม่รู้ว่า ตอนนี้ วิทยายุทธนู๋แข็งแกร่งขึ้น อาจคิดลองของ ปีนขึ้นไปให้ถึงชั้นสูงสุดก็ได้...ยิ่งวันก่อน คุณแม่เอาเก้าอี้มาปีนหยิบของชั้นบน เห็นนู๋มองตาแป๋ว แถมมีชมคุณแม่ด้วยนะว่า "เก่งงงง"....
รู้นะคิดไรอยู่


Create Date : 26 กันยายน 2549
Last Update : 26 กันยายน 2549 12:51:47 น. 5 comments
Counter : 704 Pageviews.

 
555
วันนี้เครียดคะ
มาอ่านวีรกรรมแม่ลูกคู่นี้แล้วดีขึ้น


โดย: miz u so much วันที่: 26 กันยายน 2549 เวลา:16:51:58 น.  

 
อุ้ย แบบนี้ความสนุกแม่ลูกเริ่มขึ้นแล้วสิคะ ต้องออกกำลังกาย โดยมีลูกเป็นคนเริ่มก่อนแน่ๆ เลยค่ะ ^_^


โดย: Second impact วันที่: 26 กันยายน 2549 เวลา:16:59:29 น.  

 
น้องน่ารักค้า...เอนจอย เล่นกะเค้านะคะ เรานี่ แกล้งตื่นสายไม่ได้ ไม่งั้นลูกไปเปิด เทนมใส่แก้วเอง อะจึ๋ย ..ไม่อยากคิดค่ะ ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ค่า แก้วครึ่งนึง พื้นครึ่งนึ่ง ฮ่าๆๆ เราเคยโดนมาครั้งหนึ่ง ฮิๆๆเข็ดค่ะ


โดย: ปลายฟากฟ้า วันที่: 27 กันยายน 2549 เวลา:1:16:58 น.  

 
มาดูพัฒนาการอันรวดเร็วของน้องค่ะ


โดย: อ้วนดำปื๊ดปื๊อ วันที่: 27 กันยายน 2549 เวลา:2:28:02 น.  

 
เม้นท์มันทุกหน้าเลย อย่าว่ากันน๊า
อ่านแล้วขำที่คุณพ่อ กับคุณแม่แกล้งนอนตาย เป็นแดเนียลหน่อยไม่ได้ ไม่มีลงนอนด้วยแบบนู๋มรรคนะ นี่เลย นิ้วจิ้มปุ๊มาที่ตาเลย ถ้ายังไม่ลืมตาอีกก็อีกนิ้ว ที่ปากเลย ถ้ายังไม่ยอมลืมตา อ้าปาก ก็กางกรงเล็บจิกที่หน้าเลย ไม่อยากตื่น ไม่อยากลุกก็ต้องลุกอะ งานนี้ ถ้ากับพ่อเค้าก็นี่ไปจิกนม ฮ่าๆๆๆ ต้องลุกเหมือนกัน


โดย: ลิตเติ้ลเกิร์ล (ลิตเติ้ลเกิร์ล ) วันที่: 5 ตุลาคม 2549 เวลา:15:52:17 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

มรรคณิชา
Location :
Sleepless in Seattle United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]




สวัสดีคะ
นู๋ชื่อ มรรคณิชา.... เรียกนู๋เต็ม ๆ นะคะ เพราะนู๋ไม่มีชื่อเล่นคะ ... อยากรู้จักนู๋ ก็ต้องตามไปช่วยอ่าน ช่วยคอมเม้นต์นะคะ แม่นู๋จะได้มีกำลังใจ
แก้ไขเพิ่มเติมคะ....
มีคุณน้า คุณพี่ หลายคนมักถามคุณแม่เสมอๆ ว่า "ชื่อของนู๋ แปลว่าอะไร"
บอกเลย ไม่เล่นตัว...อิอิ
มรรค มาจากคำว่า "มรรค 8" ในศาสนาพุทธไงคะ...คุณแม่คงอยากเห็นนู๋เป็นเด็กดี...แถมเวลาสะกดเป็นภาษาปะกิต คุณแม่ใช้ชื่อคุณพ่อสะกดซะเลย...งานนี้ คุณพ่อหน้าบานคะ
ส่วน ณิชา แปลว่า บริสุทธ์
พอมารวมกะ "มรรค" ชื่อนู๋เลยเก๋กู๊ดซ้า

แก้ไขเพิ่มเติม (อีก 5/29/2011)
แขกเค้ามีดาราหญิงชื่อ มานิชา คล้ายชื่อนู๋มากเลย แรกๆ แม่ก็ปลื้มหรอกนะ แต่หลังๆ ชักหวั่นไหว เพราะเพื่อนร่วมงานของพ่อชื่อนี้เปี๊ยบ เป็นตัวป่วนที่ทำคุณพ่อปรี๊ดส์บ่อยๆ

แม่พบว่า เด๋วนี้ เวลาเรียกมรรคณิชาเต็มๆ คือการทำเสียงเข้ม ในเหตุการณ์ปกติ แม่เรียกนู๋ ว่า "ลูก" "นู๋" หรือ ไม่ก็ "ชิชา" "ชา"
Friends' blogs
[Add มรรคณิชา's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.