Bloggang.com : มรรคณิชา : ย้อนรอย ตอนที่ 4 ** เขียงเล็ก... ตัดและอุด

ย้อนรอย ตอนที่ 4 ** เขียงเล็ก... ตัดและอุด

คุณแม่ตั้งใจเลือกวันศิริมงคล วันปิยะ เป็นวันผ่าตัดมดลูก... คือ ผ่า แล้วตัดชิ้นที่งอกออกมา พร้อมกะอุดช่องที่รั่วจนเลือดซึมตลอดเวลาออก ไปด้วย
ใครต่อใครที่รู้เรื่องต่างพากันเป็นห่วง วันก่อนหน้าวันนัด คุณพ่อซื้อคาร์เนชั่นสีแดง (ช่อเล็กไปหน่อย) มาเป็นกำลังใจให้.. คุณแม่แสนจะปากเสีย ปากไวเท่าความคิด
“ซื้อมาทำไม ไม่สวยและเปลือง”
ลืมนึกไปว่า พ่อตาบอดสี ถึงได้เลือกสีแดงคล้ำๆ มา คุณพ่อก็แก้ตัวไว
“ฉันก็กะว่าเธอคงไม่ชอบเพราะเปลือง เลยซื้อช่อเล็กๆ มาไง นี่เลย เธอก็ไม่ชอบจริงๆ ด้วย”
คุณพ่อซักใหญ่ว่า “กลัวหรือเปล่า”
“ไม่เลยสักติ๊ด หมอให้ยาสลบ ฉันเลยไม่รู้จะกลัวอะไร” แหม๋ม ผ่าเอานู๋ออกมาก็ทำมาแล้ว ๆ จะกลัวอะไรกะอันนี้ ๆ ผ่าเล็กกว่ากันเยอะ ไม่ต้องเข้าห้องผ่าใหญ่เสียหน่อย
จริงๆ แล้ว ชาวบ้านชาวช่องที่ถามๆ ด้วยความเป็นห่วง เค้าคงห่วงชิ้นเนื้อที่ผ่าออกมามากว่าว่ามันจะเป็นมะเร็วหรือเปล่า แต่แม่เป็นคนมองโลกในแง่ดี คิดว่า ตัวเองคงไม่ซวยขนาดดดด ละน่า

เซ็ง
ให้พ่ออาสาเป็นคนขับรถก็ต้องอดทนมั่กๆ ใกล้เวลานัดแล้ว คุณพ่อยังมีแก่ใจขับรถอ้อมเพื่อแวะซื้อกาแฟกิน ว๊อย
พอไปถึง แม่ขอผลุ๋งลงหน้าตึก
ปรากฏว่า ถึงจะถึงเวลานัดแล้ว ก็ยังต้องไปนั่งรอหมอเงกเกือบครึ่งชั่วโมง หมอขายดีจริง ขณะนั่งรอ ได้ยินผู้หญิงท้องข้างๆ มารอหมอคนเดียวกันนี่ด้วย... โห อะไรจะขนาดนั้นคะหมอ

รอ รอ รอ
ในที่สุด พยาบาลเดินมาเรียก ทั้งคุณพ่อกะมรรคณิชาสปริงตัว เตรียมเดินเข้าไปพร้อมแม่ พยาบาลต้องกันไว้ เหอ เหอ
พอขึ้นเขียงได้ แม่เหลือบมองพยาบาลปักเข็มฉีดยาสลบ เห็นยาไหลเข้าไปแค่ครึ่งหลอด แม่ก็ผล็อยไปเลย

ฟื้นขึ้นมาได้ รู้สึกงัวเงียสุดๆ (แต่สบายนะ ชอบ เหมือนร่างกายได้พัก ได้นอนหลับไปนาน) ขอพยาบาลว่า “ขอนอนต่ออีกสักงีบเถอะนะคะ” ว่าแล้วไม่รอคำตอบ หลับไปอีกรอบ
ตื่นมาอีกที ครั้งนี้ ไม่สบายแล้ว รู้สึกหนวกหูเสียงติ๊กๆๆ เหนือหัว เหลือบมองขึ้นไป เอ ไม่ใช่เสียงนาฬิกานิ เสียงไรหว่า...อ๋อ เสียงหัวใจแม่นั่นเอง แหะ แหะ เสียงถึงจะน่ารำคาญ แต่ดีกว่าไม่มีเสียง
ทีนี้ ลองพยายามช่วยตัวเองดู ยกแขนขึ้นมา แขนก็พับตกลงข้างตัว ยังอ่อนแรง อ่อนล้าอยู่มาก นึกถึง อูม่า เทอร์เนอร์ ในหนังเรื่อง คิล บิล ขึ้นมาทันที เจ๊แกเก่งจริงๆ นะ ฟื้นขึ้นมาถึงจะกะโผลกกะเผลก แต่เจ๊แกป๊าบผู้ชายตัวโตๆ ลงไปได้ แถมยังขับรถอีก
พยาบาลมาช่วยพยุงแม่ออกไปข้างนอก สงสัยต้องรีบใช้ห้อง อิอิ... คุณหมอเชิญมาคุยหลังผ่า โดยให้คุณพ่อเข้าไปช่วยฟังด้วย เพราะเอฟเฟ็กของยา จะทำให้ความจำคุณแม่ขาดตอน
แต่ ม่ายเลยค๊า
คุณแม่งัวเงีย อ่อนเปลี้ยก็จริง แต่มันเป็นเฉพาะร่างกาย แต่สติยังอยู่สมบูรณ์ทุกอย่าง
ได้ยินชัดทุกอย่าง จำได้หมดเลย หมอบอกว่า คุณแม่เซ็นซิทีฟกะยาสลบมาก (อันนี้ แปลว่า ค่อนข้างอันตราย เพราะอาจไปเลยได้ มิน่า ยายังไม่หมดเข็ม แม่ก็น็อคละ) หมอมีสั่งสอนเรื่องอาการที่จะตามมา บลา บลา บลา แต่ที่ได้ยินชัดไม่ลืม และแม่จำมาคอยย้ำคุณพ่อบ่อยๆ คือ กลับถึงบ้านให้นอนเฉยๆ ไม่ต้องลุกมาทำอาหารอะไรทั้งสิ้น ให้นอนอย่างเดียวถึงพรุ่งนี้เลย คริคริ

ถึงบ้าน เลยใช้บริการของคุณพ่อกะมรรคณิชา สองคนพ่อลูกออกไปซื้ออุด้งให้คุณแม่กิน... แม่อยากหม่ำซุปร้อนๆ เพราะเริ่มจะปวดท้อง เหมือนปวดท้องเมนส์อย่างแรง และอุปาทานว่า มีเลือดออกมากมาย ซึ่งจริงๆ มีไม่มาก... คุณพ่อให้บริการประทับใจ ยกมาเสริฟให้กินในเตียง มีมรรคณิชามองด้วยความอิจฉา 55

หลังจากนั้น พ่อลูกหนีลงไปกินชั้นล่าง... พอเรียบร้อย คุณพ่อส่งนู๋กลับมาหาแม่ นู๋พยายามทำท่าหยั่งกะเป็นพยาบาล คอยดูแลแม่ ถามแม่ตลอดเวลา ถามไปซบไป จนพยาบาลหลับไปก่อนคนไข้
คุณพ่อนั่งเล่นเกมอยู่ชั้นล่าง แย่มั่กๆ นึกถึงเอ็กซ์บ็อกช์แล้วเคียดแค้น จู่ๆ ก็ซื้อเครื่องรุ่นใหม่มาเล่นเฉยเลย ซื้อมาก็ต้องเล่น ๆ แล้วก็ไม่เป็นอันทำอะไร เบี่ยๆๆๆ
คุณพ่อเล่นจนเหนื่อย ผล็อยหลับยาววว... ในที่สุด คุณแม่ต้องขวนขวายตื่นมาทำมื้อเย็นให้กินกัน เวรกำเจงๆ ผ่าตัดทั้งที คุณแม่ได้สวมบทคนไข้แค่ไม่กี่ชั่วโมงหรือนี่

วันรุ่งขึ้น คุณแม่ยังสามารถกะเผลกๆ ไปเข้าเวรที่โรงเรียนมรรคณิชาได้ 555 คุณหมอก็แสนดีนะ ผลแล็บออกมาไวทันใจ รู้ตั้งแต่วันพฤหัสว่า ชิ้นเนื้อที่ตัดไม่ใช่มะเร็ง
ใครต่อใครคอยถามผลตรวจจากคุณแม่กันทั้งนั้น ยกเว้นคุณพ่อ ดูเด่ะ จนป่านนี้ (5 พย.) ยังม่ายมีถามถึงเลยสักแอ่ะ
แอ๊ะ แอ๊ะ

Create Date : 06 พฤศจิกายน 2550

Last Update : 6 พฤศจิกายน 2550 13:24:13 น.

15 comments

Counter : 614 Pageviews.

แม่น้องมรรคไปผ่าตัดเหรอคะ สบายดีอะยังจ๊ะ ยังไงขอให้แข็งแรงเหมือนเดิมนะ จะได้มีแรงวิ่งเล่นกะหนูมรรค ว่าแล้วหายไปเลยนะเนี่ย คิดถึง พึ่งนึกออกว่าน้องมรรคหน้าเหมือนใคร หน้าเหมือนหลานสาวเพื่อนชื่อน้องเจนนี่อะจ๊ะ ยิ่งดูรูปlogo ที่อาบน้ำสระผมยิ่งเหมือนๆ อิอิ เอาอาหารบำรุงคนพึ่งผ่าตัดจ๊ะ

โดย: eeh (คิตตี้น้อยสีชมพู

) วันที่: 6 พฤศจิกายน 2550 เวลา:15:26:46 น.

หนี่ฯ ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ
ที่ผลรายงานแพทย์ไม่ใช่เนื้อร้าย
พักผ่อนมาก ๆ นะคะ ..

หนี่ฯ แอบบ เอาของมาฝากนู๋มรรค ด้วยค่ะ
จุ๊บ จุ๊บ

โดย: หนี่หนีหนี้ (แพรวขวัญ

) วันที่: 7 พฤศจิกายน 2550 เวลา:0:51:19 น.

แม่น้องมรรคไปผ่าตัดมาเหรอคะ ดีใจด้วยนะคะ ที่ไม่ใช่เนื้อร้าย

ขอให้ร่างกาย ฟื้นตัวไวไวนะคะ อย่าเพิ่งทำงานหนักมากนะคะ

ที่ถามว่าปอเปี๊ยะมี ปัญหาเวลาห่อเก็บในฟรีซ เวลาหยิบมาทอด มันชอบติดกัน ต้องแกะจนที่ห่อไว้ขาดกระจุย

นางฟ้าคิดว่าตอนเก็บมันชื้นน่ะค่ะ เลยทำให้แผ่นมันติดกัน
สำหรับตัวเองเวลาเก็บในช่องฟรีซ บางทีเอาพลาสติกพันก่อน
บางทีขี้เกียจพันก็เอาใส่ถาด แยกแช่ก่อน พอแข็งค่อยเก็บรวมไว้ในถุงหรือกล่องน่ะค่ะ

แม่น้องมรรคลองดูนะคะ ได้ผลยังไงส่งข่าวด้วยนะคะ

โดย: นางฟ้าของชาลี

วันที่: 7 พฤศจิกายน 2550 เวลา:1:58:41 น.

ขอให้แข็งแรงเร็ว ๆ น่ะค่ะ

ขอบคุณที่ไปอ่านสาวห้างฯ น่ะค่ะ ได้อัพเดทตอนใหม่แล้วค่ะ ไปอ่านน่ะค่ะ ขอบคุณค่ะ

โดย: jiney6 (สวยตลอดกาล

) วันที่: 7 พฤศจิกายน 2550 เวลา:9:11:40 น.

โห คุณแม่นู๋มรรคแข็งแรงสุดๆ ไม่รู้เลยว่าไปผ่าตัดมา

ดีใจด้วยนะคะที่ผลออกมาดีเยี่ยม

โดย: quiquie1306

วันที่: 7 พฤศจิกายน 2550 เวลา:11:34:31 น.

ดีใจด้วยนะค่ะ ผลออกมาไม่ใช่น่ะ หายห่วงซะที

แต่เก่งจังลุกมาทำกับข้าวได้แล้ว พักฟื้นน้อยจังค่ะ

เรื่องดอกไม้นี่เหมือนกันค่ะ เราคิดว่ามันเปลืองนะซื้ออย่างอื่นดีกว่าเนาะ

โดย: samelaa (samelaa

) วันที่: 7 พฤศจิกายน 2550 เวลา:13:11:28 น.

มาลุ้นด้วยคนค่ะ ดีใจด้วยนะคะที่ผลออกมาไม่อันตราย คุณแม่นู๋มรรคเนี่ย แข็งแรงจังเลยค่ะ ผ่าตัดไม่ทันไรเดินไปเข้าเวรซะแล้ว พักผ่อนเยอะ ๆ นะคะให้แผลหายสนิทค่ะ ด้วยความเป็นห่วง

โดย: จิน แม่น้องสองพี IP: 58.9.148.152 วันที่: 7 พฤศจิกายน 2550 เวลา:14:47:42 น.

ดีใจด้วยสำหรับผลตรวจชิ้นเนื้อนะคะ
แต่ก็ต้องดูแลสุขภาพตัวเองให้ดึ
เอาข้อนี้ไปเป็นข้ออ้างกับคุณพ่อนู๋มรรคณิชาได้เลย
ว่าต้องพักผ่อนเยอะๆ ทำงานหนักไม่ดีต่อสุขภาพ
คริคริ

ขอให้หายและแข็งแรงไวๆ นะคะ

โดย: หัวใจสีชมพู

วันที่: 8 พฤศจิกายน 2550 เวลา:0:19:35 น.

ขอบคุณน่ะค่ะที่ไปอ่านเรื่องสาวห้าง ดิฉันทำงานในตำแหน่งเติมสินค้า และจัดสินค้าให้สวยงามค่ะ

ตอนนี้ดิฉันได้อัพเดทตอนใหม่แล้วค่ะ เพื่อไม่ให้ขาดตอนค่ะ ถ้าว่าง ๆ ไปอ่านน่ะค่ะ ขอบคุณค่ะ

โดย: jiney6 (สวยตลอดกาล

) วันที่: 8 พฤศจิกายน 2550 เวลา:8:13:12 น.

ดีใจด้วยที่ไม่ใช่เนื้อร้ายคะ
ไม่ได้มาเยี่ยมคุณแม่+หนูมรรคเสียนานพอแวะมาก็เจอข่าวดีข่าวร้ายปนกันไปเลย
แต่ว่าน่าจะเรียกข่าวดีมากกว่าเนอะ
พักผ่อนมากๆนะคะ
แล้วจะได้มาอัพบล็อกให้อ่านอีกไวไว

โดย: miz u so much

วันที่: 8 พฤศจิกายน 2550 เวลา:13:31:44 น.