Bloggang.com : มรรคณิชา : เฉียดตาย .........2

เฉียดตาย .........2

เนื่องจากในรถมีคาร์ซีทของนู๋อยู่ ระหว่างปฎิบัติหน้าที่ เจ้าหน้าที่จึงถามตลอดเวลา เด๋วก้อถาม เด๋วก้อถาม ว่า “มีเบบี๋ในรถมาด้วยหรือเปล่า”
โธ่เอ๊ย แม่คนไหนที่ยังมีสติพอ คงรีบบอกใหช่วยลูกก่อนอื่นเลย แต่อะนะ เค้าคงกลัวแม่จะเบลอ เลยถามซ้ำๆ
แม่ไม่เบลอหรอกลูก แต่วิงเวียนกลิ่นน้ำมันมากๆ ได้แต่แอบพักด้วยการหลับตา ระหว่างอยู่ในรถ เจ้าหน้าที่พาราเมดิกทำงานอย่างมืออาชีพ วินิจฉัยแม่ทั้งตัว แม่ได้ยิน เค้าสรุปว่า กระดูฮิวเมอรัส หัก ถึงจะเจ็บอยู่แต่แม่คิดถึงนู๋ขึ้นมาทันที เพราะนู๋ร้องเพลงชื่อโครงสร้างกระดูก พร้อมกะชี้ว่า ท่อนไหนชื่ออะไร ให้แม่ฟังบ่อยๆ แม่เลยพยายามนึกว่า ไอ้ ฮิวเมอรัส นี่มันท่อนไหนหว่า สงสัยด้วยเหตุนี้มัง ระหว่างอยู่ในรถแม่เลยไม่ได้ยินเสียงไซเรนสักนิด หรือข้างในมันเก็บเสียง นะ

พอไปถึงโรงพยาบาล เจ้าหน้าที่ยังเถียงกันเรื่องท่อนที่หักอีก อย่ากระนั้นเลย เอาเข้าเครื่องเอ็กซ์เรย์ดีกั่ว
เจ้าหน้าที่ขออนุญาติตัดเสื้อผ้าแม่ และปลดทองหยองอันน้อยนิดออก แม่พยักหน้าหงึกๆ แต่ตอนเจ้าหน้าที่ชูแจ็คเก็ตป้าดา ชั้นในคาร์วิล ที่ขาดเป็นสองท่อน
“ขออนุญาติทิ้งนะคะ”
เงอะ ใจหายงะ แต่ไม่มีแรงขัดขืน ระหว่างนั้น เจ้าหน้าที่เตรียมอุปกรณ์ มีเสียงเจ้าหน้าที่ แนะนำตัวเองว่าเป็นหมอ และซักว่า เหตุการณ์ที่เกิดเป็นยังไง แม่ได้แต่นึกในใจว่า “เป็นหมอแล้วทำไม ไม่ห่วงใยอาการฉันก่อนละ สงสัยจะเป็นหมอ ซีเอสไอ มั้ง”
แม่ใจดี เล่าใหฟังย่อๆ อีตาหมอ ก็ถามย้ำหยั่งกะอยากให้ตอบว่า ดื่มหรือเปล่า ตั้งใจขับเข้าไหล่ทางหรือ
เจ้าหน้าที่ที่เหลือคงเห็นหน้าซ้อๆ แบบนี้ อาจจะพูดปะกิตไม่ได้ จัดการต่อสายหาล่ามคนไทย และสวมเฮดโฟนให้ แม่ยังจำเสียงของล่ามคนนั้นได้ดี
“สวัสดีคะ ดิฉัน ชื่อสุรางค์คะ”
ในยามวิกฤติ ได้ยินเสียงภาษาพ่อภาษาแม่แล้ว ใจมันมาเป็นกอง ถึงแม่จะฟังเจ้าหน้าที่ออกทุกคำ แต่แม่ก็ไม่ปฏิเสธ ขอยึดคุณสุรางค์เป็นเพื่อนก่อนในยามนี้
“เอ้า อึ้บ กลั้นลมหายใจครับ”
กลั้นได้สี่ห้าอึ้บ ก็เสร็จ ตอนนั้น แม่แปลกใจนิดๆ ว่า ทำไมมองไม่เห็นเครื่อง หรือเจ้าหน้าที่ทั้งหลายที่รุม รอบตัว เพิ่งมาเข้าใจตอนฟื้นในห้องพักว่า แว่นตาแม่กระเด็นหายไปในอุบัติเหตุนั่นเอง
รุมเสร็จ ก็ได้เวลาสลายตัว หายไปหมดเลยจริงๆ ทิ้งแม่ไว้คนเดียว เปล่าเปลี่ยวนักหนา พอไม่มีอะไรทำ แม่ก็ปวดฉี่สุดๆ ได้แต่พะงาบๆ
“ขอฉี่หน่อยคะ”
ร้องเรียกจนหมดหวัง คงต้องรอให้เค้ากลับมาเองมั้ง อั้นๆๆ เข้าไว้
ในที่สุดพยาบาลเจ้าของไข้ก็มา แม่รีบแจ้งเหตุทันที เจ้าหน้าที่พยักหน้า แต่ก็ไม่ดำเนินการ กลับถามแม่ว่า จะให้แจ้งใครที่บ้านไหม เอ้า รีบๆ แจ้ง แล้วขอกระโถนด่วนคะ
คุณพยาบาลยังใจเย็นทำอะไรไม่รุ กว่าจะได้กระโถน ชาวบ้านที่หายตัวไปก็กลับมารุมรอบเตียงอีก โอ๊ย อยากจะบ้า จะใหแม่ฉี่โชว์หรือไง เจ้าหน้าที่ต่างช่วยกันเชิญชวนให้แม่ฉี่ แม่ก็พยายามนะ แต่อยากขอสมาธเงียบๆ อะคะ ในที่สุด เจ้าหน้าที่คนนึงสรุปว่า เธอทำไม่ได้แน่ ต่อท่อละกัน
โหย เจ็บตัวอีกละ พอเสียบเสร็จ ฟังเสียงเจ้าหน้าที่ออกจะภูมิใจ “ฉี่ออกมาละ”
หลังจากนั้น เค้าเข็นแม่ไปรอเตรียมเช็คเอ้าท์ออกจากอีอาร์ พ่อกะนู๋โผล่มาพอดี ดูนู๋งุนงงกอดอะไรสักอย่างในมือแน่น แม่ได้แต่นึกต่อว่าพ่อในใจว่า เอานู๋มาทำไม ไม่ดีกะเด็กเล็กเลย
นู๋เดินมาใกล้แม่แบบกลัวๆ แม่รีบปลอบ
“แม่ไม่เป็นไรแล้วจ๊ะ ไม่ต้องห่วงแม่นะ” ถึงแม่พยายามยิ้มให้นู๋ด้วย แต่ดูนู๋หงอยๆ สุดๆ น่าสงสารจับใจ
หลังจากนั้น เจ้าหน้าที่เข็นแม่ไปที่ห้องพัก พอเข็นเตียงไปประชิดเตียงใหม่ เจ้าหน้าที่คนนึงถามแม่ว่า “พอจะขึ้นเตียงเองได้ไหม”
หุหุ หูแม่ไม่ได้ฝาดเฝื่อน สวนไปทันทีว่า “ไม่ได้คะ” เจ้าหน้าที่จึงต้องวางแผนยกปลาบึก ซึ่งน่าจะง่าย เพราะนี่ไม่ใช่วาฬสีฟ้าเสียหน่อย จังหวะเอาฝั่งซ้ายลงเตียง แม่ร้องเหมือนถูกเชือด
อือม์ หักแน่นอน คอนเฟริม์

Create Date : 16 ธันวาคม 2554

Last Update : 16 ธันวาคม 2554 10:02:53 น.

3 comments

Counter : 863 Pageviews.

กั๊กๆๆ อ่านตอนนี้ยังแอบมีอารมณ์ดีอีกนะ

มรรคณิชาเป็นไงบ้าง

โดย: แม่พี่ออน IP: 110.168.140.219 วันที่: 16 ธันวาคม 2554 เวลา:10:50:26 น.

ผ่านมาอ่านเจอค่ะ ขอให้หายเร็วๆ หมดเคราะห์หมดโศรกนะคะ จะปีใหม่แล้ว

โดย: anne IP: 121.73.177.45 วันที่: 16 ธันวาคม 2554 เวลา:11:39:37 น.

ต๊ายแล้ว...ภัสไม่รู้เรื่องเลยว่าพี่เกิดอุบัติเหตุ
เห็นสภาพรถแล้ว อะจึ๊ย...

ตอนนี้เป็นอย่างไรบ้างคะพี่

กะว่าจะโทรหาตั้งแต่แท้งกิฟวิงส์ มัวแต่ทำโน่นทำนี่
วันนี้จะโทรไปหานะคะ

โดย: นางฟ้าของชาลี

วันที่: 16 ธันวาคม 2554 เวลา:22:55:06 น.