โดนรีดรอบสอง
ศุกร์นี้เป็นอะไรที่คิวแน่นเอี๊ยด........ ตื่นมาแม่ถึงรีบจัดแจงให้นู๋หม่ำข้าวกะหมูสามชั้น กะให้อิ่มเลยบ่ายแหละ... ยิ่งรีบ ลูกก็ยิ่งลีลา อิอิ แต่ยังถือว่า เมตตาแม่มั่กๆ แย้ว เพราะไม่ถึงครึ่งชั่วโมง นู๋ก็เรียบร้อยโรงเรียนหมู... จัดการไซส์เอสเสร็จ ก็ต้องไปปลุกไซส์เอ็มมาดูน้อง... เรียกสามหน ไม่มีปฏิกิริยา แม่ต้องถ่อขึ้นไปประชิดเตียง พี่โทๆ ถึงเด้งขึ้นมาได้
โชคดี รถไม่ติด วิ่งฉลุยลุยโลดดด แม่ก็เกือบถึงโรงพยาบาล...อ้าว ปิดถนน...ท้าทายความสามารถของแม่มั่กๆ เอ้าก็ขับอ้อมด้านหลังโรงพยาบาลสิ รพ.นี้มันใหญ่เสียด้วย ขับแบบมั่วๆ ... เอาทางเข้านี้ละกัน ดูงามดี... ซื้อหวยก็รวย มาถึงที่จอดรถหน้าตึกตรวจมะเร็งเต้านมเด่ะๆ ก่อนหน้านี้ที่เคยมา ไปจอดหน้าตึกใหญ่แล้วลากขาเดิน 3 กิโล เหอ เหอ หายโง่ก็วันนี้
ปรากฏ คิวที่นัดไว้ยังไม่ถึง เพราะวันนี้ ดูจะเป็นวันนัดสุดท้ายของปี หมอกะพยาบาลรีดเต้ากันจ้าละหวั่น 55 พนักงานต้อนรับรีบขอโทษขอโพยล่วงหน้าว่า ต้องรอหน่อยนะ หรือ ถ้าไม่รอ จะนัดวันใหม่ก็ได้ ไม่ชาร์จเพิ่ม... หุหุ ไม่หลงกล เลื่อนนัดหรอกคะ .... คิวหยั่งกะทอง... ว่าแล้ว เจ้าหน้าที่ก็แจกบัตรให้ไปจิบกาแฟ น้ำผลไม้ให้ชื่นใจ
จริงๆ แล้วการรอหมอชั่วโมงนึงนี่ คุณแม่ถือว่าธรรมดามาก เพราะชินกะการรอหมอสูติฯ แย้วอ่า วันนี้ ไม่ได้รีดในท่า เบสิค ของการตรวจด้วยเครื่องแมมโมแกรม... มีท่าพลิกแพลงเพิ่มขึ้นหลายท่า จนคุณแม่นึกชื่นชมคนออกแบบเจ้าเครื่องนี้ว่า ช่างคิดให้มันหมุน 360 องศาได้... แต่ถึงจะหมุนปรับให้แนบเต้าได้มากแค่ไหน คุณแม่ก็ยังต้องยืนขาบิด หน้าหัน คอเอียง ยิ่งกว่าแขกเล่นโยคะ ... บางช่วง กลั้นหายใจนาน จนเกือบขาดลม ความพยายามยืนนิ่งๆให้ได้มากที่สุด เพื่อให้ได้ภาพออกมาสวยๆ ชัดๆ และไม่อยากโดนเรียกมาทำเครื่องใหม่อะนะ นี่เลยยิ่งทำให้รู้สึกทรมานนะ ... หมอรังสี (เอ ภาษาไทยเค้าเรียกแบบนี้ป่าวน๊อ Radiology เป็นหมอที่พบ คนที่สองของวันนี้ ต่อจาก หมอที่ทำหน้าที่รีดเครื่อง ) มาเอาภาพจากเครื่องไปดู ผลอยู่นานอีกครึ่งชั่วโมง ก็มาเรียกแม่ให้ไปอัลตร้าซาวด์ต่อดังคาด..
ก่อนมาตรวจวันนี้ คือ เมื่อรู้ว่ามีพื้นที่ต้องสงสัยปุ๊บ แม่ก็เกิดรู้สึกเจ็บแปล็บๆ ที่หน้าอก ด้านซ้าย ทันที ใจก็คิดว่า งวดนี้ ท่าทางไม่ค่อยดี อีกใจก็ปลอบตัวเองว่า คงแค่ซีสธรรมดา พอมาอัลตร้าซาวด์ ปรากฏว่า เจอชิ้นเนื้อ ด้านขวา 555 แสดงว่า ก่อนหน้านี้ แม่มีความสามารถพิเศษ ทำให้ตัวเองเจ็บป่วยก็ได้ด้วยแฮะ เช่นเคย พอพบชิ้นเนื้อ คุณหมอที่ดูซาวด์ (เป็นหมอคนที่สามของวันนี้ที่เจอ ที่นี่ ใช้หมอเปลืองดีเน๊อะลูก) บอกให้รอให้หมอผ่ามาดูเฟิร์มอีกที (หมอคนที่สี่) พอหมอใหญ่มาดู ก็สรุปผลสั้นๆ ว่า คุณมีชิ้นเนื้อ ที่ต้องทำ ไบอ๊อปซี่ Biopsy นะ พอคุณหมอว่างั้น คุณแม่รู้สึกมือมันเย็นๆ จนต้องกำไว้แน่น คุณหมอก็เหลือบมองมือแม่ ปากก็อธิบายขั้นตอนการผ่าให้ฟัง จบลงด้วยการถามว่า คุณมีคำถามอะไรไหม โน แท็งกิ้ว แม่ตอบพร้อมกะกลืนน้ำลายเอื้อก... พอหมอใหญ่ออกไป หมอซาวด์ช่วยย้ำให้แม่แต่งตัวแล้วออกไป หาวันนัดผ่า... จังหวะนั้น น้ำลายแม่กลับมาแล้ว เลยค่อยๆ ถามหมอต่อว่า ตกลง ชิ้นนั้นไม่ใช่ซีสเหรอคะ หมอซาวด์อัธยาศัยน่ารัก ตอบด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล มีเยื่อใยว่า จากภาพซาวด์ มันไม่ใช่ชิ้นเหลว แต่ก้อนแข็ง เลยจำเป็นต้องผ่าออกมาชันสูตร
แม่ค่อยๆ แต่งตัว และลอบคลำชิ้นเนื้อที่ บริเวณ 11.00 น. ดู (ได้ยินหมอพูด) ซึ่งก่อนหน้านี้ แม่ไม่เคยคลำเจอนะ เคยเจอครั้งหนึ่ง จำได้แม่นว่า สมัยให้นมนู๋นั่นแหละ แม่ยังนึกว่า เป็นเพราะเต้าข้างนี้คัด ... แล้วนี่ก็ไม่เจ็บไม่ปวดอะไร...แปลกดีนะ จู่ๆ ก็โผล่มาจนคลำเองก็เจอ หลังจากคลำเจอแล้ว แม่ก็ไม่กล้าแตะอีก... กลัว
ออกมานั่งรอหาวันนัดผ่า... แม่เริ่มเป็นห่วงนู๋กะพี่โทๆ ปล่อยให้อยู่กันเอง... รีบโทรไปหาสักหน่อย..เอ้า สายไม่ว่าง... หมุนเท่าไหร่ๆ ก็ไม่ติด ชักใจเสียขึ้นไปอีก หรือเด็กๆ จะเล่นโทรสับกันแล้ววางไม่ดีว๊า เอ้า หมุนไปหาพ่อที่ออฟฟิศเลย เอ้าไม่ติดอีก เอ หรือเป็นเพราะโทรสับแม่แบตมันอ่อนว๊า เคียดๆ ในที่สุด ก็โทรติดที่บ้าน เจอพ่อรับ... แม่เลยงง...พ่อกลับมาบ้านไม แต่ก็ดี เพราะดูเหมือนขั้นตอนที่ รพ. ไม่มีวันเสร็จสิ้น บอกให้พ่อไปส่งพี่โทๆ ละกัน... พ่อเล่นตัวเล็กน้อย... นึกว่าเธอจะไปให้เสียอีก แม่เลยสะอึก ไม่ใช่โมโหพ่อที่กวนทรีน แต่เป็นเพราะยังใหม่กะผลซาวด์เมื่อครู่ น้ำตาเลยร่วงมาหนึ่งแหมะ เสียงโทรสับอู้ๆอี้ๆ แต่พ่อก็ได้ยิน รีบถามว่า ผลตรวจเป็นไร ทำไมเธอเสียงไม่ดีเลย คุณแม่แสดงเป็นนางเองช่องสามทันที ปรับเสียงปกติ ยังไม่มีอะไร ฉันแค่เผอิญหายใจไม่ออกกะทันหันเพราะหวัดที่เป็น
ขั้นตอนการหาวันผ่านี่ คือ ต้องคุยกะพยาบาลก่อนนะ เพื่อให้พยาบาลแจกแจงรายละเอียดต่างๆ ให้คนไข้ทราบ คนไข้จะได้มีโอกาสซักถามด้วย ได้เจอพยาบาลแมรี่ (คนที่ห้าของวัน) ซึ่งเป็นคนที่ช่วยดูมรรคณิชาคราวที่แล้วไง แล้วให้มรรคณิชาวาดรูปแม่อ่ะ นู๋จำได้ป่ะ พยาบาลแมรี่น่ารักมาก แม่เลยซักให้หายข้องใจ ยิงคำถามที่เมื่อครู่เค้นออกจากปากไม่ไหว คิดว่า โอกาสที่ก้อนนี้จะเป็นมะเร็งมีแค่ไหนคะ ผู้หญิงส่วนใหญ่มีโอกาสเกิดก้อนเนื้อลักษณะนี้เยอะมาก 80 เปอร์เซ็นต์ของคนที่ผ่า พบว่า ไม่ใช่ชิ้นมะเร็งคะ โอว์ ฟังแล้วแม่ยิ้มแก้มปริ.... ขอเกาะกลุ่ม 80 เปอร์เซ็นต์ ด้วยนะคะ
ขากลับบ้าน ไม่รีบไม่ร้อน แน๊ มีการแวะเทรดเดอร์ โจส์ หาอะไรอร่อยๆ เข้าตู้เย็นอีกแน่ะ อิอิ ก็รู้ว่ากลับไปเจอบ้านว่างเปล่า จะรีบทำไมละเน๊อะ
ถึงบ้านก็หิวโหยเหลือทน...ต้มมาม่ากิน...อ่า นี่แหละน๊า เป็นขนาดนี้แล้วยังจะ.... นะ หม่ำเสร็จ เปิดดีวีดี แก้เหงา และล้างจานไปด้วย... ในใจก็คิด เกิดแม่เป็นไรขึ้นมา ใครจะล้างจานให้พ่อฟระ เรียบร้อยทุกอย่าง นึกขึ้นมาได้... กะจะไปบริจาคเลือดฉลองวันเกิดเสียหน่อย วันนี้ มีรถมารับเลือดที่โรงเรียนของนู๋...ตาย อีกห้านาทีจะหมดเวลา... แม่งี้ กระโจนขึ้นรถแทบไม่ทัน
ไปถึงหน้าตาเลิกลั่ก ปิดหรือยังคะ เปิดสิ เปิดรอคุณเสมอ นั่นแน่ หมอหน้าตาน่ารักตอบ หน้าหมอคนนี้ เหมือนหมอจอร์จ ในซีรียส์ เรื่อง เกรย์ อนาโตมี่เลย อิอิ ปรากฏว่า... แม่ไม่ได้บริจาคหรอกคะ ลืมไปว่า เป็นหวัดอยู่ แฮะๆๆ เด๋วเอาเชื้อไปติดคนรับ จากบุญจะเป็นบาปไปซะ
กว่า มรรคณิชาจะกลับมาก็เกือบสี่โมง โอว์ คิดถึงจังเลย แม่ลูกกอดกัน... แม่ว่า นู๋ต้องหนาวแน่ๆ พ่อไม่ได้เอาแจ็คเก็ตไปด้วย ดูสิ ใส่เสื้อบางๆ แค่สองชั้น เฮ้อ รองเท้าถุงเท้าเปียกซ่ก ดูเถอะ พ่อนี่แย่จริง แทนที่จะให้ลูกใส่บู้ธ เท้างี้ เย็นเจี๊ยบ แล้วนี่ลูกก็ใส่รองเท้าสลับซ้าย ขวาอีกต่ะหาก ....ไม่รู้ละ แม่จับมรรคณิชาอาบน้ำล้างเชื้อโรคก่อนเลย
คืนนี้ มรรคณิชาหิวซ่กๆ หม่ำทุกอย่างที่ป้อนเข้าปาก ... แม่ลองชวนนู๋คุยว่า ไปฟาร์มกะพ่อกะพี่โทๆ มา เห็นอะไรบ้าง ดูเหมือนในสมองของนู๋ไม่มีสิงสาราสัตว์อยู่ข้างใน ปากคอยจะพูดถึงของเล่นชิ้นใหม่ที่พ่อซื้อให้หลังกลับจากฟาร์ม ... นี่ละน๊า เด็กๆ ปากกะใจตรงกันเป๊ะ... วันก่อน ระหว่างแม่ป้อนมื้อเย็นให้นู๋ เป็นอุด้งแสนอร่อย ของโปรดของนู๋ ส่วนผู้ใหญ่ได้กินผัดไท แม่ใช้ให้นู๋ไปถามพ่อว่า หิวหรือยัง (ใช้ลูกด้วยภาษาไทย) นู๋ก็เดินไปถามพ่อเป็นภาษาปะกิต Are you hungry? พ่อบอกว่า หิวแล้ว นู๋ก็เดินกลับมารายงาน ๆ ตามความพอใจของตัวเองเป็นหลัก แม่ พ่อชอบอุด้ง He likes it แม่ต้องยิงคำถามซ้ำๆ จนนู๋ตอบตรงคำถาม ... เล็กๆ น้อยๆ แบบนี้ ก็ต้องใส่ใจ ไม่งั้น เด๋วโต ขึ้นกลายเป็นเด็กเพ้อเจ้อ ... เสร็จแล้วแม่ใช้ให้นู๋กลับไปถามพ่ออีก ชิชา ไปถามพ่อสิ พ่อจะกิน อุด้ง หรือ ผัดไท นู๋ก็เดินไปแต่ไม่ถามอย่างที่สั่งคะ Daddy I like Udon. Hmm yummy!! 55 นี่แหละจ๊ะ ลูก ๆ คิดอะไร ก็พูดอย่างงั้นเน๊อะ แถมพอแม่จะเรียกสติให้คืนมา โดยบอกว่า Look at me, Shisha เหมือนนู๋ไม่อยากจากความฝันของตัวเอง พาลไม่ยอมสบตาเอาง่ายๆ เสียอีกแน่ะ อิอิ เด็กๆ นี่ใสซื่อดีจัง
อ่า เย็นมากแย้ว คุณแมรี่จากรพ. โทรมาอีก แจ้งว่า คุณหมออยากขอทำแมมโมแกรม กะ ซาวด์อีกรอบ... นัดคิวแรกหลังจากวันหยุดยาวเลย โอว์ ถือเป็นเกียรติ ที่ ไม่ค่อยอยากจะรับไว้เลยคะ คือ ปกติ คิวตรวจของรพ.แน่นยิ่งกว่าทอง ถ้าลองเจาะคิวด่วนให้นี่ มันคงซีเรียสม่ะ นี่ห่วงๆ ว่า หมอจะจับผ่าด่วนวันนั้นเลยป่าวว๊า... โอ๊ย ฉานยังไม่อยากย้ายไปอยู่กลุ่ม 20 นะ
Create Date : 22 ธันวาคม 2550 |
Last Update : 22 ธันวาคม 2550 13:25:32 น. |
|
7 comments
|
Counter : 708 Pageviews. |
|
|
|
อย่าเครียดค่ะ พี่ก็เพิ่งผ่าไปเมื่อสองเดือนก่อน
ไม่ต้องนอนรพ. ผ่าก็แป๊บเดียว โดนคุณหมอแงะๆล้วงๆอยู่พักเดียวก็ออกแล้วค่ะ ไม่ใช่ซีสต์ได้มาเป็นก้อนแข็งๆเล็กๆกำลังมีแขนงงอกมาอีกตะหาก หุ หุ
ปลอดภัยไว้ก่อนก็เอามันออกมาซ่ะ ปล่อยไว้นานไม่ดีค่ะเดี๋ยวมันจะกลายพันธ์
ทำใจสบายๆค่ะ