Bloggang.com : มรรคณิชา : จะนินทาอะไรนู๋ดีน๊อ....

จะนินทาอะไรนู๋ดีน๊อ....

นึกได้ละ....มะคืน บ่นให้คุณพ่อฟังว่า ใส่เสื้อผ้าให้มรรคณิชายากมาก...วันๆ คุณแม่ล้างตัวนู๋บ่อยมากเสียด้วยสิ....ลูกให้ความร่วมมือในทุกขั้นตอน ตั้งกะนอนให้ใส่ผ้าอ้อม (คงยังฝังใจภาพเบบี๋ที่สนามเด็กเล่น เค้าทำตัวว่าง่าย นอนนิ่งๆ....) และยอมให้นุ่งกุงเกงอย่างดี แต่ลูกมักมีปังหาตอนใส่เสื้อ...จะชอบวิ่งจู๊ดหนีหาย...แม่ตะครุบตัวไม่ค่อยทัน....
คุณพ่อเงียบไปแป๊บ ก็บอกว่า "ก็ใส่เสื้อก่อนทำอย่างอื่นสิ"
ตอนฟังคุณพ่อ คุณแม่นึกกรุ่นๆ ประมาณว่า ฉานอยากได้คำตอบที่มันเริ่ดๆ
ปรากฏว่า วันนี้ลองใส่เสื้อก่อน....หุ หุ...โอว์ มันยอดดดมากกก....
มรรคณิชาสอดแขนใส่เสื้ออย่างรวดเร็ว....ท่าจะลืมตัว...รู้ตัวอีกที คุณแม่ตั้งท่าจะใส่แจ็คเก็ตทับให้....นู๋ถึงได้สติ วิ่งจู๊ดไปเร้ย....
ไม่สนเว้ย...เอาแค่ไม่เปลือยอกก็พอ

วันนี้ หาเรื่องขับรถออกนอกบ้าน เพื่อสนองความต้องการอย่างเหลือล้นของลูก....ทวง "บึ้มๆ" ได้ทุกวันสิน่า

เริ่มจากบึ่งไปเติมน้ำมันที่ปั้มเซฟเวย์....คุณแม่ได้ส่วนลดตั้ง 10 เซนต์ต่อแกลลอน....
ปกติ ปั้มนี้ คนเยอะตลอด...พอแม่วนไปถึง เจอช่องที่คนเพิ่งออก ตัวปั้มอยู่คนละฝั่งกะถังน้ำมัน....แต่ช่างมัน จอดเทียบๆ หน่อยก็ได้วุ้ย.....ปรากฏว่า จอดเทียบไม่ได้ใกล้เร้ย....ต้องดึงสายซ้า....ตึงมากกก....ปล่อยงวงไม่ได้เลย กลัวงวงกระเด็น....
ลูกนึกออกไหมคะ คุณแม่แสนสวย ยืนกุมงวงแน่น....อีตาบีเอ็มห้าร้อยล้านสีน้ำเงิน ก็เทียวไปเทียวมาข้ามมาตัวปั้มของเราสองสามหน...ทั้งๆ ที่ ฝั่งนั้นก็มีที่ล้างกระจก กระดาษ....เกลียดมั่กๆ เฒ่าหัวงู(กรุณาวาดภาพฝรั่งเสี่ยๆ ใส่แว่นกันแดด เสื้อเวอร์ซาเช่อ่ะ)
อือม์ น้ำมันลดราคาลงมาหน่อยหรือนี่....งี้ต้องขับฉลองนะลูก

แวะไปร้านเค้กรีเจ้นท์....ใกล้เทศกาลไหว้พระจันทร์แล้วหรือนี่....หนมไหว้พระจันทร์วางเต็มพรึ่บ....โชคดีนะ ที่คุณแม่ไม่ปลื้มหนมนี่เท่าไหร่....หุหุ
เค้กร้านนี้ ใครๆ ก็ติดใจ เพราะเนื้อเค้กเบาเหมือนปุยนุ่น ละลายในปาก ส่วนตัวครีมก็เบาและหวานกำลังดี....
คว้าได้ของพวกเราสามคนปุ๊บ ก็รีบเผ่น....ยืนร้านนี้นานๆ อันตรายมั่กๆ (บางที แม่เคยนึก ถ้าได้งานเมื่อไหร่ เงินเดือนครั้งแรก จะมากวาดเค้กพวกนี้ให้เกลี้ยงตู้เลย)

ไป...เราไปตลาดญี่ปุ่นกันต่อนะ...
คุณแม่ช่างหาญกล้า ซื้อเป็ดมากิน....ในใจนึกชั่วๆ จะหลอกให้คุณพ่อกินดีไหมหว่า คุณพ่ออาจไม่รู้ว่าเป็นเนื้อเป็ด....ส่วนคุณลูก แม่คิดเข้าข้างตัวเองว่า ลูกคงปลื้มมมม

จากการออกไปตะลอนหลายๆ แห่ง คุณแม่ได้ข้อสรุปว่า เด๋วนี้ ลูกไม่ค่อยทักทายผู้คนเลย ขนาดแม่เรียก แม่กระทุ้ง...นู๋ก็จ้องหน้าคุณน้า คุณป้านิ่งเชียะ...พอเข็นรถออกมา ถึงได้กระซิบเบาๆ ว่า "บ๊าย บาย"

ช่วงเย็นๆ แดดหายไปเร็วมาก....แค่ทุ่มเศษ ก็มืดซ้า...บรรยากาศตอนเย็น ทำให้ลูกไขว้เขว นึกว่า คุณพ่อจะรับพี่ๆ กลับมา...พอลูกได้ยินเสียงเปิดประตู ก็วี้ดว้ายกระตู้วู้ มือเท้าอยู่ไม่สุข แบบ ตื่นเต้ลล์มากกก... แต่พอคุณพ่อเดินเข้ามาคนเดียว...ลูกผิดหวังอย่างแรง เดินหายเข้าไปในครัว ทำท่าจะร้องไห้เหมือนนางเอกมิวสิควีดิโอ

ลูกกวนคุณพ่อมาก...บังคับคุณพ่อดูซิมป์สันหลายรอบ...คุณพ่อพยายามขอดูอย่างอื่น นู๋ก็ร้องไห้บ้านแตก วิ่งขึ้นบันไดมาฟ้องคุณแม่..
ดูๆ ไปก็....เอ่อ....กระแดะ ดี
คุณแม่เอานู๋มานั่งตัก แล้วกอด...อนุญาติให้ฟัองได้เยอะๆ จ๊ะ...
อือม์ ตัวหนักขึ้นมาเลยนะเรา....

ปล. ลูกสาวของแดจังกึมน่ารักจังเลยละ....โตขึ้น ลูกช่วยทำตัวแบบนั้นหน่อยได้ไหมจ๊ะ

ปล. 2 ลูกคงจะตอบแม่ว่า "แล้วแม่จะทำกับข้าวเก่งๆ กะเป็นหมอหลวงได้ป่ะละ"

Create Date : 06 ตุลาคม 2549

Last Update : 6 ตุลาคม 2549 11:56:37 น.

7 comments

Counter : 984 Pageviews.