มาเบรคเรตติ้ง แหม๋ม ลงรูปนู๋มรรคแล้ว เรตติ้งคนเข้าบล็อกพุ่งกระฉูดวันละเกินร้อยคน 555 ที่เข้ามานี่ไม่ได้จะแกล้งท่านที่จะรอชมภาพต่อๆ ไปนะคะ แต่ไม่ทราบว่า บล็อกเป็นอะไรเข้าตรงๆ ไม่ได้ ต้องหาทางเข้าไปบล็อกคนอื่น เขียนคอมเม้นต์แล้วถึงจะหาช่องเข้าบล็อกตัวเองได้ ... แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะเข้าได้ทุกทีนะ...ตอนนี้ เข้าได้ จัดว่าฟลุ้ค ... ตอนคุณแม่ทำกับข้าวมือเย็น เผอิญอยากลองหั่นผักแบบเชฟกะทะเหล็ก แต่มีดไม่เป็นใจ ทื่อซ้า..คุณแม่เลยแฉลบเนื้อตัวเองไปตั้งเยอะ...ทายาห้ามเลือดแล้ว จนป่านนี้ 5 ทุ่มละ มานยังไหลซิปๆ เลย มรรคณิชาคงกลัวน่าดู รู้ว่าคุณแม่เจ็บ วิ่งมาชี้ที่นิ้วคุณแม่ทุกๆ 3 นาที แล้วพูดว่า "เจ็บๆๆ" หลังจากนั้น ลูกทำท่ากลัวนิ้วคุณแม่มาก...คุณแม่ต้องเอามือไพล่หลังไว้ เวลาป้อนข้าวให้นู๋....ถึงมือนึงจะติดขัด แต่คุณแม่ยังสามารถวิ่งไล่ตาม ล็อคตัวมรรคณิชาที่หนีไม่ยอมหม่ำๆ ได้ทันทุกครั้ง อิอิ ตลอดเย็น ลูกจะอุทานเป็นภาษาปะกิตว่า "เอ้าส์ๆๆ" เป็นเสียงแสดงให้รู้ว่า เจ็บแทนคุณแม่คะ ที่แย่คือ ลูกเริ่มเดินหนี ไม่ยอมให้คุณแม่แตะตัว....อ้าว ... รักกันไม่จริงนี่หว่า ถึงตอนอาบน้ำ....มีการต่อรอง ให้คุณพ่ออาบให้...ซึ่งปกติไม่อยู่ในวิสัยของลูกเลย คุณพ่อดันหลับ กรนคร่อกๆ คุณแม่เลยต้องขอให้พี่มากิเอะจัดการนู๋ พี่เค้าก็ทำแบบ ประมาณ "ว้าย อีว์ย" 555 แหม๋ม อุตส่าห์ บริฟให้ฟังว่า "เธอก็ล้างน้องเหมือนกะล้างให้ตัวเองแหละ" พี่เค้ายังทำท่าสยึมกี๋ย์เลย อือม์ ลืมเล่าไป มะวานคุณแม่ทำตัวเป็นคนดี หัดมรรคณิชาถีบจักรยาน ปรากฏว่า คุณแม่มันส์มากไปหน่อย...ก้อ มันหนุกจิงๆ อ่ะ...แบบช่วยมรรคณิชาเข็นๆ พอรถไปได้หน่อย คุณแม่ก็โดดเกาะท้ายรถนู๋หนุกหนาน....มาเสียท่าตอนขากลับใกล้จะถึงหน้าบ้าน...คุณแม่ผลักแรงไปนิด ล้มหงายเก๋งทั้งแม่ทั้งลูก....หน้าแตกจิงๆ ไม่รู้เพื่อนบ้านตื่นมาเห็นกันบ้างหรือเปล่าฟระ เช้านี้ ชวนนู๋ออกมาถีบอีก...มรรคณิชาดูไม่ค่อยเต็มใจ (เลยนะยะ) ...เล่นได้แป๊ปๆ ก็ชวนคุณแม่ไปบ้านน้าเป๊ปป้า...พอแม่โอเค นู๋ก็ทิ้งรถแล้วรีบลงเดิน....อ้าวเฮ้ย...ไม่เอารถไปด้วยเหรอเธอ... ตอนบ่าย ผล็อยหลับไปพร้อมกับมรรคณิชา ตื่นอีกที เฮ้ยยย บ่ายสามเป๊ะ ...ต้องไปรับพี่ๆ เค้าแล้วนี่นา เวร คุณแม่รีบหมุนโทรสับแจ้งพี่มากิเอะ จะได้ไม่ตกใจ ปรากฏว่า ไม่เปิดมือถือ น่าเขกกะโหลกนัก พอขับออกมาหน้าปากซอย ตรงสี่แยกที่ห้ามรถฝั่งเราออกตัวถ้ามีรถจากทางขวางแล่นมา....จังหวะโรงเรียนหน้าปากซอยเลิกพอดี....มีผู้ปกครองสมองนิ่มหลายคน...ตัวเองเป็นรถทางขวาง แต่เจือกจอดให้รถทางตรงอย่างเราไป...ไอ้เราก็ไม่กล้าไป รีรอ วัดใจกันอยู่นานอย่างน่ารำคาญ...กว่าจะมาถึงคิวของคุณแม่... เอ ชักจะเขียนเหมือนบ่นอีกแระ จบดีก่า   Create Date : 13 ตุลาคม 2549 7 comments Last Update : 13 ตุลาคม 2549 12:16:41 น. Counter : 726 Pageviews. Share Tweet

ก็น้องหนู๋มรรค น่ารักเกินห้ามใจนี่คะ   โดย: tanoy~ตะนอย 13 ตุลาคม 2549 13:35:39 น.

ถึงไม่มีรูปหนูมรรคก็เข้ามาอ่านคะ คุณแม่เขียนฮาดีชอบ   โดย: miz u so much 13 ตุลาคม 2549 16:23:08 น.

คิดถึงน้องมรรคจังค่ะ...   โดย: zaesun 14 ตุลาคม 2549 0:14:46 น.

อ่านแล้วรีบย้อนกลับไปดูรูปหนูมรรคณิชาในตอนก่อน ๆ น่ารักน่าฟัดมาก ๆ เลยค่ะ ยิ้มเก่งมากด้วย..เห็นรอยยิ้มนู๋มรรคแล้วโลกสดใสขึ้นมาเลยล่ะค่ะ   โดย: Lauderdale By The Sea 14 ตุลาคม 2549 6:30:53 น.

แม่หนูมรรคต้องมีภาพประกอบตอนที่กระโดดเกาะท้ายรถจักรยานแล้วล่ะค่ะ อิอิ ว่าแต่คุณแม่ก็โลดโผนพอกับลูกเลยนะคะ แบบนี้ลูกคงชอบ เพราะสนุก ได้แม่ลงทุนลงแรงขนาดนี้ ^_^ มีลูกสาวนี่ดีนะคะ รักแม่จังเลย เห็นแม่เจ็บ ก็เป็นห่วง   โดย: Second impact 14 ตุลาคม 2549 6:31:41 น.

สวัสดีครับ คุณแม่นอนไม่ค่อยหลับในซีแอตเทิล แวะตามมาจากคอมเมนท์ของคุณแม่ ในบล็อคผม เพราะเห็นชื่อน่ารักจัง ความหมายดีด้วย เลยได้เห็นที่มาของชื่อจริงๆ ดีจังเลยนะครับ มีลูกสาวกำลังน่าฟัดพอดี ^^   โดย: aston27 14 ตุลาคม 2549 9:11:13 น.

คุณแม่นู๋มรรคเขียนได้อารมณ์ดีจัง อ่านไปอมยิ้มไปเลยค่ะ   โดย: Mrs.McCrae 14 ตุลาคม 2549 15:09:42 น.