Bloggang.com : มรรคณิชา : ช็อค ... แม่ใช้ความรุนแรงกะลูกตัวเอง

ช็อค ... แม่ใช้ความรุนแรงกะลูกตัวเอง

รู้ทั้งรู้ว่า ลูกกำลังเข้าเขต Triple Terrible แม่ยังไม่วาย ไม่สามารถเก็บอารมณ์ตัวเอง
เริ่มจากตอนเช้า เจอนู๋ปลุกแม่ด้วยการตี และตามด้วยร้องแผดเสียง ยืนยันให้แม่ถอดกุงเกงให้ นู๋เป็นง่อยชั่วคราวเพราะปวดฉี่ จนฉับฉน...แม่เองก็เบลอเพราะพิษไข้สุดๆ ก็ต้องงมๆ ขึ้นมาบริการ...ดุนู๋ไปเล็กๆ เรื่อง ตี กะเรื่องร้องไห้... นู๋นั่งบนพ็อตตี้ ปากก็ยังเถียงๆ แม่ฉอดๆ ...แม่ได้แต่นิ่งเงียบ

ฉี่เสร็จกลับมาเป็นคุณหนูอารมณ์ดีได้อีกครั้ง... อะไรจะขนาดนั้น เปลี่ยนไวมาก... อาจจะเริ่มเสียว เห็นแม่เงียบๆ มั้ง

เกือบเที่ยง แม่ชวนออกไปข้างนอก... นู๋ออกฤทธิ์อีกครั้ง เริ่มจากบ่นว่า ไม่อยากไป ไม่อยากใส่รองเท้า ฯลฯ กว่าจะเดินไปถึงรถ... แม่ต้องฟังนู๋ทำเสียงดัง ค้อนแม่ สะบัดสะบิ้ง มากมาย...เข้าไปในรถแล้วก็ไม่ยอมนั่งคาร์ซีท ทำยืนเกร่ เล่นนู่นนี่ โวยๆ วายๆ พอนั่งได้ ก็ไม่ยอมให้แม่ใส่เบลท์...เท่านั้นแหละ
“เอ้า ไม่ต้องไปละกัน แม่ว่าถ้าเริ่มต้นนู๋อารมณ์เสีย เด๋วเป็นแบบนี้ตลอดทาง แม่ไม่ไหว”
ได้ยินเท่านี้ นู๋เริ่มกรี๊ดดดดดดดด “จะไปๆๆๆๆๆ”
“โน ไม่ไป”
แม่เดินออกมายืนรอนอกรถ โดยมีนู๋ตะโกน + ร้องไห้ ลั่น ได้ยินไปถึงถนนใหญ่
แม่ตัดใจเดินกลับเข้าบ้าน มั่นใจว่า ไม่ถึงอึดใจ นู๋วิ่งโร่ตามมาแน่ๆ
ใช่คะ นู๋ตามมา ... พร้อมกะเสียงกรี๊ดดังกว่าเดิม
เท่านั้นแหละ แม่สติแตก....
จับมรรคณิชาตัวลอย นั่งบนขั้นบันไดแรก พร้อมกะตะโกนสุดเสียง (ที่แหบๆ เพราะเจ็บคอ) ว่า
“Calm down”
ตามมาด้วยเหตุการณ์ยื้อยุดกันหน้าบันได กะหน้าประตู เพราะแม่ห่วงจะออกไปปิดประตูรถ ขณะที่นู๋ตกใจกลัวแม่ทิ้ง... ตลอดเวลา แม่ “ตะโกน”ว่ามรรคณิชา ว่าๆๆๆๆๆๆ ว่าจนตัวเองเหนื่อย
แม่ตกใจนะลูก แม่ขอโทษจริงๆ
กะนังบิชต่างๆ ที่ทำงาน แม่ยังอดทนพวกมันได้ แต่กะลูกตัวเอง แม่ตะโกนด่าว่าเสียงดังลั่น ... แม่เป็นแม่ที่ห่วยจริงๆ
บอกตรงๆ ว่า แม่ช็อค รู้สึกเสียงที่ตะโกน เหมือนแม่ตีลูกตัวเอง ผั่วๆๆ ยังไงยังงั้น

พอแม่รู้ตัว แม่ขอโทษนู๋ แต่แม่ก็ยังคงเป็นห่วง เหมือนทิ้งแผลไว้ที่ตัวนู๋เลย ถึงแม้ตลอดวันหลังจากนั้น เราเข้ากันได้ดี นู๋ซ่าส์ไม่ค่อยออก เหมือนลูกจะจำได้นะว่า ถ้าทำแบบนี้ แม่จะมะโห...

ลูกเสนอตัวขออาบน้ำ... เป็นครั้งแรกในรอบขวบของนู๋ ที่เสนอตัวเอง... แถมร่วมมือสระผมอย่างดีอีกตะหาก การต่อรองให้ขึ้นจากน้ำ ก็ถ้อยทีถ้อยอาศัยกะแม่อย่างพองาม... ยิ่งลูกน่ารักแบบนี้ แม่ยิ่งรู้สึกแย่จังที่ตะโกนบ้าๆ ออกไป

พอพ่อกลับบ้าน แม่เรียกให้นู๋ สวัสดีพ่อ ไหว้พ่อ... นู๋ไม่ยอมทำ...แต่ก่อนนี้ก็ดื้อๆๆ ไม่ยอมทำเลย...แป๊บเดียว นู๋เสนอ “กอด” พ่อแทน... แล้วพอแม่เดินคล้อยหลังเข้าไปในครัว แม่เห็นนู๋ สวัสดีพ่อ และไหว้พ่อด้วย... เออ เน๊อะ ความดื้อของนู๋ช่วงนี้ มันเป็นบททดสอบ วัยย่างสามขวบ สำหรับแม่โดยเฉพาะ... แม่ช่างโง่

ต่อไปนี้ แม่จะฟังนู๋ให้มากขึ้น เปิดโอกาสให้นู๋เสนอความคิด แม่จะให้เวลานู๋ล่วงหน้าเยอะๆ เพราะนู๋คิดช้ากว่าผู้ใหญ่อย่างแม่นิ ต่อไปนี้ อะไรๆ ต้องสร้างสรรมากกว่าเดิมใช่ไหมลูก
ขอโทษนะ

Create Date : 17 พฤศจิกายน 2550

Last Update : 17 พฤศจิกายน 2550 16:10:15 น.

2 comments

Counter : 671 Pageviews.

ด้วยเพราะว่าไม่สบาย แล้วก็คงเจอฤทธิ์ลูกสาวนิดหน่อย
ประจวบเหมาะกันดีก็เลยเป็นแบบนี้อ่ะค่ะ ...

ไม่เป็นไรนะค่ะ ครั้งแรกครั้งเดียว ทีนี้คุณแม่จะไม่ดุหนู
มรรคณิชาแบบนี้อีกแล้วล่ะค่ะ

โดย: JewNid

วันที่: 17 พฤศจิกายน 2550 เวลา:19:39:33 น.

บางที นางฟ้าก็เสียงดังกะหลาน ๆเหมือนกันค่ะ ลืมตัวน่ะค่ะ

ยังคิดอยู่เลย ถ้ามีลูกขืนยังเสียงดังแบบนี้ไม่ดีแน่เรา

โดย: นางฟ้าของชาลี

วันที่: 20 พฤศจิกายน 2550 เวลา:2:59:46 น.