Bloggang.com : มรรคณิชา : ไงล่ะ.... แจกนิ้วกลางซะเร้ย

ไงล่ะ.... แจกนิ้วกลางซะเร้ย

เช้านี้ ถามนู๋ว่าตาเป็นไงม่าง แม่เห็นบวมๆ เหมือนคนร้องไห้อกหักตลอดคืน... นู๋บอก ไม่เจ็บ เลยค่อยโล่งใจ...ดีแฮะ หายไวดี
นี่เลยพานู๋ไปเรียนมิวสิคคลาส... เรียน ก็งั้นๆ เน๊อะ ร้องเล่นเต้นแหลกตามเรื่อง ... ที่น่าสนใจ เห็นจะเป็นตอนรอเข้าห้อง นู๋เห็นห้องข้างๆ เรียนบัลเล่ต์ แต่งตัวกันสวยงาม นู๋ดูจะสนใจมั่กๆ... อือม์ เห็นแววๆๆ
ระหว่างนั่งรถ นู๋มีถามถึงซอกเกอร์คลาส...เอ้า.. ทีตอนเรียนละ เล่นตัวนัก ปล่อยแม่เตะ แม่วิ่งอยู่คนเดียว ตอนนี้ คลาสจบไปนานแล้วจ๊ะ จะถามถึงทำไมจ๊ะ
แม่แวะ เฟร็ด เมเยอร์ เอานาฬิกาไปซ่อม พอเลี้ยวปรู๊ดเข้าไป นู๋เห็นป้ายชื่อร้าน รีบเรียกแม่ด้วยความตื่นเต้น
“แม่ๆๆ เอ็มๆๆ วาย เอฟ”
โห แม่ละปลื้มซะไม่มี
ก่อนถึงแผนกจิวเวลรี่ นู๋ถูกล่อหลอกด้วยชั้นขายเสื้อผ้า หมวก... กึ๋ย์ๆๆ ไรกันเนียะ แววนักช้อปออกตั้งกะตอนนี้เลยเหรอ... คุณนายหยิบหมวกมาลองหลายใบมาก พยายามชวนแม่ซื้ออีกตะหาก
คุณลุงคนซ่อมนาฬิกาบอกให้รอยี่สิบนาที คุณลุงดูรวยมากเลยอ่า ทองเพชรเต็มวูบวาบไปหมด..
ระหว่างรอแม่ก้อชวนนู๋ไปซื้อนม... แย่เลย เกิดอุบัติเหตุสยอง... นู๋มุดไปใต้รถเข็น แล้วทำอีท่าไหนไม่รู้ เหมือนนิ้วกลางถูกหนีบ... ร้องเรียกแม่เสียงหลง... พอแม่เห็นก็ตกใจซ้า... นิ้วมันบวมๆ แดงๆ แล้วมีเลือดซึมออกมาจากใต้เล็บอ่ะ... แม่กะลังนึกว่า ควรขอปฐมพยาบาลดีไหมหว่า กลัวเค้าจะเรียก 911 มาวุ่นวายเหมือนกันนะ เคยเห็นเด็กลื่นหกล้มในห้างแค่จิ๊ดเดียว ห้างเรียก 911 มาเฉยเลย มาทีสองคันรถ จัดล้อมเส้นเหลืองอีกตะหาก เด็กก็นั่งยืดภูมิใจเสียไม่มี
แม่ทิ้งรถเข็นแล้วรีบพานู๋เข้าห้องน้ำ ล้างด้วยน้ำเปล่าเนียะแหละ... ถามนู๋ดู นู๋บอก “อาม ไฟน์” ... แม่ลูกกอดกันให้หายตกใจพักนึง ก็ไปเดินหารถเข็นที่ทิ้งไว้ต่อ... เลือดไม่หยุดเสียทีเดียว... พอซึมออกมาแม่ก็ดูดๆๆ เป่าๆ แบบทำให้ความรู้สึกแม่ลูกดีขึ้นเยอะ...
กลับไปเอานาฬิกา ออกจะฉุนๆ คุณลุงหน่อยๆ แบบพาลไง... คุณลุงไม่รับบัตรเว้ย เอาเงินสด แถมไม่มีใบเสร็จ... แม่ไม่มีอารมณ์ทำตัวเป็นพลเมืองดี อยากรีบกลับๆ
นู๋ดูจะขยาดๆ แผล...เอ่อ...เลยเล่นโชว์นิ้วกลางตลอดครึ่งวันง่ะ
สำหรับเด็กบาดเจ็บ แม่ก้อให้นู๋เล่นแบบเบาๆ ในบ้าน (จะได้ไม่ต้องไปเที่ยวแจกนิ้วกลางให้ชาวบ้านแถวสนามเด็กเล่นไง) ... นู๋จัดแจงเลี้ยงเมี๊ยวๆ ของจริงของปลอมสามสี่ตัววุ่นวาย เสร็จแล้วเอาเชือกกระโดดมาเล่นสมมติเป็นโน่นเป็นนี่ ครั้งแรกเลย เป็นไดร์เป่าผมเหมือนของพี่กากิเอะ...แน่นอน หัวทดลอง คือคุณแม่.. ม้วนให้แม่ซะงามเริ่ด... เสร็จแล้วก็เปลี่ยนเป็นฟิชชิ่งร้อด (คิดได้ไงฟระ) ตกปลาจนเบื่อ นู๋ก็กระโดดลงโซฟา จ๋อมลงไปแล้วก็บอกแม่ว่า “แม่ สวิมมิ่ง” ว่ายน้ำเหนื่อย ก็ขึ้นมาคว้าเชือกกระโดด ทำเป็นไมค์ (แหก)ปากร้องเพลงสารพัด... ทำเป็นไม้ตีกลอง และแทนที่จะหยิบกลองมาตี ดันมาใช้หัวแม่เป็นหนังกลอง... ลามปามสุดๆ เลย...รับไม่ได้คะคุณลูกขา ... โชคดี คุณพ่อช่วยชีวิตไว้ทัน กลับถึงบ้านพอดี

Create Date : 03 กรกฎาคม 2550

Last Update : 3 กรกฎาคม 2550 11:59:50 น.

3 comments

Counter : 648 Pageviews.

แวะมาเยี่ยมนะครับ

น่าสงสารจังเลย นิ้วกลางบวมเปล่งเลยอ่ะสิ

อิอิ

โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง

) วันที่: 3 กรกฎาคม 2550 เวลา:12:31:58 น.

น้องน่ารักจังเยย

โดย: ป้าจะอิ๊บ (jipnaja

) วันที่: 3 กรกฎาคม 2550 เวลา:14:17:10 น.

อ๋อ..เป็นอย่างนี้นี่เองถึงต้องแจกนิ้วกลาง อิ อิ หายไว ๆ นะค๊า

โดย: Lauderdale By The Sea

วันที่: 3 กรกฎาคม 2550 เวลา:17:33:44 น.