รวมเรื่องสั้น
ชีพูดไทยม่ายชัด
นั่งคิด นอนคิดอยู่นาน เพื่อจะตอบทู้ของน้าหญิง ไอซ่า เกี่ยวกับคำที่พูดไม่ชัดของลูก คิดจนกระทู้ตกไปแระมั้ง ... เออ ม่ายมีนี่หว่า ฟังทีไรแสนจะชัดๆ ตั้งกะนั้นมา คุณแม่ก็คอยกระดิกหูจับผิดนู๋เสียเรื่อย
ในที่สุด วันที่รอคอยก็มาถึง
"โอว์ มรรคณิชา เราน่าไปดูหนังโรงกันนะ คุณแม่จะพานู๋ไปดูซิมป์สัน ไปม่ะ"
"ไป แม่"
"พี่มากิเอะอยากไปดูแฮรี่ พ้อตเตอร์ พี่เค้าอยากเห็นแฮรี่ตาย สักที กั๊กๆๆ"
"มากิเอะ ดูเฮลิคอปเตอร์"
เอ๊ะ แบบนี้ เข้าข่ายพูดไทยไม่ชัดไม่ได้นิ
เอาใหม่ๆ
เย็นนี้ นู๋ลุ้นดูพี่โทโมเอะเล่นเกมคอมเกมใหม่ พี่เค้าต้องสู้กะสัตว์ประหลาดมากมาย ตะแรกแม่ก็เฉยๆ นะ แต่ได้ยินเสียงนู๋พากย์แล้ว อดวิ่งมาดูไม่ได้
Oh Toto What's that?
It's a giant!! It's in the water!!
Careful Toto
Oh it's falling down (ทำเสียงสูง แบบตื่นเต้นสุดขีดด้วยคะ)
พอคุณพ่อกลับมา เห็นทุกคนนั่งจ้องเกมกันพร้อมหน้า คุณพ่อเลยสนใจขึ้นมาบ้าง นั่งแปะปุ๊บก็ถาม นี่อะไร... ถามพี่โทๆ นะ ไม่ได้ถามนู๋ แต่นู๋อยากตอบเลยหันมาบอกคุณแม่ก่อน
"แม่ นี่สัตว์ประหลาด"
บอกคุณแม่เสร็จ ก็หันไปบอกคุณพ่อ แต่แทนที่จะใช้ซาวด์แทรกซ์ นู๋ด้นพากย์ไทยให้คุณพ่อด้วยประโยคเดียวกัน แต่ออกแอ็กเซ่นท์แบบฝาหรั่งพูดไทยม่ายชัด
"พ่อ สัด-ปา-ราด"
หันกลับมาบอกคุณแม่อีกที ภาษาไทยชัดแจ๋ว...เอ๊ะ ยังไง...เอ้า หันไปบอกพ่ออีกทีสิอะไร...
"พ่อ สัด-ปา-ราด"
โยว์
สวิมมิ่ง
เด๋วนี้ ชักรู้แกว แผลงฤทธิ์จะไม่เรียนว่ายน้ำ แรกๆ เริ่มจากลีลาหน้าประตูสระ.... หยุดเดินเฉยๆ พอเข้าไปห้องแต่งตัว ก็จะต้องต่อรองนู่นนี่ ชิชา ไม่ชาวเวอร์นะ ชิชา ไม่นู่น ไม่นี่นะ เฮ้อออ
คุณแม่ก็ปลาไหลไปเรื่อย ...หลังๆ มานี่ นู๋ชักเก่ง รู้ว่าต้องตัดไฟแต่ต้นลมชิมิก่ะ รู้ว่าต้องใส่ชุดว่ายน้ำ ก่อนออกจากบ้าน ลูกเลย
หนี
หนี
หนี
ไงละ เล่นจุดอ่อนแม่เลยเร๊อะ รู้ว่า แม่แก่แล้ว วิ่งไม่ค่อยไหว
มะวันศุกร์ เป็นวันที่นู๋เป็นสุขที่สุด หลังจากออกฤทธิ์ เจ้าเล่ห์มากมาย (แต่คุณแม่ชนะทู้กที หุหุ) คุณแม่ก็พานู๋ไปที่สระจนได้...ขับรถไปแบบไม่สบายใจเลยนะ เพราะท้องฟ้ามืดครึ้ม หลังจากที่แดดเปรี้ยงปร้างมาได้เกือบอาทิตย์ มีฝนปรอยๆ ระหว่างทาง รถติดมากมาย (เมืองนี้ เป็นงี้ทุกทีแหละคะ วันแรกที่ฝนตก คนจะขับรถกันแบบมือใหม่หัดขับ) รถหวอๆ ออกมาวิ่งกันพล่าน
ไปถึง คลาสก่อนหน้าพวกเรา ยังไม่ได้ลงสระกันเลย เพราะเค้ากัวฟ้าแลบกัน... ความจริง พอพวกเราไปถึง ฝนก็หยุดแล้วนะ แต่แม่ขี้กัว ไม่รอเรียนอ่ะ พานู๋ไปนั่งเล่นร้านขายหนังสือดีก่า ... แหม๋ม ดี๊ด๊า ขึ้นมาทันทีเลยนะ
ว่าไป... แม่ออกจะมั่นใจว่า นู๋ไม่ได้กลัวน้ำร๊อก...เพราะสังเกตเห็นนู๋หัวเราะ ยิ้ม หลายครั้ง...
แม่หลอกล่อนู๋ลงสระได้ทุกที เพราะแม่ขอร้องให้นู๋ไปเป็นเพื่อนแม่ ให้แม่เป็นคนเรียน... นู๋ฟังคำขอร้องแล้ว วิญญาณแม่พระก็เข้าประทับทันที...อือม์ ให้ได้งี้สิ ลูกแม่
ที่นู๋ไม่พอใจสุดๆ คงจะเป็นที่ครูเค้ามาลักตัวนู๋ไปจากมือแม่ เพื่อให้นู๋ได้ฝึกละมั้ง...แต่แม่ว่า ครูเค้ามืออาชีพนะ ... นู๋ก็ทำตามที่ครูสั่งได้หมดนิ นู๋แค่ตกใจอ่ะ ... หลังจากนั้น ก็เพียรบอกคุณแม่โดยตลอด "ไม่ให้คุณครูจับ"
วันนี้ เช่นเคย นู๋โวยนู่นนี่ แต่ในที่สุด ก็ไปจบลงที่สระ คุณแม่บอกว่า คุณแม่เป็นคนเรียน มรรคณิชาอยู่เฉยๆ นะ ไม่ต้องเรียน
พอคุณครูมาแจกกระป๋องสำหรับตักน้ำ ร้องเพลง
This is the way we wash our toes, wash our toes, wash our toes.
อูย แค่นั้นแหละ รีบแย่งกระป๋องไปจากมือแม่
"ชิชาเรียนเอง แม่ไม่เรียน"
"แน่ใจเหรอลูก ต้องเรียนจนจบเลยนะ"
"ชิชาเรียน"
เรียนวันนี้ เสร็จ ระหว่างขับรถ มีการฮัมเพลงนี้อีกด้วยนะเออ
ไอ้ที่ผ่านๆ มา เธอหลอกให้ฉันง้อเธอมากไปแล้วนะยะ
ไม่น่าเร้ย
ช่วงที่น้าฮิซาโตะบินมาเยี่ยมพวกเรา นู๋ติดคุณน้ามากมาย เข้าไปนั่งคุย นั่งเล่น นั่งกอดจน เหมือนเป็นญาติสนิท..
พอคุณน้ากลับไป ภาระนางงามพาทัวร์จบ แต่นู๋ยังแรงดี
เด๋วมาพิมพ์ต่อคะ ภารกิจเร่งรัดเข้าแทรก เฮ้อ
| Create Date : 17 กรกฎาคม 2550 |
| Last Update : 17 กรกฎาคม 2550 13:16:36 น. |
|
25 comments
|
| Counter : 720 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [