Group Blog
 
<<
มกราคม 2550
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
22 มกราคม 2550
 
All Blogs
 
เอ.......เด็กเล็กๆ นี่ เค้าเครียดกันด้วยไม๊น๊า

ตอนตีห้า พี่โทโมเอะไอแค่กๆๆ ไม่หยุด คุณแม่เลยเอาลูกอมไปให้ แต่ปลุกเท่าไหร่ไม่ยอมตื่น เลยหันไปดูมรรคณิชาแทน
เอ๊ะ ทำไมผ้าห่มทุกผืนหลุดกองมานอกเตียง แถมเหม็นๆ อะไรไม่รุ... เปิดไฟดู แม่ผงะ
เตียงลูกมีแต่อ้วกเต็มไปหมด ลูกมุดนอนอยู่มุมนึง คล้ายกะหามุมสะอาดๆ อ่ะนะ... คุณแม่ตัดสินใจได้เกือบจะทันทีว่า คงต้องปลุกนู๋ขึ้นมาทำความสะอาด...
เหย่
สะกิดเรียกนิดเดียว ลูกก็หันหน้ามา หยั่งกะรออยู่...
เหวอออ
เห็นสภาพนู๋ชัดๆ แล้วแม่เด้งถอยหลังเลย หัวลูกมีแต่อ้วกเต็มไปหมด เต้าหู้ที่กินไปเมื่อคืน ยังสดๆ บนหัวเลยง่ะ... ลูกเรียกให้แม่อุ้มๆ และทำท่าโผเข้ามากอดด้วยความรัก คุณแม่ต้องรีบยันตัวนู๋ออกห่าง...
“เด๋วแม่สกปรกอ่ะลูก”
จัดการล้างเนื้อตัว และสระผมให้นู๋ โดยนู๋โวยวายน้อยมาก ไม่รู้เพราะไม่มีแรง หรือ รู้ตัวว่าเหม็นสุดขีดก็ไม่รุ

เรียบร้อยดีแล้ว แม่ไม่หวังจะกล่อมนู๋นอนต่อ พาลงข้างล่างดูทีวี และช่วยกันซักผ้า... คุณแม่ยืนคิดอยู่นานว่าจะปรึกษาพ่อดีไหม ปกติพ่อเป็นคนที่ตื่นเช้าแล้วหงุดหงิด สมองไม่ทำงาน ... แต่เห็นลูกโผเผๆ ซ้ำ แค่ให้จิ๊บๆ น้ำ ๆ ยังพุ่งออกมาเลย... คุณแม่เลยต้องรีบปลุกพ่อ
มะโหจิงๆ พ่อบอกสั้นๆ ว่า
“ปล่อยให้อ้วกให้หมดก่อน” เสร็จแล้วก็หันไปนอนคร่อกๆ
ว้อย...คำตอบไม่ถูกใจ... เอาไงดีว้า...ขึ้นมาคอมพิวเตอร์... ออนไลน์หาอี๊จิ๋ม
โยว์ ... ดีใจจัง อี๊จิ๋มออนไลน์ แต่ไม่อยู่หน้าจอ... รอไปหน่อย...เฮ้อ ไม ไม่มาซักทีว๊า...เอ้า ลองเข้าห้องสนทนาสวนลุม...ก็ไม่มีผู้คน...
พอเกือบสิบโมง เลยโทรปรึกษาน้าคลาร่า ๆ บอก พี่อันนาไม่เคยอ้วกพุ่งมาก่อน แต่ก็แนะให้งดนมไปก่อน กินเป็นข้าวหรือกล้วยแทน... อือม์ มีใครคุยด้วยงี้ ค่อยหายกลัดกุ้มหน่อย... สายอีกหน่อย แม่ก็โทรไปปรึกษาพยาบาล... เค้าก็แนะคล้ายๆ น้าคลาร่า...คือ หลักๆ ให้งดอาหารทุกชนิดไว้ก่อน... ให้ป้อนน้ำทีละช้อน ห่างกัน 15 นาที ...ให้คอยคลำผ้าอ้อมว่าฉี่หรือเปล่า ถ้าใน 8 ชั่วโมง ไม่ฉี่ นู๋อาจจะช็อคเพราะร่างกายขาดน้ำได้ เตรียมตัวแจ้ง 911 ให้ส่งตัวนู๋เข้าไอซียูเลย (เค้าพูดงี้จิงๆ นะ)... ให้งดพวกแดลี่โปรดักส์เป็นเวลา 3-7 วัน...
คุณแม่ปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด...เป็นอะไรที่ยากมั่กๆ และเครียด น้ำตาไหล... ลูกออดอ้อนขอ “น้ำๆๆ” ตลอด... คุณแม่ต้องคอยหลอกล่อหาโน่นนี่มาให้นู๋พอลืมๆ น้ำไปบ้าง
ถึงบ่ายสอง... ลูกอาการดีขึ้น ไม่อ้วกพุ่งอะไรเลย...และเริ่มจะหิว... คุณแม่เลยป้อนข้าวสวยให้ 2 คำ ลูกกินอเร็ดอร่อย... ตามด้วย แอ๊ปเปิ้ลซอส และ น้ำแอ๊ปเปิ้ล...

แม่อดทนรอถึง บ่ายสี่ เตรียมจะให้มรรคณิชากินอะไรเสียหน่อย...อ้าว...อ้วกพุ่งอีกแระ... ชักเครียดว๊อย... ตลอดเวลาก่อนอ้วกพุ่งนี่ ลูกจะบ่นกะแม่ก่อนว่า “เจ็บๆ”
พอถามว่า “เจ็บที่ไหน” ...ลูกจะชี้ที่ก้อน แล้วตอบว่า “เจ็บก้น”
อือม์ ไม่ได้อึ๊เสียหน่อย แต่ตอบเจ็บก้น...ลูกคงปวดท้องมากกว่า แต่บอกไม่ถูก

ก็อยู่กันไปแบบ แค่น้ำจิ๊ดเดียว นู๋ก็พุ่งออกมาได้... ให้นั่งเฉยๆ อาการจะดี...แต่พอนู๋เริ่มมีแรง ขอเดิน...มันก็ไปขยอกพุงกะทิ ให้ปล่อยออกมา... ที่ขำ คือ... ลูกคงแขยงอ้วก... พอเห็นก็บอกว่า
“อีว์ๆๆ ชิต”

หัวค่ำ ลูกบ่นเจ็บขาๆๆ ... คุณแม่พาลใจเสีย คิดฟุ้งซ่านว่า
“เอ หรือจะเป็นโบลิโอฟระ” คิดแบบนี้ จิงๆ อ่ะ....ก็ห่วงนู๋นี่นา....คุณแม่นวดเฟ้นให้จนลูกเพลีย ผล็อยหลับ...โดยคุณแม่ไม่ได้ให้อะไรนู๋ทานจิงจัง... และไม่กล้าเอาไปปล่อยในเตียง ให้นอนพื้นใกล้ๆ กันแหละ..ปรากฏว่า นู๋สามารถหลับสนิทยาวถึงเช้าได้....ดีจังเลย

ตอนเช้า ตื่นมาปุ๊บ ลูกร้องเรียกหา “มามี๊ๆๆ” พร้อมกับร่ายยาวรายการอาหารด้วย
“ไข่นึ่ง นม ข้าว กล้วย”
แม่พยายามเบี่ยงเบนไปเรื่องอื่นๆ เพราะไม่แน่ใจว่า นู๋อาการดีหรือยัง ไม่อยากให้ตั้งความหวัง
โชคดีมั่กๆ ตลอดครึ่งเช้า ลูกไม่อ้วกพุ่งเลย แถมฉี่ได้ปกติ.... อิอิ...อีกครั้ง ของการชื่นชม สูดดมผ้าอ้อมของลูกรัก...555 แม่ทุกคนก็เป็นงี้แหละ ลูกเอ๊ย...

วันนี้ ทั้งวัน มรรคณิชาได้กินหนักแค่ กล้วยใบเดียว...แต่ได้ น้ำแอ๊ปเปิ้ลปรนเปรอทั้งวัน จนลูกเอียน ขอเป็นน้ำเปล่าแทน 55
นี่ก็ร่าเริมออกตัววิ่งแต๊ดๆ ได้ละ...เฮ้อ โล่งงงง

มานั่งคิดๆ ทำไมลูกถึงอ้วกพุ่ง.... อาหาร สภาพแวดล้อมก็เหมือนปกติทุกอย่าง.... นึกไปนึกมา มีได้สถานเดียว ลูกเครียด....เอ เครียดจากการฝึกพ็อตตี้ป่าวหว่า
ก็ตอนเย็นอ่ะ นู๋วิ่งเข้าห้องน้ำปิดประตูอย่างดี เสร็จแล้ว ตามด้วยเสียงร้องไห้สะอึกสะอื้น...ไม่ทันไง..



Create Date : 22 มกราคม 2550
Last Update : 22 มกราคม 2550 10:41:00 น. 8 comments
Counter : 694 Pageviews.

 
โอ้วน่าสงสารน้องจังเลยค่ะ แต่ดีใจด้วยที่น้องหายดีแล้ว
ชอบเข้ามาอ่านพัฒนาการน้องมรรคอ่ะคุณแม่เขียนได้เห็นภาพมากๆๆเลยค่ะ ขอจดจำกรณีเด็กอ้วกไว้หน่อยเผื่อมีลูกจะได้ทำได้ แต่นึกภาพก็ งงเต็กแล้วค่ะ จะทำไงดีให้ลูกหายอ้วกเครียดแทนเลยค่ะ
ตอนนี้วิ่งแต๊ดแต๋ได้แล้วดีใจด้วยนะคะคุณแม่ ฮิๆๆๆ


โดย: แม่บ้านณ.โตเกียว วันที่: 22 มกราคม 2550 เวลา:11:16:16 น.  

 
ง่ะ อ่านแล้วเครียดแทนคุณแม่เลย ...... แค่เมื่อคืนเจ้าออมงอแงมาร้องไห้ตั้งหลายรอบ เรายังเริ่มเครียดแล้วเนี่ย ถ้าอ้วกด้วย สงสัยเราสติแตกก่อนแน่เลย


โดย: หนูชล วันที่: 22 มกราคม 2550 เวลา:11:45:37 น.  

 
ตกลงที่อ้วกนี่เพราะเครียดเหรอคะ

ถ้าใช่จริงๆ นี่คงเครียดมากๆ แน่ๆ เลย
แล้วนี่หนูหายดีแล้วหรือยังคะ หายไวไวนะจ๊ะ


โดย: ลิตเติ้ลเกิร์ล (ลิตเติ้ลเกิร์ล ) วันที่: 22 มกราคม 2550 เวลา:11:46:29 น.  

 
ดีใจด้วยค่ะที่อาการดีขึ้นแต่ขอให้หายเป็นปกติไว ๆ นะคะ พี่พายก็เป็นแบบนี้บ่อย ๆ เล่นเอาพ่อกับแม่เครียดไปเลยเหมือนกันแต่ดีหน่อย เมืองไทยหาหมอสะดวก


โดย: แม่น้องสองพี วันที่: 22 มกราคม 2550 เวลา:12:18:59 น.  

 

ขอให้น้องหายไวๆ นะค่ะ


โดย: N_BEE810 วันที่: 22 มกราคม 2550 เวลา:12:37:55 น.  

 
เพราะเครียดหรอค่ะ อืมๆ พอดีเมื่อวาน คุณหลานคนเล็ก ก็อ้วกอ่ะค่ะ หลายครั้งมากๆในเวลาติดๆกันด้วย สี่ห้าครั้งเชียว แม่เค้าพาไปหาหมอ คุณหมอบอกว่าอาจติดไวรัส อ่ะค่ะ เป็นห่วงหลานเหมือนกัน ดีใจด้วยนะค่ะที่น้งเค้าอาการดีขึ้น โอมเพี้ยง...ขอให้เด็กๆทั้งหลายจงหายจากโรคภัย...(เด็กๆเป็นไข้นี้น่าสงสาร บอกอาการก็ไม่ค่อยได้ค่ะ)


โดย: ชมพู่น้อย วันที่: 22 มกราคม 2550 เวลา:14:39:40 น.  

 
อาการคล้ายไวรัสลงกระเพาะนะคะ ตอนเด็กๆลูกเราเป็นบ่อย จะอ้วกอยู่ ประมาณ 2 วัน แล้วก็ค่อยๆดีขึ้น

แต่ตอนเป็นน่ะ น่าสงสารอย่าบอกใครเชียวนะคะ สงสารทั้งลูก สงสารทั้งตัวเอง ที่กลายเป็นหมีแพนด้า ไม่ได้หลับได้นอนอ่ะค่ะ^^

ขอให้น้องมรรคณิชาหายไวๆนะคะ


โดย: ป้าพจมารร้าย (พจมารร้าย ) วันที่: 22 มกราคม 2550 เวลา:15:55:32 น.  

 
แม่นู๋มรรคฯ นู๋มรรคฯน่ารักมากๆเลยค่ะ รี่แอบยิ้มตอนที่ปลุกเธอจากกองอ้วกแล้วเธอก็ยังจะโผเข้ามากอดอีก อิอิ


โดย: ShiEri วันที่: 22 มกราคม 2550 เวลา:16:28:33 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

มรรคณิชา
Location :
Sleepless in Seattle United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]




สวัสดีคะ
นู๋ชื่อ มรรคณิชา.... เรียกนู๋เต็ม ๆ นะคะ เพราะนู๋ไม่มีชื่อเล่นคะ ... อยากรู้จักนู๋ ก็ต้องตามไปช่วยอ่าน ช่วยคอมเม้นต์นะคะ แม่นู๋จะได้มีกำลังใจ
แก้ไขเพิ่มเติมคะ....
มีคุณน้า คุณพี่ หลายคนมักถามคุณแม่เสมอๆ ว่า "ชื่อของนู๋ แปลว่าอะไร"
บอกเลย ไม่เล่นตัว...อิอิ
มรรค มาจากคำว่า "มรรค 8" ในศาสนาพุทธไงคะ...คุณแม่คงอยากเห็นนู๋เป็นเด็กดี...แถมเวลาสะกดเป็นภาษาปะกิต คุณแม่ใช้ชื่อคุณพ่อสะกดซะเลย...งานนี้ คุณพ่อหน้าบานคะ
ส่วน ณิชา แปลว่า บริสุทธ์
พอมารวมกะ "มรรค" ชื่อนู๋เลยเก๋กู๊ดซ้า

แก้ไขเพิ่มเติม (อีก 5/29/2011)
แขกเค้ามีดาราหญิงชื่อ มานิชา คล้ายชื่อนู๋มากเลย แรกๆ แม่ก็ปลื้มหรอกนะ แต่หลังๆ ชักหวั่นไหว เพราะเพื่อนร่วมงานของพ่อชื่อนี้เปี๊ยบ เป็นตัวป่วนที่ทำคุณพ่อปรี๊ดส์บ่อยๆ

แม่พบว่า เด๋วนี้ เวลาเรียกมรรคณิชาเต็มๆ คือการทำเสียงเข้ม ในเหตุการณ์ปกติ แม่เรียกนู๋ ว่า "ลูก" "นู๋" หรือ ไม่ก็ "ชิชา" "ชา"
Friends' blogs
[Add มรรคณิชา's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.