มาแล้วจ้า รูปน้ำจิ้มๆ + บทความดีๆ จากพี่โทๆ
รูปแรก เป็นรูปเค้กฝีมือคุณแม่ ดูหรูและอร่อยด้วยล่ะ แม่หม่ำคนเดียวครึ่งก้อนเลย แหะ แหะ แบบ แสดงความดีใจกะพี่ๆ เค้าอย่างสุดซึ้ง คริคริ มรรคณิชาปกติไม่ชอบเค้ก ก็ยังขอหม่ำไปตั้งเยอะเลยเน๊อะ
รูปสอง ถ่ายก่อนเริ่มหม่ำ ๆ กันไวมาก พรึ่่บๆๆ อ้อ ในรูป ดูเหมือนนู๋กะลังร้องไห้... จริงๆ ม่ายนะจ๊ะ นู๋กะลังหัวเราะก๊ากใหญ่ตะหาก ใครๆ แต่งตัวกันสวยๆ ลูกแม่ยืนยันความเป็นตัวของตัวเอง ไม่แต่งง่ะ
รูปนี้ อนาถาเจงๆ ไม่มีที่ในบ้าน โต๊ะจะให้นั่งกินก็ไม่มี เพราะทำบ้านอยู่ เป็นปาร์ตี้เล็กอย่างแท้จริง
พี่โทโมเอะตัดเค้ก.. โปรดสังเกต ตั้งใจทำผมเสียสวย คาดผมเสียด้วย 55 เป็นสาวแล้วนะพี่นู๋เนียะ
วันนี้ ขอพูดถึงพี่โทๆ เยอะหน่อย เพราะพี่เค้าเปลี่ยนแปลงมากเลย คุณแม่แอบไปเจอบทความที่พี่เค้าเขียนส่งคุณครู ว้าว คุณแม่ตกใจมากเลย ไม่อยากเชื่อว่าเป็นฝีมือเด็กเกรด 6 เขียนได้ดีมั่กๆ แถมมีวาดรูป ประดิษฐ์รูปประกอบอีกตะหาก เล่มนี้น๊า คุณแม่อยากขอไว้เลย แต่ดูคุณพ่อหวงๆ จะเก็บไว้เอง... ม่ายเปงไร ไวรอพ่อเผลอ เด๋วพ่อก็ลืม แม่จะอี๊เก็บไว้เอง อิอิ
อ่ะ คุณแม่จะตั้งใจพิมพ์เก็บไว้ในเจอร์นัลของนู๋ก่อนละกันนะจ๊ะ
I DO NOT UNDERSTAND
Why adults get angry or frustrated when kids stop listening to them
Why my cat sleeps sitting up with her neck stretched out sisters
BUT MOST OF ALL
I do not understand
The mind
So many situations, scenarios
They have no end
They have no start
Are they real?
Or are they not?
So many, many things
Can Happen
In the cradle of your mind
WHAT I UNDERSTAND MOST
are cats.
They are independent like me
Laziness, lounging around, getting fat on food
It's what they do.
My dream for life.
I do not understand ถ่ายทอดความคิดข้างในหัว ในจิตใจ ในความเป็นพี่โทโมเอะได้ชัดมาก ความจริง พี่เค้าจัดอักษร จัดเรียงประโยคได้ดีก่าที่คุณแม่พิมพ์นะ แต่แม่ขี้เกียจไง รีบๆ พิมพ์ง่ะ แหะแหะ
พี่เค้ามีอธิบายบทความนี้เพิ่มเติมด้วย ตรงที่บอกว่า ทำไมไม่เข้าใจ ซิสเตอร์ ซึ่งหมายถึงนู๋กะ พี่มากิเอะ
ขำ... ท่อนที่บรรยายว่า นู๋ผันผวนมาก พี่โทๆ เค้าไม่เข้าใจนู๋ พี่เค้าบอกว่า they can elevate from giving you a hug without you asking for it, to refusing any contact from you at all. Sisters also may get annoyed at you for no particular reason, or tell you to "Stoppit, To" (Stop it, Tomoe) when you're doing nothing at all.
มาอ่านบทความต่อไป
Being a girl is harder than it looks. Everyone expects you to be so pette and polite. Except, Me. Yep, I burp at the table. So? Excuse me I say only at my moms house. My dad?
Neh. I pile up towels , clothes and junk on my bed. So? I like the heavy feeling on my feet. The closets a mess. My rooms a jungle . Clean it up. She says? Okay. The next day, back to its lovely self. So? Am I expected to be a neat freak? Guess so. Am I expectd to be a little angel all the time? Guess so. I dont need all this pressure
Im only a girl.
อ่านแล้วเห็นภาพ เละเจงๆ จ้า แม่ลอกอันนี้มาต่อจาก I do not understand เพราะเห็นว่า ต่อเนื่องความเป็นพี่โทโมเอะดี ส่วนบทความถัดไป อันนี้ พี่เค้าเขียนจากความฝัน ซึ่งฝังใจมาก เป็นผลมาจากการเล่นวีดีโอเกม ออริกามิ ฉากสู้ ปลาวาฬ หรือไงเนียะ พี่เค้าชอบฉากนี้จนเก็บไปฝัน
บทความพิมพ์ลงสวยงามพร้อมรูปประกอบ สาวน้อยขี่ปลาวาฬ สไตล์ออริกามิ สวยมั่กๆ
I remember when you said, Ready for the Big Green Leap?
As I rode on the back of the cheery blue orca
Listening to the splash of the icy blue water
Looking at the floating chunks of ice in the cold Arctic sea
Not knowing it was only a dream
อันต่อไป ธรรมดาๆ นะ เรื่อง Confessions ชื่อทำให้ดูว่าจะเก๋ แต่จริงๆ ไม่มีอะไร ที่เด่นคงจะเป็นที่พี่เค้าเขียนอธิบายท้ายบทความนะ เด๋วลองมาอ่านดูก่อน
Confessions
The dog eats it
So does the cat
Maybe
No, I wont
Lies
Go for it
Salty, but satisfying
Reach in, out they come
Plenty for everyone
Dinner for the day.
No, Not hungry, thanks
He looks at me. What?
Curious, but does not press.
What are you eating?
What I want.
More suspicion.
I open my mouth
Do as Im told.
Woops. Let that one slip by easy
No more for me
Dog food
อ่านแรกๆ ก็งงๆ แต่มาถึงท้ายๆ ถึงได้จับได้ว่า อ๋อ พี่เค้าขโมยกินอาหารของพี่เอ็คโค่ พี่เคลลี่นี่เอง กร๊ากกก
ส่วนที่พี่เค้าอธิบายเพิ่ม (คุณแม่ไม่มีปัญญาพิมพ์ใส่) ตอนท้าย มีการคุยด้วยนะ Im older and I know all about getting in trouble and what I can do to prevent it. สมกะเป็นพี่โทๆ ตัวจริงเลย พี่เค้าเป็นคนฉลาด แต่หลายครั้ง ตั้งใจทำผิดเพราะขี้เกียจ หรือไม่ก็หนุกที่ได้เห็นปฏิกิริยาพ่อแม่ไง ที่น่ารักคือ ตอนท้าย พี่เค้าบอกว่า บทความนี้ไม่ได้ทำให้ชีวิตพี่เค้าดีขึ้นเลย กร๊ากกก มันไม่ได้สะท้อนอะไรให้ดีขึ้นมา เออแน่ะ รู้ตัวด้วย
ตบท้าย คุณแม่นั่งยิ้ม อารมณ์ดีอยู่ เพราะอะไร
เพราะคุณแม่นึกถึงมรรคณิชานะสิ... แม่ว่า แม่ก็น่าจะได้ congratulations ปริญญาการเลี้ยงนู๋บ้างนา ก็เด๋วนี้ แม่ เหมือนกะเห็นนู๋ทะลุ รู้ว่า ทำไมนู๋หงุดหงิด ตอนนี้ ต้องล่อนู๋ด้วยอะไร จังหวะนี้ จะส่งเสริมนู๋ยังไง จริงๆ แล้ว เลี้ยงเด็กนี่หนุกจะตาย (โชคดี รอดตายมาได้ ถึงได้มานั่งหัวเราะอยู่เนียะ คริคริ)
วันนี้ เราไปเข้าคลาสดนตรี คลาสใหม่มา ว้าว มรรคณิชาเป็นหญิงเดี่ยว มือหนึ่ง คนเดียวในชั้นเร้ย รายล้อมด้วยหนุ่ม ๆ อีก 4 นาย แต่ละคน เอ่อ ไหง ตัวเล็กจิ๋วก่าลูกแม่ละ (แงๆ ลูกแม่เป็นนางยักษ์ในชั้นอีกแย้ว...สงสัย งดนมบางมื้อบ้างจะดีไหมหว่า จะได้เป็นลิตเติ้ล คิวท์ เบบี้ บอบบางน่าถนอม นางเอกๆ หน่อย)
คลาสนี้ ไม่ค่อยเจ๋งเหมือครูแนนซี่ (ค่าตัวถูกก่าครูแนนซี่ตั้งครึ่ง คุณภาพเลยถอยลงมาด้วย ) เหมือนครูเค้ารีบร้อง รีบเต้นไงไม่รุ ลูกแม่ก็รีบส่ายซ้า หวังว่า จันทร์หน้า ครูเริ่มคุ้นกะเด็กๆ คงจะทำอะไรพิเศษๆ เพิ่มบ้างละน๊า
| Create Date : 26 มิถุนายน 2550 |
| Last Update : 26 มิถุนายน 2550 13:30:23 น. |
|
5 comments
|
| Counter : 1263 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
wonderful มากเลย (แหะๆ ขอแอบๆสปีคอิงลิชหน่อยนึง)
ว่าแต่..เค้กน่ากินจัง (เป้นคนชอบหม่ำเค้กอ่ะค่ะ อุอุ)