เสียดายกาแฟ
มะเช้า แม่โด๊ปกาแฟ 2 แก้วรวด กะขึ้นชกกะมรรคณิชาคืนนี้.... เพราะผ่านมาสองคืน ลูกแม่รัวฮุคใส่คุณแม่ไม่ยั้ง 555
ก็แปลกดี ตอนไปคริสต์มาสอีฟบ้านแกรนด์มา ลูกยังเริงร่า ... คุณแม่ก็นึกว่าใกล้หายแระ...แต่พอถึงวันคริสต์มาส ลูกเริ่มหงอยๆ ไม่ค่อยออกตัววิ่งเท่าที่ควร...แถมยังนอนกลางวันแค่ 20 นาทีมาสองวันติดๆ กลับถึงบ้านคืนวันคริสต์มาส ลูกงอแงอย่างหนัก อาการเหมือนตอนลูกป่วยที่เมืองไทยเลย คือ ร้องอย่างเดียวไม่ฟังอะไรทั้งนั้น ยิ่งตอนนี้ โตแล้วนี่ มีดีดดิ้นแถมด้วย แล้วน้ำหนักขนาดนู๋เนียะนะ... คุณแม่เคียดๆๆ .... คุณพ่อทำเหมือนหยั่งกะจะเข้ามาช่วย ถามว่า ลูกกินยาครั้งสุดท้ายกี่โมง อารายว๊า ก็ตัวเองช่วยป้อนยาให้ลูกด้วยกันแท้ๆ ไม่รู้สิ คุณแม่ตอบแบบไม่ได้วีนนะ แต่มันจำไม่ได้จริงๆ ... คุณพ่อบ่นทันที...บ่นไรไม่รุ คุณแม่จำไม่ได้ แต่ บ่นแล้วรีบเดินกลับไปเครื่องคอมเล่นเกม... คุณแม่เลยฟิวส์ขาด หือม์ ด่าไม่ละเอียด เป็นไทย ... ซึ่งคุณพ่อไม่รู้ความหมายหรอกว่า ไม่ละเอียด แค่ไหน แต่น่าจะเดาได้นะ..55 ผลคือ ทั้งบ้านเงียบกริบ ทั้งคุณพ่อ ทั้งพี่ๆ ต่างพร้อมใจกันสงบเสงี่ยมเจียมตัว ไม่ทำเสียงเล็ดลอดเข้ามาถึงในห้องของนู๋ ๆ เองก็คงต๊กใจเหมียนกัลล์ 55 เพราะนู๋นอนเงียบทันที หยุดโยเย 55
สองคืนที่ผ่านมา ลูกเล่นตื่นตลอดคืน... โดยเฉพาะเมื่อคืนนี้ ....แรกๆ ตื่นทุกๆ ครึ่งชั่วโมง...พอดึกหน่อย ก็เพิ่มเวลาให้คุณแม่ได้เอาแรงมากขึ้น คือ ตื่นทุกๆ ชั่วโมง 55 คืนแรก ลูกตื่นแบบงอแง พูดไม่รู้เรื่องจริงๆ แต่ คืนที่สอง ลูกคงจำที่แม่ขอร้องไว้ได้ แม่บอกนู๋ว่า อย่าร้องไห้นะ ร้องแล้วหายใจไม่ออก นู๋อยากเอาอะไร ให้บอกแม่ดีๆ แม่จะทำให้ทุกอย่าง ทีนี้ ลูกนอนแล้วมีน้ำมูกไหล ลูกก็จะหันหน้ามาหาแม่แล้วบอก อีว์ๆๆ พอหิวน้ำ ก็บอก น้ำๆ พอหนาวก็บอก หนาวๆๆ ที่ประหลาดสุดๆ คือ ยอมให้ห่มผ้า (ท่าทางจะหนาวจริง ทุกทีไม่มียอมหร๊อก) ...แต่สักพัก พอหลับสนิท แล้วรู้ตัวตื่น สิ่งแรกที่ทำคือ วีนเอาผ้าห่มออก สรุป...ลูกพยายามบอกแม่ไอ้นู่น ไอ้นี่ ทีละอย่าง ตลอดคืน จนแม่เริ่มไม่ไหว ทำเสียงดุเลย ไม่เอาแล้ว มรรคณิชา อารายอะ เล่นไม่นอนทั้งคืน.... บรา บรา บรา.....ฯลฯ แม่จะนอน แม่เหนื่อยนะ เข้าใจไหมว่าเหนื่อย (ทำเสียงหนักเครียดๆ ด้วยละ)... ...อ่ะ อ่ะ ก็ได้ๆ แม่เช็ดมูกให้อีกแค่หนเดียว แล้วนู๋ต้องนอนนะ โอเค แหน่ะ ดูมาน มีการโอเคด้วยนะ 55
ตอนเช้า แม่ดูอาการของนู๋ละ เหมือนจะ พะชุก.... เพราะลูกเล่นๆ อยู่ น้ำตาก็ไหลออกมาเอง... แถมเวลาไอ ก็จะขย้อนเอาน้ำมูกโกรกออกทางจมูก... คุณแม่เลยตัดสินใจงดยา..... ลูกโยเยตลอดเช้า จนเหนื่อย ฟุบหลับไปเอง (หลังจากที่ไล่แม่แท้ๆ ให้ไปไกลหูไกลตานู๋หน่อย 55) พอได้หลับบ้าง ลูกตื่นมาดูดีขึ้นเป็นกอง แถมพอถึงบ่ายโมง ลูกชวนคุณแม่เข็นรถ กล่อมให้นู๋นอนเสียอีก...ทีนี้ ยิ่งดีใหญ่ หลับรวดเดียว 2 ชั่วโมง....
คืนนี้ คุณแม่ตาค้างเสียแล้ว.... ลูกเล่นตื่นมาหนเดียะ ตอนคุณพ่อปั่นผ้าปูที่นอน...แต่ยังดี ลุกขึ้นมาถามเสียงใส แสดงว่า ลูกแม่สติดี... คุณแม่เลยหลอกยืนห้อยตบก้นให้นู๋ฟุบหลับต่อ เสียดายกาแฟจัง อิอิ
Create Date : 27 ธันวาคม 2549 |
|
4 comments |
Last Update : 27 ธันวาคม 2549 14:46:57 น. |
Counter : 781 Pageviews. |
|
|
|