วันพฤหัส
วันนี้ รู้สึกดี มีลูกเหมือนมีเพื่อนสนิทใกล้ตัว... เล่นกัน คุยกัน ปรับทุกข์กัน...ฟังดูเหมือนดี ลูกเลิกวีนแล้วเหรอ...ยังจ๊ะ นู๋ยังคงขยันเซย์โนตั้งแต่คุณแม่แค่อ้าปากแหละ แต่... วันนี้ ดี เพราะ ลูกยอมเวลาแม่ขอร้อง ลูกยอมรับข้อต่อรอง เงื่อนไขทางเลือก ลูกยอมรอมชอม(หลังจากทำหน้าครุ่นคิด) ดีเพราะเราต่างเคารพซึ่งกันและกันเน๊อะ
ตั้งกะเช้าแม่ขอร้องให้นู๋ไปเป็นเพื่อนพาพี่เอ็คโค่ไปธุระ.. แม่บอกนู๋ว่า แม่รู้สึกแย่ๆ ทิ้งให้นู๋อยู่คนเดียวในบ้าน ใครจะรู้ เผื่อเป็นวันซวย เกิดอะไรขึ้นในบ้าน แล้วแม่จะทำไงถ้ามรรคณิชาซวยอ่ะ
แม่ยืนทำทอดมันไก่ (เป็นเพราะไก่สิบโลที่แม่บ้าซื้อตุนมานี่แหละ) ยืนซะเมื่อย ลูกก็ดูแลตัวเองไปสิ ... มีเดินมาหาแม่เป็นพักๆ เพื่อแสดงตัวว่า นู๋เป็นลูกแม่
ทำเสร็จ ต่อด้วยผัดไทกะทะยักษ์ เจ็บใจ ผัดซีอิ๊วมะคืน คุณพ่อกลับมาถึงซัดเสียเรียบ ไม่อยากเชื่อสายตาเลย... วันนี้ นึกว่าผัดน้อย ไปๆ มาๆ เติมเครื่องนู๋นนี่ เฮ้อ จะหมดไหมเนียะ
ส่งไปเสริฟน้าเป๊ปป้าดีก่า... ไปถึง...น้าเป๊ปป้ารับไปยืนกินเด๋วนั้นเลย...ธ่อ.. น่าฉงฉานจิงๆ น้องมาตาถล่มคุณน้าซะแย่ไปเลย... เราสองคนไปยืนดูน้องมาตา เป็นครั้งแรกที่ได้เห้นน้องนอนเล่นในเตียง... น่ารักมาก อยากอุ้มมาฟัดจัง แต่เกรงใจ เพราะคุณแม่เพิ่งทำกับข้าวมา เนื้อตัวสกปรก ดูท่า มรรคณิชาจะหลงน้องเหมือนกันนะเนียะ
ช่วงเย็น พานู๋ไปสนามเด็กเล่น ดีจัง มีเหยื่อทยอยมาสองรายให้มรรคณิชาได้มีเพื่อนเล่น... เทริซ่า 3 ขวบ ทำท่าจะชอบนู๋มากๆ พยายามส่งมือจะช่วยนู๋ปีนขึ้นบันได แม่ต้องรีบไปห้าม กัวจะบาดเจ็บเอาทั้งสองคนนะสิ... แม่แอบเห็นเทริซ่าจับแก้มนู๋ด้วยนะ ส่วนอีกคนเป็นหนุ่มเม็ก หล่อมั่กๆ เดินตามมรรคณิชาต้อยๆ ท่าทางอายุพอๆ กะนู๋... ระหว่าที่เล่น ทีมเบสบอลเด็ก 5 ขวบเลิกพอดี กรูกันมาที่สนาม มีเด็กผู้ชาย 2-3 คน ทำท่าสงสัยเหมือนไม่เคยเห็นเด็กสองขวบ แม่เห็นเค้าเอามือมาจิ้มๆ สะกิดๆ หลังนู๋ด้วยนะ ตลกดี เวลาเด็กๆ เล่นกันดูตลกดี เค้าจะชอบแข่งกัน แข่งด้วยกติกาส่วนตัวของใครของมัน เลยชนะทุกคน อย่างเทเรซ่า พอลงไม้ลื่นเสร็จ เธอจะถือว่า ใครวิ่งถึงบันไดก่อนชนะ... ขณะที่มรรคณิชาไม่สน...นู๋สนแต่ว่า ใครปีนบันไดขึ้นไปข้างบนได้ก่อนตะหาก เลยกลายเป็นว่า เทเรซ่ารอนู๋ที่บันไดเพื่อประกาศชัยชนะ ขณะที่มรรคณิชาปรี่ตามหลังมาก็จริง แต่ฉวยโอกาสตัดหน้าปีนบันได สองคนไปคุยจุ๋งจิ๋งกันเหนื่อไม้ลื่น ซึ่งมีสามอัน เลยไม่ต้องแย่งกัน...
ก่อนนอน นู๋นั่งระบายสีขีดเขียนตามเรื่อง แม่เห็นนู๋แอบ "ชำเลือง" มองแม่ ...สายตาเหมือนผู้ใหญ่เลย... พอแม่สบตานู๋ก้หันหน้ากลับ... ง่า... อารายกะฟระ ลูกคนนี้
ถึงเวลานอน แม่มีหน้าที่วิ่งหาสมบัติตามออเดอร์ของนู๋ เอาไปใส่ในเตียง ก่าจะได้ครบ เข้าไปหานู๋อีกที นู๋ก็รูดผ้าต่างๆ ที่แม่แขวนไว้รอบเตียงลงมาเกลี้ยง แม่ก็ค่อยๆ ควานหา เอากลับไปแขวนใหม่... หาผืนสุดท้ายไม่เจอ นู๋รีบถามทันที "แม่หาอะไรคะ"... เออ แน่ะ มานรู้ด้วย... "แม่หาผ้าห่ม แต่ช่างมันเถอะ นู๋นอนนะ" ไม่นอนหรอกคะ คืนนี้ ลมดี... แม่เดินออกมาแล้ว ยังได้ยินเสียงนู๋ร้องเพลงเจื้อยแจ้ว
ปล. หมู่นี้ กินนมไวมากเลย ไม่ร่ำไร ทำให้คุณภาพชีวิตแม่ดีขึ้นมากเลยจ้า
Create Date : 18 พฤษภาคม 2550 |
|
4 comments |
Last Update : 18 พฤษภาคม 2550 12:04:58 น. |
Counter : 625 Pageviews. |
|
|
|