ตัวป่วนสายฟ้า....เรื่องของหญิงวัยทองสองคนมาเจอกัน
ลูกหายน้ำมูกไหลอย่างเด็ดขาดละ ตื่นมาอารมณ์ดีเชียว ได้ยินเสียงเจื้อยแจ้วในเตียง เล่นอยู่คนเดียวได้ตั้งนาน.. จนในที่สุด อดใจไม่ไหว ขอชื่นชมความน่ารักนู๋ม่างเหอะ คุณแม่เลยโผล่ไปทักทาย...เท่านั้นแหละ...ต่อมอะไรสักอย่างในตัวนู๋มันผลิตฮอร์โมนฉีดปรี๊ดส์ขึ้นสมองนู๋ทันที "แม่ไม่เอา ไม่ชอบ ฮือๆๆๆ" ทั้งดิ้นทั้งถีบ ผู้มีพระคุณซ้า
ตบตีกันรอบเช้าเสร็จ นู๋ก็กวนทีนตลอด ไม่ว่าจะทำอะไร นู๋เป็นต้องเลือกสิ่งที่ตรงกันข้าม...คุณแม่ต้องคอยตั้งสติหามุกหลอกล่อดีๆ... มีเสียทีบ้างนิดโหน่ย ตอนขับรถ ... นู๋แกล้งโวยวายจุกจิก นู่นนี่ จนแม่ต้องแปร๋นเสียงใส่ "มรรคณิชา ชัดอัพ เด๋วนี้เลยนะ คุณแม่ต้องการสมาธิ เด๋วได้เกิดอุบัติเหตุอีกหร็อก" เออ... เงียบได้ทันทีแฮะ... ตกบ่าย ตื่นมาอาละวาดเหมือนเคย คุณแม่ไม่สนใจ รีบคว้าตัวเข้าห้องน้ำ เกือบไม่ทัน มีเลอะกางเกงนิดส์ๆๆ เสร็จแล้วจับนู๋ลง Thinking Chair ... เพราะคุณแม่ใกล้หมดแรง ... ปล่อยให้ร้องจนนู๋หายบ้า...อ่า... ยิ้ม คุยเล่น พูดเข้าใจเหมือนคนละคน (หยั่งงี้ เค้าเรียกว่าไรดี ฮึ)
มีการต่อว่าคุณแม่จิ๊ดๆ ... นู๋ทวงสัญญาแรก คือ ที่จะให้ไปสนามเด็กเล่นไกลๆ ทำไมกลายเป็นนู๋มานอนที่บ้านได้...เหอเหอ อันนี้ ช่วยไม่ได้จ๊ะ แม่เข็นไปส่งแล้ว แต่นู๋หลับเสียก่อนนิ ป๊าดโธ่ เก็บมาอารมณ์เสียซะขนาดดด.... อีกสัญญา คือ ที่จะให้ไปบ้านแกรนด์มา ... คุณแม่ก็พยายามอธิบายว่า "ไปไม่ได้ แกรนด์มาแก่แล้ว เด๋วเอาเชื้อโรคไปให้แกรนด์มาๆ ก็แย่สิ" ไม่รู้ว่า ฟังรู้เรื่องป่าว ตกค่ำ ป้อนยาให้ นู๋กินเสร็จ นู๋บอกทันทีว่า "ชิชาหายแล้ว ไปแกรนด์มา"
ความดีงามทั้งหลาย สูญสลายไปในพริบตา เมื่อคุณแม่พานู๋ไปนอน แหม๋ม ทำผิดสูตรไม่ได้เลยนะ คือ แทนที่คืนนี้จะให้นู๋อ่านหนังสือสามเล่มอย่างเคย คุณแม่ลองนำเสนอ หนังสือใหม่ ที่มีเทปช่วยอ่านมาด้วย... หนังสือเล่มนี้เลยกลายเป็นชนวนแตกร้าวของเราแม่ลูก.. ตบตีกันซ้า...เฮ้อ กว่าจะลงตัว คุณแม่ออกมานั่งหอบ น้ำตาไหล คุณพ่อเดินเข้ามาถามด้วยความเป็นห่วง (ไม่รู้ห่วงแม่ หรือ ห่วงลูก หรือ ห่วงเกม) "What's the problem?" "My problem or hers?" เท่านั้นแหละ คุณพ่อเดินปายเลย แหม๋ม จะมีน้ำใจปลอบกันหน่อยก็ไม่ได้ เคียดนะเฟ้ย
Create Date : 03 พฤษภาคม 2550 |
|
6 comments |
Last Update : 3 พฤษภาคม 2550 12:14:45 น. |
Counter : 738 Pageviews. |
|
|
|